Beranda / LGBTQ+ / อินกินหมี่ / บทที่ 2 หมี่พิเศษ (6/6)

Share

บทที่ 2 หมี่พิเศษ (6/6)

Penulis: ภุมโม
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-21 10:15:35

.

.

.

“โอ๊ยยย ปวดหัวจัง” หมี่ตื่นขึ้นมาในเช้าที่แสนสดใสพร้อมกับร่างกายที่แสนปวดร้าว นี่เมื่อคืนเขากินเบียร์ไปมากขนาดไหนถึงได้ปวดหัวจะเป็นจะตายขนาดนี้ จังหวะที่หมี่กำลังสะลึมสะลืออยู่นั้นก็เห็นร่างใหญ่โตของรูมเมทนอนฟุบอยู่ข้างเตียง

“เฮ้ย! ทำไมมึงมานั่งหลับอยู่ตรงนี้เนี่ย” เสียงเล็กแหลมอุทานขึ้นเสียงดังด้วยความตกใจ ก่อนจะยกมือขึ้นปิดปากตัวเองเพื่อเบาเสียงลง

“เอ๊ะ! นั่นกระเป๋าตังไอ้อินเหรอ...” ขณะที่หมี่เริ่มมีอาการเลิ่กลั่ก สายตาดันเหลือบไปเห็นวัตถุสีดำที่หล่นอยู่ข้างตัวอีกฝ่าย ด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ มือเล็กก็เอื้อมไปหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาสำรวจอย่างช้า ๆ และระวังไม่ให้อีกฝ่ายตื่น

กระเป๋าสตางค์สีดำสนิทที่หมี่คิดเองเออเองว่าน่าจะเป็นหนังแท้มีตราสัญลักษณ์เป็นรูปปีกนางฟ้าสีเงินวาววับมุมขวาล่าง เปิดออกปุ๊บก็เห็นบัตรประจำตัวประชาชนของอีกฝ่ายที่เสียบไว้ในช่องขวามือ หมี่เลยถือวิสาสะหยิบบัตรออกมาดู

“เกิดวันที่หนึ่งกันยายน เห้ย! ไอ้ยักษ์อายุน้อยกว่ากูอีกเหรอเนี่ย ทำไมหน้าแก่จังวะ” บ่นอุบอิบพลางสอดบัตรเก็บไว้ในช่องเดิม ก่อนจะเห็นรูปถ่ายใบเล็กที่แนบไว้ในช่องนี้ด้วย หมี่มองเด็กสองคนในภาพและคลี่ยิ้มตามเด็กหนึ่งคนในนั้น

“มีฝาแฝดจริง ๆ ด้วยสินะ ถ้ามึงยิ้มบ้างก็คงจะน่ารักดี”

“ใครน่ารักนะ” จู่ ๆ เสียงเข้มจากเจ้าของกระเป๋าที่อยู่ในมือก็ดังขึ้นทำเอาคนตัวเล็กสะดุ้งโหยง

“อ๊ะ! ตกใจหมดเลย อะ...อ๋อ กูหมายถึงกูเอง แหม~ คนอะไรจะน่ารักขนาดนี้ตั้งแต่ตื่นนอน เนอะ ฮ่าฮ่าฮ่า” หมี่ตอบพลางหัวเราะเบา ๆ พร้อมยกมือเกาท้ายทอยแก้เก้อ

“กระเป๋าตังกู” ทว่าสายตาดุดันของอินและมือหนาที่ยื่นมาตรงหน้าทำเอาคนตัวเล็กกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะน้อมรับความผิดแต่โดยดีและรีบพาตัวเองหนีออกจากสถานการณ์นี้

“นี่คร้าบบบ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคร้าบบบ”

“หึ” อินที่ได้กระเป๋าตังกลับมาก็หัวเราะในลำคอพลางส่ายหัวให้กับวิธีการแก้ตัวของอีกฝ่าย

