Share

Chapter 2

Author: Eriekulas
last update Last Updated: 2025-05-16 17:26:54

[Phraea's POV]

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Ang tanging naiisip ko pa rin ay ang walang buhay at duguan na katawan nung maid. S-she's dead... she's dead!

"Hey, Phraea." I was pulled away from my thoughts when Rowena called me. Nanginginig ang labi ko siyang tiningnan habang patuloy pa rin sa pagdaloy ang mga luha ko.

"You need to get change now. You need to accept everything. The sooner, the easier your life will be. Maligo ka na at magbihis, we can't waste any seconds."

I obediently followed what Rowena said. Lumilipad pa rin ang utak ko at pagpasok ko ng banyo ay agad kong nakita ang mukha ko sa salamin.

My eyes were bloodshot and puffy, I couldn't identify the beauty I had. I stepped into the shower, hoping that the cold water would make me feel at ease... but it didn't.

Nagbihis ako at ang damit na nasa kama ko ay kaparehas din nung kay Evelyn at Rowena.

Yakap-yakap ko ang sarili kong lumabas at agad na napalingon sa akin ang dalawa. Tipid silang ngumiti bago ako nilapitan ni Rowena at hinawakan ang kamay ko.

"Let us all seat as we wait for him."

Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nung marinig ko na naman ang tunog na nanggagaling sa mansion. Parang pinaghalong tunog ng trumpeta at ambulansya dahilan para kumalabog ang puso sanhi ng ingay at kaba.

"He's coming."

So that sound gives us signal that he's coming. That guy... the embodiment of peril.

"H-he has maids right? Why do you guys even need to cook for him?"

"He wants us, his women, to personally cook the meals for him. His maids are only ordered to take care of the mansion, buy our needs and clean the island."

Magtatanong pa sana ako pero nanigas ako sa aking kinatatayuan nung bumukas ang pinto.

"Master, ready na po yung breakfast." Evelyn sweetly smiled at her. How can she fucking smile?!

Mahigpit akong napahawak sa dulo ng damit ko dahil sa kaba. My legs are tingling as I watch him starts walking towards us with a smile stitched on his lips. They are all insane! I need to fucking leave this island.

He stand so tall, he has firm and precise muscles. He looks dashing wearing a button-up shirt, I just noticed that he's handsome and hot but it doesn't change the fact that he's a criminal... the one I already despise a lot.

"What do we have here?"

"We cooked mushed potatoes and steamed dumplings. Hope you'll like it," said Rowena.

I don't feel like breathing as I watch him sat on the seat opposite to mine. Our eyes met and he smiled at me.

"Let's eat? Phraea, darling, feel free to eat as many as you like."

No, thank you. I looked down and started eating even if I don't have the appetite. I just don't want to be dead in the next few seconds.

"Thank you for the meal, ladies."

"It's our pleasure, Master," they both said in chorus. Why do they sound so happy?

"I got to go. See you tonight." Tumayo na siya at bago umalis ay nagulat ako nung kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ang likuran ng aking palad na ikinabaligtad ng sikmura ko.

Pagkaalis na pagkaalis niya ay agad akong tumakbo patungong banyo at mabilis na hinugasan ang parte kung saan niya ako hinalikan. Bumubuhos ang luha kong hinugasan iyun.

I badly want to puke. I'm disgusted. How can he smile and even give me a kiss after what he has done earlier? Wala ba siyang konsensya? Mapakla akong napatawa. He obviously doesn't have conscience. Abducting innocent women, killing people heartlessly and still have the guts to fucking smile... he's the real devil.

.

Nakatulala lang ako habang abala sina Rowena at Evelyn sa paglilinis ng bahay. Masakit ang mata ko dahil sa sobrang pag-iyak.

"Phrey, you need to accept it. Garen is not that bad." Napalingon ako kay Evelyn na nasa harapan ko na at may hawak na mop.

Hindi ako makapaniwala sa mga katagang lumalabas mula sa kanyang bibig. Is she dumb?!

"Not bad? What he did earlier is evil! Ikaw din ang nagsabi na pinatay niya rin ang iba mong mga kasama pero may gana ka pang tawagin siyang hindi masama."

Evelyn deeply sighed before sitting beside me. "They died because they badly want to escape. There's no escaping now, we only need is to survive. Kailangan nating kalimutan ang mundo para mabuhay tayo."

