Chapter 3

Chapter 3

Pagkalabas ng gate ay ipinasok niya ko sa kotse nya.

“U-uuwi nalang ako!” Akmang bababa na’ko nang pigilan niya.

“No. You'll come with me.” Madiin niyang sabi tanda na hindi ko na talaga siya mapipigilan pa

“But my dad...” sigurado akong papagalitan ako no'n.

“I already told Mico.” Kaswal niyang ani na para bang wala lang iyon. Mico? As in kuya? Papaanong—paniguradong issue na naman ito. Malikot pa naman ang utak no’n.

“How did you...?”

Pasiring siyang kumindat. “I have my ways.” pagmamayabang niya bago pinaandar ang sasakyan

Nanahimik nalang ako, knowing him at iyang makulit niyang pagu-ugali hindi rin ako makaka hindi. Tumapat kami sa isang malaking bahay.

Napalingon ako ng bumukas ang pinto, hinayaan ko nalang siya nang buhatin na naman niya ako.

Namangha ako ng bumungad sakin ang malinis na sala. Maayos at maganda ang pagkaka-organize ng mga kasangkapan. Bagay na hindi ko napansin noong unang pasok ko rito bukod sa wala ako sa katinuan ng mga oras na iyon... Mas magandang ‘wag na lang nating pagusapan.

Dito rin kaya nakatira si Kyler?

“No. He's staying in his condo.” kunot noo niyang ani.

Napatakip ako sa bibig, napalakas yata ang pagkakabanggit ko.

Umakyat kami sa isang kwarto. Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay tumambad sa’kin ang kulay itim na silid. Marami ring picture niya ang naka-display senyales na kanya ang kwartong 'to.

Ibinaba niya ko sa kama, “I'll just take a shower, can you wait?” tanong niya na tinanguan ko naman.

Saktong pumasok siya sa loob ng banyo ay tumunog naman ang telepono ko.

From: Lily

Hoy! bruha nsakn bag u ibinln ni fafa Tyler ikw ah anng mrn sa inu?

Hindi ko mapigilang matawa dahil may emoji pa siyang inilagay na nakakunot ang noo. Kaagad akong nagtipa para reply-an siya.

To: Lily

Wala! kukunin ko nalang bukas salamat.

Itatabi ko na dapat ng muli ay tumunog na naman. Akala ko ang bruha ulit pero laking gulat ko ng pangalan ni kuya ang tumambad sa’kin.

From: Micothepanget

Li'l sis nagpaalam si Tyler na may gagawin daw kayo. ANONG GAGAWIN NYO HA?!

Napangiwi ako ng caps lock pa iyong message niya tila pa pinagduduldulan na mayroon talaga kaming masamang gagawin.

To: Micothepanget

None of your 'effin business Mico!

From: Micothepanget

Hoy anong-sumbong kita kay dad!wala ka ng galang sakin magtatampo na talaga ako!

To: Micothepanget

Whatever, PO! Mico.

Gigil kong itinabi ang telepono kahit kailan ay nakakabuwisit talaga ang lalaking ito.

Nalipat ang tingin ko sa pintuan ng banyo mula doon ay iniluwa si Tyler seryosong pinupunasan ang buhok nya. Napakagat labi ako ng makita na ang suot niya ay tanging gray na short at itim na t-shirt lang.

I never thought I would see this side of him.

“You’re hungry, I'll buy a dinner.” Tanging tango nalang ang naisagot ko, wala talaga siyang balak na pauwin ako.

After 30 minutes bumalik siyang may dalang tray ng pagkain at ipinatong sa side table.

Humila siya ng upuan ‘tsaka umupo sa tapat ko habang hawak ang isang plato na may lamang kanin at ulam.

“Say ah.” Nakaabang ang kutsarang ani niya. Takha ko siyang tiningnan.

“Open your mouth. I'll feed you.” Angat ng kilay niya habang naghihintay na isubo ko ang pagkain sa kustara.

