Share
บทที่ 425
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 426
เฟนด์ขับรถไม่นานก็ถึงบ้าน “คุณกลับมาช้าจัง แถมยังมีกลิ่นแอลกอฮอล์ ดื่มกับทันย่ามาแค่ไหนเนี่ย?”เซเลน่าอาบน้ำแล้ว เธอกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงเธอวางโทรศัพท์ไว้และลุกขึ้นจากเตียงเมื่อเห็นเฟนด์กลับมา “ผมไม่อยากจะพูดเลย อีวอนน์ ลูกพี่ลูกน้องของทันย่าอย่างกับปีศาจเหล้า เธอบังคับให้ผมดื่มกับเธอ”เฟนด์หัวเราะแห้ง ๆ เขาเข้าไปหาชุดนอนเพื่อเตรียมตัวเข้านอนเซเลน่าเดินตามหลังมาและสูดกลิ่น “เป็นไปไม่ได้ ทำไมฉันถึงได้กลิ่นน้ำหอมบนตัวคุณ? ไม่เห็นบอกเลยว่าอยู่กับผู้หญิงรวยคนนั้นด้วย? ไม่เห็นบอกเลยว่าผู้หญิงรวยคนนั้นคือเทพธิดาแห่งสงครามและเพื่อนคุณ?” เซเลน่าพูดเรื่อย “ฮึ่ม! ฉันว่าคุณไม่ได้ไปดื่มกับคุณเดรค แต่ไปหาผู้หญิงรวยคนนั้นแทนมากกว่า!”เฟนด์แปลกใจที่จมูกเซเลน่าดีมากจนได้กลิ่นน้ำหอมบนตัวเขาเขาหัวเราะอย่างขมขื่นก่อนจะตอบว่า “อย่ากังวลไปเลย เซเลน่า สามีของคุณเป็นคนชอบธรรมและมีศีลธรรม ผมดูเหมือนคนที่เกาะผู้หญิงรวย ๆ หรือเปล่า?” เซเลน่าเอียงหัวและมุ่ยหน้า “ไม่แน่ใจเหมือนกันสิ... คุณค่อนข้างหล่อ และมีศักยภาพ” เธอตอบอย่างเย็นชา เฟนด์ไม่โกรธเลยเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขากลับรู้สึกอบอุ่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 427
อีวอนน์ก้มหน้าลงมองร่างกายตัวเองและสังเกตว่าเธอสวมชุดนอนลายสปาเก็ตตี้ อีวอนน์สูดลมหายใจเข้า “โอ้ พระเจ้า… เป็นไปไม่ได้ เมื่อคืนฉันกลับถึงบ้านมาได้ยังไง? ใครเป็นคนอาบน้ำแต่งตัวให้ฉันเนี่ย?” เธอคิดว่าทันย่าไม่ใช่คนที่พาเธอกลับบ้าน และเธอก็ค่อย ๆ รู้สึกหวาดกลัวขึ้น “อย่าบอกนะว่าเป็นเฟนด์” ทันย่าบังเอิญเปิดประตูเข้ามาพอดี “โอ๊ะ ตื่นแล้วเหรอ? ฉันคิดว่าเธอยังหลับอยู่ ไม่คิดว่าเธอจะแพ้เฟนด์ วู๊ด ในเรื่องดื่มนะ” ทันย่าค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเห็นอีวอนน์นั่งตัวตรง “ทันย่า เมื่อคืน...ฉันกลับมาที่นี่ได้ยังไง? เฟนด์ วู๊ดพาฉันมาที่นี่หรือเปล่า? พวกเรานั่งแท็กซี่หรือเปล่า?” อีวอนน์รู้สึกตัวเมื่อเห็นทันย่าเข้ามาในห้อง คำถามของเธอพุ่งออกมาทันทีก่อนที่เธอจะได้จัดการความคิดของเธอ “มันใกล้มาก เราเลยไม่ได้นั่งแท็กซี่” ทันย่าพูดก่อนจะหัวเราะเบา ๆ “เธอเมามาก ฉันเลยให้เฟนด์อุ้มกลับมา” ทันย่าพูดต่อ “อะไรนะ เธอกำลังบอกว่าฉันถูกเขาอุ้ม?” อีวอนน์พูดไม่ออก ความรู้สึกผิดและความละอายครอบงำใจเธอ ที่สำคัญที่สุด เธอยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยอีก เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทำอะไรเธอไหมตอนที่เธอกำลังเมา เธอจำ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 428
