Nagulat si Analyn nang mabilis na tumayo si Anthony. Mabilis itong naglakad palayo. Napamaang si Analyn.
“Sir Anthony!”
Huminto sa paglakad si Anthony at saka nilingon si Analyn.
"Let’s go!”
Naguguluhan man ay agad na tumayo si Analyn at saka mabilis na naglakad bitbit ang bag niya papunta sa kinatatayuan ni Anthony. Hindi pa man din siya tuluyang nakakalapit dito ay nagpatuloy uli si Anthony sa paglakad kaya hinabol ito ni Analyn.
“Sir Anthony, saan tayo pupunta?”
Hindi siya sinagot ni Anthony hanggang sa naglakad ito papunta sa sasakyan niya. Nang mapansin nito na wala na siyang kasunod ay huminto ito at saka humarap sa direksyon ni Analyn.
“Kunin mo na ang birth certificate mo para makapagpakasal na tayo.”
Napamaang si Analyn. “Ngayon na, Sir?”
“Yes,” malamig na sagot ni Anthony kasabay ng malamig nitong pagtitig kay Analyn kaya agad na kumilos ang dalaga.
“Tell me your address,” utos uli ni Anthony ng naka-usad na ang sasakyan niya.
Inihatid ni Anthony si Analyn sa isang lumang residential area sa dulong parte ng siyudad. Naghintay na lamang si Anthony sa sasakyan habang kinukuha ni Analyn ang kopya ng birth certificate niya.
Mabilis na nakabalik si Analyn sa sasakyan ni Anthony. Agad na pinasibad ni Anthony ang sasakyan hanggang sa makarating sila sa bahay ng isang judge. Walang masyadong seremonyas ang nangyari. Sa loob lamang ng ilang minuto ay lumabas ang dalawa mula roon na kasal na.
Napapantastikuhan na tiningnan ni Analyn ang hawak na Marriage Contract.
Totoo ba ito? I am married!
Pagkatapos ay tiningala niya ang katabing lalaki.
At sa boss ko pa!
Nakatingin pa rin siya kay Anthony nang bigla itong lumingon sa gaw niya. Huling-huli tuloy siya nito na nakatingin sa kanya at huli na para magbawi siya ng tingin.
Kumibot ang mga labi ni Anthony. “Any problem?”
Tipid na ngumiti si Analyn.
“Sir, pwedeng pa-transfer sa Gcash ko nung ibinayad ko dito sa Marriage Certificate natin?”
“Magkita na lang tayo mamaya sa bahay.” Sa halip ay sagot ni Anthony.
“Sir?”
Hindi naman niya alam kung saan nakatira si Anthony.
“Sa Grace Village ang bahay ko. I will send you the number and street name later.”
Grace Village? Walang public transpo papunta dun, ah.
“Kunin mo na ngayon ang mga damit mo, pagkatapos dumeretso ka na dun. May magiging problema ba sa inyo?”
Sunod-sunod ang ginawang pag-iling ni Analyn. Walang magiging problema. In the first place, matagal na niyang gustong umalis sa bahay nila. So, blessing in disguise ang pag-alok sa kanya ni Anthony at ang pagtira niya sa bahay nito.
“Bukas, isasama kita kay Lolo.”
Hanggang sa mga sandaling iyon ay hindi pa rin tanggap ni Anthony na may kalahating taon na lang na mabubuhay ang Lolo niya.
Natigilan si Analyn. “B-Bukas agad, Sir?” Ngayon pa lang ay kinakabahan na siya.
“All you need to do during the six months is to make my grandfather happy. After six months, maghihiwalay na tayo.”
“Walang problema. Basta tuparin mo lang ang para kay Papa.”
Tumingin si Anthony sa relong pambisig niya, at saka nagsalita.
“Don’t worry. Ipapaayos ko iyon ngayong gabi. Bukas, may pupunta na sa ospital na medical team ko.”
“Salamat, Sir.”
Hindi na nagawang sumagot pa ni Anthony. Agad itong naglakad papunta sa sasakyan niya at saka walang lingon-likod na sumakay. Pagkatapos ay pinaharurot na paalis.
Napamaang na lang si Analyn. Iniwan niya talaga ako rito pagkatapos niya akong pagbayarin sa Marriage Certificate namin?
“Anthony de la Merced, isa kang walang awang kapitalista.” Nakatingin siya sa dinaanan ng sasakyan ni Anthony na para bang naroroon pa rin ang sasakyan nito.
