Share
บทที่ 198
Related chapter
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 199
ในระหว่างนั้น ชายหนุ่มที่สำลักบะหมี่ก่อนหน้าก็หันกลับลงไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง "คุณหนูโยเวล... นักร้องสาวแห่งแคลิฟอร์เนีย? จริงเหรอ?” ทันใดนั้นเอง ใครสักคนก็แอบหยิบโทรศัพท์ออกมาและค้นหาชื่อของนักร้องสาวแห่งแคลิฟอร์เนีย ทว่า ทั้งรูปภาพและผลลัพธ์มากมายต่างก็ปรากฏขึ้นมา อันที่จริง มิเชลล์มักจะทำตัวเป็นเป้าสายตาของสาธารณะชน และไม่ได้พวกใจพวกปาปารัสซี่เท่าไหร่นัก อีกทั้ง คนในตระกูลโนเวลเองก็ไม่ได้สนใจในตัวมิเชลล์ด้วยเช่นกัน เธออยากจะเป็นอะไรก็เป็นไป ด้วยเหตุนั้น มันจึงเป็นเรื่องง่ายไม่น้อยเลยที่จะมองหาคนอย่างเธอ ไม่นานนัก ใครสักคนก็ตะโกนขึ้นมา... "มันเป็นความจริง! ทั้งหมดคือเรื่องจริง! เธอคนนี้คือคุณหนูโยเวลตัวจริงเสียงจริง คุณมิเชลล์ โยเวลยังไงล่ะ!” “ใช่แล้ว! ยังไงก็เถอะ คุณหนูโยเวลอุตส่าห์มากินสตูว์ถึงที่ร้านทั้งที ฉัน... ฉันชักอยากจะขอเธอถ่ายรูปหน่อยแล้วสิ” “นายตาบอดหรือยังไงกัน? ดูเธอสิ เธอกำลังโกรธอยู่นะ ทำไมถึงอยากเข้าไปขอเธอถ่ายรูปตอนนี้กันล่ะ?” หลังจากที่ชายคนนั้นตบตัวเองไปมากกว่าสิบครั้ง แจ็คก็พูดขึ้น "รู้จักผมด้วยงั้นเหรอ?" ชายคนนั้นพยักหน้า แจ็คถามขึ้นอีก
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 200
“คุณคิดว่าผมอยากรอจริง ๆ เหรอ? ค่าผ่าตัดอย่างน้อยก็ต้องหมดเกือบครึ่งล้าน อีกทั้ง ความเสี่ยงต่อการผ่าตัดก็สูงไม่น้อยเลยด้วย โอกาสรอดคือห้าสิบห้าต่อห้าสิบ ผมอาจจะตายระหว่างผ่าตัดก็ได้ ใครจะไปรู้ล่ะ? อีกอย่าง คุณเองก็รู้ว่าสภาพครอบครัวของผมเป็นยังไง ถ้ามีเรื่องร้ายอะไรเกิดขึ้นกับผม ทั้งแม่แล้วก็น้องสาวผมจะอยู่กันยังไง? แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความแล้ว ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ ผมมีพัสดุอีกเยอะต้องส่งตอนเที่ยงด้วย” เจ้าของร้านพลันถอนหายใจ พร้อมกับดวงตาเต็มซึ่งไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ ดูเหมือนว่านี่จะเป็นโศกนาฏกรรมอีกเรื่องหนึ่ง “เดี๋ยวก่อน!” อเล็กซ์พูดขึ้น "นายเชื่อใจฉันไหมล่ะ?" ชายหนุ่มพลันนิ่งไปเกือบสามวินาที ทันใดนั้น เขาก็พลันเผยยิ้มและพยักหน้า "ฉันเชื่อ ในฐานะเพื่อนของคุณโยเวล คุณคงไม่มีเวลาว่างมาหลอกลวงคนต่ำต้อยอย่างผมหรอก” อเล็กซ์ยืนขึ้น “งั้นก็เชื่อใจฉัน แล้วฉันจะช่วยนายเอง” อเล็กซ์เดินเข้าไปและกางนิ้ว พร้อมกับวางนิ้วหนึ่งไว้เหนือขมับของชายหนุ่ม ตรงนั้นคือตำแหน่งของเนื้องอกซึ่งอยู่ใต้กะโหลกศีรษะของลุค ทันใดนั้น นิ้วของอเล็กซ์ก็ส่องประกายราวกับสีของหยก รา
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 1
