Parang May Nakabara Sa Dibdib

She sold herself, was framed up and imprisoned for a man’s personal motives―By a rich and dark man just like his name, Dark Villaraigosa. Isinakripisyo niya ang sarili sa kapakanan ng pamilya pero siya ang napahamak sa kamay ng lalaking wala siyang ibang alam kung hindi tahimik at nakakatakot, liban sa katangian na gwapo at walang katulad – pero peligroso at parang bato.

Si Isabel Herrera ay may tinatakasan na nakaraan. At sa murang edad na labing-siyam ay nagsimula na siyang magpalipat-lipat ng tirahan kasama ang kaniyang anak na lalaki at yaya Lorna na itinuring niya ng parang tunay na ina simula nang pumanaw ang kaniyang biological mom na si Elina. Pagod na pagod na siya sa ganoong routine subalit sa kagustuhang takasan ang bangungot ng kaniyang nakaraan ay wala siyang nagawa kung 'di ang gawin iyon. Nakatatak na sa isipan ni Isabel na hinding-hindi siya magpapapasok ng kahit na sinumang lalaki sa kaniyang buhay kaya lahat ng nanliligaw sa kaniya ay binabasted niya lang. Kahit nga pagkakaibigan lang ay hindi niya pinapahintulutan ang mga ito. Ayon pa nga sa kaniya ay okay lang mamatay siya na walang ibang lalaki sa buhay kung 'di ang anak niya lang . Subalit isang gabi, habang sinusubukang tumakas sa isang birthday party ng kaniyang kasamahan sa trabaho na ginanap sa isang engrandeng hotel ay bigla na lamang may humila sa kaniyang matipuno at ubod ng gwapong lalaki. Sobra-sobra ang pagpupumiglas na ginawa niya sa mga sandaling iyon pero dahil mas malakas ito ng ilang beses sa kaniya ay walang kahirap-hirap siyang nadala ng lalaki sa isang malawak at engrande ring silid. At doon isang mainit at masarap na gabi ang kanilang pinagsaluhan. Napamura pa siya sa isipan kinaumagahan nang bigyan niya ito ng huling sulyap bago umalis. Ang lintik naman kasi, hindi manlang nabawasan ng kahit kaunti ang kagwapuhan kahit tulog at gulo-gulo ang buhok dahil sa pagkakasabunot niya. Hindi makapaniwala si Isabel sa pangyayaring iyon. Hindi niya akalaing ganoon na lamang siya kabilis na bumigay sa lalaking kahit pangalan ay wala siyang kaide-ideya. Lingid sa kaniyang kaalaman na ang lalaking iyon na kaniyang nakatalik ay isa pala sa dahilan kung bakit patuloy siyang tumatakas sa nakaraan.

Akihiro Tetsuya is a man with uncontrollable sex anxiety. Kaya naman hindi na niya na mabilang kung ilang babae na ba ang natikman ng kanyang alagang si Polaris. Well, hindi naman mahalaga sa kan'ya ang bagay na iyon. The important thing is, nairaraos niya ang sarili at napupunan ang kanyang sex craving. Until one time in his mission, nakilala niya si Kiah, ang babae na sinagip niya sa The Hidden Paradise. Isang club kung saan pawang mga high-paid prostitutes ang nagbibigay ng panandaliang aliw sa mga kalalakihan. Dahil sa awa at simpatya sa dalagang probinsyana, ay inalok niya itong tumira sa kan'ya at mamasukan bilang kasambahay. Pero sino ang niloloko niya? Alam niyang kaya niya inalok ang babae dahil attracted siya sa magandang katawan at perpektong dibdib nito. Magagawa pa ba niyang sawayin si Polaris gayong minu-minuto ay natutukso siya sa very innocent, charming, at "braless" na si Kiah?

