หวังกังเบิกตากว้าง ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว
ฉือหว่านเป็นคนแรกที่รู้ว่าเขาพ้นโทษออกมา เธอรอเขาอยู่ตลอดมา
พวกเขาทุกคนคิดว่าเธอไม่มีวันเปิดเผยอดีตอันดำมืดในวัยเด็กออกมา เพราะสำหรับผู้หญิงแล้ว ชื่อเสียงสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด ความจริงแล้ว เธอไม่เคยพูด เธอไม่ได้บอกคุณนายใหญ่ฮั่ว ไม่ได้บอกฮั่วซือหาน เขาต้องการเงิน เธอก็ให้เงิน เขาลักพาตัวเธอไปอย่างง่ายดาย เธอก็ไม่ขัดขืน ทุกอย่างดูเหมือนว่าเธอติดอยู่ในเงื้อมมือของเขาจริงๆ
แต่ความจริง มันไม่ใช่แบบนั้นเลย
เธอตั้งใจมาตลอด ทั้งหมดเป็นเพียงแค่การแสดง
เธอสวมกล้องบันทึกขนาดเล็กติดตัวไว้ตลอด ไม่ว่าเขาจะเรียกเงินหนึ่งห้าร้อยล้านบาท หรือแม้แต่ตอนที่เขาพยายามจะข่มขืนเธอในถ้ำ ทุกอย่างล้วนอยู่ในการคาดการณ์ของเธอ
เธอใช้ “ความว่าง่าย” หล่อเลี้ยงความโลภของเขา เธอใช้ “ความอดทน” ล่อให้เขาก้าวเข้าสู่หายนะ
เธอใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ วางหมากทุกอย่างเพื่อดึงเขาลงเหว และในที่สุด เธอก็เป็นคนส่งเขาเข้าคุกอีกครั้งด้วยมือตัวเอง
ด้วยข้อหามากมายเช่นนี้ เขามีเพียงสองทางเลือกเท่านั้นประหารชีวิตหรือ จำคุกตลอดชีวิต
ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเธอมาตั้งแต่ต้น
สิ่งที่หวังกัง