ในช่วงยามราตรีของเมือง แคลิฟอร์เนีย ณ คฤหาสน์ แอสเส็กซ์ นั้นเต็มไปด้วยแสงสีเจิดจ้าและเสียงรื่นเริงในวันนี้นั้นเป็นวันเกิดของคุณนายแคลร์แห่งตระกูลแอสเส็กซ์ แม้ว่าเธอนั้นจะมีอายุมากแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังคงเป็นแบบอย่างของความสง่างามและดูดีมีตระกูล ที่น่าทึ่งไปกว่านั้นก็คือ ความสง่างามและดูดีมีตระกูลของเธอนั้นได้ถูกถ่ายทอดไปถึงลูกสาวทั้งสองคนของเธอ หนึ่งในนั้นถือว่าสวยสง่างามที่สุดในแคลิฟอร์เนีย และอีกคนก็ถือว่าสวยที่สุดในวิทยาลัยของเธอเลยก็ว่าได้ ผู้ชายจำนวนนับไม่ถ้วนที่ตกเป็นทาสแห่งความงามของพวกเธอ พวกเขาจึงได้ฉวยโอกาสนี้ไว้และมาร่วมอวยพรวันเกิดให้กับคุณนายแคลร์ในวันนี้“คุณนายแคลร์ครับ ของขวัญสำหรับคุณครับ นี่คือไข่มุกแห่งทะเลตะวันออก การสวมใส่สิ่งนี้มันจะช่วยขับผิวพรรณของคุณให้ดูผุดผ่องมากยิ่งขึ้น สุขสันต์วันเกิดนะครับ!"“คุณนายครับ ส่วนของผมเป็นคฑาหยกคู่ ผมขออวยพรให้คุณดูอ่อนเยาว์เช่นนี้ไปชั่วนิรันดร์และขอให้ความปรารถนาของคุณเป็นจริงทุกประการนะครับ”เมื่อของขวัญต่าง ๆ มากมายถูกนำเสนอให้กับเธอทีละชิ้น ๆ ใบหน้าของคุณนายแคลร์ก็ไม่สามารถซ่อนเร้นความปิติยินดีของเธอได้ เธอรู้สึกปลาบปลื้
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 2
“นายน้อยสปาร์ค!” คุณนายแคลร์รีบทักทายคนที่กำลังเดินเข้ามาทันทีทุกคนในงานต่างแสดงออกถึงความเคารพให้กับเขา เขาคือนายน้อยสปาร์ค ร็อคกี้เฟลเลอร์ ผู้อำนวยการหนุ่มของร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป แม้ว่าจะไม่ทราบมูลค่าจำนวนทรัพย์สินในครอบครองที่แท้จริง แต่คาดว่าความมั่งคั่งของร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป นั้นมีมูลค่ารวม ๆ แล้วมากถึงสามแสนล้านดอลลาร์แต่เมื่ออเล็กซ์เห็นชายคนนี้ เขาก็พุ่งเข้าไปหาชายคนดังกล่าวด้วยสายตาที่โกรธแค้นและคว้าคอเสื้อของเขาพร้อมกับตะโกนออกมาว่า “ไอ้สารเลว โดโรธีเป็นพี่สะใภ้ของนาย นายยังจะเรียกตัวเองว่ามนุษย์คนหนึ่งได้ยังไง? ในเมื่อนายต้องการที่จะแต่งงานกับพี่สะใภ้ของตัวเองน่ะฮะ”โชคชะตากำหนดให้สปาร์คเกิดมาเป็นลูกพี่ลูกน้องของอเล็กซ์ เขาเป็นลูกชายของลุงจอห์น ร็อกกี้เฟลเลอร์ อเล็กซ์นั้นเกลียดชังพวกเขาทั้งสองเป็นอย่างมาก เขานึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว หลังจากที่พ่อแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ จอห์นคือคนที่ออกมาใส่ร้ายพ่อของเขาในข้อหาทุจริตฉ้อโกงร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป ที่พ่อแม่ของเขาก่อสร้างขึ้นมา และไล่อเล็กซ์ออกจาก คฤหาสน์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ ซึ่งเป็นที่พักอา
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 3