"M-may pamilya ako. Hinahanap na nila ako, Eve."

"No... they're not looking for you. No one would look for us, that's why Garen decided to take us here dahil alam niyang wala namang mag-aalala at walang hahanap sa atin."

Napaawang ang labi ko at parang sinampal ako sa kanyang sinabi. What about Mom and Dad? Si Kuya?Si Almer? Tiyak kong hahanapin ako ni Almer!

"No, no... it can't be! Hahanapin nila ako!" Humahagulgol na sigaw ko habang panay iling ko ng aking ulo.

Binigyan lamang ako ni Evelyn ng malungkot na ngiti at para akong mababaliw nung hindi siya sumagot. Ba't parang sinasabi ng mukha niya na wala ng pag-asa? Na hinding-hindi kami mahahanap?

"Garen provides what we need, treats us like a family... something that we would never experienced in the outside world."

Iniling ko ang ulo ko sa sinabi ni Rowena. "Pwes, ibahin niyo ako. I might be treated like trash pero may pangarap ako and I won't lose hope."

I know it's almost impossible, but a part of me seeks hope. Hindi ako dapat mawalan ng pag-asa.

Evelyn told me that we are only allowed to leave the house before breakfast. The rest of the day will be spend doing household chores. I helped them clean the bookshelves and furnished the floor.

"He'd hurt us if he sees a single dirt. He wants us to clean every edge and corner... just like what a proper woman should do." That's what Rowena told me. Garen Jermaine Dela Cerna is a psychotic idealist.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Island of Insanity   Chapter 16

    [Phraea's POV]"Please, Paige, you need to eat." Pakikiusap ko sa kanya. Nakaupo siya sa kama ko at yakap-yakap ang kanyang mga tuhod. Napapalunok akong luminga sa pinto ng kwarto para malaman kung dumating na si Garen.Iniling ni Paige ang kanyang ulo. She knows that Garen is coming for breakfast that's why she's so scared. The frightening bell from the mansion keeps ringing and I know that any minute from now, Garen will come. Lagot ako kapag wala pa ako sa dining bago siya dumating.Kailangan kong pilitin na sumama si Paige sa akin or else, hindi siya makakakain. Garen hate left-overs, so I need to make her join us."Alam kong gutom ka, Paige. Kailangan mong kumain.""P-papatayin niya ako, ate." Hagulgol niya at natigilan ako nung tumangla siya sa akin at basang-basa ang buong mukha niya dahil sa luhang bumubuhos mula sa kanyang mga mata. Mabilis ko siyang niyakap at pinatahan. "No, no, he won't dare to threaten your life again. Poprotektahan kita, hindi ko hahayaan na saktan ka ni

  • Island of Insanity   Chapter 15

    [Phraea's POV]Pagpasok ko ng bahay ay agad akong dumirestso ng banyo at binasa ang buong mukha ko ng malamig na tubig.This is insane! I couldn't believe myself. Pumatol ako sa kanya... sa isang halimaw!Tumingin ako sa repleksyon ko sa salamin. Namumula ang magkabilang pisngi ko at nanginginig ang mga labi ko na sobrang pula rin."Ano ang nangyari sayo, Phraea?" Narinig ko ang mga yapak ni Evelyn sa bunganga ng pinto.Hindi ako sumagot at nananatili ang mga titig ko sa salamin. Pumasok sa isip ko ang mga labi ni Garen, ang makisig niyang mga braso, at makalaglag panga niyang mga mata.Marahan akong umiling para itakwil ang mga ideyang iyun mula sa aking utak."Hey, Phraea. Ano ang nangyari? Nasaan ang bata?" Ang boses ni Rowena ang sunod kong narinig kaya dali-dali akong naghilamos muli bago umalis ng banyo at nilagpasan sila para dumiretso ng salas."Ano ang ginawa ni Garen sayo, Phraea?" Nag-aalalang tanong ni Rowena bago umupo sa tabi ko sa sofa. Nakayuko ako at nakahawak ang mga