บคฤหาสน์แคร์ฟรี เป็นสถานที่ที่มีแต่คนรวยเท่านั้นที่สามารถจ่ายได้ ที่บ้านพักตากอากาศแห่งนี้มีทิวทัศน์ที่ยอดเยี่ยมและสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ อาคารเหล่านี้สร้างขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจจากอาคารเก่าแก่ มันจะทำให้รู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังย้อนเวลากลับไปในขณะที่ก้าวเข้าไปข้างใน ในสถานการณ์ปกติ การใช้จ่ายขั้นต่ำจะอยู่ที่ 10,000 เหรียญต่อคน การจองบ้านพักทั้งหมดจะมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย 5 ล้านต่อวัน อย่างไรก็ตาม ในวันนี้เจ้าของจะละเว้นการใช้จ่ายขั้นต่ำทั้งหมดและเตรียมอาหารรสเลิศพร้อมเหล้ายามากมายสำหรับทุกคน และเขายังตั้งเวทีชั่วคราวพร้อมกับจ้างนักร้องหลายคนเพื่อความบันเทิง คนที่จองบ้านพักทั้งหมดเป็นบุคคลสำคัญ เขาคือแม็กนัส ซัทเธอร์ ราชาแห่งสงครามที่มีประวัติการต่อสู้อันโด่งดัง ราชาแห่งสงครามนั้นต่ำต้อยกว่าเทพเจ้าแห่งสงครามเท่านั้น นอกจากนี้แม็กนัสยังเป็นราชาแห่งสงครามเจ็ดดารา มีราชาแห่งสงครามมากมาย แต่ราชาแห่งสงครามแต่ละคนแตกต่างกัน พวกเขาได้รับการจัดอันดับตามความสามารถส่วนตัว จากผลงานของพวกเขาในสนามรบ และผลงานที่มีต่อประเทศ มีเพียงสองตำแหน่งเท่านั้น จอมพลและนายพัน การแบ่งแยกของราชาแห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 429
นายท่านมิลเลอร์พยักหน้าและมองดูนาฬิกาของเขา “เอาล่ะ ใกล้ได้เวลาแล้ว ไปแจ้งเชฟคนอื่น ๆ ว่าเราจะต้องเสิร์ฟอาหารให้ครบ 12 ส่วน ไม่มีพลาด เข้าใจไหม?” นายท่ายมิลเลอร์จัดปกคอเสื้อก่อนเดินออกไปข้างนอก “ฉันจะออกไปดูข้างนอก ข้างนอกน่าจะมีแขกเยอะ ฉันควรไปแนะนำตัวกับพวกเขา” ตอนนี้ เฟนด์มาเพียงคนเดียวที่หน้าทางเข้าบ้านพักแคร์ฟรี “สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?” พนักงานต้อนรับสาวก้าวเข้ามาหาเฟนด์และแสดงรอยยิ้มที่สุภาพบนใบหน้าของเธอ “ผม…” เฟนด์เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เขาใช้สมองเพื่อหาคำตอบ หลังจากนั้น เขาก็พูดต่อ "ผมมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมการประชุมของทหารผ่านศึก 'วันวานแห่งความทรงจำของการต่อสู้'!" เจ้าบ้านสาวยิ้มออกมา “ฉันรู้ว่าคุณมารวมตัวกันที่นี่ ฉันอยากรู้สถานะและยศของคุณ ให้ฉันดำเนินการลงทะเบียนให้คุณและนายท่านของเราได้เตรียมเหรียญที่ระลึกสำหรับทุกคนในงานไว้แล้ว คุณสามารถปักได้เลยบนเสื้อผ้าของคุณ!” เฟนด์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า "ผมเป็นแค่ทหารธรรมดา ในเมื่อราชาแห่งสงครามเป็นเจ้าภาพการประชุม ผมมาที่นี่เพื่อพบปะเพื่อนฝูงและพูดคุยเรื่องเครื่องดื่ม!" รอยยิ้มบนใบหน้าของพนักงานต้อนรับสาว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 430
