โหดร้าย

"ผมไม่อยากเป็นฆาตกรนะ" ชายหนุ่มอายุยี่สิบสองปีดันถูกส่งตัวเข้ามาเป็นพระเอกในนิยายคลั่งรักซาดิสม์ซะได้ ไม่รู้แหละส่งเขามาอย่างไม่เต็มใจใครจะไปยอมทำตามเนื้อเรื่อง!!!

เมื่อเจ้าพ่อให้เลขแม่นจนชาวบ้านพากันถูกหวยทำให้เจ๊ศรีเจ้ามือหวยประจำอำเภอต้องไปกู้เงินจากมาเฟียเพื่อมาจ่ายคนที่ถูกหวย จนเงินต้นทบดอกเป็นเงินหลายล้าน ลูกสาวเลยต้องใช้หนี้แทน ไม่รู้ไปใช้หนี้กันอีท่าไหนเจ้าหนี้ถึงอยากได้ลูกหนี้มาเป็นเมีย

“จำใส่กะโหลกผุ ๆ ของเธอไว้นะกระต่าย...ฉันจะปล่อยเธอไปก็ต่อเมื่อฉันไม่ต้องการผู้หญิงอย่างเธอแล้วเท่านั้น”

“หยุดมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ซะทีไอ้คนเฮงซวย แล้วก็พูดมาว่าฉันไปทำอะไรผิด หรือทำอะไรให้ไม่พอใจตอนไหน ทำไมจะต้องจับฉันมาขังไว้ด้วย” “ก่อนจะบอก เรามาเล่นอะไรสนุกๆ กันสักรอบสองรอบก่อนดีไหม” แววตาเขาไม่ได้พูดเล่น แต่คิดจะทำจริง “ไม่!” มธุราปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดทบทวนให้เปลืองรอยหยักในสมอง ขณะที่คนตัวโตก็กดยิ้มมุมปาก และยังคงใช้สายตาจดจ้องร่างเล็กไม่เลิก ความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้น “แต่เรื่องสนุกที่ว่าเป็นงานที่เธอถนัดนะ”

ครั้งหนึ่ง... อวี้เหวินเป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา ดุจดั่งหยาดฝนต้องลม ชีวิตเรียบง่าย ไร้ซึ่งคลื่นลมโหมกระหน่ำ ทว่า... โชคชะตา พลิกผันดั่งสายฟ้าฟาดกลางฤดูร้อน บีบบังคับให้เขาต้องก้าวเท้าเข้าสู่โลกอันโหดร้ายแห่งผู้ฝึกตน โลกที่ความแข็งแกร่งคือทุกสิ่ง ความแค้นอันลึกซึ้งจากการถูกพรากมารดาไป ก่อเกิดเป็นเปลวเพลิงแห่งการต่อสู้ในใจเด็กหนุ่ม เขาต้องลุกขึ้นยืนหยัด ทะยานสู่เส้นทางแห่งการฝึกฝน เพื่อนำความอบอุ่นแห่งอ้อมอกแม่กลับคืนมา จากความแค้นครั้งนั้น... ใครเลยจะคาดคิด ว่ามันจะหล่อหลอมเด็กหนุ่มผู้อ่อนเยาว์ ให้กลายเป็นตำนานอันยิ่งใหญ่ไปตลอดกาล จากปลาตัวน้อย แหวกว่ายในสระน้ำตื้นเขิน กลับกลายเป็นมังกรทะยานฟ้า ทะลุกำแพงแห่งขีดจำกัด ก้าวข้ามสู่จุดสูงสุด ชื่อเสียงของเขากระหึ่มก้อง สะท้านสะเทือนไปทั่วเก้าสวรรค์สิบพิภพ นามของเขา... กลายเป็นตำนานที่ผู้คนกล่าวขาน จดจำไปชั่วกาลนาน "ราชันจักรพรรดินภา อวี้เหวิน" ผู้เเต่ง: Prince_White

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที " กรี๊ด! " ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง " พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว " เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที " หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที " ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง

หลังจากการนัดบอดที่ล้มเหลวมานับครั้งไม่ถ้วน ซ่งเสี่ยวเชียน หญิงสาวที่อายุอานามเลยวัยแต่งงาน ได้พบกับเย่จื่อหยางนายทหารผู้มีอำนาจและเผด็จการที่บาร์แห่งหนึ่งโดยบังเอิญ หลังจากผ่านคืนนั้นไป พวกเขาจดทะเบียนกันจริงหรือ? มีอะไรที่มันเร็วได้กว่านี้อีกไหม? ยุ่งเหยิงไปหมด!! ในขณะที่เธอพยายามให้ครอบครัวของเขาชอบเธอและตกลงจัดงานแต่งงาน เธอกลับพบว่าทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องตลก!

ชีวิตผมกำลังอยู่ในเส้นระหว่างความเป็นกับความตายแต่แค่เพียงลมพายุพัดกระหน่ำท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนเสียงร้องคำรามของสัตว์สี่ขาและเสียงร้องเอะอะของผู้ร้ายก็ดังสลับกับเสียงร้องหวยโหยก็ดังขึ้นมาพร้อมๆกับสัตว์สี่ขาร่างกายใหญ่โตลายพาดกลอนและเขี้ยวแหลมของมัน บ่งบอกได้ชัดเจนว่ามัน คือ 'เสือ'

ริครู้สึกถึงแรงดึงดูดเมื่อแรกเห็นจีน หนุ่มร่างบางที่ทำให้หัวใจเขาเผาไหม้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า ในโลกมืดของมาเฟีย เขาจะไม่หยุดที่จะทำให้จีนเป็นของเขา เพราะเมื่ออยากได้ก็ต้องได้!

ชาคริต ประติมาไพบูลย์ ประติมากรหนุ่มรูปหล่อต้องตกอยู่ในโลกมืดจากความประมาทของหญิงสาวเสเพลคนหนึ่ง และเขาก็ต้องการให้เธอมารับปิดชอบการกระทำของตนด้วยการให้มาดูแลเขา แต่แล้วคนที่ถูกส่งมากลับกลายเป็นหญิงสาวอีกคน ซึ่งทำให้เขาไม่พอใจมากแต่ด้วยคำขอร้องของทนายผู้เสมือนญาติคนเดียวที่เหลืออยู่ ทำให้เขาจำต้องให้ รติมา อรุณวลัย ดูแลเขาแทน ความอ่อนโยนและเอาใจใส่ของเธอทำให้ใจกระด้างของเขาเอนเอียง และเมื่อได้สัมผัสร่างงามด้วยความไม่ตั้งใจซึ่งแม้มองไม่เห็นก็ทำให้เขาร้อนไปทั้งกายความปรารถนาที่พลุ่งพล่านจนยากจะระงับ เขาจึงหาทางให้เธอมาใกล้ชิด ด้วยการปั้น ทรวงอัปสรา... ประติมากรรมอันเป็นสัญลักษณ์ของโรงปั้นอันลือชื่อ ทรวงอัปสรา รูปปั้นนางอัปสราอันงดงามจึงเป็นสื่อที่ทำให้ความรักของพวกเขางอกงาม และเร่าร้อน... จนยากจะห้ามใจ เพราะเธอจะต้องเปลือยกายให้เขาลูบไล้แทนการมองด้วยสายตา... ประติมากรรูปงามจะทำเช่นไรให้มดตัวเล็กๆ เช่นเธอ อยู่กับเขาตลอดไป...