Nagising kinaumagahan si Julliane na magaan na naman ang pakiramdam.Pero wala na sa tabi niya si Ismael at nang mapatingin siya sa side table ay may iniwan itong notes para sa kanya.Napangiti si Julliane at agad itong kinuha, binasa niya ito at agad na napangiti.Maagang umalis si Ismael upang umatend ng huling conference at babalik mamayang tanghali.Napangiti na lang siya at agad na kinuha ang cellphone niya at nagpadala ng mensahe dito.Dahil may orientation mamaya sa kanyang eskwelahan ay papasok siya, kaya bumangon na siya at agad na naghanda ng damit at pumasok siya sa banyo.Nang hubarin niya ang kanyang pantulog at napatitig siya sa salamin, mayroong maliliit na tila kagat ng lamok ang nasa d8bdib niya at mayroon din sa kanyang leeg at balikat.She had hickey, at maging sa pababa sa kanyang tyan at puson.Ismael give her this kind of hickey, at wala itong pakialam kaya naman namula nang husto ang kanyang pisngi.Dahil sa naaalala niyang mainit na sandali nila ni Ismael ay la
Si Julliane ang unang nagbaba ng tingin dahil nakangisi na si Ismael ng wala sa loob "Kumain ka na." Sabi ni Ismael sa babaeng namula dahil sa isang advertisement, saka tumalikod at naglakad patungo sa kusina.Nag-agahan sila ng tahimik at dahil na rin abala si Ismael sa kausap nito sa telepono.Trabaho talaga ang pinunta nito dito, at kausap nito ang isa sa mga investor nito."Asawa ko aaalis ako, may meeting ako ngayong umaga. Da tanghali ay kumain tayo sa labas okay susunduin ka ng driver ko." Sabi ni Ismael habang inaayos ang kurbata nito na nakasuot na ito ng suit.Ang tinawag sa kanya ni Ismael ay hindi niya makalimutan.Tumango lang si Julliane at lumapit siya kay Ismael at siya na ang nag-ayos ng kurbata nito."Okay, ako dito lang ipagpapatuloy ko ang pag-aayos ng mga gamit namin." Sabi ni Julliane kay Ismael na tumango lang at hinalikan siya sa noo bago ito tuluyang lumabas ng apartment.Habang maaga pa ay nagsimula na siyang ayusin ang mga gamit sa kanyang kwarto, alas nuwe
Si Julliane ay nagising dahil nakaramdam siya ng tawag ng kalikasan. Pero napatitig siya sa labas ng veranda kung na saan si Ismael, tila may kausap ito sa telepono. Kaya lumakad siya paika-ika sa banyo at pumasok dito, napatitig na lang si Julliane sa sarili niya sa salamin at napahinga ng malalim. They did it again, nagpadala na naman siya sa kanyang asawa. Well, wala naman dapat sisihin kundi ang kanyang sarili dahil naging mahina na naman siya pagdating sa lalaki. Pagkalabas ni Julliane sa banyo ay nakaupo na si Ismael sa kama at hinihintay siya. "Hindi mo ako tinawag para alalayan ka." Sabi nito sa kanya kaya napatingin siya dito. "Hindi naman na kailangan, kaya ko naman. Anong oras pa lang balik ulit tayo sa pagtulog." Sabi ni Julliane dito kaya tumango lang si Ismael at inalalayan siya ulit na makahiga sa kama. "Ismael matulog na ulit tayo." Bulong ni Julliane kay Ismael dahil hinahalikan na naman siya nito sa leeg. Nakayakap na ito ng mahigpit sa kanya at unti-unti na
Ang katahimikan ay katumbas ng pagsang-ayon.Umiiyak pa rin si Julliane habang nakayakap kay Ismael, ang lalaki naman ay hindi maiwasan na hindi mapamura.Kahinaan niya talaga ang pag-iyak ng kanyang asawa, kaya nga minsan gusto niyang suntukin ang sariling dibdib dahil hindi niya maiwasan na hindi masaktan.Nang mahimasmasan na si Julliane ay saka siya kumalas sa yakap kay Ismael, at saka pinunasan ang kanyang luha sa pisngi.Akma na siyang babangong pero mahigpit na hinawakan ni Ismael ang kanyang pulso, at nang makita ang kanyang katahimikan, naramdaman niyang wala na siyang magagawa sa kanya, kaya napaka-decadent nitong sinabi ang pangungusap na iyon, "Kalimutan na natin ito! Totoong hindi tayo bagay!"Walang kamalay-malay na itinaas ni Julliane ang kanyang mga mata para tingnan siya. Naisip na ba niya sa wakas?Nagising na ba ito sa katotohanan?Bigla siyang natuwa, ngunit bago niya ito mapalakpakan, hinila siya nito sa kanyang mga bisig. "Matagal mo nang hinihintay ang pangung
Bagama't mababaw ang peklat ay tuwid na tuwid ito at halatang gasgas ito ng kutsilyo o kung ano pa man.Kung ito ay isang sanga, ang hugis ay hindi magiging ganito.Tila sariwa pa rin ito, at kamakailan lang marahil nito nakuha ang bagay na ito.Ngayon ay nagkaroon na ng sagot ang mga tanong sa kanyang isip, ito ba ang dahilan kung bakit ito lumipat ng bahay? At ang pagtatago nito sa leeg nito.Lalo na ang mga palusot nito na hindi niya pinaniniwalaan ng husto.His gut feelings are always true."Bibigyan kita ng huling pagkakataon para magpaliwanag at sabihin ang totoong nangyari diyan sa leeg mo Miracle!"Muling sabi ni Ismael na isa ring ultimatum.Si Julliane ay kinakabahan ng husto, sa pagkakataon na ito ay dapat na talaga niyang sabihin kay Ismael ang totoo.Wala na rin naman na siyang maaaring ipalusot pa dito."May pumasok sa apartment na may dalang kutsilyo." Hindi na naglakas-loob si Julliane na itago ito sa kanya, ngunit hindi siya nangahas na tumingin sa kanya nang magsalit
Sinubukan pa rin na magpumiglas kay Ismael, pero hindi siya nito binigyan ng pagkakataon.Malakas ito at maliit siya kumpara dito, lalo na at nadala na rin siya ng mga halik nito.Nang mawawalan na sila pareho ng hininga ay binitiwan nito ang labi niya at pareho silang humihingal at naghahabol ng hininga.Ang napakabangong hininga nito ay tumatama sa kanyang mukha at napakasarap nito sa pakiramdam.Ilang sandali lang ay muli na naman siya nitong hinalikan, at marahan na kinagat ang kanyang labi.Halos mapaiyak si Julliane sa sakit, pero sinipsip ni Ismael ang kanyang mga labi, upang mabawasan ang hapdi nito.Halos malagutan na siya ng hininga, at pagkatapos ay binuhat niya ulit siya.Sa pagkakataong ito ay hindi na siya tumigil, bagkus ay pinahiga siya ng diretso sa kama at tinakpan siya ng kanyang katawan.Si Julliane ay bumalik sa kanyang katinuan, at ang kanyang puso ay tumibok na parang kulog nang makita siya nang malinaw.Ang kanyang cell phone ay tumunog sa ibaba, at ang pangal