Share
บทที่ 422
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 423
"ท่าไม่ดีแล้ว!"ทันทีที่รู้ว่าอีวอนน์ยังอยู่บนหลัง เขาจึงยืดตัวออกอย่างรวดเร็วเพื่อจับอีวอนน์ไว้ขณะที่อีวอนน์ลุกขึ้นยืนในสภาพมึนเมา แรงลากของเฟนด์ทำให้เธอล้มลงบนตัวเขาเฟนด์อยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ขณะที่เขาสูญเสียการทรงตัว เขาก็สะดุดล้มทับทันย่าเพราะน้ำหนักของเธอลากเขาลงไปกับเธอด้วยเธอดึงแขนของเฟนด์ด้วยความตกใจและหวาดกลัว แรงลากของเธอจึงดึงเขาลงไปพร้อมกันความตั้งใจเดียวของเขาคือการป้องกันไม่ให้ผู้หญิงทั้งสองได้รับบาดเจ็บ แต่สุดท้ายแล้ว เฟนด์ถูกคั่นกลางโดยทันย่าและอีวอนน์"โอ๊ย!"ทันทีที่ทันย่าล้มลง และเธอดึงเฟนด์เข้าหาตัวด้วย ทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่เข้าหากันเวลาเหมือนหยุดหมุนในทันที น้ำหนักของเฟนด์ตรึงเธอไว้ เธอหน้าแดงรู้สึกหายใจไม่ออก“เอ่อ...”เขาเงยหน้าขึ้นทันทีและกำลังจะลุกขึ้นเขาลืมไปว่ามันมีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น -อีวอนน์- กำลังผลักเขาลง และเขาก็ล้มลงอีกครั้งเฟนด์รู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก ขณะที่เขาเพิ่งแยกริมฝีปากจากทันย่า แต่อีวอนน์ที่ล้มทับมาอีก ทำให้ริมฝีปากเข้าหากันอีกครั้งทันย่ารู้อย่างแน่นอนว่าทั้งหมดเป็นอุบัติเหตุ แต่นั่นเป็นจูบแรกของเธอ มันเกิดขึ้นแล้วจริง ๆ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 424
“คุณคงไม่ได้อยากให้ผมพาเธอเข้าห้องใช่ไหม?”เฟนด์ขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้ทางเข้าบ้านของตระกูลเดรค เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยสุดท้ายแล้วเขาจะอับอายมากที่สุด หากผู้คุ้มกันที่ลาดตระเวน หรือแม้แต่คนที่ยืนเฝ้าประตูเห็นเขา“ไร้สาระน่า คุณอยากให้ฉันแบกเธอไปเองเหรอ? แล้วตอนนี้เธอก็อยู่บนหลังแล้ว รีบไปพาเธอไปที่เตียงเถอะ”ทันย่ากลอกตา เธอสลัดความรู้สึกอึดอัดหลังจากที่จูบกับเฟนด์ไปไม่ได้"เดี๋ยวนะ"เมื่อสังเกตเห็นบางอย่าง เธอจึงหยิบผ้าเปียกชิ้นหนึ่งออกมาทันที “มา เดี๋ยวฉันช่วยเช็ดปากให้”เธอค่อย ๆ เช็ดปากของเฟนด์ ขณะที่พูดว่า “โอ้พระเจ้า... มีคราบลิปสติกติดอยู่” เธอหงุดหงิด “ถ้าใครสังเกตเห็น เราก็จะปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย”เฟนด์สะดุ้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น ขอบคุณอะไรก็ตามที่ให้ทันย่าสังเกตเห็นมัน ไม่อยากนั้น ถ้ากลับบ้านไปแล้วเซเลน่าสังเกตเห็น เขาก็ไม่รู้จะอธิบายกับเธอได้อย่างไร ไม่ต้องพูดถึงแม่ยายที่ไร้เหตุผลที่บ้านเลย เธอจะไม่บังคับให้เขาหย่ากับลูกสาวเธอทันทีเลยเหรอ?“ขอบคุณพระเจ้าที่คุณสังเกตเห็น”ขณะที่เขาจ้องมองทันย่าที่กำลังเช็ดริมฝีปากอย่างระมัดระวัง ความอับอายก็คืบคลานเข้าม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 425
