Share
บทที่ 417
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 418
ใบหน้าของคนส่งของซีดเผือด เขาถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วตัวแข็งทื่อ เขาไม่ใช่คนโง่ เขารู้ว่าพวกนั้นหมายถึงอะไร การปล่อยภรรยาให้อยู่กับคนพวกนั้นก็เหมือนปล่อยให้เธออยู่ที่ซ่อง! อย่างไรก็ตาม เงินแสนสำหรับเขาเป็นจำนวนที่มหาศาลมาก เขาหามันมาไม่ได้แม้จะขายทุกอย่างที่มีอยู่ “แก...” ผู้หญิงคนนั้นโกรธมากจนดวงตาของเธอเป็นสีแดง แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็พบว่าตัวเองไม่มีทางเลือกอื่น เธอได้ยินมาว่ามีหลายพรรค ที่ชอบข่มขู่ พรรคอินทรีนี้เอาแต่ใจและกว้างขวางมากกว่าพรรคเทพเจ้ามังกรเสียอีกคนทั่วไปอย่างพวกเขาเกรงกลัวที่จะโดนคนพวกนี้รุกราน“คุณผู้ชายครับ ได้โปรดเถอะ ผมขอร้อง ภรรยาผมไม่มีอะไรดีเลย เธอธรรมดา! เรามีลูกอายุห้าเดือน รอเธอกลับไปให้นมอยู่ ได้โปรดปล่อยเราไปเถอะ ขอร้องล่ะ! ผมให้คุณสองพัน นั่นคือทั้งหมดที่มีแล้ว...”ชายผู้เป็นสามีคว้าแขนเสื้ออันธพาลอย่างอ้อนวอน“ปล่อยเสื้อผ้าฉัน! แกเป็นแค่คนส่งอาหาร พระเจ้ายังรู้ว่ามือแกมันมีเชื้อโรคมากแค่ไหน ถ้าแตะต้องเสื้อผ้าฉันอีกล่ะก็ แกตายแน่!”ลูกพี่เทมเพสร้องเสียงดังเมื่อเห็นมือคนส่งอาหารคนส่งของปล่อยทันที และไม่มีใครคาดว่าเขาจะคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 419
แต่การกลับมาของเฟนด์นั้นไม่สำคัญ เขาเป็นแค่ทหารที่กลับมาจากกองทัพ เขาไม่มีทางเอาชนะคนพวกนี้ด้วยตัวคนเดียวได้ “พี่ชายเฟนด์ ฉัน... ฉันขอโทษแต่ตอนนี้ฉันยุ่งมาก การเจอกันครั้งแรกของเราคือนายเห็นฉันคุกเข่าต่อหน้าคนอื่น!”ไทเกอร์ก้มหัวลงราวกับชีวิตนั้นไม่ได้เมตตากับเขาเลยเขาไม่ใช่คนที่เคยดื่มกับเฟนด์เมื่อห้าปีก่อนอีกต่อไป ผู้ชายคนที่มีความฝันอยากจะเปิดร้านอาหารความเป็นจริงในชีวิตทำให้ชีวิตเขาเรื่อย ๆ ชีวิตบังคับให้เขาต้องก้มตัวลง และก็ด้อยกว่าความเป็นจริง“ลุก!”ความเศร้าพุ่งเข้าที่หัวใจของเฟนด์ราวกับเข็มนับพัน “ไทเกอร์ ถ้ายังเป็นผู้ชายอยู่ก็ไม่ควรคุกเข่าให้กับไอ้ขยะพวกนี้! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้! ฉัน เฟนด์ วู๊ด ในฐานะพี่ชายของนาย ขอสั่งให้นายลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!”“แต่...”ไทเกอร์เงยหน้ามองเฟนด์ด้วยสายตาอ้อนวอน “พี่ชาย ได้โปรดออกไปเถอะ ฉันไม่อยากให้นายมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้! ฉันจะจัดการมันเอง! ออกไปเถอะ!”“นาย? นายจะทำอะไรได้? อย่าทำเป็นเข้มแข็งไปหน่อยเลย! ลุก! ลุกเดี๋ยวนี้!”เฟนด์กัดฟันขณะกำหมัดแน่นเขารู้ถึงความดื้อรั้นเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ไทเกอร์พูดว่าสามารถจัดการได้ถ้าเขาจัดการได