ผู้บัญชาการหญิงสังเกตเห็นเฟนด์ เธอยิ้มให้เขาและเดินเข้าไปข้างใน เฟนด์ที่ยืนอยู่ข้างๆ แสร้งทำเป็นชื่นชมต้นบอนไซ ผู้คนมางานมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามที่คาดไว้ ทหารทั่วไปได้รับเหรียญตราที่ระลึกทองแดง ในขณะที่ผู้บัญชาการทหารสูงสุดและผู้ช่วยของพวกเขาได้รับเหรียญเงิน ไม่กี่นาทีต่อมา ชายคนหนึ่งก็มาถึง ผู้ชายคนนั้นเป็นพันตรี และทัศนคติของเจ้าของงานที่มีต่อเขานั้นเป็นมิตรกว่ามาก เฟนด์เหลือบมองที่ตราที่ระลึกของชายคนนั้นขณะที่เขาเดินผ่านไป มันทำด้วยทองคำ การออกแบบตราทั้งหมดนั้นก็ใกล้เคียงกัน แม้ว่าวัสดุจะแตกต่างกันมาก ไม่นานหลังจากนั้น ราชาแห่งสงครามหนึ่งดาราก็มาถึง เขาดูค่อนข้างหนุ่มและร่าเริง ตราของคนนั้นทำด้วยทองคำขาว เฟนด์ส่ายหัวอย่างขมขื่น เขาสรุปเองว่าทุกคนได้ตราตามตำแหน่ง “นี่ ทำไมนายยังไม่เข้าไปข้างในอีก? ทำไมยังยืนอยู่ตรงนี้อีกล่ะ? ใกล้เที่ยงแล้วนะ!”ราชาแห่งสงครามสังเกตเห็นเฟนด์และยิ้มให้เขา “โอ้ะ ผมแค่กำลังชมไปรอบ ๆ!” เฟนด์ตอบด้วยรอยยิ้ม ราชาแห่งสงครามหัวเราะอย่างร่าเริง “พนักงานต้อนรับที่สวยงามพวกนั้นดึงดูดสายตาคุณใช่ไหมล่ะ? มีคนที่ชอบบ้างไหม? ถ้ามี ก็ไปขอเบอร์เธอได้เล
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 431
“อืมมม! ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะ!” แม็กนัสพยักหน้า และติดเหรียญตราลงบนอกของเขา เฟนด์มองดูอย่างห่าง ๆ ดวงตาของเขาถูกบดบังไปด้วยแสงอาทิตย์ที่สะท้อนจากเหรียญตรา ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักได้ว่าเหรียญตรานั้นมีคุณภาพสูงมาก ส่วนล่างของตรานั้นทำมาจากทองคำขาว และประกอบไปด้วยเพชรที่อยู่ด้านบน เฟนด์พูดไม่ออก เขาก้มศรีษะมองลงไปที่เหรียญตราสีบรอนซ์ที่ติดอยู่บนหน้าอกของเขา มันช่างต่างกันมากเหลือเกินฝูงคนมากมายเดินเข้ามาหลังจากที่พวกเขาพูดจบ “ราชาแห่งสงครามซัทเธอร์แลนด์ เดี๋ยวนะ คือพวกเขาเหรอ?” หนึ่งในพนักงานนำทางคิ้วขมวดขึ้นมาทันที หลังจากนั้น เจ้านายของพวกเขาได้สั่งให้พวกเขาเตรียมเหรียญตราที่แตกต่างกันด้วยความหวังที่ว่ามันจะง่ายขึ้นต่อการจัดอันดับของคนในกองทัพ ด้วยเหรียญตราต่าง ๆ พวกเขาจะไม่ทำผิดต่อผู้ที่ไม่ควร อย่างไรก็ตาม คนพวกนี้ยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย “ทำไมล่ะ? นี่คือแขกของผม เขาเป็นลูกชายของพี่ชายคนสนิทของผม ผมพาเขามาด้วยไม่ได้เหรอ?” แม็กนัสหันไปพูดอย่างเย็นชา“ไม่ค่ะ ไม่… ฉันถามเพราะผมไม่มั่นใจว่าเขาคือจอมพลหรือราชาแห่งสงคราม เจ้านายของพวกเราสั่งไว้ว่าทุกคนที่เข้ามาที่นี่ จะต้องติดเหรียญตร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 432