ไคล์หัวเราะขณะมองไปที่ผู้หญิงบนหลังเฟนด์ เขายกนิ้วโป้งให้อย่างล้อเลียน “คุณนี่เอาเรื่องเลยนะครับ ลูกพี่” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ “คนทั่วไปจะแบกความสวยไว้ในอ้อมแขน ในทางกลับกัน คุณแบกสาวสวยไว้บนหลัง!”เฟนด์รู้สึกอึดอัดจนต้องส่งสายตาน่ากลัวไปหาไคล์ “พูดเรื่องไร้สาระอะไร? อยากโดนกระทืบใช่ไหมเนี่ย?” เขาพูดอย่างรวดเร็ว “คุณอีวอนน์เมา แล้วฉันก็แค่อุ้มเธอกลับ!”ฮาร์วีย์หัวเราะคิกคัก ตั้งแต่ทุกคนบูชาเฟนด์ว่าเป็นตัวอย่างของบอดี้การ์ดตระกูลเดรค ทุกคนก็เคารพเขามาก เฟนด์ควรรู้นะว่าแม้แต่ผู้พิทักษ์หลักทั้งสามก็ไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ “ไปไหนก็ไปไป! ฉัน เฟนด์ ผู้ชายที่มีเกียรติ แล้วทำไมจะต้องรู้สึกผิดด้วย?”เฟนด์จ้องไปที่ทุกคนก่อนที่จะหันหลังกลับและเข้าไปในคฤหาสน์โดยมีอีวอนน์อยู่บนหลังของเขา ทันย่าหัวเราะลั่นขณะที่เธอเดินตามเฟนด์ไปข้างหลังอย่างใกล้ชิด “ลูกพี่ต้องมีอะไรแน่ ๆ เขามอมคุณอีวอนน์!”“ใช่ เมื่อก่อนพวกเราเจ็ดแปดคนออกไปกินข้าวกันแล้วได้เจอคุณอีวอนน์ เธอก็ดื่มชนะพวกเราทุกคน” “ว้าว ลูกพี่ของเรานี่สมกับเป็นลูกพี่เราจริง ๆ ครั้งนี้เขาแก้เผ็ดให้พวกเรา!” บอดี้การ์ดสองสามคนเริ่มพูดคุย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 426
เฟนด์ขับรถไม่นานก็ถึงบ้าน “คุณกลับมาช้าจัง แถมยังมีกลิ่นแอลกอฮอล์ ดื่มกับทันย่ามาแค่ไหนเนี่ย?”เซเลน่าอาบน้ำแล้ว เธอกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงเธอวางโทรศัพท์ไว้และลุกขึ้นจากเตียงเมื่อเห็นเฟนด์กลับมา “ผมไม่อยากจะพูดเลย อีวอนน์ ลูกพี่ลูกน้องของทันย่าอย่างกับปีศาจเหล้า เธอบังคับให้ผมดื่มกับเธอ”เฟนด์หัวเราะแห้ง ๆ เขาเข้าไปหาชุดนอนเพื่อเตรียมตัวเข้านอนเซเลน่าเดินตามหลังมาและสูดกลิ่น “เป็นไปไม่ได้ ทำไมฉันถึงได้กลิ่นน้ำหอมบนตัวคุณ? ไม่เห็นบอกเลยว่าอยู่กับผู้หญิงรวยคนนั้นด้วย? ไม่เห็นบอกเลยว่าผู้หญิงรวยคนนั้นคือเทพธิดาแห่งสงครามและเพื่อนคุณ?” เซเลน่าพูดเรื่อย “ฮึ่ม! ฉันว่าคุณไม่ได้ไปดื่มกับคุณเดรค แต่ไปหาผู้หญิงรวยคนนั้นแทนมากกว่า!”เฟนด์แปลกใจที่จมูกเซเลน่าดีมากจนได้กลิ่นน้ำหอมบนตัวเขาเขาหัวเราะอย่างขมขื่นก่อนจะตอบว่า “อย่ากังวลไปเลย เซเลน่า สามีของคุณเป็นคนชอบธรรมและมีศีลธรรม ผมดูเหมือนคนที่เกาะผู้หญิงรวย ๆ หรือเปล่า?” เซเลน่าเอียงหัวและมุ่ยหน้า “ไม่แน่ใจเหมือนกันสิ... คุณค่อนข้างหล่อ และมีศักยภาพ” เธอตอบอย่างเย็นชา เฟนด์ไม่โกรธเลยเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขากลับรู้สึกอบอุ่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 427