ระหว่างที่นั่งรอหมี่อาบน้ำ อินก็รวบรวมสติจากอาการเมาค้างและลุกขึ้นยืดเส้นยืดสายเล็กน้อย เตรียมชุดนักศึกษา อุปกรณ์การเรียนและถอดเสื้อผ้าที่มีกลิ่นเหล้าติดอยู่ออกจากตัว ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่มาพันรอบเอวไว้

เมื่อหมี่เดินออกมาจากห้องน้ำ อินก็เข้าไปอาบน้ำต่อทันที เด็กหนุ่มไม่สบายใจที่ตัวเองมีกลิ่นเหงื่อรวมกับกลิ่นแอลกอฮอล์แบบนี้เลย มือหนาเปิดน้ำให้ไหลรดศีรษะจนเส้นผมเปียกชุ่มและหวังว่าการทำแบบนี้จะช่วยให้เขาสร่างเมาได้ ก่อนจะลูบไล้ฟองสบู่ไปทั่วร่างกายและรีบอาบน้ำให้เสร็จ

“วันนี้มึงมีเรียนมั้ย” หมี่ถามทันทีเมื่อเห็นอินเดินออกมาจากห้องน้ำ

“มีเรียนบ่าย” เด็กหนุ่มตอบคำถามของคนตัวเล็ก ขณะนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวและยืนใช้ผ้าอีกผืนเช็ดผม

ร่างกายสมส่วนถูกเปิดเผยให้รูมเมทได้เห็นเพียงชั่วขณะ ก่อนจะถูกปกปิดไว้ภายใต้ชุดนักศึกษาที่พอดีตัว มือหนาปาดเจลและจัดแต่งทรงผมให้ดูเรียบร้อยเหมาะสมตามกาลเทศะ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าทุกการเคลื่อนไหวนั้นตกอยู่ในสายตาของคนตัวเล็กตลอดเวลา

“กูก็มีเรียนบ่าย” หมี่รีบต่อบทสนทนาเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะรู้ตัวเรื่องที่โดนเขาแอบมอง ก่อนจะจัดชุดนักศึกษาที่ใส่อย่างลวก ๆ ให้ดูดีขึ้นพร้อมยกมือแต่งทรงผมให้กระเซอะกระเซิงน้อยลง

และแล้วบรรยากาศภายในห้องก็ถูกความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง อินยังคงจัดแจงกิจวัตรประจำวันของตัวเองไปตามปกติ ขณะที่หมี่ซึ่งเป็นคนชอบพูดก็เริ่มอยู่ไม่สุข เริ่มขยับหันซ้ายหันขวาท่าทีลุกลี้ลุกลน จนในที่สุดก็ไม่สามารถอดทนอีกต่อไป

“กูไม่ชอบเวลาที่มึงเงียบเลยอ่ะ” คำพูดของหมี่ทำให้อินต้องหันไปมองพร้อมเลิกคิ้วสูง

“เอางี้ดีกว่า มึงเล่าเรื่องเพื่อนสนิทมึงให้ฟังหน่อย ถือซะว่าฆ่าเวลา” อินที่เลิกคิ้วเพราะไม่เข้าใจคำพูดก่อนหน้านี้ของอีกฝ่ายก็ต้องขมวดคิ้วทันทีเมื่อเจอคำถามนี้เข้าไปและเผลอตอบกลับเสียงแข็ง

“ทำไมกูต้องเล่า”

“เอ่อ ก็แบบว่า...คือกูแค่อยากรู้อ่ะ เวลาอยู่เงียบ ๆ มันอึดอัดนะเว้ย แล้วเพื่อนมึงเรียนที่นี่ด้วยมั้ยอ่ะหรือเรียนที่อื่น” หมี่ที่คิดหาข้ออ้างไม่ทันก็สารภาพไปตามตรงพร้อมทำสีหน้าสลดแต่ก็ไม่วายแอบเนียนถามเรื่องเพื่อนของอีกฝ่ายเข้าจนได้ อินที่ดูเหมือนจะไม่ทันเล่ห์กลของคนตัวเล็กก็ตอบไป

