Trying Something New

I gave birth prematurely, just twenty days before the due date. Two hours after I entered the surgery room, I had a stillborn baby. I did not cry at all. I did not even spare a glance at the dead baby. I endured the pain from childbirth and calmly walked into the hospital nursery. After the door was tightly shut, I turned down the temperature of the air-conditioning. The temperature inside the nursery would be too cold for newborns to bear after an hour. The doctors and parents were begging me on their knees to let their babies live. They screamed and cried. They said I was a mother and hoped that I would understand. Instead, I laughed and said, “Yes, I was a mother. But my baby died!” The gynecologist knelt on the floor and begged, “We may be at fault for not being able to save your baby, but these babies are innocent! “Please don’t be reckless just because you lost your baby! You’re so young. You’ll have more babies in the future.” I gritted my teeth and roared, “But my baby isn’t dead! “She’s still alive. I’ll give you one hour. Bring her back to me!” But I was unsure if she would still be alive after an hour.

Hayden Baxter's sidepiece comes up to me and throws yet another tantrum. "I love Hayden too much. Can't you let me have him?" Hayden sits quietly on one side but texts me, "Just say yes and humor her for a bit." I do as I am told, then wordlessly begin to pack up my stuff so I can move out of the home I share with Hayden. On my way out, I hear his friends jesting, "Elena is surprisingly obedient. Does this mean she'll abort her baby if you ask her to, Hayden?" Hayden raises a brow, looking nonchalant. "Want to place a bet on it? "I bet she'd whine and throw a fit at the hospital entrance in a week, only to give in and do as she's told." I don't argue. Instead, I quietly tap on my conversation with someone else. "Will you marry me?" "Yes."

Betrayed and heartbroken, Elena impulsively agrees to a blind date arranged by her family only to shockingly propose a flash marriage to the handsome stranger sitting across from her. She soon discovers that he isn’t just anyone: he’s Adrian Kingsley, a powerful billionaire with a mysterious past. As she adjusts to life in his world, Elena senses layers of sorrow and secrets behind his calm, commanding exterior. The tension grows as misunderstandings, jealousy, and hidden histories threaten their fragile connection. But fate intervenes when an accident unlocks Elena’s lost memories, revealing that Adrian’s “past love” from years ago was her !

Alpha Jakob gave me the grandest bonding ceremony five years ago. I became the world's most envied woman. Five years later, I received a provocative voice message from Jakob's first love, Molly. "I just got back to the pack, and all I needed to do was to play coy with Jakob, and he came right over. Tonight, he originally prepared blue fireworks for me. I don't like blue, but I decided to give it to you since I never liked to waste. You can use it during your anniversary." The day during our fifth mate bond anniversary, I looked at the blue fireworks blooming in the night sky, quietly waiting in my seat as I faced the empty seat opposite me. Molly's provocation came again. A photo of her having a candlelight dinner with Jakob. I didn't cry, and simply submit the application to terminate my mate bond with Jakob to the pack's Elder Council. At this time, my personal assistant told me she saw someone had applied for a grand bonding ceremony. "Luna Cynthia, the bonding ceremony is prepared by Molly for herself and Alpha Jakob. It will take place seven days later. Do you wish to stop it?" "There's no need to. If this is what Jakob wants, I'll make their wish come true." Jakob was still promoting how deep his love for me was, saying that I was the woman he loved the most in his life. But he didn't know that seven days later, I would leave the pack and never return again. That night, he collapsed.

"พี่ไคท์ต้องการหาเพื่อนนอนเหรอคะ" "เราคิดว่าไง" "พี่ไคท์หาคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอคะ ขิมไม่มีประสบการณ์ คงทำให้พี่ไคท์พอใจไม่ได้" "พี่ไม่ติด พี่สอนเราได้" "..." "ถึงเราไม่คิดจะเปิดใจให้ใคร แต่การมีคนคอยรับฟังปัญหา มีคนกินข้าว ดูหนัง หรือทำอะไรในสิ่งที่เราชอบด้วยกันก็ดีไม่ใช่?" "ค่ะ" เหมือนกับความรู้สึกแรกเริ่มตอนที่นทีเข้ามาทำความรู้จักกับเธอเลย ตอนนั้นเธอแค่ต้องการคนแก้เหงา ด้วยความที่เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงมีคุณสมบัตินั้น "แล้วพี่ไคท์จะได้อะไรจากการทำแบบนี้" "ได้เรา" "อ้อ" "หมายถึงได้อยู่กับเรา" "สองประโยคนั้นความหมายมันต่างกันมากนะ" เพลงขิมหัวเราะเมื่อเขาแก้ไขประโยค "ไม่ต้องแก้ตัวก็ได้ค่ะ"

