8 โมงเช้าวันต่อมา
เช้านี้หนูน้อยเสี่ยวหนิงเหิงกับมารดาจะติดตามกู้อี้หานผู้เป็นพ่อไปทำงานด้วยทุกที่ ช่วงบ่ายของเมื่อวานที่ผ่านมา อี้หานได้พาลูกน้อยไปเดินเล่นในห้างและถนนในละแวกนี้จนหมด ไม่รู้ว่าสองพ่อลูกไปตกลงกันตั้งแต่เมื่อไหร่ กว่าเฉิงฮวนจะรู้ว่าต้องตามสามีไปทำงานก็เป็นช่วงเช้าของวันนี้แล้ว
"เสร็จแล้วเหรอลูก ให้ป๊ะป๋าอุ้มไหมคะ"
กู้อี้หานเอ่ยถามหลังจากได้ยินเสียงเท้าเล็ก ๆ ดังออกมาจากห้องนอน วันนี้ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกอยู่ในชุดกางเกงยีนกับเสื้อเชิ้ตสีขาว เสื้อทรงเดียวกัน ต่างกันเพียงรูปทรงของกางเกงเท่านั้น พ่อลูกใส่ทรงขากระบอก ส่วนคุณแม่ใส่ทรงขาม้า
"อุ้ม ๆ ค่า ป๊ะป๋าจุ๊บไหม แก้มเหมิงเหมิงห๋อมน๊า แม่จ๋าทาให้ห๋อม ๆ เยย"
หนูน้อยที่ถูกจับถักเปียผมแล้วมัดเป็นจุกเอาไว้ หันแก้มซ้ายขวาให้บิดาสูดดมพร้อมกับส่งเสียงร้อง คิก คัก ด้วยความพอใจ
ฟอดดด ฟอดดด ฟอดดด
"หอมอีกได้ไหมคะ คนสวยของป๊ะป๋า"
"ฮะ ฮะ ฮะ พอแย้ว ๆ เหมิงเหมิงน่ายัก แม่จ๋าตะหากที่เยียกฉวย"
(พอแล้ว ๆ เหมิงเหมิงน่ารัก แม่จ๋าต่างหากที่เรียกสวย)
มือเล็กของกู้หนิงเหมิงชี้ไปที่มารดาที่กำลังเดินออกมาจากห้อง ตอนนี้ฝีมือการแต่งหน้าของเฉิงฮวนไม่เป
