-วันต่อมา-
“ตื่นเช้าจังเลยครับคุณภรรยา”
“พี่แม็คคะอย่าเสียงดังค่ะอายแม่บ้าน” เขาเดินมานั่งที่โต๊ะทานข้าวแล้วก็ทักทายฉัน ใบหน้ายิ้มระรื่นอารมณ์ดี ไม่ได้ดูเลยว่าพี่ขวัญใจกับพลอยใสยืนอยู่ตรงนี้
“ทำไมล่ะ พี่แค่ทักทายเมียแค่นั้นเองพี่ผิดตรงไหน แล้วทำไมถึงไม่ปลุกพี่ครับ ถ้าพี่ไปทำงานสายระวังจะโดนทำโทษ”
“เอ่อ...” ฉันนั่งนิ่งทำอะไรไม่ถูก แค่เมื่อวานที่เข้าบ้านมาแล้วพี่เขาทำตัวแปลก ๆ แม่บ้านก็ตกอกตกใจกันแล้ว อีกอย่างเรื่องเมื่อคืนก็ไม่มีใครรู้ ตอนนี้ทั้งพี่ขวัญใจแล้วก็พลอยใสก็เลยยืนอึ้งทำตาโตเท่าไข่ห่านมองเราสองคนตาไม่กระพริบ
“เอ้า ตักข้าวสิพลอยใส เสร็จแล้วทำไข่ลวกให้ฉันด้วยนะ ขอห้าฟอง ข้าวเอาไหม”
“พี่แม็คคะ” ฉันจิกตาใส่ ขอไข่ลวกอะไรกันล่ะ แต่เขาก็ยิ้มล้อเลียนกลับมาให้
“ตักข้าวสิพลอยใสคุณข้าวแกงหิวแย่แล้ว ออกกำลังกายมาหนัก”
“เอ่อ ค่ะ ๆๆ” พลอยใสคงอึ้งหนักมั้งคะ คุณแม็คเจ้าของฉายาเจ้าซายซาตานเกิดอยากจะอารมณ์ดีใครจะตั้งตัวทันล่ะจริงไหม
“ทานเยอะ ๆ นะครับ อ่ะนี่ของโปรดข้าว” เขาตักอาหารมาใส่จานให้ฉัน เฮ้อ! ไม่อยากหลวมตัวง่าย ๆ แบบนี้เลยแต่คนที่อยู่ในใจมาตลอดพอเขามาทำให้หวั่นไหวหัวใจที่มันไม่เคยแข็ง
