Nagkamot ng baba si Lawrence at biglang nagtanong:"Irvin, ‘yung lalaking kasama niya... mabigat bang kalaban?"Sa narinig niya mula kay Irvin, malinaw na may iniingatang dahilan ang pag-aalinlangan nito.Kaya’t naging matapang sa hula si Lawrence.At nang makita niyang nagbago ang ekspresyon ni Irvin—nanghula siyang tama siya.Dinilaan ni Lawrence ang labi at dahan-dahang nagtanong:"Sino siya?"Biglang may napagtanto si David at matalim na tumingin kay Irvin."Ayokong magsinungaling sa'yo," ani Irvin habang pinipigil ang kanyang emosyon. "Ang babaeng gusto ko ay si Arniya. Si Belle."Napahinto ang paghinga ni Lawrence at nanlaki ang mga mata sa gulat."Huwag kang magbiro ng ganyan! Hindi ‘yan nakakatuwa!"Bahagyang ngumisi si Irvin."Sa tingin mo ba, magbibiro ako sa ganitong bagay?"Napatahimik si Lawrence. Parang biglang naging mabigat ang paligid. Rinig pa rin ang mahinang tawanan nina Arniya at Sarah sa kabilang bahagi, pero mas lalo lang nitong pinakiramdam na mas kakaiba ang s
Naalala niyang noong umaakyat sila ng bundok, pinag-uusapan pa ni Arniya kung paano gamitin ang mga insekto at ahas bilang gamot. Kahit mukhang mahina, napaka-wild pala.Kaya’t bumalik sa pagkakaupo si David sa pool. Tinakpan ng tubig ang kanyang matitikas na dibdib, abs, at mahahabang hita. Nakahinga ng maluwag si Lawrence.“Grabe ang ganda ng katawan ni Kuya David. Ang lalaking-lalaki talaga. Nakaka-pressure katabi siya.”Kaya’t gumilid si Lawrence at hindi sinasadyang nadikit sa braso ni Irvin—at napahinto siya.Hmm, hindi rin naman nalalayo ito.May mukha itong parang iskolar, bihira niyang makita itong nag-eehersisyo, pero bakit parang ang laki ng katawan?Napatingala si Lawrence at napabuntong-hininga. Hindi ko na dapat pinasok ‘tong trip na ‘to.Habang iniisip niya iyon, biglang narinig ang tili ni Sarah mula sa kabilang bakod:“Belle! Anong kinakain mo at ganyan ang katawan mo? Ang sexy mo sobra! Ang nipis ng baywang, ang laki ng dibdib, at ang tambok ng puwet! Pa-share naman!
Hindi naramdaman ni Lia ang ganitong uri ng panganib nang kaharap niya si Arniya.Kahit pa alam niyang may kakaibang trato si David kay Arniya, hindi siya gaanong nabahala. Naiinggit lang siya paminsan-minsan.Dahil sa itsura ni Arniya—hindi mo nga masasabing maganda, mukhang matamlay at boring pa. Hindi siya naniniwalang kayang mahalin ni David ang ganoong babae.Pero iba ang babae sa litrato.Kahit siya, aminadong maganda ito—paano pa kaya ang mga lalaki?At si David… pinapakain pa ito ng orange?Naramdaman ni Lia ang kirot sa dibdib niya, para bang may maasim na gumugulo sa puso niya.Isang lalaking malamig at may dignidad, pero handang magpakita ng lambing at pag-aalaga sa isang babae? Nakakabigla iyon para kay Lia—at sapat na para magtaas siya ng depensa.Tinitigan niyang mabuti ang larawan. Pero wala roon si Arniya, kaya’t nalito siya.Hindi ba’t personal assistant ni David si Arniya? Bakit wala siya sa tabi nito? At sino ang babaeng nakadikit ngayon kay David?Agad siyang nagpa
Sa loob ng chess and card room, sa harap ng lamesang may mahjong, may isang lalaki at isang babae — ang lalaki ay nakatayo nang maluwag, mukhang tamad pero may dating, habang nakayuko siyang pinapakain ng orange ang babaeng nasa harap niya.Nakapaling ang mukha ng babae habang nakanganga para kainin ang hiwa ng orange, kaya hindi masyadong kita ang buong itsura niya. Pero dahil sanay na si Harold sa pakikisalamuha sa magagandang babae, alam niya agad — maganda ang babaeng ito.Bagay na bagay ang dalawa sa litrato. Para silang bida sa isang pelikula. Lahat ng tao sa paligid ay parang background lang.Napanganga si Harold habang tinitingnan ito, at kahit papaano, may halong inggit sa puso niya.“Ganung ka-istrikto at walang kalambing-lambing, pero may ganyang kagandang babae? Bulag na talaga ang langit,” bulong niya sa sarili.Habang naiinggit pa siya, bigla siyang nakatanggap ulit ng mensahe mula sa kaibigan niya.“Hindi ako nakakuha ng malinaw na kuha kanina kasi baka makita ako ni Da
Naglaro ng mahjong ang apat na magkakaibigan sa loob ng halos dalawang oras. Nang sa wakas ay nagsawa na sila, nagsimula na ring magsialisan ang ibang tao sa kwarto.Nag-inat si Sarah at nagsabing, “Tama na, tama na, padilim na.”Tumayo si Arniya at tumingin sa labas ng bintana. May mga luntiang puno at mga burol sa malayo. Ang kulay ng langit sa paglubog ng araw ay napakaganda—matapang ang pulang kulay, na parang binigyang buhay ang kalangitan.Itinaas niya ang mukha niya at ipinikit ng bahagya ang mga mata, habang ninanamnam ang malamig at banayad na simoy ng hangin sa gabi.“Ang panahon ngayon…”Hindi pa siya tapos magsalita, nang biglang sabik na sabik na sumabat si Sarah, “Ang natural na hot spring dito, perfect na perfect!”“Ha?”Hawak ni Sarah ang cellphone niya at iniwagayway ito kay Arniya. “Sabi ng isa kong ate, may open-air hot spring pala dito sa villa. Nakakatulong daw ito para mahimbing ang tulog sa gabi, at nakakaganda rin ng balat.”“Buong araw tayong nag-akyat bundok.
Umalis na si Nathan sa chess at card room, halatang tuliro at hiyang-hiya.Tahimik lang si Arniya habang pinagmamasdan ang papalayong likod niya.Tuso ka nga. Pero mas tuso ako.Ipinakita ni Arniya ang palad niya. Nandoon ang isang maliit na bote ng gamot—isang anti-allergy na inihanda niya talaga para sa ganitong sitwasyon.Noong bata pa si Arniya, muntik na siyang mamatay matapos aksidenteng makakain ng mango cake na dinala ni Nathan.Simula noon, palagi na siyang may dalang anti-allergy medicine na akma para sa sarili niya, sakaling may emergency.Ngayong pagkakataon, may dala ulit siyang maliit na bote ng gamot. Akala niya'y hindi niya ito kakailanganin, pero mukhang napakinabangan din.Habang nagtatalo sina Sarah at Nathan kanina, mabilis na lumunok si Arniya ng isang tableta kaya niya nakayanan ang isang lagok ng mango juice.Dinilaan ni Arniya ang kaniyang labi at bahagyang napangiwi ang mukha.Napakapait ng gamot kapag tuyo itong nilulunok, at hindi rin nawala ang lasa kahit m