กองทัพมาเรียนด้วยหัวใจที่เป็นสุขใบหน้าอิ่มเอมจนเพื่อนๆ ต่างพากันล้อ แต่เขาไม่ได้สนใจเข้าเรียนก็โทรหาเดือนเมษาทุกสิบนาที
“มึงพักบ้างนะกูเห็นโทรหาน้องเขาหลายรอบละ” ไต้ฝุ่นแบะปากไม่เข้าใจว่ามันจะโทรไปกวนน้องเขาทำไม นั่งยิ้มให้โทรศัพท์เหมือนคนบ้า
“มึงไม่รู้หรอก”
“กูไม่รู้นี้แหละถึงถาม มึงโทรหาน้องเขาทุก 10 นาทีมันได้อะไรวะ”
“ได้ใจเขาไง ไม่เหมือนมึงง้อให้ตายเขาก็ไม่มอง” กองทัพหันมาพิมพ์ข้อความตอบเดือนเมษา เขารู้ว่าช่วงนี้เพื่อนกำลังอกหัก
“ใครง้อวะกูไม่ง้อยัยนั่นหรอก”
“กูเห็นไปมึงอาละวาดตามต่อเพื่อนชายเขานะ” แม็กนัสเอ่ยขึ้นมาเขานี้ผู้คนต่างพากันพูดคุยกัน เพราะไต้ฝุ่นตามไปต่อยรุ่นน้องปีหนึ่ง
“กูก็แค่หมั่นไส้”
“มึงไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเลยวะ”
“มึงไม่ต่างกันหรอกทำตัวเป็นแฟนกับเขา ทั้งที่ก็จ้างเขาไปเป็นแฟน” ทั้งสามคนไม่เคยมีอะไรปิดบังกัน แต่อาการที่กองทัพแสดงออกมาเหมือนจะไม่ใช่แค่การว่าจ้าง
“...”
“เลิกทะเลาะกันอาจารย์มาแล้ว” แม็กนัสเป็นฝ่ายห้ามทั้งสองคนก่อน กองทัพก็พอกองทัพไอ้ไต้ฝุ่นก็แทบจะเอาตัวเ