“ไอ้กันต์ก็เรียนที่นี่ ห้องมันอยู่ชั้นสาม” หรือไม่อินก็แค่ยอมตอบเพื่อให้อีกฝ่ายเลิกทำหน้าเศร้า...และมันได้ผล

“หะ! ที่หอนี้อ่ะนะ” ดวงตากลมโตเริ่มเปล่งประกายขึ้นมาทันที

“อืม” วินาทีนั้นอินรู้ตัวแล้วว่าเขาทำพลาดไป เขาไม่น่าหลงกลตอบอะไรออกไปเลยเพราะเขาคงต้องโดนอีกฝ่ายซักประวัติรอบสองแน่นอน หลังจากที่เมื่อคืนโดนซักไปแล้วหนึ่งรอบ

“วันรับน้องมึงบอกว่าเรียนคณะวิทย์กีฬาฯ ใช่มั้ย แล้วกันต์เรียนคณะเดียวกับมึงป่ะ” นั่นไง เป็นอย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด แต่เดี๋ยวก่อน...

“กันต์?” น้ำเสียงของอินเต็มไปด้วยความสงสัย ซึ่งการกระทำนั้นส่งผลให้คนตัวเล็กเริ่มเลิ่กลั่กเพราะคิดว่าตัวเองพูดอะไรผิดไป

“เพื่อนมึงชื่อกันต์ไม่ใช่เหรอหรือกูจำผิด”

“ไม่ผิด แต่กูแค่สงสัยว่าทำไมมึงไม่เรียกกูว่าอินแบบปกติบ้าง”

“หะ!? อะไรของมึง กูก็เรียกมึงปกตินี่” คนตัวเล็กอุทานเสียงดังเพราะคิดว่าไอ้ยักษ์กำลังน้อยใจตัวเองอยู่ กลับกันอินที่ได้ยินคำว่า ‘ปกติ’ ออกจากปากของอีกฝ่ายก็พูดแย้งเสียงแข็ง

“ไอ้ยักษ์กับไอ้แก่เนี่ยนะเรียกปกติ”

“อ๊ะ! อันนั้นไม่นับดิ กูแซวเล่นเอง แหะ ๆ” คนตัวเล็กเกาท้ายทอยแก้เขินตามประสานิสัยติดตัว

“เรียนคณะเดียวกัน”

“หือ อะไรนะ” ก่อนจะต้องงุนงงว่าไอ้ยักษ์พูดเรื่องอะไร

“ก็ที่มึงถามก่อนหน้านี้ไง” เอ๋ ก่อนหน้านี้เขาถามอะไรไอ้ยักษ์ไปนะ หมี่ครุ่นคิดไปพักหนึ่งเพราะเขาลืมคำถามไปแล้ว

“อ๋ออ กูจำได้ละ ฮ่าฮ่าฮ่า!” หมี่หัวเราะกลบเกลื่อนเพราะนึกได้แล้วว่าตัวเองถามเรื่องเพื่อนสนิทของอีกฝ่ายไป พลางคิดว่าต้องโทษไอ้ยักษ์นี่แหละที่ทำให้เขาลืม ทางด้านอินที่เพิ่งรู้ว่าอีกฝ่ายขี้ลืมขนาดนี้ก็ทำได้เพียงส่ายหัวเอือมระอา นอกจากหมี่จะบ้าบอแล้ว ยังเอ๋อด้วยเหรอเนี่ย

“แล้วที่มึงบอกว่าพ่อแม่มึงพามันไปหาหมอคือยังไงวะ...มันไม่มีครอบครัวเหรอ” ไม่ทันไรหมี่เอ่ยถามสิ่งที่ตัวเองสงสัยต่อ