“Love.” “Boobae.” “Jes?..” It feels like a reunion for Nick, George, Scarlett, and Jessica. After five years, muli silang nagkita. Ngunit sa pagkakataong ito, para silang estrangherong apat. Pare-parehong kumunot ang noo nina Nick, George, at Scarlett nang titigan nila ang babaeng kamukhang-kamukha ni Jessica. She is not Jessica, bulong nila sa sarili. Ibang-iba siya sa Jessica na kilala nila. Ang babaeng nasa harap nila ay isang sophisticated woman with a strong aura. The way she dresses, halos nipple na lang ang natatakpan. Malayong-malayo sa dating Jessica. Hindi ganito si Jessica. Mahinhin siya, mahiyain, mabait, maunawain. Pero ang babae sa harap nila ngayon ay puno ng kumpiyansa sa sarili. Ang isang titig pa lang niya ay parang kutsilyong gustong dumurog sa'yo. Yes, gano’n na gano’n ang kanyang aura. Matapang. Hindi nagpapa-api. Ang pag-asa ng tatlong magkakaibigan ay tila naglaho. Dahil si Audrey Castellan ay hindi kailanman magiging si Jessica. Ang pinakamamahal nilang si Jessica… ay limang taon nang patay. Maghihilom na kaya ang puso nilang sugatan mula sa matinding pagsisisi sa sarili, sa muling paglitaw ng isang babaeng kamukhang-kamukha ni Jessica? May pag-asa bang muling liliwanag ang madilim nilang mundo… dahil kay Audrey Castellan? Malalaman natin 'yan sa Book 2 ng Unstoppable Desire: Revelation and Road to Happiness.

Para ma-proteksiyunan ay ipinasya ng lolo ni Azen na ipakasal siya sa isang sundalo na anak ng kaibigan nito. The cold and aloof, Commander Captain Jack Bernandino. Dahil mahal ni Azen ang kanyang lolo kaya pumayag siyang magpakasal kay Jack samantalang tumatanaw naman ng malaking utang-na-loob ang pamilya ni Jack sa namayapang ama ni Azen kaya ito pumayag na magpakasal sa dalaga. Subaybayan kung paano mahuhulog at iibig sa isa't isa ang dalawang taong magkasalungat ang ugali ngunit pinagbuklod ng isang pirasong papel. Ngunit isang kapirasong papel din ba ang sisira sa nabuo nilang pagmamahalan? Manaig kaya ang pag-ibig sa puso ni Jack o mangibabaw ang galit sa kanyang dibdib? Makakaya bang pakisamahan ni Jack ang pasaway at batam-batang asawa samantalang mapagtiisan naman kaya ni Azen ang masungit at aloof na binatang sundalo?

“Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga luha ko sa sakit. "Gusto mo ba talaga akong durugin nang buong-buo, Carcel? Hindi ba sapat na niloloko mo ako para sa kapatid ko na 'yon at sa anak niya, tapos ngayon gusto mo pang ipanganak ko ang anak natin para kayo na mag-alaga?!" "J-Jett, minahal kita. Pero si Gia na ang mas matimbang sa akin ngayon kaya---" "Kaya nga ipapa-abort ko na lang ang nasa sinapupunan ko! Para tuluyan nang maputol ang koneksyon ko sa'yo!" umiiyak kong sigaw at tumalikod. "No, Jett! Hindi ako papayag na may gawin kang masama sa bata!!" Nagmamadali akong tumakbo sa kalsada para tumawid sa takot na mahabol niya pa ako. "NOOO!! JEEETTT!!!" Subalit nanigas ako sa kinatatayuan nang may isang malaking truck ang malakas na bumusina. Nabulag ako ng ilaw niyon ngunit alam kong nasa harapan ko na ito. Sa pagkabigla ay pawang hinihintay ko na lamang na bumangga sa katawan ko ang truck. "JETT!!" mabilis akong tumilapon sa malamig na semento dahil sa kamay na tumulak sa akin, hindi ako ang nabangga ng truck.  Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat nang makita si Carcel na gumulong-gulong sa kalsada kasabay nang pagkalat ng kanyang dugo. "CARCEL!!!" Na-comatose si Carcel sa loob ng limang taon, at nagising siyang may-amnesia. Nakalimutan niya si Gia, at ang pagmamahal sa akin lamang ang naaalala. Ngayon ay umaakto siyang parang hindi siya nagloko at halos magmakaawa sa akin na mahalin ko siyang muli kasama ng four-year-old naming anak na babae.

