ฉือเจียวคล้องแขนฮั่วซือหานไว้แน่น "ซือหาน พวกเราอยู่ห้องเดียวกันนะ"
ลู่หนานเฉิงโอบไหล่ฉือหว่านแล้วพูดยิ้มๆ "หวานหว่าน งั้นพวกเราก็อยู่ห้องเดียวกันนะ"
ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน เห็นเธอพยักหน้า "ตกลง"
เธอยอมตกลงที่จะอยู่ห้องเดียวกับลู่หนานเฉิง
ริมฝีปากบางของฮั่วซือหานเม้มแน่น
ฉือหว่านสัมผัสได้ถึงสายตาของเขา จึงเงยหน้าขึ้นสบตากับนัยน์ตาลึกเย็นชาของชายหนุ่ม
เขากำลังมองเธอด้วยสายตาเย็นชา
มองอะไร?
ฉือหว่านนึกถึงข้อความ WeChat ที่ส่งผิดเมื่อคืนก่อน ตอนนั้นเธอแทบอยากมุดแผ่นดินหนี ตอนนี้เธอกลับทำเพียงเบือนสายตาออกไปอย่างเรียบเฉย
ผู้จัดการรีสอร์ตยิ้มกล่าว "ประธานฮั่ว คุณชายลู่ ห้องหนึ่งคือเพรสซิเดนท์วิวทะเลห้องวิมาน อีกห้องคือห้องปฐพี พวกคุณต้องการแบ่งกันอย่างไร?"
ฉือเจียวได้ยินมาว่าห้องวิมานมีวิวดีที่สุด เธอยิ้มอย่างพอใจ "ฉันจะเอาห้องวิมาน ฉือหว่าน พวกเธอพักห้องปฐพีนะ?"
ฉือหว่านเห็นรอยยิ้มถือดีของฉือเจียว เธอคลี่ยิ้มบาง "ฉือเจียว ห้องปฐพีให้คุณกับประธานฮั่ว ส่วนฉันกับหนานเฉิงจะพักห้องวิมาน"
อะไรนะ?
สีหน้าฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที ฉือหว่านกล้าแย่งห้องวิมานของ