“แม่ไอ้กันต์ทำงานต่างประเทศ นาน ๆ จะกลับมาไทยทีแต่กูไม่รู้ว่าคุณน้าทำงานอะไร กูไม่เคยถาม...ส่วนพ่อมัน ตั้งแต่กูจำความได้ กูยังไม่เคยเห็นหน้าเลย” พูดมาถึงตรงนี้อินก็มีสีหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด แม้กระทั่งคนถามเองก็ยังรับรู้ได้

“ทำไมชีวิตดราม่าจังวะ ทั้งมึงทั้งเพื่อนเลย...แต่เอาเถอะ หลังจากนี้คงไม่เป็นไรแล้วล่ะเพราะมีกูอยู่ตรงนี้ทั้งคน ถึงกูจะดูบ้าบอและทำอะไรไม่ได้เรื่อง แต่อยู่กับกู มึงจะสนุกและมีความสุขอย่างแน่นอน กูรับประกัน” นิ้วโป้งเล็กถูกยกขึ้นมาทำท่าการันตี

กูไม่ได้เป็นคนเก่งแบบมึงนะไอ้อินแต่จำไว้เลยว่าตราบใดที่มึงยังมีกู ชีวิตมึงจะมีแต่ความสุขและความสนุก กูรับรอง ฮี่ฮี่

อีกแล้ว ความรู้สึกนี้แบบมันเกิดขึ้นกับเขาอีกแล้ว ความรู้สึกอบอุ่นที่อัดแน่นอยู่ในหัวใจราวกับจะระเบิดออกมา นี่มันอะไรกัน อินจำได้ว่าเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ทว่าช่วงเวลานั้นมันผ่านมานานมากแล้ว...นานมากจนเขาเกือบจะลืมเลือน

“งั้นก็ฝากด้วยละกัน”

.

.

.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • อินกินหมี่   วันแต่งงาน

    ชีวิตของเด็กหนุ่มทั้งสองก็ดำเนินต่อไป ผ่านเรื่องราวสุขทุกข์แต่ก็ยังคงจับมือกันและฝันฝ่าทุกอย่างไปได้จนมาถึงวันนี้ วันที่ทั้งสองคนเรียนจบและเข้ารับปริญญาทุกคนต่างก็มีเป้าหมายและเดินไปตามเส้นทางที่ตัวเองเลือกกันต์เรียนจบช้ากว่าพวกเขาไปหนึ่งเทอมแต่ก็ยังโชคดีที่เด็กหนุ่มขยันและติดตามงานจนเรียนจบมาได้ซึ่งแน่นอนว่าเส้นทางที่เขาเลือกเดินคือการไปทำงานต่างประเทศร่วมกับแม่ เด็กหนุ่มตัดสินใจประกาศปล่อยขายบ้าน ตอนนั้นเองที่หมี่คุยกับพี่ชายของตัวเองว่าอยากให้ช่วยซื้อบ้านหลังนี้ จะได้ย้ายมาอยู่ใกล้ ๆ กันแมนก็กลับไปคิดทบทวนอยู่หลายวันเพราะการย้ายบ้านเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขา ทั้งข้าวของเครื่องใช้ ทั้งการเดินทางและเรื่องการเงิน อีกอย่างตอนนี้เขาไม่ได้เป็นโสดแล้ว ย่อมต้องปรึกษาคนรักท้ายที่สุดแล้วแมนก็ตัดสินใจซื้อบ้านหลังนั้นพร้อมพาแฟนมาอยู่ด้วยกัน หมี่มีความสุขมากที่เห็นพี่ชายมีคนรักที่ดี คนตัวเล็กรู้สึกชอบว่าที่พี่สะใภ้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น พี่กวางทั้งสวยทั้งน่ารัก ทำงานเก่ง นิสัยดีแถมยังชวนหมี่ทำอาหารด้วยกันบ่อยมากซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้หมี่ก็ได้เดินตามเส้นทางของตัวเองเหมือนกัน เขาไปสมัครงานที่ร้

