บทที่ 3
“ซี้ดดด หลิน..คุณจะดูดน้ำให้ผมหมดตัวเลยหรือ อ่าส์” มือหนาลูบไปที่หัวของเธอที่กำลังโยกใช้ปากปี้ดุ้นเนื้อเขาไม่หยุด
“โอ้วว ซี้ด..คุณทำผมแทบคลั่ง ไม่ไหวแล้ว ฮึก ๆ” ร่างหนkครางกระเส่าตัวเกร็งท่อนเนื้อกระตุกน้ำแตกใส่ปากเธออีกครั้ง
ให้หญิงได้กลืนกินจนหมด และยังเลียจนท่อนเนื้อของเขาสะอาดหมดจดเธอจึงยอมคายออกมา
“ฟู่! หลินคุณสุดยอดมาก เลยผมชักจะติดใจคุณเข้าแล้ว” ร่างหนาเอ่ยเสียงกระเส่า พลางหยิบเสื้อผ้ามาใส่
“ผู้จัดการก็อย่าลืมนะคะ ที่บอกว่าจะช่วยดันยอดให้หลิน”
“ได้สิ ผมไม่ลืมหรอก” ปริญกล่าวพร้อมยื่นคีย์การ์ดคอนโดให้เธอ
“คอนโด?”
“ใช่ เก็บไว้ ผมจะโทรหานะ” พูดจบร่างสูงก็เดินออกจากห้องไป
วันต่อมา
“เป็นไงหลินขอร้องผู้จัดการได้ใช่ไหม วันนี้พวกเราถึงเธออยู่” เพื่อนพนักงานหลายคนต่างมารุมล้อมสอบถาม เพราะเห็นเธอยังมาทำงาน
“ก็ใช่นะสิ หลินอ้อนวอนผู้จัดการตั้งนานจนเมื่อยปากไปหมดเลย” เธอเล่าด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่ให้ใครจับสังเกตได้ว่าที่เธอเมื่อยปากมันเพราะเธอโม๊กท่อนเนื้อให้เขาต่างหาก
“เหรอ ๆ แค่ขอร้องอย่างเดียวผู้จัดการก็ใจอ่อนแล้วหรือ” เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ขอร้องอย่างเดียวที่ไหนกันล่ะ หล
