I flinched, not because of the name, but because of the wound. Ang kirot.
Naghanap ako sa glove compartment ng gasa o kahit anong tela, pero puro papel lang ang naroon.
“Anong hinahanap mo?” tanong niya.
“Anything to ease the damn pain.” I put the revolver on the dashboard, then put my right foot on my left knee. Hindi masyadong dumudugo ang sugat, pero masakit.
Justin saw the wound. “F*ck! Mamamaga ‘yan. Buhusan mo ng alcohol. Meron diyan sa glove compartment.”
Kinuha ko ang mga papel doon at tinapon sa backseat. May alcohol nga. Kinuha ko iyon at binuhusan ang sugat. Kinagat ko ang ibabang labi ko upang pigilan ang pagdaing. Bwisit! Ang sakit!
Inalis ko ang suot kong mga gwantes at pinunit ang dulo ng damit ko. Ipinulupot ko ang punit na tela sa aking paa upang maprotektahan ang sugat.
Hingal na umayos ako ng upo at sumandal sa sandalan ng upuan. Hindi ko napansing tagatak na pala ang
