Share

บทที่ 888

Author: ซินต้งหรูสุ่ย
“คุณชายถังจะซื้อสมุนไพรชนิดใด ข้ามีทั้งชนิดชั้นดี และสมุนไพรในระดับกลาง”

ถังหมิงเซวียนนำถุงเงินออกมา นับเงินที่อยู่ในนั้น พร้อมหยิบตั๋วเงินออกมาบางส่วน

“ข้าต้องการซื้อสมุนไพรชั้นดี”

เขาเอ่ยชื่อสมุนไพรบางชนิด สวีจงฉือจึงหันไปทางตู้เก็บยา นำสมุนไพรที่ถังหมิงเซวียนต้องการออกมา

อีกทั้งห่อเรียบร้อย มอบให้แก่ถังหมิงเซวียน

“เห็นแก่ที่ท่านสนิทสนมกับแม่นางเจี่ยน ข้าจะลดราคาให้สี่ส่วน ทั้งหมดสามร้อยเก้าสิบตำลึง”

ถังหมิงเซวียนย่อมรู้ดีว่า ยาเหล่านี้มีราคาแพงนัก

เมื่อสวีจงฉือยินยอมลดราคาให้ถึงสี่ส่วน เขาจึงย่อมไม่คิดต่อรองอีก

หลังจากมอบเงินให้แล้ว จึงนำยาเดินออกจากร้านจี้เฉ่าถัง

สวีจงฉือได้ติดตามออกมาด้วย เขาเหลียวมองรอบข้างอีกรอบหนึ่ง ยังคงไม่เห็นเงาของเจี่ยนอันอัน

ถังหมิงเซวียนคล้ายรู้ทันความคิดสวีจงฉือ จึงกล่าวยิ้มๆ “คุณชายสวีไม่ต้องมองหาหรอก แม่นางเจี่ยนยังไม่ตามมาเร็วนัก”

“ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้ามองหาแม่นางเจี่ยน?” สวีจงฉือถูกถังหมิงเซวียนสัพยอกจนหน้าแดงไปถึงใบหู

พลางรีบปฏิเสธด้วยความขวยเขิน ชี้แจงว่าตนไม่ได้มองหาเจี่ยนอันอัน

ถังหมิงเซวียนยิ้มๆ และไม่ได้กล่าวอันใดต่อ เขาขึ้นหลังม
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 951

    เสิ่นจืออวี้กล่าวตอบ “คืออย่างนี้ เป็ดไก่ที่บ้านข้าเลี้ยงไว้ พอจะนำไปขายได้แล้ว”“เมื่อวานตอนเช้า พี่ใหญ่จึงนำเป็ดและไก่สองกรงใหญ่ไปอำเภอไถหยาง”“เพียงแต่จนถึงเวลานี้ เขายังไม่กลับมา”เสิ่นจืออวี้กล่าวถึงตรงนี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวลยิ่งเขาเคยคิดจะไปหาพี่ชายที่อำเภอไถหยาง แต่ก็เกรงว่าระหว่างเดินทาง จะคลาดกันกับพี่ชายอีกจึงได้แต่รออยู่ในบ้าน เฝ้าภาวนาให้พี่ชายกลับมาโดยเร็วแต่ไม่คาดคิดว่า จนถึงเวลานี้ ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเสิ่นจือเจิ้งจะกลับมาเสิ่นจืออวี้ย่อมรู้ว่า ที่ผ่านมาเหยียนซวงมักชอบปรากฏตัวต่อหน้าเสิ่นจือเจิ้งทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจและเขาก็ดูออกว่านางมีใจต่อเสิ่นจือเจิ้งจึงคิดว่าเสิ่นจือเจิ้งอาจมาบ้านของเหยียนซวง จึงได้ตามมาดูแต่ไม่คาดคิดว่า เหยียนซวงก็ไม่พบเสิ่นจือเจิ้งเช่นกันแต่หากเสิ่นจือเจิ้งไม่ได้มาบ้านเหยียนซวง แล้วเขาจะไปที่ใด? คงไม่ใช่เกิดเรื่องขึ้นหรอกนะเมื่อนึกถึงตรงนี้ เสิ่นจืออวี้พลันยิ่งร้อนใจมากขึ้นเจี่ยนอันอันก็ตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องราวเพราะด้วยนิสัยของเสิ่นจือเจิ้ง ปกติไม่เคยออกจากบ้านไปนานเช่นนี้เว้นแต่จะมีเรื่องใดมาพัวพัน จึงท