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 420
“จองหองนักนะ!” อันธพาลสามคนเดินไปข้างหน้าและล้อมเฟนด์ทันที พวกเขาปล่อยหมัดเข้าหาเฟนด์ ปั๊ก! ปั๊ก! ปั๊ก! เฟนด์ต่อยไปด้วยความเร็วปานสายฟ้า อันธพาลสามคนที่พุ่งเข้าหาเฟนด์โดนต่อยเข้าที่หน้า และก็ล้มลงไปกับพื้นโดยไม่ได้แตะต้องเส้นผมของเฟนด์แม้แต่เส้นเดียว เลือดไหลซึมจากริมฝีปากของสามคนนั้น พวกเขาตายอย่างน่าสยดสยอง"นี่มัน…" ในตอนแรกเทมเพสยืนอย่างเย่อหยิ่งโดยเอาแขนไขว้ที่หน้าอก พร้อมที่จะเห็นการนองเลือด เขาไม่คิดเลยว่าลูกน้องทั้งสามจะตายภายในวินาทีต่อมา!เขากลืนเสียงลงไปในลำคอ “อ อะไรกัน!?” ผู้คนหลายคนตกใจกับผลลัพธ์เช่นกัน “เขาฆ่าพวกนั้นแล้ว… โอ้ พระเจ้า! เขากล้าดียังไงไปฆ่าคนจากพรรคอินทรี?” “ใช่ ชายหนุ่มคนนี้แตกต่าง เขาเป็นคนกล้าหาญ!” “แต่สิ่งนี้ได้ผลอย่างแน่นอน พวกอันธพาลจากพรรคอินทรีล้วนไม่ต่างอะไรกับพวกชอบรังแก และชายหนุ่มผู้นี้เป็นทหารผ่านศึกที่มีทักษะอย่างแท้จริง! ทักษะการต่อสู้ของเขาช่างน่ากลัว และเขาสามารถฆ่าคนสามคนได้ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที!” ไม่นานหลังจากนั้น ผู้ชมก็เริ่มแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสถานการณ์นี้อย่างกระตือรือร้น หลายคนถึงกับสะดุดถอยหลังไปสองสาม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 421
เทมเพสเย้ยหยัน “เจอกันพรุ่งนี้” เขาพูดก่อนจะออกจากที่นั่น“ทั้งหมดเท่าไหร่ บอส?”อีวอนน์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหยิบเงินประมาณ 8,000 เหรียญแล้ววางลงบนโต๊ะ “ค่าอาหาร และค่าจัดการศพทั้งสาม” เธอกล่าว “ไม่น่าจะมีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่ ไม่มีปัญหาเลย แน่นอนว่าไม่มีปัญหา!”บอสรีบวิ่งออกไปพร้อมกับส่งเสียงดังก่อนจะพูดว่า “ไอ้บ้าเทมเพส ไหนจะคนของเขาที่ชั่วบัดซบอีก ฉันทนมานานแล้ว คนพวกนี้ชอบรังแกคนอ่อนแอ แล้วก็ไม่มีใครกล้าสู้กับเขา แถมยังไม่เคยจ่ายอะไรอีกเวลามาที่นี่ พวกนั้นเอาแต่บอกว่าฉันเป็นหนี้พวกเขาอยู่ และหนี้ของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นหลายพันเหรียญแล้วตอนนี้ พวกนั้นไม่เคยจ่ายเลยสักครั้ง”“ใช่ เราอยากให้คนพวกนี้ตายมาตลอด ขอบคุณครับท่านผู้มีเมตตา!”"ใช่! ทหารผ่านศึกคนนั้นจัดการได้โดยที่ไม่ต้องเสียเหงื่อเลย!”เสียงชมเชยจากผู้ชมเริ่มหลั่งไหล พวกเขายกย่องเฟนด์ตอนนั้นเองที่ชายชราก้าวไปข้างหน้าสองก้าวเพื่อหาเฟนด์“นี่ ฉันแนะนำว่าควรออกจากอาณาเขตกลางให้เร็วที่สุดนะ” ชายชราแนะนำ “อย่าไปสู้ด้วยเลย พวกนั้นแข็งแกร่งด้านจำนวนคนมาก และยังมีพลังมากในพรรคอินทรี ออกไปจากที่นี่ให้ไกลที่สุดเท่านั้นที่จะทำให้มีชี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 422
