Op System Fanfiction

The journey to hell starts with the happiness within our smiley face, unexpected the fear after. The place that we've to expect as paradise was wrong cause there is no paradise after our first step and the sad part there is no turning back after you enter the gate of mystery and fear. We've locked in this place and we don't know what we will gonna go to, we're like screaming dead and no one listens.

Bagaimana jadinya jika seorang gadis mendapati kisah cintanya mirip dengan cerita fanfiction yang disukainya? Akankah kisahnya benar-benar berakhir bahagia seperti cerita yang dibacanya, ataukah malah memiliki akhir yg berbeda?

« Mademoiselle Lebrun, nous avions suivi vos instructions à la lettre : le corps ‘mort' vous ressemblait en tous points. Nous devions le livrer dans dix jours, directement sur le lieu de votre mariage avec Monsieur Humbert. » Au bout du fil, la voix calme de l'employé procurait enfin un peu de répit à Doriane Lebrun, dont les nerfs étaient à vif depuis des semaines. « Parfait, je vous remercie », répondait-elle. « Tout est en ordre, rassurez-vous. Aucune suspicion n'est possible : l'identification sera indiscutable. » Doriane sentait alors son souffle lui revenir, comme si un poids immense se soulevait. Elle prenait encore quelques minutes pour confirmer les derniers détails de l'opération avant de raccrocher. Puis, recomposant son masque de sérénité, elle franchissait la porte de la loge privée. À l'intérieur, les rires et les conversations s'éteignaient instantanément à son entrée, comme coupés au couteau.

In the town of San Felipe, the Left side of it is the home of all types of sufferings and hardships. This is the world that Aleyna Felipe is living in. On the other side of the town is the nest of all riches. High-rise buildings, subdivisions, and huge houses. This place was the home of the rich, the influential, and the powerful. In this world belongs Maximillian Atlas Gael. In San Felipe where there is a system that divides and separates people according to their standards of living and class to the society, Aleyna and Maximillian find each other in their respective lives to which they belong. An agreement will ensue which will increase the strength of Maximillian’s family and lift Aleyna out of misery. Within a one-year marriage contract, many secrets will be revealed. Will a marriage that happened only out of gratitude and compulsion really lead to true love?

Lauren returns to their hacienda for a week of vacation, then he met Kenzo, the hunk wine maker in their hacienda. She began to feel something in her system that she can't explain. When Kenzo is around, she starts to feel the temptation in her body. She can't deny the fact that she can't leave hacienda for now because of Kenzo. But what if she let the heat consumed her and fell for him, Will Lauren be able to handle the truth if she discovers Kenzo's true identity? Will she still listen to her heart or not? A collaboration project by PaperInk Publishing House SOON TO BE PUBLISHED IN PHYSICAL BOOK.

Mon petit ami a été diagnostiqué avec un cancer et a besoin d'une greffe de foie. En apprenant que mon groupe sanguin et le sien étaient compatibles, je n'ai pas hésité une seconde à lui donner les deux tiers de mon foie. Après l'opération, je souffrais énormément, mais dès que j'ai repris connaissance, je suis allée immédiatement voir comment il allait. Cependant, devant la porte de sa chambre, j'ai entendu cette conversation impitoyable avec son ami : « Clovis, tu es un génie, c'est incroyable d'avoir imaginé une telle vengeance. » Clovis a ri : « Je ne voulais pas faire de vagues, j'aurais même envisagé de lui faire donner un de ses reins. C'est son juste retour. C'est de sa faute si Victoria a échoué à son examen et a dû partir étudier à l'étranger. Je vais couper les ponts avec Bélise dès que Victoria rentrera, dans un mois. »

