Poem About Wika

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

"Pwede bang ako naman, Blaze? Pwede bang ako naman ang piliin mo?” nagmamakaawang wika ni Jane sa harapan ni Blaze. “Don't get me wrong, nagpakasal ako sa 'yo hindi dahil kamukha mo na si Gizelle kundi para manahimik na ang mga magulang natin. Kahit pagbali-baliktarin mo man ang utak ko, si Gizelle pa rin ang mamahalin ko. Siya at siya lang. Apelyido ko lang ang gamit mo pero kahit kailan hindi mo ako magiging pagmamay-ari! ” Para kay Jane, ang pagsusuot ng maskara lamang ang tanging sagot upang tanggapin siya ng lalaking mahal niya. Ngunit kailan nga ba siya matatanggap? Hanggang saan ang kaya niyang tiisin? Hanggang saan pa ang kaya niyang gawin sa ngalan ng pag-ibig? Hanggang kailan siya magpapanggap bilang ibang tao? May patutunguhan pa rin kaya ang pagmamahal niya para kay Blaze?

"Boss! Nasa panganib pong muli ang buhay ng asawa mo!" wika ng kanang-kamay ni Kaizer. "Ihanda mo ang mga tauhan at ililigtas natin siya!" malakas na sigaw ng mafia boss. Mabilis na kumilos ang mga tauhan ng Devil's Angel Mafia Organization. Lahat sila ay handang ialay ang buhay para sa kanilang reyna. Buong tapang na sumakay si Kaizer sa sasakyang naghihintay sa kan'ya. Ngunit ang mga mata niya ay punong-puno ng lungkot. Tumatagos doon ang sakit na nararamdaman ng kaniyang puso. Siya ang asawa ngunit ang puso ng babaeng mahal niya ay nahahati sa dalawa. Hindi siya pwedeng gumamit ng dahas dahil baka tuluyang mawala sa kan'ya si Kryzell. Ang babaeng una at pinangakuan niyang huling iibigin. Sa pag-ibig kung saan ay nakikihati lamang siya, hanggang kailan ni Kaizer kayang maging biktima? May halaga ba ang pagiging mafia boss kung ang mafia's hidden angel ay magdesisyon na muling mabuhay ng payapa at malayo sa magulong mundo na meron siya?

“Nagliligpit ka…” puna ni Cassian sa ginagawa ni Ember na naabutan. “Why? Tapos na ba ang selebrasyon sa birthday ko?” Pilit na ngumiti si Ember at sinalubong ang mga tingin ni Cassian. “Naisip ko na hindi naman ako ang gusto mong kasama ngayon kaya hindi na ito kailangan. And about your birthday… may naisip akong mas magandang regalo para sa ‘yo. Sigurado kong magiging ma—” “Huwag ka na mag-abala,” putol ni Cassian sa sasabihin niya. “Hindi ko kailangan ng regalo mula sa ‘yo.” Natigilan si Ember. Napakurap. Mapait na nangiti sa sarili. Paano niya bang minahal ang lalaking ito sa harap niya nang gano’n katagal? Hindi lang lima kung hindi lampas dekada na espesyal ito sa kaniya at nag-iisang itinangi. “Promise,” muling wika ni Ember. “Promise at magugustuhan mo ang ireregalo ko. I want divorce, Cassian.” *************** Nang bumalik si Lauren, ang stepsister at dating kasintahan ng asawa niyang si Cassian Montgomery Syquia... alam na agad ni Ember na wala siyang laban. Mula pa noon ay alam ni Ember na si Lauren lang ang minahal ng asawa. At kahit ang sariling ina ay ito ang laging pinapaboran. Kaya bago pa siya masaktan ng lubusan, nagdesisyon si Ember na makipag-divorce para magparaya. Pero si Cassian? Bakit nang sabihin ni Ember na mag-divorce sila ay ayaw nito? At bakit kung kailan ayaw na niya ay saka naman ito naging interesado sa kaniya?

Riley Anderson built her life on the illusion of a perfect marriage, only to watch it crumble when the man she loved chose her sister instead. Betrayed, humiliated and discarded, she should have walked away quietly, crying from how poorly she got treated by the man she gave up everything for, but Riley isn’t ready to surrender the life, the name, or the power she fought to build and keep. If love couldn’t bind him, maybe revenge will.

Sa kagustuhan ni Aira na makalimutan ang ginawang panloloko ng boyfriend niya, naglasing siya sa bar. Kinabukasan, nagising na lamang siya sa sobrang sakit ng ulo niya, pati na rin ng ibabang bahagi ng kanyang pagkababae. Nagulat siya nang tumambad sa kanyang paningin ang estrangherong lalaking katabi niya sa kama. Dali-dali siyang nagbihis at nilisan ang lugar na ‘yon. Ngunit tila nanunukso ang tadhana. Pagkalipas ng ilang linggo, sa kanyang pagbabalik sa trabaho, doon niya muling nakaharap ang lalaking pilit niyang kinalimutan. Siya pala ang bagong CEO ng kanilang kumpanya—si Kael Ramirez. “Hindi ko nakalimutan ang gabing 'yon," wika nito nang minsang ipatawag siya sa opisina. “ “Sir anuman ang nangyari noon, it was just a mistake.” “But for me, that was the best mistake I've ever had." Bigla siyang kinabahan. "Sir, let's pretend it did not happen,” mabilis niyang wika. "Well, it's not my case,” anito. “I claimed you once kaya akin ka lang at paulit-ulit kitang aangkinin hangga't gusto ko."

