บทที่ 2

“นายน้อยสปาร์ค!” คุณนายแคลร์รีบทักทายคนที่กำลังเดินเข้ามาทันที

ทุกคนในงานต่างแสดงออกถึงความเคารพให้กับเขา เขาคือนายน้อยสปาร์ค ร็อคกี้เฟลเลอร์ ผู้อำนวยการหนุ่มของร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป แม้ว่าจะไม่ทราบมูลค่าจำนวนทรัพย์สินในครอบครองที่แท้จริง แต่คาดว่าความมั่งคั่งของร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป นั้นมีมูลค่ารวม ๆ แล้วมากถึงสามแสนล้านดอลลาร์

แต่เมื่ออเล็กซ์เห็นชายคนนี้ เขาก็พุ่งเข้าไปหาชายคนดังกล่าวด้วยสายตาที่โกรธแค้นและคว้าคอเสื้อของเขาพร้อมกับตะโกนออกมาว่า “ไอ้สารเลว โดโรธีเป็นพี่สะใภ้ของนาย นายยังจะเรียกตัวเองว่ามนุษย์คนหนึ่งได้ยังไง? ในเมื่อนายต้องการที่จะแต่งงานกับพี่สะใภ้ของตัวเองน่ะฮะ”

โชคชะตากำหนดให้สปาร์คเกิดมาเป็นลูกพี่ลูกน้องของอเล็กซ์ เขาเป็นลูกชายของลุงจอห์น ร็อกกี้เฟลเลอร์ อเล็กซ์นั้นเกลียดชังพวกเขาทั้งสองเป็นอย่างมาก เขานึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว หลังจากที่พ่อแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ จอห์นคือคนที่ออกมาใส่ร้ายพ่อของเขาในข้อหาทุจริตฉ้อโกงร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป ที่พ่อแม่ของเขาก่อสร้างขึ้นมา และไล่อเล็กซ์ออกจาก คฤหาสน์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ ซึ่งเป็นที่พักอาศัยของเขา หากไม่ใช่เป็นเพราะพวกเขาสถานการณ์ของอเล็กซ์ในตอนนี้ก็คงจะไม่เลวร้ายอย่างที่เป็นอยู่ในขณะนี้

สปาร์คมองอเล็กซ์อย่างดูถูกและพูดว่า “พี่สะใภ้อะไร? นายถูกคุณปู่ไล่ออกจากบ้านร็อกกี้เฟลเลอร์ไปแล้ว คุณหนูโดโรธีจะถือว่าเป็นพี่สะใภ้ของฉันได้อย่างไร? นอกจากนี้นายเองก็ไม่คู่ควรกับเธอเลยสักนิด”

คุณนายแคลร์ดึงอเล็กซ์ออกไปและผลักเขา จากนั้นเธอก็หันหลังกลับด้วยรอยยิ้มสดใสและพูดกับสปาร์คว่า “นายน้อยสปาร์คคะ ฉันรู้สึกโชคดีและเป็นเกียรติมาก ๆ ที่ผู้ชายที่น่าเคารพนับถืออย่างคุณสามารถสละเวลาอันมีค่ามาให้ฉันได้ในวันนี้”

สปาร์คกล่าวอย่างขำ ๆ ว่า “คุณนาย วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ผมต้องมาที่นี่เพื่ออวยพรวันเกิดให้คุณด้วยตัวเองอยู่แล้ว ส่วนนี่คือโสมอายุ 100 ปี ถึงแม้ว่าผมจะต้องพยายามอย่างหนักเพื่อเสาะแสวงหาซื้อมันมาในราคาถึงสามล้านดอลลาร์ก็ตาม เพื่อที่จะมอบเป็นของขวัญวันเกิดให้กับคุณในวันนี้”

เมื่อได้ยินว่าโสมนี้มีมูลค่ามาก คุณนายแคลร์ก็ไม่สามารถเก็บความสุขของเธอไว้ได้ เธอรับมันทันทีด้วยรอยยิ้มอันละโมบโลภมาก ที่ยิ้มกว้างจนปากของเธอแทบจะกว้างถึงหูอยู่แล้ว

เมื่อสปาร์คจ้องมองไปที่คุณหนูโดโรธี เขาก็หลงใหลในความงามของเธอ ทุกคนเห็นได้ชัดว่าเขานั้นต้องการเธอมากแค่ไหน ความจริงเขาโหยหาเธอมานานแล้ว เขาพูดเบา ๆ “โดโรธี ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของคุณกับครอบครัวเกตส์มาบ้าง และมันบังเอิญมาก ๆ ที่พ่อของผมมีเพื่อนสนิทในกลุ่มผู้บริหารระดับสูงของบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์ เราสามารถช่วยคุณแก้ไขปัญหานี้ได้ เมื่อเสร็จแล้วผมจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่จนเหนือจินตนาการเลย! โดโรธี ผมรักคุณจนสุดหัวใจ และรักคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่พบคุณ เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว ร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป ทั้งหมดจะตกเป็นของคุณ”

คุณหนูโดโรธีส่ายหัวอย่างใจเย็นและพูดว่า “ฉันจะไม่หย่าค่ะ”

คุณนายแคลร์รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเธอได้ยินว่าร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป ทั้งหมดจะตกเป็นของลูกสาวของเธอ เธอดึงคุณหนูโดโรธีเข้าหาตัวเธอและพูดว่า “นี่ลูกจะบ้าไปแล้วหรอ? โอกาสในการจับผู้ชายอย่างสปาร์คนั้นมันต่ำกว่าการถูกฟ้าผ่าอีกนะ ทำไมลูกถึงยังอยากเป็นภรรยากับไอ้ขยะชิ้นนี้อยู่อีกเหรอ?”