“Gusto ko lang ipalala. Paa ang na-sprain sa akin, hindi kamay.” sermon ko pero inirapan niya lang ako.

Bago pa man lumapat ang kutsara sa labi ko ay natabig ko na ang kamay nya. Hindi gusto ng tiyan ko ang amoy ng pagkain.

“Hey be careful!”

Kahit masakit ang paa ko dali-dali akong tumakbo papasok ng banyo tsaka sumuka sa lababo.Ramdam ko ang mabagal niyang paghagod sa likuran ko.

Napahawak nalang ako sa tyan ko, ang hirap sa pakiramdam na kahit anong pilit kong sumuka ay walang lumalabas. Inipit niya ang maliliit na hibla ng buhok na tumatabing sa mukha ko. Siya narin mismo ang naghilamos sa mukha ko.

Nanghihina akong napasandal sa lababo. “Are you okay?” nagaalala niyang tanong.

Gusto ko sanang isigaw sa mukha niya na hindi at kasalanan niya iyon lahat pero mas pinili ko na lang manahimik.

Naiiyak ako dahil sa bigat ng katawan ko dumagdag pa yung pagkirot ng sugat sa ulo ko.

Kinabig niya ‘ko payakap sa kanya. I admit I feel comfortable with his embrace.

Kinarga niya ko na parang bata ‘tsaka ibinaba sa kama.

May kinuha siyang shirt sa drawer.

Itinaas niya ang dalawang kamay ko at saka hinubad ang p.e uniform na suot ko hinayaan ko nalang sya. Parang naisuka ko lahat ng lakas ko kanina siya narin ang nagsuot ng shirt sakin akmang ibababa nya rin ang pajama ko ng pigilan ko sya.

“Ano satingin mo ang ginagawa mo?” Pilit kong itinatago ang namumulang mukha.

He chuckled. “What? Nakita ko na naman na 'yan.” Napadaing sya ng batukan ko, kahit kailan ay wala talaga siyang kahihiyan sa katawan.

Hawak hawak ang ulo niya akong hinila pahiga nakatagilid naman sya habang nakatukod ang kaliwang kamay sa ulo.

“Sleep. Babantayan kita.” Ipinikit ko ang mga mata pero agad ding napamulat ng maramdaman kong ipasok nya ang kanang kamay sa loob ng shirt na suot ko.

“What are you doing?” Pinanlakihan ko siya ng mga mata.

Bumalatay ang pagkahiya sa buong katawan ko ng malumanay nyang haplusin ang tyan ko.

“Shh, just let me do this.”

Hindi ko maipagkakailang masarap sa pakiramdam ng ginagawa niya. Nababawasan no'n ang bigat na nararamdaman ko. Para bang nagkakasundo sila ng anak nya sa loob ng tiyan ko. Parang nararamdaman ng anak kong nasa malapit lang ang ama nya.

At dahil sa masamyo nyang paghagod sa tiyan ko ay agad akong nakatulog.

Nagising ako ng makaramdam ng hindi pagka-komportable dahil sa mga matang kanina pa nakatitig sakin. Dahan-dahan ang ginawa kong pagmulat, at bumungad sa paningin ko si Tyler na matamang nakatitig sa’kin. Babangon na dapat ako ng hilahin nya ko pabalik sa pagkakahiga.

Yumakap sya sakin tsaka isiniksik ang mukha sa leeg ko. “Let's just stay like this, for a while please?” paos niyang pakiusap

His husky voice is making my whole body shiver. Parang may sariling buhay ang mga kamay ko at hinaplos ang buhok nya.

Nang matauhan ako sa ginawa ko ay agad ko ring inalis. Pero ganon na lamang ang pagka gulat ko ng hawakan niya ang kamay ko at pisilin ito.

“Pet me.” malambing niyang sabi.

Nagaalangan man ay hinaplos haplos ko ang buhok nya. Napakalambot ng buhok niya napakasarap rin sa ilong ng amoy.