  • อินกินหมี่   วันฮัลโลวีน NC++

    และแล้วช่วงเวลาก็ผ่านพ้นไปจนใกล้จะสิ้นปีอีกครั้ง ตอนนี้ทุกคนก็ใกล้จะจบการศึกษากันแล้ว ทว่ากิจกรรมที่หมี่อยากลองทำร่วมกับอินมาโดยตลอดคือการแต่งตัวในวันฮัลโลวีน“นะ มึงเบ้าหน้าดีจะตาย แต่งตัวคู่กับกูหน่อยไม่ได้เหรอ” น้ำเสียงออดอ้อนแกมเว้าวอนดังมาจากหมี่“ไม่เอา” อินที่ฟังประโยคนี้มาร่วมสัปดาห์ก็เริ่มรู้สึกท้อใจแทนคนตัวเล็กแต่เขาไม่อยากแต่งตัวแฟนตาซี จะให้ทำยังไงได้“โธ่! ปีหน้าก็เรียนจบกันแล้ว ขอแค่นี้ก็ไม่ได้!” จากการอ้อนก็เปลี่ยนเป็นประชดประชัน ซึ่งแน่นอนว่าคนอย่างอินเหรอจะยอม“เฮ้อ ก็ได้” และใช่ เขายอม“จริงนะ!” หมี่กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ สาเหตุที่เขาชวนอินทำกิจกรรมร่วมกันไว้วันนี้เป็นเพราะรู้สึกเบื่อ นี่ถ้าพ่ออาร์มกับแม่ฝันอยู่บ้านคนตัวเล็กคงอ้อนผู้ใหญ่มากกว่าชวนร่างสูงทำอะไรแบบนี้“แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ” อินที่ตอบตกลงก็พูดต่อ เด็กหนุ่มไม่อยากจะนับเลยว่าเขาพูดไอ้คำว่า ‘แค่ครั้งเดียว’ กับอีกฝ่ายไปกี่ล้านครั้งแล้ว ทว่าหมี่ที่เอาแต่คิดรังสรรเรื่องเครื่องแต่งกายก็ไม่ได้ฟังเลยแม้แต่น้อย“แล้วเราจะแต่งไปหลอกใครดี” ปากเล็กขยับขอความคิดเห็นจากคนรักด้วยท่าทีตื่นเต้น ต่างจากอินที่คิ้วขมว

  • อินกินหมี่   วันสงกรานต์ NC++

    “ไปเล่นน้ำกันนนนน” หมี่สดใสร่าเริงแต่หัววันเพราะวันนี้เป็นวันสงกรานต์และทางมหาลัยฯ ได้จัดสถานที่สำหรับสาดน้ำไว้ให้นักศึกษาและชาวบ้านในละแวกใกล้เคียง“ไปเปลี่ยนชุด” ทว่าขาของคนตัวเล็กก็ต้องหยุดชะงักทันทีเมื่อได้ยินเสียงทักท้วงเรื่องเครื่องแต่งกาย“เปลี่ยนทำไม ชุดนี้แหละได้แล้ว” คนตัวเล็กก้มมองชุดที่ตัวเองสวมอยู่ เสื้อยืดสีขาวเนื้อผ้าบางโปร่งโล่งสบาย กางเกงขาสั้นพร้อมลุยน้ำ สายคล้องคอสำหรับใส่มือถือกันเปียกน้ำ อุปกรณ์ก็พร้อมลุยแล้ว จะให้เปลี่ยนทำไม“จะไปเปลี่ยนเองหรือจะให้กูเปลี่ยนให้” แต่อินก็ยังคงยืนยันที่จะให้คนรักไปเปลี่ยนชุด เขาเป็นผู้ชายมากกว่าอีกฝ่ายและรู้ดีว่าชุดนี้มันล่อแหลม อันตรายมากขนาดไหน“กู! ไม่! เปลี่ยน!” หมี่ปฏิเสธเสียงแข็งและดึงดันที่จะใส่ชุดนี้ไปให้ได้ อินที่ทนไม่ไหวก็กำลังจะเอื้อมมือไปคว้าตัวอีกฝ่ายมาเปลี่ยนชุดก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!“ไอ้หมี่เสร็จยัง! แห้วรออยู่ข้างล่าง!” ตอนนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูตามมาด้วยเสียงเรียกจากบั๊มดังแทรกเข้ามา“เออ! เพื่อนมารอแล้วเห็นมั้ย รีบไปปป” คนตัวเล็กฉวยโอกาสนี้ดดันร่างสูงของอินตรงไปที่ประตู“ก็ได้” เด็กหนุ่มที่รับรู้ได้ว่าหมี่คงไม่ยอ