อเล็กซ์รู้สึกตกใจมาก หมื่นล้านดอลลาร์อย่างนั้นเชียวหรือ? ใครจะกล้าเล่นตลกแบบนี้กัน?ร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป แข็งแกร่งมากในช่วงรุ่งเรือง โดยมีมูลค่าตลาดกว่าสามแสนล้าน แต่ส่วนใหญ่เป็นสินทรัพย์ถาวร จากสิ่งที่เขารู้ แม้แต่พ่อของเขายังไม่มีเงินสดหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ในธนาคารเลย แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น ชายชราอ้างว่าเขาทำงานให้กับวิลเลียม ร็อกกี้เฟลเลอร์ “คุณบอกว่าคุณทำงานให้พ่อของผมเหรอ? นั่นก็หมายความว่ากลุ่มบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์…”ท่านเล็กซ์พยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ กลุ่มบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์ คือของคุณครับ นายท่านอเล็กซ์”เพี๊ยะ ๆ ! อเล็กซ์ถึงขั้นตบหน้าตัวเองท่านเล็กซ์พูดด้วยความประหลาดใจ “นายท่านอเล็กซ์ คุณกำลังทำอะไร?”อเล็กซ์ตอบกลับว่า “ผมคิดว่า ผมอาจจะฝันไปน่ะ”ท่านเล็กว์กล่าวต่ออีกว่า “ทั้งหมดนี้เป็นความจริง พ่อของคุณ คุณวิลเลียม ร็อคกี้เฟลเลอร์ ช่วยชีวิตผมไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ผมคงตายไปแล้ว ย้อนกลับไปตอนนั้น คุณร็อคกี้เฟลเลอร์คือผู้ก่อสร้างกลุ่มบริษัทในเครือเธาซันด์ ไมล์ จากนั้นเขาก็ให้ฉันรับผิดชอบธุรกิจนี้”"ฮะ?" อเล็กซ์ตกตะลึง เขายังคงคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝันเท่า
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 4
อเล็กซ์ตกตะลึงเป็นอย่างมากเพราะเขาไม่คาดคิดว่าเธอจะปรากฏตัวที่นี่ "ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?"คุณหนูโดโรธีมองไปที่โคลอี้จากนั้นเธอก็มองไปที่อเล็กซ์ เธอมองด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความเศร้าโศกและพูดว่า “ฉันได้ฝากเงินจำนวณครึ่งล้านดอลลาร์ในบัญชีของคุณแล้ว นั่นคือทั้งหมดที่ฉันพอจะทำได้”อเล็กซ์รู้สึกประหลาดใจ “คุณไปเอาเงินนั้นมาจากไหน? คุณได้รับมันมาจากสปาร์คเหรอ? โดโรธี คุณไม่สามารถรับเงินนั้นได้นะ จะเกิดอะไรขึ้นกับเราหลังจากรับเงินของเขา? ยิ่งไปกว่านั้น ผมมีเงินมากกว่าที่คุณจะจินตนาการได้ ผมสามารถดูแลปัญหาของคุณได้ด้วยนะ”เพี๊ยะ!โดโรธีตบหน้าอเล็กซ์และพูดว่า “สิบเดือนของการได้แต่ฝันกลางวัน มันยังคงไม่เพียงพอสำหรับคุณหรือ? คุณช่วยหยุดเรื่องไร้สาระนี้ได้ไหม? ลืมมันไปเถอะและทำตามที่คุณต้องการ พรุ่งนี้เราจะแยกย้ายกันไป!”หลังจากที่เธอพูดจบ โดโรธีก็หันหลังกลับและออกจากโรงพยาบาลไปในทันทีอเล็กซ์พยายามไล่ตามเธอไป แต่ถูกโคลอี้ขวางไว้ เธอมีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเธอ “โอ๊ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ? ทำไมลูกพี่ลูกน้องของคุณ นายน้อยสปาร์คถึงได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้? เป็นไปได้ไหมที่โดโรธี