Napabuga na lang ng hangin si Analyn. Dahil sa hindi inaasahang gastusin niya ngayon, wala na siyang ibang choice kung hindi mag-abang ng jeep sa sakayan dahil iyon na lang ang kasya sa perang dala niya.
BAHAGYANG nakaawang ang pintuan ng bahay nila Analyn nang dumating siya. Mainit kasi ang panahon at hindi sapat ang isang electric fan sa sala para maibsan ang init. Itutulak na sana niya ang pinto nang marinig ang malakas na tinig ng Mama niya.
“Huwag kang mag-alala, Jiro. Gustong-gusto nung Michael si Analyn. Ako ang bahala na pumilit kay Analyn na pakasalan si Michael. Kapag nakasal na si Analyn sa kanya, solve na ang problema mo sa pampakasal n’yo ni Tin. Baka makahirit pa tayo ng magiging bahay n’yo kapag nagkataon!” masayang sabi nito.
Pakiramdam ni Analyn ay umakyat ang dugo niya sa ulo. Ipinagtutulakan siya ng Mama niya na magpakasal para may pampakasal ang anak na lalaki nito.
How ironic!
Agad na itinulak ni Analyn ang pintuan. Lumipad papunta sa direksyon niya ang tingin ng Mama niya at ng kapatid na si Jiro. Agad na sumalubong kay Analyn ang Mama niya.
“Naku, Analyn! Mukhang interesado sa iyo si Michael. Wala raw tigil ng kakatanong sa Mama niya ng tungkol sa iyo. Ano? Okay naman siya, di ba? Medyo… mas matanda siya sa iyo ng konti pero mabait daw ‘yun sabi ng kumare ko. Iyong Mama niya.”
Tuloy-tuloy lang na naglakad si Analyn patungo sa kuwarto niya sa kabila ng pagdaldal ng ina. Kinuha niya ang isang duffle bag.
“Isa pa, tamang-tama ‘yun. May anak na. At least, hindi mo na kailangang mag-anak pa. May instant anak ka na, eh. Hindi–”
Biglang huminto si Analyn sa ginagawa at saka hinarap ang ina para putulin ang sasabihin pa nito.
‘Ma, kung puring-puri mo si Michael, bakit hindi na lang ikaw ang magpakasal sa kanya? Ako, never mo akong mapipilit na magpakasal sa kanya.”
Agad na tumalim ang tingin ng Mama ni Analyn sa kanya. Namula bigla ang mukha at leeg nito dahil sa galit.
“Analyn, huwag kang bastos! Sa ayaw o sa gusto mo, magpapakasal ka kay Michael! Ako ang ina mo, kaya ako ang masusunod!”
Agad na dinampot ni Analyn ang bag niya at saka kinuha mula roon ang marriage certificate nila ni Anthony.
“Congratulate me, Mama. I am already married. Kaya hindi mo na ako pwedeng ipakasal.”
Nanlaki ang mga mata ng Mama niya habang nakatingin sa hawak-hawak na papel ni Analyn.
“Hindi ‘yan totoo!”
Humakbang ang Mama ni Analyn palapit sa kanya.
“Sino ‘yang walang kwentang lalaking pinakasalan mo?!” galit na tanong nito.
Nang abot-kamay na lang ng Mama ni Analyn ang hawak niyang dokumento, binawi na ni Analyn iyon at saka muling inilagay sa bag niya.
“Analyn! Sabihin mo! Sino ang lalaking pinakasalan mo?”
Tumaas ang isang sulok ng mga labi ni Analyn. Gusto lang naman niyang inisin ang Mama niya. Isa pa, hindi niya pwedeng sabihin dito na mayaman ang lalaking pinakasalan niya. Hindi lang pala basta mayaman, kung hind8 super yaman.
“Isang waiter dun sa restaurant kung saan mo ko pinapunta. Tutal naman, gustong-gusto mo akong umalis sa bahay na ito kaya kung sino na lang ang nakita ko dun sa restaurant, pinakasalan ko na!”
Nanginginig na itinaas ng Mama ni Analyn ang kamay nito at saka itinuro sa kanya.
“Ikaw… papatayin mo ko sa galit!” nanginginig din ang boses na sabi nito.
Tinalikuran na lang ni Analyn ang ina at saka ipinagpatuloy ang paglalagay ng damit sa bag.
~C.J.