อีวอนน์ก้มหน้าลงมองร่างกายตัวเองและสังเกตว่าเธอสวมชุดนอนลายสปาเก็ตตี้ อีวอนน์สูดลมหายใจเข้า “โอ้ พระเจ้า… เป็นไปไม่ได้ เมื่อคืนฉันกลับถึงบ้านมาได้ยังไง? ใครเป็นคนอาบน้ำแต่งตัวให้ฉันเนี่ย?” เธอคิดว่าทันย่าไม่ใช่คนที่พาเธอกลับบ้าน และเธอก็ค่อย ๆ รู้สึกหวาดกลัวขึ้น “อย่าบอกนะว่าเป็นเฟนด์” ทันย่าบังเอิญเปิดประตูเข้ามาพอดี “โอ๊ะ ตื่นแล้วเหรอ? ฉันคิดว่าเธอยังหลับอยู่ ไม่คิดว่าเธอจะแพ้เฟนด์ วู๊ด ในเรื่องดื่มนะ” ทันย่าค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเห็นอีวอนน์นั่งตัวตรง “ทันย่า เมื่อคืน...ฉันกลับมาที่นี่ได้ยังไง? เฟนด์ วู๊ดพาฉันมาที่นี่หรือเปล่า? พวกเรานั่งแท็กซี่หรือเปล่า?” อีวอนน์รู้สึกตัวเมื่อเห็นทันย่าเข้ามาในห้อง คำถามของเธอพุ่งออกมาทันทีก่อนที่เธอจะได้จัดการความคิดของเธอ “มันใกล้มาก เราเลยไม่ได้นั่งแท็กซี่” ทันย่าพูดก่อนจะหัวเราะเบา ๆ “เธอเมามาก ฉันเลยให้เฟนด์อุ้มกลับมา” ทันย่าพูดต่อ “อะไรนะ เธอกำลังบอกว่าฉันถูกเขาอุ้ม?” อีวอนน์พูดไม่ออก ความรู้สึกผิดและความละอายครอบงำใจเธอ ที่สำคัญที่สุด เธอยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยอีก เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทำอะไรเธอไหมตอนที่เธอกำลังเมา เธอจำ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 428
บคฤหาสน์แคร์ฟรี เป็นสถานที่ที่มีแต่คนรวยเท่านั้นที่สามารถจ่ายได้ ที่บ้านพักตากอากาศแห่งนี้มีทิวทัศน์ที่ยอดเยี่ยมและสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ อาคารเหล่านี้สร้างขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจจากอาคารเก่าแก่ มันจะทำให้รู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังย้อนเวลากลับไปในขณะที่ก้าวเข้าไปข้างใน ในสถานการณ์ปกติ การใช้จ่ายขั้นต่ำจะอยู่ที่ 10,000 เหรียญต่อคน การจองบ้านพักทั้งหมดจะมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย 5 ล้านต่อวัน อย่างไรก็ตาม ในวันนี้เจ้าของจะละเว้นการใช้จ่ายขั้นต่ำทั้งหมดและเตรียมอาหารรสเลิศพร้อมเหล้ายามากมายสำหรับทุกคน และเขายังตั้งเวทีชั่วคราวพร้อมกับจ้างนักร้องหลายคนเพื่อความบันเทิง คนที่จองบ้านพักทั้งหมดเป็นบุคคลสำคัญ เขาคือแม็กนัส ซัทเธอร์ ราชาแห่งสงครามที่มีประวัติการต่อสู้อันโด่งดัง ราชาแห่งสงครามนั้นต่ำต้อยกว่าเทพเจ้าแห่งสงครามเท่านั้น นอกจากนี้แม็กนัสยังเป็นราชาแห่งสงครามเจ็ดดารา มีราชาแห่งสงครามมากมาย แต่ราชาแห่งสงครามแต่ละคนแตกต่างกัน พวกเขาได้รับการจัดอันดับตามความสามารถส่วนตัว จากผลงานของพวกเขาในสนามรบ และผลงานที่มีต่อประเทศ มีเพียงสองตำแหน่งเท่านั้น จอมพลและนายพัน การแบ่งแยกของราชาแห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 429