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 950

    ถังหมิงเซวียนหาได้ใส่ใจต่ออาการตาขวางของเหยียนซวงไม่ กลับกล่าวยิ้มๆ “ข้าต้องโอ้อวดแน่ เพราะเป็นเสื้อผ้าที่ซวงเอ๋อร์ตัดเย็บให้”“วันหน้าไม่ว่าจะไปที่ใด ข้าก็จะอวดให้ทุกคนได้รับรู้”เมื่อได้ยินถังหมิงเซวียนเรียกคำก็ซวงเอ๋อร์ สองคำก็ซวงเอ๋อร์ เจี่ยนอันอันจึงได้หยอกเย้า “ความสัมพันธ์คืบหน้าเร็วจริง คาดว่าคงใกล้จะมีข่าวดีแล้วสินะ”“เรากำลังรอดื่มสุรามงคลของพวกเจ้าอยู่ ถึงเวลาอย่าลืมบอกเราด้วยล่ะ”เจี่ยนอันอันกล่าวพลาง หันหน้าไปมองฉู่จวินสิงเห็นอีกฝ่ายก็มองตนด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความรักเช่นกัน“อันอันพูดถูกแล้ว เรากำลังรอดื่มสุรามงคลของพวกเจ้า”เหยียนซวงได้ยินคำพูดของทั้งคู่ รู้สึกเขินอายจนต้องก้มหน้าลง“อย่าไปฟังเขาพูดเหลวไหล เรื่องของเรายังอีกนานนัก”เจี่ยนอันอันยิ้มพลางจับมือเหยียนซวงไว้ “บอกมาเร็วเข้า พวกเจ้าคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว?”เหยียนซวงถูกกระเซ้าจนใบหน้าแดงก่ำ นางกับถังหมิงเซวียนเพียงแค่ยืนยันในความสัมพันธ์ หาได้คืบหน้าไปไกลไม่“โธ่เอ๋ยอันอัน เจ้าอย่ามาหยอกข้าอีกเลย”ยิ่งเห็นเหยียนซวงหน้าแดงไปถึงใบหู เจี่ยนอันอันก็ยิ่งหัวเราะจนตาหยีถังหมิงเซวียนไม่ต้องการพลาดโอกาสทองที่จะ

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 949

    หลี่หวายชิงและหลี่หวายหมิงได้ยินดังนี้ ต่างดีใจและหันไปทางฟางอิ๋งและฉู่จวินหลุนพร้อมคำนับแรงๆ สามครั้งปากก็เรียกท่านพ่อและท่านแม่ฉู่จื่อซียืนอยู่ด้านข้าง รีบปรบมือด้วยความดีใจฟางอิ๋งยิ้มพลางรั้งตัวสองพี่น้องให้ยืนขึ้น พร้อมทั้งปัดฝุ่นที่เลอะตามตัวของพวกเขา“พวกเจ้ารีบไปกินพุทราเชื่อมเถอะ”หลี่หวายชิงและหลี่หวายหมิงต่างพยักหน้า พร้อมดึงตัวฉู่จื่อซีไปยืนด้านข้าง“น้องจื่อซี พุทราเชื่อมของข้ายกให้เจ้ากิน”หลี่หวายชิงกล่าว พลางยื่นพุทราเชื่อมในมือให้แก่ฉู่จื่อซี“ของข้าก็ให้เจ้าเช่นกัน” หลี่หวายหมิงก็ยื่นพุทราเชื่อมออกไปฉู่จื่อซีรีบโบกมือน้อยๆ “ตอนข้ากลับมาก็ได้กินแล้ว ข้าไม่กินอีก พวกท่านกินไปเถอะ”หลี่หวายชิงและหลีหวายหมิงต่างสบสายตา พลางกินพุทราเชื่อมด้วยความดีใจฉู่จื่อซีเห็นพวกเขากินอย่างเอร็ดอร่อย อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอตามแต่เขาก็จดจำคำกล่าวของมารดา กินพุทราเชื่อมมากไปอาจทำให้ฟันผุได้และเพื่อไม่ให้เกิดฟันผุ เขาจึงต้องหยุดยั้งความอยากกินพุทราเชื่อมเอาไว้ก่อนฮูหยินใหญ่กินพุทราเชื่อมพลาง เหลียวมองไปทางนอกเรือนพลาง“อันอันกับจวินสิงไปที่ใด? เหตุใดป่านนี้ยังไม่ก