I heard him groan

I must admit na ito na pinaka magandang gising ko. Hindi dahil naka-perfect score ako. Hindi dahil naka tanggap ako ng compliment mula kay dad.

Kundi dahil sakanya, sa lalaking ito.

One week had passed at alam ko sa sarili kong mas lalo pa akong napalapit sa kanya, nakikita ko na ang malalim kong pagkahulog at hindi ko na alam kung saan pa ako kakapit...

Mabagal akong naglalakad papunta sa building nila. Ibabalik ko ‘yong shirt na pinahiram niya sa’kin. Agad akong pinamulahan ng maalala ang araw na’yon. Magaling na rin ang tuhod ko kaya nakakalakad na ‘ko ng maayos.

Palinga linga ako sa kung saan nagbabakasakaling may kakilala akong mapagtatanungan kung saan ba ang room ni Tyler. Minabuti kong umalis nalang ng wala rin akong napala. Hahakbang na dapat ako ng ‘di sinasadyang marinig ko ang pinauusapan ng dalawang seniors sa likod ko.

“Bumalik na raw si Kim?” rinig kong sabi ng isa.

“Talaga? Itutuloy naba nila ang kanilang naudlot na pagibig?” Natatawa tawa pang sabi ng kausap niya. Hindi ko na dapat sila papansinin ng magpanting ang pandinig ko matapos marinig ang pangalan niya.

“Swerte niya hinihintay parin sya ni Tyler.” Iniling iling ko ang ulo, malabo namang siya ‘yon. Ano pa itong iniisip ko, hindi lang naman siya ang Tyler sa buong campus.

Kinabukasan ay binalak ko muling pumunta sa building nila ang kaibahan lang ngayon ay alam ko na kung saang room ang pupuntahan ko. May kwenta rin naman pala ang bruhang si Lily may pakinabang din pala ang kalandian ng babaeng iyon.

Pagkarating na pagkarating ko palang sa room na tinutukoy ni Lily ay parang gusto ko ng bumalik, nagkukumpulan kasi ang mga estudyante.

Dala ng kuryosidad ay lumapit ako sa mga nagkukumpulang mga tao. Bumalatay ang pagtataka sa mukha ko. “Anong meron?”

Mula sa loob ay nakikita ko si Tyler sa harap niya ay may isang babaeng bago sa paningin ko. Halatang seryoso ang pinaguusapan nila. Rinig ko pa nga ang walang pakundangang pagbubulungan ng mga tao dito sa labas.

“Hala nandyan na si Kim taken na ulit si papa tyler, wala na namang pagasa ang peslak ko.” kaagad nagsalubong ang mga kilay ko.

“Gaga ka talaga Ronaldo, kumekerengkeng na naman iyang kalandian mo! Wala ka namang panaman riyan kay Kim.”

“Ayiieee Fan talaga ko ng KimLer.”

“Sulit ang paghihintay ni Tyler pare.”

“Sanaol!”

Para akong natulos sa kinatatayuan ko. Pilit na itinatanggi ang katotohanan na nasa harapan ko. Para akong binuhusan ng malamig na tubig.

My heart crash into pieces, when the girl named kim claimed his lips. Hah! Parang gusto ko na lang inuntog ang ulo at isiping bangungot lang ito.

Para kong pinagsakluban ng langit at lupa. Pakiramdam ko ay inagawan ako pero sa kabila no'n ay malakas na sumasampal sakin ang katotohanang una palang ay hindi na sya sa’kin, na panandalian lang ang pagpapahiram sa’kin ng kaligayahang iyon.

Dali dali akong umalis don. Nagsimulang magtuluan ang mga luha ko.

I smiled bitterly. Sa labing dalawang taon kong pamumuhay, this is my first ever break up. Masakit pala.

Sa mga oras na'yon pinagsisihan kong nahulog ako. Ang sakit palang lumagapak sa lupa. Dahil pa’no nga ba nya ko magagawang saluhin kung may nauna na siyang sinalo sa'kin.