  • อินกินหมี่   วันวาเลนไทน์ NC++

    “แห้ว เรามีเรื่องจะปรึกษา” หมี่นั่งลงข้าง ๆ เพื่อนสาวเพียงคนเดียวที่เขามีพลางกระซิบกระซาบเสียงเบาเพราะตอนนี้พวกเขาอยู่ในห้องสมุดของทางมหาลัยฯ“เรื่องอะไรเหรอหมี่” หญิงสาวหันมองเพื่อนแสนแสบด้วยสายตาสงสัย“ปกติวันวาเลนไทน์ต้องซื้ออะไรให้คนรักเหรอ ไม่เอาพวกชอกโกแลตหรือของกินนะ” ได้ยินคำถามแล้วแห้วก็ยิ้มอ่อนทันที“ก็ของขวัญทั่วไปแหละ หมี่จะซื้อของให้อินเหรอ”“ใช่ คราวก่อนซื้อกำไลข้อมือไปให้ตอนปีใหม่อ่ะ” คนตัวเล็กพยักหน้างึกงัก ก่อนจะหน้าแดงเมื่อพูดถึงเรื่องนั้น“ซื้อกำไลให้...แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ” นั่นยิ่งสร้างความฉงนให้กับเพื่อนสาว“ก็...ช่างเถอะ แห้วล่ะ วันวาเลนไทน์นี้จะซื้อของให้บั๊มมั้ย” ในเมื่อเขาไม่อยากนึกถึงเรื่องค่ำคืนแลกของขวัญวันปีใหม่ก็มีแต่จะต้องเบี่ยงประเด็นเท่านั้น“เราทำเค้กให้น่ะ” แห้วตอบกลับแกมเขินอายพลางอมยิ้มเล็กน้อย ต่างจากหมี่ที่หน้าซีดหน้าเซียวเป็นไก่ต้ม“เค้กเหรอ ไม่เอาเค้ก!”“หมี่จะตะโกนทำไมเนี่ย เราตกใจหมดเลย” เพื่อนสาวถึงกับสะดุ้งโหยงเพราะจู่ ๆ คนตัวเล็กก็ตะโกนออกมาเสียงดังลั่น“ขะ ขอโทษ คือเรา...เราไม่อยากทำเค้กน่ะ” โอ๊ย! ให้ตายสิ สมองน้อย ๆ ของไอ้หมี่ อย่