มุมปากของเฟนด์กระตุกขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่เขาได้ยิน ชายคนนี้ช่างประจบคนเก่งเสียจริงเห็นได้ชัดว่าแม็กนัสมีความสุขมากที่ได้ยินเช่นนั้น เขายิ้มอย่างพึงพอใจเขารีบปรับอารมณ์ กางนิ้วชี้ออกและวางมันลงบนริมฝีปาก “ชู่ว… อย่าเอะอะไป!”“เข้าไปดูข้างในกันดีกว่า! ผมอยากรู้ว่าใครมาบ้าง”“ไม่เลวเลย มีคนมามากกว่าร้อยคน ดูเหมือนว่าผม แม็กนัส ซัทเธอร์แลนด์จะยังคงมีศักดิ์ศรีอยู่สินะ!” ในที่สุดแม็กนัสก็โบกมือและเดินเข้าไปพร้อมกับคนอื่น ๆ“แน่นอนอยู่แล้ว ใครจะไม่อยากมาล่ะ ในเมื่อพวกเขารู้ว่าคุณลุงก็มา!”ลูกชายบุญธรรมพูดขึ้นมาทันที “เราจะพูดอย่างงั้นไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้ป่าวประกาศอะไร ผู้คนก็ต่างก็เดินทางมากันเองหลังจากที่ได้ยินเกี่ยวกับผม ผมไม่สามารถขอร้องให้ใครมาได้อยู่แล้ว ใช่ไหมล่ะ?” แม็กนัสพูดขณะที่เดินเข้าไปด้านใน“ไอ้หนุ่ม มายืนทำไมตรงนี้? หมาที่ดีมันไม่ยืนขวางทางหรอกนะ ไม่รู้รึไง?” ทายาทเศรษฐีดุว่าเฟนด์ ชี้นิ้วไปที่เขา เมื่อเห็นว่าเฟนด์ยืนอยู่ตรงทางเข้าเพื่อแสดงความจงรักภักดีของเขา “รู้ไหมว่านี่ใคร? เขาคือแม็กนัส ซัทเธอร์แลนด์ ราชาแห่งสงครามซัทเธอร์แลนด์ ราชาแห่งสงครามเจ็ดดาราเขาเ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 433
“ฮ่าฮ่า ราชาแห่งสงครามซัทเธอร์แลนด์ ผมไม่ได้หาเรื่องคุณหรอกนะ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ใช้ชื่อของคุณเพื่อให้ตัวเองมีอำนาจต่อหน้าคนอื่นก็เถอะ คุณไม่ต่อว่าเขาเลยด้วยซ้ำถึงแม้ว่าสิ่งที่เขาพูดจะหยาบคายและน่ารังเกียจ แต่คุณกลับมาวิจารณ์ผมเนี่ยนะ?” “จุ๊จุ๊ ผมจำได้ว่าคุณมีชื่อเสียงที่ดีในกองทัพนะ ทุก ๆ คนพูดว่าคุณเป็นคนดีและเป็นคนง่าย ๆ ราชาแห่งสงครามคนที่รู้ถูกรู้ผิด ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเปลี่ยนไปตั้งแต่คุณกลับมาเมื่อไม่นานนี้” “หรือมันจะเป็นไปได้ ที่ข่าวลือของต่าง ๆ ของพวกทหารไม่เป็นจริง” เฟนด์หัวเราะ เดิมที่เขามีความประทับใจดี ๆ ต่อราชาแห่งสงคราม แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเขาได้ดีจริง ๆ หรือไม่ก็เขาได้รับการกระทบกระเทือนหลังจากกลับมาจากสนามรบแม็กนัสพูดไม่ออกเลยเมื่อเขาได้ยินเฟนด์พูด เขาไม่ใช่คนพูดเก่ง และสิ่งที่เฟนด์พูดก็สมเหตุสมผล เขาเพิ่งจะตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเมื่อไม่นานมานี้ “ไอ้หนุ่ม แกกล้าดียังไงมาวิจารณ์ราชาแห่งสงครามของพวกเรา? แกคงรนหาที่ตายจริง ๆ สินะ!” เศรษฐีเด็กกัดฟันแล้วเดินหน้าไปสองก้าวเพื่อผจัญหน้ากับเฟนด์อย่างโกรธแค้น“คนอย่างแกคงตายง่ายสุดในสน
Latest chapter