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 948

    เปรียบเทียบกับเมืองจิงโจวแล้ว ทุกอย่างที่นี่ยังห่างไกลมากนักไม่นานรถม้าก็กลับถึงหมู่บ้านชิงสุ่ย หยุดลงที่หน้าบ้านของตนทั้งสามคนต่างลงจากรถม้า ทั้งยังนำพุทราเชื่อมที่ซื้อมาลงมาหมดด้วยในยามนี้ฉู่จื่อซีได้กินพุทราเชื่อมหมดไปไม้หนึ่งแล้ว ยังคิดจะกินอีกหนึ่งไม้ แต่กลับถูกฟางอิ๋งห้ามไว้“พุทราเชื่อมกินมากไปอาจทำให้ฟันผุ จึงไม่ควรกินมากนัก”ฉู่จื่อฉีตกใจเสียจนรีบเอามือปิดปาก เพราะเขาไม่ต้องการให้เกิดฟันผุขณะมองดูพุทราเชื่อมมากมายนั้น ฉู่จื่อซีแทบจะกลืนน้ำลายลงคอ แต่สุดท้ายก็ต้องอดทนไว้พ่อบ้านหลิวเห็นทั้งสามคนถือถุงใส่พุทราเชื่อมกลับมาหลายถุง จึงรีบสั่งบ่าวไพร่ให้มาช่วยรับไว้ฉู่จวินหลุนจึงกล่าว “พ่อบ้านหลิว ท่านนำพุทราเชื่อมเหล่านี้ไปแจกจ่ายให้แก่ทุกคน”พ่อบ้านหลิวยิ้มพร้อมกับรับคำ และเริ่มแจกพุทราเชื่อมให้แก่ทุกคนรวมถึงเหยียนเซ่าและเวินอี๋ ก็ได้รับแจกพุทราเชื่อมคนละหนึ่งไม้ทั้งคู่แม้จะไม่สนใจของกินประเภทนี้นัก แต่เมื่อฉู่จวินหลุนซื้อมา พวกเขาก็ย่อมจะไม่ปฏิเสธทั้งสาวใช้และบ่าวไพร่ เมื่อได้รับแจกพุทราเชื่อมคนละหนึ่งไม้ ต่างพากันกินอย่างเอร็ดอร่อยเจี่ยนอันอันและฉู่จวินสิงย