Kehidupan Hayu sudah terlihat sempurna. Dia merasa sudah puas dengan kehidupannya selama ini. Gadis asal Jogja ini menyukai pekerjaannya yang stabil. Walau gajinya tidak besar, memiliki atasan yang baik membuat Hayu betah bekerja di Nillson Home. Terlebih lagi ada dua karibnya, Mbak Maya dan Damar yang selalu menjadi support system terbaiknya. Dalam urusan cinta, Hayu juga beruntung. Dia telah menjalin hubungan bertahun-tahun dengan Samudra, seorang pelukis mumpuni dengan ketampanan khas pria Jawa. Ketika Hayu akan menginjak usia 29 tahun, ada satu hal yang benar-benar diinginkannya, yaitu menikah dan hidup bersama Sam. Sayangnya dia harus kecewa ketika Sam menyatakan belum siap untuk menikahinya. Tapi Hayu tidak menyerah. Dia masih percaya bahwa Sam adalah jodohnya. Kehidupan Hayu menjadi semakin rumit ketika masalah di kantor juga mengusiknya. Dia dihadapkan pada kenyataan bahwa atasan yang selama ini menjadi mentornya akan menyerahkan perusahaan kepada Jason, keponakannya yang berasal dari Swedia. Artinya Hayu akan memiliki atasan baru, seorang pria asing yang tampan dan menarik perhatian banyak wanita. Drama dan gosip pun mulai bermunculan ketika ada satu skandal besar terkuak di perusahaan itu. Bagaimana Hayu menjalani kehidupannya saat ini yang berbanding terbalik dengan kehidupannya dulu yang terlihat sempurna?

Arsena Galaksi Alterio yang seharusnya mati karena insiden pembunuhan justru hidup lagi dengan jiwa seorang pewaris perusahaan bernama King Arsen Daneswara. Arsen terpaksa harus terjebak di dalam tubuh Galaksi demi menyelamatkan teknologi terbaru milik perusahaan keluarganya bernama infinity weapons system dari ancaman kelompok mafia Mata Iblis. Bagaimana Arsen bisa terjebak di tubuh Galaksi? Dan bagaimana kisah perjalanan hidup Arsen setelah berada di tubuh Galaksi? Ikuti lika-liku kisah Galaksi di setiap babnya. Tentunya hanya di novel Terjebak di Tubuh Bocah SMA.

Ang life trial system na “If You Think You Can Do Better, Prove It” ay sumabog sa eksena na parang isang naglalakbay na circus na nagpapangako ng magagandang bagay. Ang ideya ay plain. “Kung sa tingin mo ang buhay ng ibang tao ay magulo at tingin mo kaya mong mas gawin ito ng maganda, sige at patunayan mo. May reward na naghihintay kung magawa mo.” Bago ko mapagtanto, ang buong pamilya ko na tinuturing akong hanggal sa gitna ng palabas. Nandyan ang ina ko, nangangarap na gawin akong inahin. Ang asawa ko, na naglaan ng mga taon umiiwas sa nararapat na hati ng bigat ng pamilya. At ang anak kong lalaki, naaawa pag nakikita ako. Tinulak nila ako sa “judgement seat” na para bang kontrabida sa isang kwento. Bawat isa sa kanila ay sumumpa, sa pwesto ko, maayos nila ang buhay ko kaysa sa kaya ko. Ang pusta? Well, kung magawa nila ito, ang consciousness ko ay mabubura—mawawala, binura na parang pagkakamali sa chalkboard—at gagawin nilang personal na katulong. Dagdag pa dito, maglalakad sila palayo ng may isang milyong dolyar. Pero kung hindi nila magawa? Kung gayon ako ang siyang makakakuha ng tatlong milyong dolyar. Ngayon iyan ay pustahang kaabang abang, hindi ba?

De dix à dix-huit ans, mes parents m'ont fait signer deux cent quatre-vingt-dix-neuf reconnaissances de dette. Chaque somme que je leur ai demandée, j'ai dû l'emprunter et je devais les rembourser une fois que je serais adulte. Puis j'ai eu un accident de voiture. Quand il a fallu payer les frais de chirurgie, il manquait encore trois mille euros sur mon compte. À bout de ressources, je n'ai eu d'autre choix que de supplier mes parents. Mais ils ont juste eu un rire froid : « Manon Besson, tu as déjà dix-huit ans, nous n'avons plus l'obligation de te donner de l'argent ! Tu dois signer une autre reconnaissance de dette ! » Les larmes aux yeux, j'ai signé la trois-centième reconnaissance de dette. Après l'opération, cependant, j'ai vu les photos que ma sœur adoptive avait publiées sur Instagram. Sur les photos, elle fêtait ses dix-huit ans sur un paquebot à l'étranger, entourée de personnes, comme une petite princesse. Mes parents lui ont offert un luxueux appartement dans le centre de Paris et les clés d'une Maserati. Même mon ami d'enfance la regardait avec des yeux pleins d'amour. Elle a écrit : « Merci à ceux que j'aime le plus pour ce bonheur parfait. » Et moi, j'ai baissé les yeux vers la reconnaissance de dette froissée dans ma main et j'ai soudain souri. Après avoir remboursé les dettes, je n'aurais plus besoin d'une telle famille.