"ถ้าพี่ต้องการแค่เพื่อนเที่ยวคงไม่นอนกับธาม ไม่พาไปเจอครอบครัว ไม่ต้องสนใจว่าพ่อแม่พี่จะคิดกับธามยังไง ไม่พามาที่ฮ่องกงด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้ว่าธามมีตัวตนอยู่ในชีวิตพี่" ธามไทไม่จำเป็นต้องมีตัวตนเลยก็ได้ เพราะสถานะของเขามันก็แค่เด็กในปกครองของเธอ แต่เฮสเทียก็ให้สิทธิ์เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ รู้จักกับคนสำคัญในชีวิตซึ่งไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยก็ตาม "ธามอาจจะคิดว่าพี่เห็นแก่ตัว แล้วใครบ้างที่มันไม่เห็นแก่ตัว ใครจะอยากเจ็บ ใครมันจะอยากทำร้ายหัวใจตัวเอง ถึงคนอื่นให้คำนิยามว่าพี่เป็นเจ้าแม่ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าพี่จะควบคุมทุกอย่างได้นะ" เฮสเทียเปิดเผยความรู้สึกทั้งหมดให้เขารับรู้ เพราะเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจอะไรผิด ๆ ว่าสิ่งที่เธอทำมันเป็นการให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ แก่เขา "ธามคิดว่าธามพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ พี่เองก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกันนะ"

โซ่ แส้ กุญแจมือ มุมหนึ่งก็น่ากลัว แต่อีกมุมหนึ่งก็ให้ความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก "เห็นแล้วเป็นยังไง" ชายหนุ่มเดินมายืนซ้อนแผ่นหลังคนตัวเล็ก พลางโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างใบหูของเธอ "น่าสนุกใช่มั้ย" "ร่างบางรู้สึกมวนท้องกับสิ่งที่ได้เห็น และเสียงแหบพร่าที่ได้ยิน ก่อนที่อีกฝ่ายจะยกมือขึ้นมาปิดตาของเธอไว้ "หลับตาแล้วปล่อยใจฟัง"

DEVIL'S CURSE ต้องคำสาป 'เขา' ผู้นั้นเคลื่อนไหวอย่างดุดันอยู่เหนือร่างของเธอ ในความฝัน รสจูบ และการเสียดสี สร้างความสุขสมเสียจนไม่อยากให้มันจบลง เธอจมดิ่งสู่ห้วงจินตนาการมาอย่างยาวนาน กระทั่งเสียงทุ้มกระซิบข้างหู "มีความสุขให้พอ เพราะมันเป็นวันสุดท้ายของเจ้า" ดังนั้นความสุขในค่ำคืนนี้เธอจะขอรับไว้ทั้งหมดเอง

"ฉันจะแต่งค่ะ" "หือ?" ไวซ์ครางอย่างประหลาดใจ ผิดคาดที่คิดว่าพรีมจะปฏิเสธการแต่งงานกับเขา "แต่ฉันอยากตกลงอะไรกับคุณก่อน" พรีมรู้ว่าเงื่อนไขที่เธอคิดไว้มันอาจจะเห็นแก่ตัว เพราะไวซ์เองก็คงไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เธอขอเลือกความรู้สึกของตนเองก่อน "ว่ามาสิ" เธอกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ และตัดสินใจว่าจะพูดมันออกไปให้จบๆ "ฉันอยากให้การแต่งงานเป็นแบบสัญญาแต่สัญญาของเรามีระยะเวลาแค่หนึ่งปี" "..." "คุณตกลงมั้ยคะ" พรีมสบตากับไวซ์อย่างคาดหวัง ขณะที่เขาตีสีหน้าเรียบเฉยจนมองไม่ออกว่าจะปฏิเสธหรือตอบรับข้อเสนอของเธอ ผ่านไปหลายวินาทีเขาถึงจะตอบว่า "ต้องนอนด้วยกัน" "คะ?" "ถ้าผมกับคุณแต่งงานกันแล้วแปลว่าคุณจะกลายเป็นเมียผม นอนด้วยกันก็คงไม่เป็นอะไรถูกมั้ย" "มันก็ใช่ค่ะ แต่..." ไวซ์เลือกพูดความต้องการของตนเองแทรกข้อแม้ที่พรีมกำลังจะหยิบยกมาโต้แย้งกับเขา "แต่ถ้าคุณไม่โอเค ผมก็ไม่แต่ง อย่างน้อยหนึ่งปีที่ผมเสียไปต้องได้อะไรกลับคืนมาบ้าง"

I'm sold into the underground and turned into an anthropodermic fan, suffering endless days of humiliation. It isn't until my spine shatters from a hammered nail that my brother—Daxon Smyth—and my fiance—Joshua Moore—finally arrive. The two men who've doted on me for 20 years swear to make the guilty pay in blood. And I think my salvation has come. But when I overhear their words, I realize the truth—every torment I've suffered is of their doing, all to make me behave and stop me from competing with the true heiress they've found. When another man carries me away from that place, they lose their minds and scour through all ends of the world, trying to find me.