  • อินกินหมี่   วันปีใหม่ NC++

    “หมี่ ปีใหม่นี้ไปเที่ยวกันมั้ย” เสียงทุ้มของอินเอ่ยถามคนรักอย่างแผ่วเบา ตอนนี้พวกเขากำลังจัดตกแต่งบ้านเพื่อเตรียมต้อนรับช่วงเทศกาลปีใหม่ที่จะมาถึงในอีกไม่กี่วันนี้“เที่ยวที่ไหน” คนตัวเล็กตอบพลางแปะแผ่น ‘สวัสดีปีใหม่’ ตรงขอบประตูหน้าบ้าน“ไม่รู้ อยากไปไหนรึเปล่า” เด็กหนุ่มตอบแบบขอไปทีเพราะเขาไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลย...แค่อยากลองชวนหมี่ไปเที่ยวเท่านั้น“ขี้เกียจอ่ะ” ตอบเสร็จ คนตัวเล็กก็เท้าสะเอวยืนชื่นชมผลงานของตัวเอง ก่อนจะค่อย ๆ ก้าวลงจากเก้าอี้ที่อินช่วยจับไว้ให้“ไปสวนสนุกมั้ย กูเห็นคนไปกันเยอะเลย”“ร้อนจะตาย ไม่ไป” หมี่หน้ายู่เมื่อคิดถึงสภาพอากาศที่ร้อนระอุขนาดนี้ในพื้นที่ที่มีผู้คนแออัด“แต่กูอยากทำกิจกรรมร่วมกับมึงไง” ดวงตาสีคาราเมลของคนตัวเล็กเบิกกว้าง ไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่อีกฝ่ายพูดกับตนแบบนี้“เอ๊ะ? เมื่อก่อนกูเป็นคนพูดคำนี้นะ ทำไมเดี๋ยวนี้กลายเป็นมึงพูดแทนล่ะ” แค่คิดว่าทุกวันนี้ไอ้ยักษ์หลงตัวเองหัวปักหัวปำก็เขินจนตัวบิดเป็นเกลียว“เออน่า สรุปไปมั้ย” อินถามย้ำอีกครั้ง เขารู้ดีว่าตัวเองติดอีกฝ่ายงอมแงมมากแค่ไหนก็ยังใจแข็งไม่พูดออกไป“ไม่ไป” เมื่อได้ยินคนรักปฏิเสธเสียงแข็งก็ทำอะ

  • อินกินหมี่   วันเกิดอิน [6 กันยายน] NC++

    งานวันเกิดของหมี่เพิ่งผ่านไปไม่ถึงเดือน ก็ถึงงานวันเกิดของแฝดอย่างอินและอันต่อ ซึ่งหลายคนเห็นพ้องตรงกันว่าอยากจัดงานเล็ก ๆ แบบเดิม โดยงานนี้จะมัดรวมวันเกิดของกันต์ไว้ด้วยเด็กหนุ่มผิวแทนก็ไม่บ่นอะไรเพราะวันเกิดของเขาถัดไปอีกแค่สามวันเท่านั้น ดีซะอีกที่เขาไม่ต้องทำอะไรเยอะ แค่มาช่วยงานที่บ้านลุงอาร์มป้าฝันก็พอและถึงแม้ว่างานนี้จะไม่มีอันแล้วแต่ทกุคนก็ยังคงคิดถึงเขาอยู่เสมอ อินรู้สึกดีที่ได้งานวันเกิดปีนี้เขามีคนรักเพิ่มเติมมาด้วยและเขาก็รับรู้ว่าตัวเองมีความสุขมากกว่าทุกปีที่ผ่านมา เด็กหนุ่มยิ้มให้ภาพของแฝดน้องที่ติดอยู่บนฝาผนัง ก่อนจะเดินไปหาหมี่ในครัว“สอนกูทำเค้กหน่อย” เสียงทุ้มของอินขอความช่วยเหลือจากคนรักเด็กหนุ่มคิดมาตั้งแต่งานวันเกิดหมี่แล้วว่าเขาอยากทำเค้กให้คนสำคัญได้กิน แต่ตอนนั้นถ้าบอกให้คนตัวเล็กสอนมีหวังความลับรั่วไหลกันพอดี เลยต้องอุบเงียบเอาไว้ก่อน ทว่าตอนนี้ถือเป็นโอกาสเหมาะที่จะได้ลองแล้ว“หะ? อารมณ์ไหนของมึงเนี่ย” คนตัวเล็กที่กำลังล้างจานอยู่ ถึงกับหันควับมามองหน้าแฟนหนุ่มของตน“กูอยากลองทำเค้กให้พ่อกับแม่กิน” อินตอบอย่างที่ใจคิด ถึงแม้ว่าลึก ๆ แล้วเขาเพียงแค่อยากใช

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status