เฟนด์และทันย่ารีบไปหาอีวอนน์ เธอทรุดตัวลงบนโต๊ะและหลับไป“นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเงียบไปนาน เธอกำลังหลับ แล้วเราจะทำไงกันดี? เราไม่ได้ขับรถมา”ทันย่าเหลือบมองเฟนด์ก่อนที่เธอเสริมว่า “คุณต้องอุ้มเธอกลับ”“แต่นั่นมันไม่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ?”เฟนด์ตรวจดูอีวอนน์อีกครั้ง เขารู้สึกกระอักกระอ่วนจนแสดงออกมาทางสีหน้าหน้าอกของอีวอนน์ค่อนข้างใหญ่ และเธอก็สวมกระโปรงสั้นจนต้นขาส่วนใหญ่เปิดเผยออกมา ถ้าเขาอุ้มเธอกลับ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่โดนตัวเธอ... ประเด็นสำคัญที่สุดคือ แม้ว่าอีวอนน์จะเซ็กซี่และแต่งตัวอย่างมั่นใจ แต่เขาบอกได้เลยว่าอีวอนน์ไม่ได้ไร้เดียงสาแบบผู้หญิงขนาดนั้นเฟนด์คิดว่าเธอไม่ได้จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่ทีแรกอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่ดื่มและพยายามทำให้เขาเมา“อะไรไม่เหมาะสม? นายคงไม่คิดว่าจะให้ฉันอุ้มเธอหรอกนะ?”ทันย่ากลอกตาไปที่เฟนด์ “มันดึกแล้ว ไม่อยากกลับบ้านเร็ว ๆ เหรอ?” เธอพูดในเมื่อไม่มีทางเลือก เฟนด์ทำได้เพียงหัวเราะกับความพ่ายแพ้ก่อนดึงตัวอีวอนน์ขึ้นอย่างง่ายดาย จากนั้นก็อุ้มเธอไว้บนหลังเธอทรุดตัวลงบนหลังของเฟนด์ขณะที่เฟนด์กอดขาทั้งสองของเธอ นี่ทำให้เขา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 423
"ท่าไม่ดีแล้ว!"ทันทีที่รู้ว่าอีวอนน์ยังอยู่บนหลัง เขาจึงยืดตัวออกอย่างรวดเร็วเพื่อจับอีวอนน์ไว้ขณะที่อีวอนน์ลุกขึ้นยืนในสภาพมึนเมา แรงลากของเฟนด์ทำให้เธอล้มลงบนตัวเขาเฟนด์อยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ขณะที่เขาสูญเสียการทรงตัว เขาก็สะดุดล้มทับทันย่าเพราะน้ำหนักของเธอลากเขาลงไปกับเธอด้วยเธอดึงแขนของเฟนด์ด้วยความตกใจและหวาดกลัว แรงลากของเธอจึงดึงเขาลงไปพร้อมกันความตั้งใจเดียวของเขาคือการป้องกันไม่ให้ผู้หญิงทั้งสองได้รับบาดเจ็บ แต่สุดท้ายแล้ว เฟนด์ถูกคั่นกลางโดยทันย่าและอีวอนน์"โอ๊ย!"ทันทีที่ทันย่าล้มลง และเธอดึงเฟนด์เข้าหาตัวด้วย ทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่เข้าหากันเวลาเหมือนหยุดหมุนในทันที น้ำหนักของเฟนด์ตรึงเธอไว้ เธอหน้าแดงรู้สึกหายใจไม่ออก“เอ่อ...”เขาเงยหน้าขึ้นทันทีและกำลังจะลุกขึ้นเขาลืมไปว่ามันมีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น -อีวอนน์- กำลังผลักเขาลง และเขาก็ล้มลงอีกครั้งเฟนด์รู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก ขณะที่เขาเพิ่งแยกริมฝีปากจากทันย่า แต่อีวอนน์ที่ล้มทับมาอีก ทำให้ริมฝีปากเข้าหากันอีกครั้งทันย่ารู้อย่างแน่นอนว่าทั้งหมดเป็นอุบัติเหตุ แต่นั่นเป็นจูบแรกของเธอ มันเกิดขึ้นแล้วจริง ๆ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 424