นายท่านมิลเลอร์พยักหน้าและมองดูนาฬิกาของเขา “เอาล่ะ ใกล้ได้เวลาแล้ว ไปแจ้งเชฟคนอื่น ๆ ว่าเราจะต้องเสิร์ฟอาหารให้ครบ 12 ส่วน ไม่มีพลาด เข้าใจไหม?” นายท่ายมิลเลอร์จัดปกคอเสื้อก่อนเดินออกไปข้างนอก “ฉันจะออกไปดูข้างนอก ข้างนอกน่าจะมีแขกเยอะ ฉันควรไปแนะนำตัวกับพวกเขา” ตอนนี้ เฟนด์มาเพียงคนเดียวที่หน้าทางเข้าบ้านพักแคร์ฟรี “สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?” พนักงานต้อนรับสาวก้าวเข้ามาหาเฟนด์และแสดงรอยยิ้มที่สุภาพบนใบหน้าของเธอ “ผม…” เฟนด์เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เขาใช้สมองเพื่อหาคำตอบ หลังจากนั้น เขาก็พูดต่อ "ผมมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมการประชุมของทหารผ่านศึก 'วันวานแห่งความทรงจำของการต่อสู้'!" เจ้าบ้านสาวยิ้มออกมา “ฉันรู้ว่าคุณมารวมตัวกันที่นี่ ฉันอยากรู้สถานะและยศของคุณ ให้ฉันดำเนินการลงทะเบียนให้คุณและนายท่านของเราได้เตรียมเหรียญที่ระลึกสำหรับทุกคนในงานไว้แล้ว คุณสามารถปักได้เลยบนเสื้อผ้าของคุณ!” เฟนด์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า "ผมเป็นแค่ทหารธรรมดา ในเมื่อราชาแห่งสงครามเป็นเจ้าภาพการประชุม ผมมาที่นี่เพื่อพบปะเพื่อนฝูงและพูดคุยเรื่องเครื่องดื่ม!" รอยยิ้มบนใบหน้าของพนักงานต้อนรับสาว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 430
ผู้บัญชาการหญิงสังเกตเห็นเฟนด์ เธอยิ้มให้เขาและเดินเข้าไปข้างใน เฟนด์ที่ยืนอยู่ข้างๆ แสร้งทำเป็นชื่นชมต้นบอนไซ ผู้คนมางานมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามที่คาดไว้ ทหารทั่วไปได้รับเหรียญตราที่ระลึกทองแดง ในขณะที่ผู้บัญชาการทหารสูงสุดและผู้ช่วยของพวกเขาได้รับเหรียญเงิน ไม่กี่นาทีต่อมา ชายคนหนึ่งก็มาถึง ผู้ชายคนนั้นเป็นพันตรี และทัศนคติของเจ้าของงานที่มีต่อเขานั้นเป็นมิตรกว่ามาก เฟนด์เหลือบมองที่ตราที่ระลึกของชายคนนั้นขณะที่เขาเดินผ่านไป มันทำด้วยทองคำ การออกแบบตราทั้งหมดนั้นก็ใกล้เคียงกัน แม้ว่าวัสดุจะแตกต่างกันมาก ไม่นานหลังจากนั้น ราชาแห่งสงครามหนึ่งดาราก็มาถึง เขาดูค่อนข้างหนุ่มและร่าเริง ตราของคนนั้นทำด้วยทองคำขาว เฟนด์ส่ายหัวอย่างขมขื่น เขาสรุปเองว่าทุกคนได้ตราตามตำแหน่ง “นี่ ทำไมนายยังไม่เข้าไปข้างในอีก? ทำไมยังยืนอยู่ตรงนี้อีกล่ะ? ใกล้เที่ยงแล้วนะ!”ราชาแห่งสงครามสังเกตเห็นเฟนด์และยิ้มให้เขา “โอ้ะ ผมแค่กำลังชมไปรอบ ๆ!” เฟนด์ตอบด้วยรอยยิ้ม ราชาแห่งสงครามหัวเราะอย่างร่าเริง “พนักงานต้อนรับที่สวยงามพวกนั้นดึงดูดสายตาคุณใช่ไหมล่ะ? มีคนที่ชอบบ้างไหม? ถ้ามี ก็ไปขอเบอร์เธอได้เล
Latest chapter
