"Bro, masyado pa siyang bata. HIndi pa pwede!" kasalukuyang kaharap ni Christopher ang isa sa mga katriplets niya na si Charles Villarama dito sa isang lamesa. Kanina pa siya pasulyap-sulyap kay Katrina na noon ay kausap ng Mommy nila. "Anong bata? Walang bata sa pag-ibig, ulol! Tsaka, nakalimutan mo na ba? Binigyan na tayo nila Daddy at Mommy ng ultimatum. Kailangan bago lumagpas ang edad natin sa kalendaryo may asawa na tayo kung hindi sila ang maghahanap ng mapapangasawa natin." seryosong sagot niya dito. Kaagad namang napaismid si Charles. "Hindi nila ako mapipilit lalo na at wala talaga akong balak na mag-asawa, Bro. Isa pa... nag-eenjoy pa ako sa pagiging buhay binata. Hindi pa ako ready sa mga ganiyang bagay!" seryosong sagot naman ni Charles. Dinampot niya pa ang kopita na may lamang alak at tinungga iyun "Tsk! Tsk! Bahala ka. BAsta ako natagpuan ko na ang babaeng gusto ko at kasama ko na siya ngayun." seryosong kaagad na sagot naman ni Christopher dito "Eh di okay! Co
Nakakapit si Katrina sa braso in Christopher habang naglalakad sila palabas ng bahay. Todo ngiti si Katrina samantalang si Christopher ay makikita ang pagiging seryoso nito sa mukha. Na para bang may malalim itong iniisip. Sa mismong bakuran lang din naman ng bahay gaganapin ang party. Nag hire ng mga organizers si Christopher para maging maayos ang lahat at maging perfect ang party ni Katrina. Gusto niya kasi itong bigyan ng perfect na birthday party dahil nabangit nito sa kanya na never itong nagcelebrate ng birthday noong sa gubat pa nakatira ang dalaga. "Happy Birthday, Katrina!'" pagbati na naririnig sa buong paligid. Tanging ngiti lang din ang naging sagot ni Katrina. Nahihiya siya sa lahat! First time niyang maranasana na magkaroon ng ganito karangyang kaarawan at hindi niya alam kung paano pasalamatan si Kuya Christopher. Nag-umpisa ang party. Highlight ang celebrant na lutang ang ganda. Mahiyain si Katrina at halos ayaw na nitong makihalubilo sa mga bisita. Hangang sa
NGAYUNG araw ang ika-labinwalong kaarawan ni Katrina at hindi niya maiwasan na makaramdam ng tuwa. Marami din naman siyang bisita. Ang iilan ay kilala niya pero karamihan ay hindi. Namumukhaan niya lang ang iba sa kanila na dumalo din noong kasal nila Ate Amery at Kuya Elias pero isa lang ang sigurado niya, lahat halos ng bisita niya ay miyembro ng pamilya Villarama Clan. Ibig sabihin, halos lahat ng bisita niya ay kamag anak ni Kuya Christopher. Ayos lang naman sa kanya. Mabuti nga iyun lalo na at si Kuya Christopher naman ang gumastos sa kaarawan niyang ito. "Happy Birthday, Katrina!" nakangiting bati sa kanya ni Ate Amery. Nandito pa siya sa kanyang kwarto, inaayusan dahil mag-uumpisa na mamaya lang ng kaunti ang maiksing programa na mismong si Kuya Christopher din ang mga nagplano. "Thank you, Ate dahil dumating po kayo." nakangiti niyang sagot kay Ate Amery. Suot niya na ngayun ang kulay pula na gown habang nireretouch na lang ng isang make-up artist ang make-up niya
KATRINA POV "Kaya nandiyan iyan dahil sinadya kong ilagay ang frame na iyan diyan dahil, magiging kwarto mo na din ang kwarto ko pagkatapos ng eighteenth birhday party mo." seryosong wika nito sa kanya na labis niyang ikinagulat. Hindi niya inaasahan iyun. Magiging kwarto niya na daw ang kwarto nito? Eh itong si Kuya Christopher kaya, anong kwarto ang gagamitin niya? "Bakit magiging kwarto ko ito? Naku, may sarili na akong kwarto, Kuya! HIndi na kailangan iyang sinasabi mo lalo na at wala akong balak na agawan ka ng kwarto." pilit ang ngiti sa labi na sagot ko sa kanya. "Hindi ko naman sinabio na aagawan mo ako ng kwarto ah? Bakit parang napaka-advance mo naman yata mag-isip, Kat?" seryoso nitong sagot sa kanya "Ha? Anong ibig niyo pong sabihin? Ibig niyo po bang sabihin na magsasama tayo sa iisang kwarto?" namimilog ang mga matang sagot ko sa kanya. "Yes...iyun na nga ang plano ko. Ganito kasi iyun....sa kwarto mo, may ac ka...gumagamit ka din ng ilaw...now, kaya ko nais
KATRINA POV "Kuya!" tawag ni niya kay kay Kuya Christopher habang marahan na kinakatok ang pintuan ng silid nito. Hindi siya mapalagay. Gusto niyang makausap para makahingi ng sorry dahil sa pagtangap niya ng bulaklak mula kay Jacob. Feel niya kasi na iyun ang dahilan kaya biglang uminit ang ulo nito sa kanya eh. Hindi niya alam kung ano ang reason kung bakit ganoon na lang kalaki ang galit nito kay Jacob pero sana, magawan pa ng paraan. Malapit na ang birthday party niya na mismong si Kuya Christopher ang gumastos at nakakahiya naman kung magsi-celebrate siya ng birthday na may galit ito sa kanya. Kaya nga, ngayun pa lang dapat nang agapan. "Kuya...nandiyan ka ba sa loob? Pwede ba tayong mag-usap?" muli niyang wika sabay muling katok sa pintuan ng kwarto. Hindi sumasagot si Kuya mula sa loob at baka ayaw nga siguro siyang makausap. Nakakalungkot naman! Susuko na sana siya sa pagkatok nang sa hindi inaasahang pagkakataon, bigla namang bumukas ang pintuan ng kwarto ni Kuya. In
KATRINA POV " Naku, huwag na po, Manang! Nakakahiya po!" sagot ko din naman kaagad sa kanya na sinabayan ko pa ng sunod-sunod na pag-iling. Hindi pwede ang suggestion ni Manang lalo na at nakakahiya kay Kuya Christopher. Nasa ganoon silang pag-uusap ng biglang dumating si Kuya Christopher. Hindi ko pa nga maiwasan na magtaka dahil medyo maaa yata ito ngayung umuwi ng bahay kumpara nitong mga nakaraang araw na palagi itong ginagabi. "Kuya!" nakangiti niyang tawag dito. Napansin niyang naglalakad na ito palapit sa kanyang kinaroroonan habang may bitbit na kung ano sa isa nitong kamay. "Hi! Kumusta ang buong maghapon mo?" nakangiti nitong tanong sa akin. Napasulyap muna ako kay Manang bago ako sumagot "Ayos naman po. Sinabi ni Teacher Fe sa akin na baka in three months pwede na daw akong mag take ng exam sa ALS." excited kong sagot dito 'Talaga? Well, mabuti naman kung ganoon. Sa wakas makakapasok ka na din sa isang iskwelahan." sagot din naman kaagad nito "Sana nga po, Ku