7. Servant (Nadine Castillo Verano)

Napabalikwas sa takot si Mr. Reyniel at agad bumaba sa entablado. "Bilisan ninyo, tumawag ng ambulansya!" sigaw niya habang nanginginig ang tinig.

Si David Sev Calderon lang naman ang nag-iisang tagapagmana ng pinakamakapangyarihang pamilya sa bansa. Kung may mangyaring masama sa kanya sa loob mismo ng tahanan ng Verano, sigurado—hindi nila kakayaning harapin ang galit ng angkan ng Calderon.

Nagkagulo ang buong bulwagan. May ilan sa mga bisita ang nagsimulang magbulungan, may mga napahiyaw pa sa gulat. May narinig pa si Arniya na nagsabing baka raw pinapatay ng pamilya Verano si David para makuha ang pabor sa kontrata.

Mabilis na kumilos si Nadine at kinaladkad ang anak niyang si Reign para ianunsyo na tapos na ang handaan. "Mahal na mga panauhin, pasensya na po sa abala, please proceed outside for your safety. We deeply apologize."

Samantala, sinamantala ni Arniya ang kaguluhan para lapitan si David at kapain ang pulso nito. Ngunit bago pa man niya maramdaman ang tibok nito, isang malakas na kamay ang pumigil sa kanyang galaw.

Napasinghap siya. Gising na pala si David. Nakadilat ang malamlam nitong mga mata, nakatitig sa kanya, at may ngiti sa sulok ng labi.

"You're quite brave, Miss Santillan," mahinang sabi nito.

Parang natigil ang oras para kay Arniya. "Boss Calderon... gising na po kayo!"

Dali-daling lumapit sina Mr. at Mrs. Verano, at agad namang umatras si Arniya at pumuwesto sa likuran nila. Ayaw niyang mapansin pa lalo.

Sinundan ni David ng tingin ang galaw ng dalaga. Hindi siya ordinaryo. That much he could tell. Hindi siya basta-basta nalilinlang—may laman ang utak.

Itinayo si David ni Helbert at, kahit halatang nanghihina, pinilit nitong ngumiti kay Mr. Reyniel. "I’m sorry for the fuss. I’ve been extremely busy these past days, and I haven’t been eating properly. I drank too much alcohol tonight—my stomach just couldn’t handle it."

Pagkasambit niya ng salitang 'alcohol', tumitig siya kay Nadine.

Napayuko si Nadine, malamig ang pawis sa batok. Sigurado siyang nahalata ni David ang ginawa niya.

Helbert, trying to control the moment, agad na sumalo sa eksena. "Mr. Reyniel, with your permission, may we request something warm? Perhaps congee? It might help soothe Mr. Calderon’s stomach."

Agad na umepal si Reign. "Oh! Arniya made medicinal porridge in the kitchen! It's perfect for upset stomachs. I'll get it!"

Napakurap si Arniya. Ang lugaw na iyon ay para kay Nathan. Ilang taon niyang pinaghirapan ang art of medicinal cooking para gamutin ang madalas na pagsakit ng tiyan ni Nathan. Pero ngayon… mas gugustuhin pa niyang ipakain iyon sa mga aso—o sige, kay David na lang—kaysa kay Nathan.

Ilang sandali pa, nasa harap na ni David ang mainit na lugaw na may yam, kastanyas, at barley. Humawak siya sa kutsara, at kahit malamig ang ekspresyon niya, may kakaibang liwanag sa mata nito.

Isinubo niya ang una. Malambot ang yam, may bango ang kastanyas, at pinong-pino ang texture ng buong lugaw. Ramdam niya agad ang ginhawa sa tiyan. Sa tabi, hindi makapaniwala si Helbert nang makita niyang nauubos ng amo ang buong mangkok.

Kinakabahan namang nagtanong si Mr. Reyniel. "Mr. Calderon, maigi na ba ang pakiramdam ninyo?"

Medyo umangat ang sulok ng labi ni David. "Much better. This porridge is amazing. I haven’t tasted anything like this in years. But…"

Napatingin siya sa mangkok. "It’s a shame. I doubt I’ll ever get to taste something this good again."

Parang sinampal ang damdamin ni Arniya. Hindi niya alam kung compliment ba iyon o panimula ng panibagong gulo.

Agad namang sumabat si Nadine, pinilit ang ngiti. "Ay, maliit na bagay lang 'yan! Si Arniya ang nagluto niyan. Magaling 'yan sa herbal dishes. Talagang alaga siya sa bahay. Kung may gusto po kayong kainin, siya ang dapat tanungin."

"Titaa…" simula sana ni Arniya, pero pinutol ito ni David.

"Oh no, I wouldn’t want to bother her. I can’t ask her to travel to Calderon Estate three times a day just to cook."

Nanlamig ang likod ni Nadine. Pero bago pa siya makatanggi, nakita niya ang tingin ni David—matalim, may dalang bantang hindi dapat balewalain.

Kaya agad siyang ngumiti at tumugon, "Puwede naman nating ipasama si Arniya sa bahay ng mga Calderon. Doon na lang siya tumira habang kayo’y nagpapagaling."

Sabay-sabay na sumigaw ang dalawang boses. "I don't agree!"

Nathan at Reign.

Si Arniya ay hindi makapaniwala. For once, may nasabi rin palang tama ang mga ito.

"Mom! That’s a maid’s job. Arniya is my fiancée! If you send her to cook for another man, what does that make me in front of everyone?"

"Exactly, Mommy!" sabat ni Reign, sabay hawak sa braso ng ina. "If Arniya stays with David Sev, hindi ba't nakakahiya 'yon para sa family natin? Baka kung anong chismis ang lumabas!"

Napangiti si Nadine at hinila ang dalawang anak palayo. "Nathan," bulong niya, "si Arniya ang tagapangalaga mo, hindi ba? Simula’t sapul siya ang nag-aalaga sa'yo. Ngayon, bumagsak ang negosyo natin. Tanging kontrata mula sa Calderon ang pag-asa natin para makabangon. If Arniya wins his favor, we might stand a chance."

Nanahimik si Nathan. Kahit masakit, totoo. Hindi siya makasagot.

Tumango si Nadine at lumingon sa anak niyang si Reign. "Anak, gusto mong pakasalan si David, di ba? Kung kasama si Arniya sa mansion niya, she can spy for you. Malalaman mo kung sinong babae ang lumalapit sa kanya."

"Pero—"

Napansin ni Nadine ang alinlangan ng anak at ngumisi. "Come on, do you think David will fall for a girl like her? He's seen every kind of beauty in the world. Si Arniya? Even Nathaniel never liked her."

Tumahimik ang lahat. Kahit si Nathan, hindi nakapagsalita.

Matapos ang maikling tensyon, itinulak ni Nadine si Arniya palapit. "Isama niyo na siya ngayong gabi."

Namula ang mata ni Arniya. Galit, sakit, at pagtitimpi. Hindi siya gamit na basta-basta ipinamimigay. Sa araw mismo ng engagement party niya, para siyang pinilit yumuko sa harap ng lahat.

Huminga siya ng malalim at tumingin diretso sa mata ni Nadine. "Kung magpapasya kayo tungkol sa akin, hindi ba't nararapat lang itanong muna kung ano ang opinyon ko?"

Nagulat si David. Slowly, a smirk crept on his lips. "Finally... the rabbit shows its claws."