คุณนายแคลร์หันไปหาสปาร์คแล้วพูดว่า “เอาล่ะ นายน้อยสปาร์ค ดูเหมือนว่าคุณจะรักลูกสาวของฉันจริง ๆ นี่ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี จากนี้ไปคุณจะเป็นว่าที่ลูกเขยของฉัน”

สปาร์ครู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นปฏิกิริยาของคุณหญิงแคลร์ “ฉันได้ยินข่าวมาว่าแม่ของนายป่วยหนัก และนายต้องการเงินครึ่งล้านดอลลาร์เพื่อการผ่าตัด นี่คือเงินครึ่งล้านดอลลาร์ มันจะตก เป็นของนาย หากว่านายฟ้องหย่ากับโดโรธีในวันพรุ่งนี้” สปาร์คพูดกับอเล็กซ์ ในขณะที่เขาโยนบัตรเครดิต American Express อย่างไม่ใส่ใจไปที่เท้าของอเล็กซ์

ดวงตาของอเล็กซ์พลันเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาไม่สามารถรับเงินของสปาร์คได้

คุณหนูโดโรธีทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอจึงดึงแขนอเล็กซ์และพูดว่า “ฉันจะไปโรงพยาบาลกับคุณเพื่อไปพบแม่ของคุณ ถึงฉันจะไม่สามารถหาเงินครึ่งล้านดอลลาร์ได้ในตอนนี้ แต่ฉันจะพยายามหาทางเอง”

คุณนายแคลร์ดึงเธอและพูดว่า “ลูกจะไปหาจากไหน? เราไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้น เว้นแต่จะขายบ้าน! ฉันจะเตือนสติเธอนะ โดโรธี ถ้าเธอกล้าที่จะก้าวออกจากประตูนี้ในวันนี้ เราตัดขาดกัน!”

คุณหนูเบียทริซยืนขึ้นและผลักอเล็กซ์ออกจากประตู “อเล็กซ์ นายควรออกไปเดี๋ยวนี้ นายกำลังทำให้พี่สาวของฉันอับอายกับการปรากฏตัวของนาย ออกไปจากที่นี่ซะ!"

ปัง! อเล็กซ์ออกจากวิลล่าไปและประตูก็ปิดลงตามหลังเขา เขาได้ยินเสียงสปาร์คตะโกนออกมาจากภายในวิลล่า “อเล็กซ์ อย่าลืมหย่าพรุ่งนี้นะโว้ย!” และเสียงหัวเราะของแขกทุกคนในงานก็ดังขึ้นในคืนอันเงียบงันนี้

อเล็กซ์โกรธจัดและออกจากที่ วิลล่า แอสเส็กซ์ ไปอย่างสิ้นหวัง แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงสามีในนามของคุณหนูโดโรธี แต่เขาก็รักเธออย่างแท้จริง พวกเขาเข้าเรียนในวิทยาลัยด้วยกันและตกหลุมรักกันในเวลานั้น มันเป็นการจับคู่ที่ลงตัวราวกับสวรรค์สรรสร้าง แต่ทุกอย่างกลับต้องมาพังทลายในวันแต่งงานของพวกเขา เขาตกต่ำมาก เขาสูญเสียพ่อแม่และทรัพย์สินของเขาไปจนหมด ยิ่งไปกว่านั้น เขาถูกแม่นายดูหมิ่นดูแคลนซึ่งมันทำให้สิ่งต่าง ๆ ยากขึ้นมาก

ในขณะนั้นเอง รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมสีดำก็หยุดอยู่ข้าง ๆ เขาอย่างช้า ๆ “นายน้อยอเล็กซ์!” ชายในชุดสูทที่ถูกออกแบบมาอย่างดีในวัยห้าสิบเศษได้ลงจากรถ

อเล็กซ์สับสนในขณะที่เขาไม่รู้จักชายคนนี้และพูดว่า “คุณกำลังเรียกผมเหรอ? เรารู้จักกันเหรอครับ?"

ชายคนนั้นเดินเข้าไปหาเขา โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ผมคือเล็กซ์ กันเธอร์ จากกลุ่มบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์ ผมทำงานให้พ่อของคุณ”

อะไรกัน? อเล็กซ์ตกตะลึง เมื่อไม่นานนี้เอง เขาได้ยินว่าครอบครัวแอสเส็กซ์ ขายลูกสาวของตนอย่างใจจดใจจ่อให้กับผู้เสนอราคาสูงสุด เนื่องจากพวกเขากังวลว่ากลุ่มบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์ จะทำลายพวกเขา จู่ ๆ เล็กซ์ กันเธอร์ แห่งกลุ่มบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์ ผู้โด่งดังก็ปรากฏตัวขึ้นโดยบอกว่าเขาทำงานให้พ่อของเขา ทั้งหมดนี้เป็นการเล่นตลกที่ซับซ้อนหรือเปล่านะ?

“คุณมีธุระอะไรกับผม?” อเล็กซ์ถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมได้ยินมาว่าคุณกำลังประสบปัญหาบางอย่าง คุณร็อคกี้เฟลเลอร์ ผมมาที่นี่เพื่อให้ความช่วยเหลือแก่คุณ รหัสคือวันเกิดของคุณนะ” ชายชราพูดขณะยื่นบัตรเอทีเอ็มสีดำให้อเล็กซ์

อเล็กซ์สับสน “เงินในบัญชีมีเท่าไหร่?”

เล็กซ์ กันเธอร์ ตอบกลับว่า “ไม่มากนักหรอก แค่ขี้ปะติ๋ว หมื่นล้านดอลลาร์เอง”