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 947

    แต่วันนี้ได้พาฟางอิ๋งและฉู่จื่อซีมาด้วย เขาจึงไม่อาจอยู่นาน เพียงควบรถม้าผ่านไปเท่านั้นดีที่มีแผนที่ของเจี่ยนอันอันช่วยนำทาง ฉู่จวินหลุนจึงไปถึงอำเภออู่หนานด้วยความราบรื่นอำเภออู่หนานคึกคักกว่าอำเภอไถหยางมากนัก ขณะรถม้าวิ่งผ่านโรงเตี๊ยมตงเยว่ ฉู่จวินหลุนยังตั้งใจมองเข้าไปในโรงเตี๊ยมทีหนึ่งร้านนี้มีแขกมากินอาหารมากนัก ทั้งชั้นบนชั้นล่างล้วนมีที่นั่งเต็มหมดเสียงพูดคุยสัพเพเหระ ดังแว่วมาจากในร้าน“อาหารร้านนี้ไม่เลวจริงๆ อร่อยกว่าทุกร้านที่ข้าเคยกินมาด้วยซ้ำ”“ไม่บอกก็เกือบลืม เมื่อก่อนข้าก็เคยมากินร้านนี้ประจำ แต่รสชาติไม่อร่อยเหมือนอย่างวันนี้ เป็นเพราะเปลี่ยนพ่อครัวหรือเปล่า?”“ใครว่าเปลี่ยนพ่อครัว จะบอกให้นะ แท้จริงแล้วเป็นเพราะร้านนี้เปลี่ยนร้านส่งผักร้านใหม่ต่างหาก”“ข้าก็เคยได้ยินน้องเมียพูดถึง บอกว่าเจ้าใหม่ที่มาส่งผักให้ ผักที่ได้มีความสดใหม่มากกว่า อาหารที่ออกมาจึงมีรสชาติดี”ฉู่จวินสิงได้ยินคำวิจารณ์ของลูกค้าเช่นนี้ พลันรู้สึกดีใจแทนเจี่ยนอันอันที่มาส่งผักให้ร้านนี้เขาควบรถม้าออกห่างจากโรงเตี๊ยมตงเยว่ ดูตามตำแหน่งในแผนที่ ไม่นานก็เจอพ่อค้าที่ขายพุทราเชื่อมหลังจ

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 946

    “คุณชายฉู่ แม่นางเจี่ยน พวกท่านมาเอาปลาเหล่านี้กลับไปกินเถอะ”หลินเซิงกล่าวพลาง คิดจะยกถังไม้ให้แก่ฉู่จวินสิงแต่ฉู่จวินสิงกลับมิได้รับมา เจี่ยนอันอันก็รีบปฏิเสธ “มันเป็นปลาที่พวกท่านตกมาอย่างยากเย็น เราจะรับได้อย่างไร?”“อีกอย่าง เสี่ยวโต้วจื่อกำลังอยู่ในวัยเจริญเติบโต สู้นำกลับไปต้มปลาให้เขากินดีกว่า”ใช่ว่าเจี่ยนอันอันรังเกียจจะรับไว้ แต่เพราะที่บ้านก็มีปลาหลายชนิดที่บ่าวไพร่ตกได้อยู่แล้วนับแต่ในแหล่งน้ำเลี้ยงปลาได้ คนตระกูลฉู่ก็แทบจะมีปลากินทุกวันบรรดาสาวใช้แม้จะรู้วิธีปรุงเนื้อปลาเพียงไม่กี่อย่าง แต่ยังดีที่ออกมาแล้ว ล้วนได้เนื้อปลาที่สดและหวานยิ่งแล้วเจี่ยนอันอันยังจะรับปลาที่หลินเซิงเพิ่งตกมาได้อย่างไรหลินเซิงเห็นทั้งคู่พูดอย่างไรก็ไม่ยอมรับ จึงได้แต่เก็บเอาถังไม้คืนไปนับแต่อาหรงรู้ว่าแหล่งน้ำแห่งนี้ เป็นที่ที่เจี่ยนอันอันและฉู่จวินสิงช่วยกันหาวิธีขุดออกมานางก็เกิดความซาบซึ้งต่อพวกเขายิ่งหากไม่เพราะพวกเขาบุกเบิกแหล่งน้ำนี้ อีกทั้งยังปล่อยลูกปลาลงไปหลายสายพันธุ์บ้านนางจะได้กินเนื้อปลาที่มีรสชาติแสนอร่อยเช่นนี้ได้อย่างไรเสี่ยวโต้วจื่อชอบกินปลาที่สุด หลายวันนี

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status