บทที่ 416

“ฉัน... ยังดื่มได้อีก!”

อีวอนน์เรอออกมา แก้มของเธอเป็นสีชมพู คำพูดเธอเริ่มยานลง

แต่ละคนดื่มเบียร์ไป 12 แก้ว นั่นเท่ากับเบียร์ประมาณ 30 ขวดต่อคน! ความกลัวและความวิตกทำให้ผู้คนเงียบลง พวกนั้นกำลังพูดไม่ออกในสถานการณ์นี้

“อ อีวอนน์ เธอ... เธอดูเมาแล้วนะ! หยุดดื่มเถอะ ดูเฟนด์สิ เขายังดูมีสติอยู่เลย ล้มเลิกซะเถอะ เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้เขา!”

เห็นได้ชัดว่าทันย่าและอีวอนน์ทนไม่ไหวอีกต่อไป แต่ความดื้อรั้นได้ทำให้เธอมีแรงผลักดัน เธอไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้เห็นเฟนด์ล้มลงไปต่อหน้า

“ฉันยังไม่เมา! ยังต่อได้อีก! เฟนด์น่ะสิที่ทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม?” อีวอนน์หัวเราะอย่างเมา ๆ “ตอนนี้เขาทำเป็นเก๊กอยู่น่ะสิ!”

อีวอนน์พึมพำขณะแตะมือกับหัว เธอดูเหมือนจะล้มลงไปได้ทุกเมื่อ

“ขอโทษนะหนุ่ม ๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแตะต้องนาย!”

มีเสียงดังขึ้นไม่ไกลจากโต๊ะของเฟนด์ขัดขึ้นมา

เพี๊ยะ!

มีเสียงตบดังขึ้นก้องอยู่ในอากาศ “ไอ้เ-ี้ย! รู้ไหมว่าเสื้อผ้าฉันมันราคาเท่าไหร่? คิดว่าขอโทษแล้วทุกอย่างจะหายเหรอ?”

อันธพาลคนที่สวมต่างหูคนหนึ่งยืนขึ้น เขาเหวี่ยงแขนออกไปตบหน้าผู้ชายคนหนึ่ง ชายผู้เคราะห์ร้ายคนหนึ่งสวมชุดทำงานที่มีโลโก้บริ