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 5
อเล็กซ์กลับไปที่วิลล่าของครอบครัวแอสเส็กซ์ด้วยสภาพที่ราวกับไร้วิญญาน ถึงแม้ว่าที่นี่จะถูกเรียกว่า วิลล่า แต่ที่นี่ก็เคยเป็นเพียงบ้านหลังเล็ก ๆ ธรรมดาทั่วไปเพียงเท่านั้น ก่อนที่จะรื้อถอนบ้านของครอบครัวเก่าออก แล้วอาคารสามชั้นนี่ก็ถูกสร้างขึ้นมาทดแทนบนที่ดินผืนนี้ แต่อย่างไรก็ตามมันก็ยังแตกต่างจากการที่จะเรียกว่าวิลล่าจริง ๆ ได้อเล็กซ์เงยหน้าขึ้นและเห็นว่าไฟในห้องของโดโรธียังคงเปิดอยู่ 'โดโรธีอยู่บ้านหรือเปล่านะ?' อเล็กซ์นึกสงสัยกับตัวเอง 'เธอไม่ได้อยู่กับสปาร์คหรอกหรอ?' ในช่วงเวลาที่เขาตระหนักได้ถึงความเป็นจริง ราวกับว่าหินก้อนโตได้ถูกยกออกจากอกของเขา เขาเห็นความหวังและตระหนักว่าคำพูดของคุณนายแคลร์นั้นมันไม่สามารถเชื่อถือได้ เธอเป็นคนหลอกลวง เธอชอบทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อเติมเต็มจินตนาการในหัวของเธอเองอเล็กซ์รีบวิ่งผ่านประตูเข้าไปในวิลล่า เขาเห็นคุณนายแคลร์อยุ่ในห้องนั่งเล่นเธอกำลังวีดิโอคอลหาใครบางคนอยุ่ขณะที่ทาเล็บนิ้วเท้าของตัวเองโดยการยกเท้าขึ้นไปในอากาศ เธอฮัมเพลงไปด้วยอย่างมีความสุขอเล็กซ์รู้สึกหนักใจเมื่อรู้ว่าคุณหญิงแคลร์นั้นดูตื่นเต้นมาก ๆ ที่ลูกสาวของตัวเองจะได้แต่งงานใหม่ เธอ
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 6
อเล็กซ์ส่ายหัวและเยาะเย้ย "โคลอี้ เธอไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะมาเลียเท้าของฉันหรอก โน่นเธอควรกลับบ้านไปเลียนิ้วเท้าของเจ้าอ้วนนี่ ไปซะ ถ้าเธอทำให้เขามีความสุขได้ เขาอาจจะซื้อขยะชิ้นเล็กชิ้นน้อยมูลค่าสองพันดอลลาร์มาให้เธอก็ได้นะ""แก..."ความโกรธของโคลอี้รุนแรงมาก เธอเหมือนระเบิดเวลาที่กำลังจะระเบิดออกมาในที่สุดคนอ้วนก็กล่าวเสริมโคลอี้ เพราะเขากำลังหว่านล้อมเธอให้ไปนอนกับเขา และอเล็กซ์ก็ทำให้เขารู้สึกอับอาย ชายอ้วนพูดขึ้นว่า "ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ช่วยดูสารรูปของตัวเองหน่อย แกคิดว่าแกจะมีปัญญาซื้อสร้อยคอที่ป้ายราคาสามสิบล้านเหรียญนี้ได้จริง ๆ เหรอ? อะไรนะ?! แกคิดว่าราคาแค่สามพันดอลลาร์เหรอ?"“แล้วถ้าผมมีเงินพอที่จะซื้อได้ล่ะ? คุณจะซื้อมันได้ไหม? คุณจะซื้อมันสักอันด้วยไหมล่ะ?” อเล็กซ์เอ่ยถามอเล็กซ์ตัดสินใจซื้อเครื่องประดับเส้นนั้นเขาเป็นหนี้คุณหนูโดโรธี แอสเส็กซ์ มามากมายในช่วงสิบเดือนที่ผ่านมานี้การซื้อสร้อยคอมูลค่าสามสิบล้านดอลลาร์นี้มันอาจจะทำให้เธอมีความสุข และมันคงจะสร้างความเชื่อมั่นให้กับเธอสำหรับความสามารถในการปกป้องเธอของเขาชายอ้วนพูดอย่างโกรธเคือง “ไอ้งี่เง่าค
Latest chapter