“คุณคงไม่ได้อยากให้ผมพาเธอเข้าห้องใช่ไหม?”เฟนด์ขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้ทางเข้าบ้านของตระกูลเดรค เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยสุดท้ายแล้วเขาจะอับอายมากที่สุด หากผู้คุ้มกันที่ลาดตระเวน หรือแม้แต่คนที่ยืนเฝ้าประตูเห็นเขา“ไร้สาระน่า คุณอยากให้ฉันแบกเธอไปเองเหรอ? แล้วตอนนี้เธอก็อยู่บนหลังแล้ว รีบไปพาเธอไปที่เตียงเถอะ”ทันย่ากลอกตา เธอสลัดความรู้สึกอึดอัดหลังจากที่จูบกับเฟนด์ไปไม่ได้"เดี๋ยวนะ"เมื่อสังเกตเห็นบางอย่าง เธอจึงหยิบผ้าเปียกชิ้นหนึ่งออกมาทันที “มา เดี๋ยวฉันช่วยเช็ดปากให้”เธอค่อย ๆ เช็ดปากของเฟนด์ ขณะที่พูดว่า “โอ้พระเจ้า... มีคราบลิปสติกติดอยู่” เธอหงุดหงิด “ถ้าใครสังเกตเห็น เราก็จะปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย”เฟนด์สะดุ้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น ขอบคุณอะไรก็ตามที่ให้ทันย่าสังเกตเห็นมัน ไม่อยากนั้น ถ้ากลับบ้านไปแล้วเซเลน่าสังเกตเห็น เขาก็ไม่รู้จะอธิบายกับเธอได้อย่างไร ไม่ต้องพูดถึงแม่ยายที่ไร้เหตุผลที่บ้านเลย เธอจะไม่บังคับให้เขาหย่ากับลูกสาวเธอทันทีเลยเหรอ?“ขอบคุณพระเจ้าที่คุณสังเกตเห็น”ขณะที่เขาจ้องมองทันย่าที่กำลังเช็ดริมฝีปากอย่างระมัดระวัง ความอับอายก็คืบคลานเข้าม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 425
ไคล์หัวเราะขณะมองไปที่ผู้หญิงบนหลังเฟนด์ เขายกนิ้วโป้งให้อย่างล้อเลียน “คุณนี่เอาเรื่องเลยนะครับ ลูกพี่” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ “คนทั่วไปจะแบกความสวยไว้ในอ้อมแขน ในทางกลับกัน คุณแบกสาวสวยไว้บนหลัง!”เฟนด์รู้สึกอึดอัดจนต้องส่งสายตาน่ากลัวไปหาไคล์ “พูดเรื่องไร้สาระอะไร? อยากโดนกระทืบใช่ไหมเนี่ย?” เขาพูดอย่างรวดเร็ว “คุณอีวอนน์เมา แล้วฉันก็แค่อุ้มเธอกลับ!”ฮาร์วีย์หัวเราะคิกคัก ตั้งแต่ทุกคนบูชาเฟนด์ว่าเป็นตัวอย่างของบอดี้การ์ดตระกูลเดรค ทุกคนก็เคารพเขามาก เฟนด์ควรรู้นะว่าแม้แต่ผู้พิทักษ์หลักทั้งสามก็ไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ “ไปไหนก็ไปไป! ฉัน เฟนด์ ผู้ชายที่มีเกียรติ แล้วทำไมจะต้องรู้สึกผิดด้วย?”เฟนด์จ้องไปที่ทุกคนก่อนที่จะหันหลังกลับและเข้าไปในคฤหาสน์โดยมีอีวอนน์อยู่บนหลังของเขา ทันย่าหัวเราะลั่นขณะที่เธอเดินตามเฟนด์ไปข้างหลังอย่างใกล้ชิด “ลูกพี่ต้องมีอะไรแน่ ๆ เขามอมคุณอีวอนน์!”“ใช่ เมื่อก่อนพวกเราเจ็ดแปดคนออกไปกินข้าวกันแล้วได้เจอคุณอีวอนน์ เธอก็ดื่มชนะพวกเราทุกคน” “ว้าว ลูกพี่ของเรานี่สมกับเป็นลูกพี่เราจริง ๆ ครั้งนี้เขาแก้เผ็ดให้พวกเรา!” บอดี้การ์ดสองสามคนเริ่มพูดคุย
Latest chapter
