My Ex's Uncle Owns Me

**Ranzzel's Point of View**

Nakarating ako sa bahay galing sa trabaho at nakita kong kumpleto sila ngayon sa sala.

Napakunot ang noo ko nang makita ko ang half-sister ko na si Michelle at ang kasintahan ko na si Silver na magkatabi sa sofa at kaharap ang mga pamilya namin.

Lumakad ako papalapit sa kanila habang may pagtataka pa rin sa mukha ko.

"Pa, anong nangyayari dito?"

Napatingin si papa sa akin na walang emosyon ang mukha, at ganun na rin ang madrasta ko na ina ni Michelle.

Wala na kasi ang ina ko at pumanaw na siya noong pinanganak niya ako.

Kaya laking galit ng ama ko sa akin habang lumalaki ako. Masakit sa puso kung bakit ako ang sinisisi niya sa pagkawala ng ina ko.

"Baby," tawag ni Silver sa akin na kinatingin ko agad sa kanya.

"Ranzzel, sit down, dahil may i-a-annunsyo ako sa inyo kaya ko kayo pinatawag lahat dito."

Dahan-dahan akong umupo sa sofa at lumapit sa akin si Silver kasabay nun ay ang paghawak niya sa kamay ko.

Hindi maiiwasan ang pagkasira ng mood ni Michelle nang makita niya ang paglapit nito sa akin.

Anong problema ng babaeng ito? Kung makalapit ang babaeng ito sa boyfriend ko, parang feeling niya siya ang kasintahan nito.

"Kaya ko kayo pinatawag dito dahil may sasabihin ako."

Nabaling ang atensyon ko kay papa na seryoso pa rin ang mukha. Pinatawag din ba niya si Silver dito dahil kasali ito sa i-a-announce niya ngayon?

"Ano yun, dad?"

Hindi ko na lang pinansin ang pagiging s****p ng stepsister ko sa gilid.

"Babagsak o maba-bankrupt na ang kumpanya natin ngayon dahil nalulugi na tayo sa market at mukhang hindi na natin mababawi ang bagay na iyon."

"What?!" gulat na sigaw ng madrasta ko at ng kapatid ko, at ako naman ay napatulala na lang habang nakatingin sa sahig.

Ang isang pinaghirapan nila ni mama noon ay mawawala na lang na parang bula.

"Dad, no way! Nagpapatawa ka lang, di ba? Hindi pwedeng bumagsak ang negosyo natin. Paano na lang ang sasabihin ng mga kaibigan ko?"

Napakunot ang noo ko sa pag-arte ni Michelle.

Hindi ba siya nag-iisip tungkol sa pamilya namin at ang sarili lang niya ang iniisip?

"Honey, may paraan naman para maresolba natin ang problemang ito, 'di ba? Hindi naman pwedeng bigla na lang babagsak ang kumpanya natin, paano na lang ang mga kaibigan ko at ang dignidad ng pamilya natin!"

Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila. Mag-ina nga silang dalawa.

Actually, simula pa nang hindi pa dumadating ang bagong asawa ni papa, may negosyo na sila ni mama.

Kung makaangkin ang babaeng ito!

Lahat na lang kinuha nila sa akin, pati ang pagmamahal sa akin ni papa.

"Quiet!"

Natahimik naman sila dahil sa sigaw ni papa.

"May paraan para mabalik sa dati ang negosyo ng pamilya natin."

"Ano iyon?"

Napalunok ako at tiningnan niya ako at si Michelle.

"Michelle at Ranzzel, pipili ako ng isa sa inyo na makakasal sa isang businessman kapalit ng 10 milyong dolyar. Ang sabi nito, makukuha natin ang perang iyon kapag umabot sa 3 taon ang relasyon ng isa sa inyo bilang mag-asawa. Kilala niyo naman si Mr. Vincentius Vaughn, right?"

Nanlalaki ang mga mata namin dahil sa sinabi ni Dad.

"Ano! Yung pinakamayamang businessman na hindi makalakad at palaging nakaupo sa wheelchair? At isa pa, hot-headed at masama ang ugali! Siya ba ang mean mo, honey?"

"Yes, he is."