  • Island of Insanity   Chapter 14

    [Phraea's POV]Natigilan ako sa aking kinatatayuan dahil sa kanyang sinabi."You're lying.""You really think that low of me?" Nakangising tanong niya bago umikot sa sofa at umupo. Pumandekwatro siya at sumandal habang nakatitig sa apoy na bumabaga sa tsiminea."You confused me. Just hit it straight to the point, why do you treat me differently?!" I'm pissed. A hot liquid started flowing down my cheeks. Sumisikip ang dibdib ko dahil sa sama ng loob.I'm missing a huge part of my life because i'm caged here in this fucking island! I can't live the way I want to and it's frustrating.Nakakuyom ang mga palad at galit na galit akong tumingin sa kanya. Hindi siya sumagot parang wala lang siyang narinig."I'm asking you!" Nakakabinging sigaw ko nung hindi ko na matiis."You wanna know why?" Suminghap siya at umiigting ang panga na tumayo. Nanginginig ang mga tuhod na umatras ako nung lumapit siya sa akin.Nasaan na ngayon ang tapang mo, Phraea?"I'm asking you if you wanna know why," ulit n

  • Island of Insanity   Chapter 13

    [Phraea's POV]"Stop! Please stop!" I shouted at Evelyn and Rowena that made them froze. I hid the little girl behind me with my tears pouring. "Phraea, what are you doing?" Tanong ni Garen na may mapagbabanta ang boses."This is insane, you can't kill her. She's innocent!""You still don't know the half of it, do you? You think I would dare to lay a finger on an innocent child? That girl is a killer, Phraea! She's not innocent as you think she is."He's blubbering nonsense things. This little girl doesn't know anything about the world at kung may mga kasalanan nga siyang nagawa, alam kong hindi niya iyun ginusto o sinasadya."So we eliminate sinners by commiting a sin?""Stop talking, Phraea. Get out of there." Napalunok ako at taas-noong tumayo. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. I need to be tough, so I can save someone... saving just one person is enough."Don't test me, Phraea.""Or what? Papatayin mo ako?" Napatahimik siya at umigting ang kanyang panga. Bakit hindi siya maka

  • Island of Insanity   Chapter 12

    [Phraea's POV]Figure it out myself? Kahit ang pinakamatalinong tao ay hindi malalaman ang iniisip ng isang psychopath na katulad niya."You shouldn't have interfered." Bungad sa akin ni Evelyn nung makabalik na ako ng bahay. Nasa may lababo sila at ginagamot ni Rowena ang namamagang leeg ni Evelyn. "Then you would have been dead right now. Nakaka-hassle kayang maglinis ng bangkay." Sagot ko matapos makapag-iwas ng tingin."What a bitch–" Nagbingi-bingihan ako at malakas na sinarado ang pinto pagpasok ko ng kwarto.She's a bigger bitch than I am. I saved her life and she still hates me for nothing. Ganoon ba siya kainggit? I still haven't confirmed kung may gusto nga talaga si Garen sa akin or he's just trying to manipulate me... fuck, I don't have any idea what things he's capable of. Ilang linggo na akong narito at hindi ko parin mabasa ang galaw niya. Baka hindi ko na namamalayan at bigla na lang niya akong lunurin.."What's this?" Napatayo ako nung pumasok ang isa sa mga tauhan

  • Island of Insanity   Chapter 11

    [Phraea's POV]Nakakasakal ang manatili sa loob ng isla, lalo na sa loob ng bahay. Hindi ako pinapansin ni Evelyn at si Rowena naman ay palihim lang akong kinakausap para hindi magalit si Evelyn sa kanya."What did he want in exchange?" Mahinahong tanong sa akin ni Rowena. Nasa loob ng kanyang kwarto si Evelyn at tahimik naman akong naghuhugas ng pinggan."Believe me, Ro, I didn't offered him anything." Nagmamakaawa ang mga mata ko na maniwala siya sa akin. Magkasalubong ang kanyang mga kilay at gusto kong maiyak nung makita ko na nahihirapan siyang paniwalaan ako."Then how? Why? Garen has never done that. You think... he's starting to develop romantic feelings for you?" Aksidente kong nabitawan ang pinggan dahil sa gulat. Mabilis kong hinugasan ang kamay ko bago ako yumuko at pinulot isa-isa ang mga bubog.Kumuha si Rowena ng dustpan para tulungan ako. Abala kami sa paglilinis ng sahig dahil na naman sa katangahan ko nung lumabas na si Evelyn mula sa kanyang kwarto."Why the hell ar

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status