Si Madison ay Broken-hearted na gustong takasan ang sakit na dulot ng pagtataksil ni Leo. Kaya nang ayaing mag-unwind ni Jane sa bar, agad siyang pumayag. That night, she made a bold decision—wala na siyang pake. Napatigil siya nang mapansin ang isang sobrang gwapong lalaki sa sulok, chill na chill habang umiinom. Parang magnet na nahila siya papunta rito. Sa lakas ng tama ng alak, walang sabi-sabing hinalikan niya ito sa labi. It was supposed to be just a kiss. Pero nauwi ito sa mas matindi—isang nakakapasong tagpo sa likod ng luxury car ng lalaki. It was reckless, raw, and exactly what Madison needed to forget her pain. That night, she felt alive again—walang iniisip, walang pagsisisi. It was supposed to be just a good memory. Isang gabing mapupunta sa limot. Pero lahat nagbago nang malaman niyang ang lalaking iyon ay si Sebastian Sanford—isang hot, mysterious, at sikat na billionaire. Ngayon, sobrang gulo ng isip ni Madison. Akala niya it was just a simple night—walang strings, walang drama. Pero turns out, it was the start of something way more complicated. And now, parang wala na takas pa para mag-back out.

Si Amira Capalad ay isang desi nuebe anyos na dalaga. Maganda, mabait, mahinhin at matalino. Nag iisang anak sya ng kanyang mga magulang. Nag aaral sya sa kolehiyo sa kursong nursing. Pangarap nyang maging nurse balang araw. May nobyo sya na lihim sa kaalaman ng mga magulang nya. Yñigo Alejos, treinta y tres anyos. Gwapo, matikas, matapang at may pagkaarogante. Isang mayamang binata at habulin ng mga babae. Apo sya ng isang mayamang haciendero. Para sa kanya ay pampalipas oras lang ang mga babae at hindi dapat sineseryoso. Pero nagbago ang pananaw nya na yun ng sya na ang mamahala ng hacienda at magkrus ang landas nila ni Amira. Simple lang naman ang buhay ni Amira at simple lang din ang pangarap nya. Ang makapagtapos ng pag aaral at miahon sa kahirapan ang kanyang mga magulang. Ang makasama ang lalaking kanyang pinapangarap. Ang matanggap ito ng kanyang mga magulang balang araw. Pero sa pagsulpot ni señorito Yñigo ang apo ng amo ng mga magulang nya ay parang biglang nag iba ang takbo ng buhay nya. Nag iba na rin ang takbo ng relasyon nila ng kanyang kasintahan. Ang inaakala nyang tapat na kasintahan ay nahuli nya sa aktong nagtataksil na labis labis nyang dinamadam. Sa pagluluksa ng puso nyang sawi ay dinamayan sya ni Señorito Yñigo. Tinulungan sya nitong makalimot. Pinagsaluhan nila ang isang mainit na gabi. Ngunit kinaumagahan ay nabulabog silang dalawa. Nasa labas ng kwarto ang inay nya at itay nyang galit na galit at may hawak na itak. Pati na rin ang señor na bakas sa mukha ang pagkabigla sa nasaksihan. Ikinasal sila ni señorito Yñigo. Napikot nya ito. Saan hahantong ang relasyon nila ng señorito na nagsimula lang sa isang gabing pagkalimot? Kaya ba nyang makasama ito habang buhay? Matutunan nya kaya itong mahalin?

Kahit halos hindi na makatayo sa kalasingan ay agad na pumunta si Maya sa dance floor at doon ay parang wala sa sariling umindak sa tugtugin. Ito ang paborito nilang kanta ng ate niya. Napaluha siya, at napaupo sa sahig, hanggang ngayon ay hindi pa rin niya ito kayang kalimutan. Pakiramdam niya ay siya nalang ang nag iisang tao sa mundo. "Miss, are you okay?" boses ng isang lalaki Tumingala siya rito habang inaabot nito sa kanya ang isang panyo. "Ate Riza?" hilam sa luhang tawag niya rito.

Mahal ko siya. Hindi ko kayang labanan ang aking nararamdaman. Hanggang sa lumipas ang panahon ang pag ibig na nararamdaman ko sa kanya ay parang kumunoy, na kahit anong gawin ko'y hindi na makakaahon. Natuklasan ko na pareho ang nararamdaman naming dalawa. Ang siyang simula ng hirap ng aming pag iibigan.