Napatakip ng bibig ang madrasta ko at napatingin ako kay Silver. Seryosong ang mukha nito. Ramdam ko ang paghigpit ng paghawak sa kamay ko.

"Napagpasyahan ko na si Michelle ang ipapakasal ko sa kanya."

Inilapag ni Papa ang marriage contract sa lamesa at nakikita namin na may pirma na ito mula kay Vincentius Vaughn. Kapag pinermahan iyon ni Michelle ay ibig sabihin noon ay mag-asawa na sila.

Hindi naman niya magagalaw si Silver dahil mayaman din ito at malaki na rin ang naitulong ni Silver sa pamilya namin noon pa man.

"No! Not my daughter!" sigaw agad ng madrasta ko, at agad namang napaiyak si Michelle.

Lumapit siya kay papa at lumuhod sa sahig.

"Papa, ayokong makasal sa lalaking yun! Baka saktan niya ako! Ayokong makasal sa isang lumpong lalaki!" umiiyak na ani nito.

"My decision is final."

"Hindi pwede! Dad, may sasabihin ako sa inyo. I'm pregnant!"

Nagulantang kami nang sumigaw si Michelle tungkol sa bagay na buntis siya. Napatingin ako sa tiyan niya.

"Buntis ka, anak!"

Muntik pang mahimatay ang ina niya sa narinig at agad naman siyang tinulungan ng mga katulong.

Nagmamadaling kinuha ni Michelle ang bag niya at may kinakalkal doon, na lalo pang nagpabilis ng tibok ng puso ko habang nakatingin dito.

Hanggang sa makita niya ang hinahanap niya at inilagay sa lamesa ang tatlong pregnancy test na nagpalaki ng mga mata namin.

Dalawa ang linya nun ibig sabihin ay totoong buntis nga siya!

"I'm 2 weeks pregnant, dad, mom."

"Who's the father?" walang emosyon na tanong ni papa sa kanya.

Dahan-dahan namang napatingin si Michelle kay Silver at parang huminto sandali ang puso ko dahil sa na-realize.

"Si Silver ang ama. Babe, may baby na tayo."

Gumuho ang mundo ko dahil sa sinabi niya at dahan-dahan akong napatingin kay Silver. Gulat na gulat pa rin ang mukha niya.

"Anong pinagsasabi mo, Michelle! Paano nangyari yun?"

"Buntis ako. May bunga ang ginawa natin nung anniversary ninyo ni Ranzzel nung di ka nakapunta. Tayo ang magkasama noon at sinabi mo nga na nagustuhan mo ang nangyari sa atin. Magiging ama ka na... Hindi ka ba masaya, Babe?"

"Baby..."

Humarap sa akin si Silver at hindi niya pinansin ang pinagsasabi si Michelle. Tiningnan ko siya nang walang emosyon.

"Wag kang maniwala sa kanya-"

"Sayo ba ang dinadala niya na nasa loob ng tiyan niya?" seryoso kong saad sa kanya.

Damn! Ang sakit! Sa loob ng limang taong magkarelasyon kami, naging maayos ang lahat, at ngayon masisira lang dahil sa isang pagtataksil?

"Tell me, Silver. Sayo ba ang dinadala niya ngayon? Sabihin mo!"

Napapikit siya, at ako'y sunud-sunod na tumutulo ang luha.

"May nangyari sa amin nung anniversary natin pero hindi ko alam kung sa akin ang dinadala niya at isa pa nilasing niya ako, baby."

Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ni Silver, at sunud-sunod pa rin ang pagtulo ng luha ko habang nakatingin sa kanya.

Kinuha na nila ang lahat. Pati ang taong akala ko'y aagapay sa akin sa hinaharap ay kinuha din nila. Lahat na lang.

"Magpapaliwanag ako.... Baby."

"Wala nang ibang ipapaliwanag dahil nagawa niyo na ang bagay na iyon."

Nagsunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. Bigla siyang lumuhod sa harapan ko.

"Baby, please give me another chance."

Nakatingin ako sa kanya habang patuloy pa rin sa pagtulo ang luha ko.

"We're done, Silver."

********

LMCD22