แต่ดูเหมือนโชคชะตาไม่ยอมให้ชีวิตเธอได้พบกับความสงบง่ายๆ เมื่อกลับไปถึงที่ออฟฟิศ นพรดาก็ได้พบกับแขกคนสำคัญของท่านประธานโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
“หนูเก้า...”
“เอ่อ...สวัสดีค่ะท่าน” นพรดารีบยกมือไหว้มารดาของท่านประธานที่นานๆ จะมาเยือนที่บริษัทสักครั้ง แต่ครั้งก่อนๆ ที่มาอีกฝ่ายก็จะโทรมาแจ้งล่วงหน้าเสมอ ผิดกับครั้งนี้ที่มาโดยไม่ได้แจ้งก่อน ทำให้เธอไม่ทันได้เตรียมใจ
“ไงจ๊ะ ไม่พบกันนานเลยนะ แล้วนี่เจ้านายของหนูล่ะจ๊ะหายไปไหน”
“เอ่อ...บอสประชุมเช้ายังไม่เสร็จค่ะ ท่านมีธุระด่วนไหมคะ หรือจะให้เก้าโทรไปเรียนบอสให้ก่อนไหมคะ”
“โอ๊ะๆ ไม่ต้องจ้ะไม่ต้อง ให้รายนั้นเขาทำงานไปเถอะ ฉันรอได้...” คุณภาณีหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูจึงหันไปมอง พร้อมรอยยิ้มอบอุ่นเมื่อเห็นหญิงสาวสวยผู้หนึ่งเดินเข้ามาใหม่ “อ้าว นั่นหนูปลามาพอดี มาลูกมา ป้าจะแนะนำให้รู้จักเลขาคนสนิทของพี่สาม”
นพรดามอง ‘หนูปลา’ ของคุณภาณีพลางนึกชมในใจ ผู้หญิงตรงหน้าใช่แต่คำว่าสวยมีเสน่ห์ แต่ด้วยรูปร่างหน้าตาและบุคลิกต่างๆ ก็ดูน่ามองไปหมด หากเธอเป็นผู้ชายคงหลงรักได้ไม่ยาก
“นี่คือหนูเก้า เป็นเลขาของพี่สาม ทำงานด้วยกันมาตั้งหลายปีแล้วล่ะ ส่วนคนนี