Tiningnan ni Isabella ang kapirasong papel na hawak niya. Nanlaki nang mabasa ang nakasulat doon. "Kayo po ang CEO ng kompanyang ito?" hindi makapaniwalang wika ni Isabella. Ngumiti ng malawak si Maximus. "Yes I am. At mayroon akong offer sa iyo na trabaho. Magiging madali lang ito para sa iyo. Isang taon ang kailangan mong guguluhin dito. At ang trabahong ito ay nagkakahalaga ng twenty million pesos." Halos malaglag ang panga ni Isabella sa kanyang narinig. "P-Po? A-Ano po bang k-klaseng trabaho po iyan?" "I need a contract wife, miss. No feelings involved. Just pure business." *** Hindi niya inakalang lolokohin siya ng kanyang asawa. Sobra siyang nasaktan at nadurog ng pino ang kanyang puso. Hindi niya hahayaang maging masaya ang asawa niya pati na ang kabit nito. Kaya naman umisip siya ng paraan upang makapaghiganti. Isang dalaga ang makakatulong sa kanya upang makapaghiganti na hindi niya aakalaing bibihag din sa sugatan niyang puso. At iyon ay walang iba kundi ang kanyang inaanak.

In the coastal quiet of Baler, a studio is born—not of architecture, but of intention.* Founded by Yam, a poet whose words cradle pain gently, and Franc, an artist who paints tenderness into walls, the studio becomes a refuge for those learning to stay—with grief, love, longing, and themselves. As visitors arrive, they leave behind more than footprints: a sigh recorded in bamboo, a poem tucked into the “Found Letters” shelf, a mural painted in crooked lines. Through zines, tea, silence, and sketchbooks, the studio teaches softness as revolution. Ren creates the *Window of Soft Returns*, an installation of anonymous voice recordings—each whisper forming a community of echoes. Drew builds the *Staircase With No Wrong Turns*, inviting people to walk through emotions without shame. Franc offers brushstrokes as brave work, and Yam curates writing circles that map healing in half sentences. Together, they host festivals that feel like hugs, and they begin traveling their archive, letting softness cross oceans. Even those who once left—like Miguel—return, discovering that some doors never truly close. Others, like Tala, capture the studio’s sound and turn it into a podcast of breath and becoming. Over seventy chapters, the studio transforms into something larger than itself: a mural of memory, a sanctuary for second chances, a place where return is sacred and voice is proof of survival. In the final bloom, the studio stands not as a monument—but as a reminder: > *“Staying isn’t easy. > But chosen together, > it becomes home.”*

Nang lumuhod ang lalaki, magmakaawa, at yakapin ang kanyang binti'y 'di pa rin natinag si Kennedy. "Ken, please, handa akong gawin ang lahat-lahat mapasa 'kin ka lang muli," pagsusumamo ni Chord. Isang hakbang palayo mula sa lalaking dati niyang minahal ay agad na nagbadyang tumulo ang mainit at nag-uunahang mga luhang kanina pa gustong lumabas sa kanyang mga mata. Nag-aalab. Lumalago. Ayaw paawat. Ilan lang ito sa mga salitang makakapaglarawan sa pag-ibig ni Kennedy kay Chord. Animo'y isa itong bomba na kapag hinayaan lamang hanggang sa pumatak sa partikular na oras, ito'y sasabog at hindi na mapipigilan pa. Ngunit hindi maipagkakaila na kahit kaila'y hindi mawawala ang mga problema't hamon na maaaring tumupok sa alab ng pag-ibig sa pagitan ng dalawang tao. "Napakahirap mong abutin, Chord," wika ni Kennedy, nanginginig ang boses. "Walang-wala sa kalingkingan ng estado mo ang estado ng buhay ko." Namatay si Romeo dahil kay Juliet. Namatay si Jack dahil kay Rose. Hindi nagkatuluyan sina Peter Pan at Wendy. Sina Chord at Kennedy kaya gano'n din? Mailalaban ba nila ang pag-iibigang pilit sinusubok ng panahon, paniniwala, at tadhana?

HAVE YOU EVER BEEN IN LOVE WITH SOMEONE OLDER THAN YOU? May pag asa ba? Umamin ka? Anong naging sagot niya? Kahit na kailan hindi naisip ni Hyiena na makakaramdam pa siya ng pagmamahal. she's obsessed with death and hurting herself. Mahal niya ang ulan,sapagkat Malaya itong pumapatak at tumutunog ng walang halong pag aalinlangan.Everything seems to be tiring for her, not until, one day. She met Ermir, a 35-year-old man who loves poetry.a man who's completely lost in life, full of regrets and nostalgia in his youth. All he can do is stare at the pouring rain that gives a nostalgia to him. Hyiena falls in love with him. he denies his feelings, but write hundreds of poem for her. Amir loves her, she's dedicated. but it feels so wrong. she left. he stayed,nanatili siya kahit hindi sigurado kung may babalik pa ba.,tinulak niya,para lang makaabante siya kahit ang ibig sabihin nito ay maiwan siya sa llikuran. Anong mangyayari sa kwento nilang dalawa?pinaglalayo ng oras at panahon Ng paniniwala at prinsipyo Ng kalooban at kaisipan Mali sa paningin ng iba,tama para sa mga puso nila. ‘’nagpapasalamat ako sakanya,sa taong tumulak saakin Sa pagtulak na ‘yon,kahit na masakit,atleast nakahakbang ako .naka abante ako Umusad ako,habang siya ay naiwan sa likod,katulad ng pag talikod sakanya ng panahon ‘’