ลี่มั่วเฉียนมองแผ่นหลังของเจียงยิ่งเสวี่ยที่กำลังเดินจากไป เธอเดินสะบัดเอวไปมาอย่างมีเสน่ห์ยวนตา เขาทั้งโกรธทั้งหัวเราะออกมาอย่างขบขัน
หวงเสี่ยวอวี้ยื่นมืออยากจะเช็ดเลือดที่มุมปากให้ลี่มั่วเฉียน “มั่วเฉียน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”
แต่ยังไม่ทันได้สัมผัส ลี่มั่วเฉียนก็ถอยหลังหนึ่งก้าว “ผมกลับก่อน”
พูดจบ เขาก็หมุนตัวเดินจากไป
มือของหวงเสี่ยวอวี้แข็งค้างอยู่กลางอากาศ พอลี่มั่วเฉียนไปแล้ว หน้ากากที่แสร้งทำอ่อนโยนก็หลุดออกทันที ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความอาฆาตและความมืดมน
เธอเกลียดเจียงยิ่งเสวี่ย
เธอเป็นลูกสาวของคนขับรถให้ตระกูลลี่ สมัยนั้นพ่อของเธอเสียชีวิตเพราะช่วยชีวิตพ่อของลี่มั่วเฉียน ทำให้เธอกลายเป็นเด็กกำพร้า
เพราะครอบครัวมีบุญคุณกับตระกูลลี่ ลี่มั่วเฉียนจึงคอยดูแลเธอมาตลอด พวกเขาเติบโตมาด้วยกันแบบเด็กบ้านเดียวกัน
เธอรักลี่มั่วเฉียนหมดใจ เธอเคยคิดว่าเธอจะได้แต่งงานกับเขาและได้กลายเป็นคุณนายลี่
แต่แล้วตระกูลลี่กับตระกูลเจียงก็จับคู่แต่งงานกัน ลี่มั่วเฉียนแต่งงานกับเจียงยิ่งเสวี่ย
ตอนนั้นเธอปลอบใจตัวเองว่า เจียงยิ่งเสวี่ยก็แค่เครื่องมือของการแต่งงานทางธุรกิจ อยู่ในบ้านนั้นก็เหม
