“หรือมากกว่านั้นก็ได้ ผมยอมคุณทุกอย่างเลยนะ คุณอยากได้อะไรบอกผมมาสิ ผมจะให้คุณทุกอย่าง”
สุภาวดีมีของที่อยากได้อยู่แล้ว เธอชั่งใจคิดว่าจะคุ้มมั้ย หากเธอต้องห่างไกลเพื่อนฝูงและสังคมอันแสนเลิศเรอของเธอ
“รถเบ๊นซ์ป้ายแดง และบ้านพักริมทะเล”
“ได้เลย” วิบูลย์ตอบตกลงทันที ของแค่นี้ทำไมจะหามาให้เมียสาวไม่ได้ “ผมจะซื้อให้คุณพรุ่งนี้เลย ดีมั้ยจ๊ะ”
“โอเคค่ะ สุจะยอมทนเพื่อคุณสักครั้ง”
“ผมดีใจที่สุดเลย” เขาขยับใบหน้าเข้าหาเธอแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ เสียงลมหายใจของเขาที่รดบนหัวไหล่ของเธอ บ่งบอกว่าเขาเองก็ต้องการของแลกเปลี่ยนเหมือนกัน เธอรู้ว่าเขาโหยหาเธอมาก แม้วันไหนที่ทำงานหนักกลับดึก เขาก็ยังพยายามจะร่วมรักกับเธอให้ได้
“แล้วเราจะเดินทางกันวันไหนคะ”
“สัปดาห์หน้าจ๊ะ”
“เร็วจัง”
“น่านะ อดทนเพื่ออนาคตของเราไง” เขาเริ่มจูบไซร้ซอกคอของเธอ ส่วนมือก็เลื่อนลงไปในระหว่างซอกขาของเธอ “ผมต้องการคุณ ผมขาดคุณไม่ได้ เมียจ๋า เมียสุดสวยของผม”
“อืม...” เธอรู้สึกถึงนิ้วชี้อันเร่าร้อนของเขาที่ถูไถร่องบนเนินนิ่มของเธอผ่านกางเกงในผ้าบางสีขาวสะอาดหมดจด “ก็ได้ค่ะ ฉันจะทำเพื่อคุณ”
เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเล้าโลมเธอบนโซฟาหน้าทีวี
เธออยากเปลี่ยนบรรยากาศจากบนเตียงนอนบ้าง ไม่อยากจำเจซ้ำซากจนหมดความตื่นเต้น เธอตวัดมือคล้องคอเขาไว้ จ้องสบดวงตาหื่นกระหายของหนุ่มใหญ่วัยดึก
“ผมรักคุณเหลือเกิน” เขาพูดพลางสอดมือเข้าใต้ข้อพับใต้หัวเข่าและแผ่นหลัง ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นแล้วพาเข้าไปในห้องนอน “ผมจะทะนุถนอมคุณไม่ให้บอบช้ำเลยเชียวล่ะ”
“ขอบคุณมากค่ะที่รัก” เธอยิ้มไม่เต็มปากสักเท่าไหร่ ด้วยหมดความตื่นเต้นไปเล็กน้อย หลังจากจินตนาการถึงท่วงท่าของบทรักที่หลากหลายบนโซฟาแล้วกลับถูกนำมาวางบนเตียงนอนอย่างเบามือ
“คืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขสุดๆไปเลย” เขายื่นริมฝีปากประกบเรียวปากสวยนุ่มของเธอแล้วบดขยี้อย่างโหยหา
เธอสวมกอดแผ่นหลังของเขาไว้แน่น แอ่นสะโพกขึ้นรับปลายนิ้วของเขาที่กำลังชอนไชเข้าในขอบผ้าบางอีกครั้ง เขาเริ่มเขี่ยมันด้วยนิ้วชี้ เธอซี๊ดปากแผ่วเบา ยามเขาตวัดนิ้วถี่ยิบในร่องสาวแดงเรื่อ
“เขาแค่โดนยิงที่ต้นแขน”“โง่จริง มันโดนยิงที่หลังไปตั้งหลายนัด”เธอถึงกับช็อค...เอื้อมมือที่สั่นเทาไปยังร่างของเข้มแล้วจับเบาๆ ถึงได้รู้ว่าร่างนั้นเย็นเฉียบและไร้ลมหายใจ...หญิงสาวนั่งนิ่งเป็นหุ่น ในหัวว่างเปล่า คิดอะไรไม่ออก...เธอแทบไม่อยากคิดเลยว่า...ชีวิตเธอหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร“นายหล่า อย่าพาฉันไปที่แคมป์เลยนะ พาฉันไปส่งในเมืองได้มั้ย รับรองเลยนะ นายอยากได้อะไรฉันให้หมด”“ไม่ได้หรอก ถ้านายรู้ฉันตาย”“ก็อย่าให้นายรู้สิ” เธอตัดสินใจใช้ไม้ตาย เลื่อนมือไปจับที่ท่อนลำของนายหล่าแล้วลูบคลำอย่างนุ่มนวลยวนใจ พลางยื่นหน้ากระซิบที่หู “แล้วฉันจะทำให้นายมีความสุข”นายหล่ากลืนน้ำลายเฮือก เธอเห็นสภาพการหายใจถี่ของตานี่แล้วไม่น่ารอด หากแล้วเธอก็ต้องผิดหวัง“ผมก็อยากนะ แต่กลัวตายมากกว่า รถคันนี้มีสัญญาณติดตาม”“สงสารฉันเถอะนะ ปล่อยฉันลงที่หมู่บ้านไหนก็ได้”“ไม่ได้หรอก เพราะฉันจะเอาเธอไปให้หัวหน้า”“หัวหน้าอะไร”“หัวหน้าแคมป์ ชื่อพลโทโซเต็ง”“พลโทโซเต็ง!!!”“อย่าพยายามหนีล่ะ ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ เพราะถ้าเขาเบื่อเมื่อไหร่ เขาก็ปล่อยตัว ไม่กักไว้หรอก” มันเตือนด้วยความหวังดีสินะ...เมื่อรถกระบะคันใหญ
“ไหนบอกว่าไม่อยากพาฉันไปที่นั่น เพราะฉันอาจตกเป็นเมียของผู้ชายบ้าๆครึ่งร้อยไง”“ไม่ล่ะ ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะพาคุณไป ในฐานะเมียของผม”“แต่...”“หรือว่าคุณยังหวงผัวแก่”“เปล่านะ แต่ฉันไม่แน่ใจว่าฉันจะใช้ชีวิตอยู่ในป่าพม่ากับคุณได้ยังไง”“เราจะอยู่ที่นั่นกันแค่สักพักเท่านั้น แล้วผมจะพาคุณไปอยู่ในเมือง ผมมีพี่ชายบุญธรรมเป็นเศรษฐีที่ทวาย เขายินดีช่วยเหลือผมทุกอย่าง ว่าไง รถผมจอดรออยู่ที่ป่าด้านหลังนี่เอง”หากแต่เธอไม่ทันจะตอบ!ปัง ปัง ปัง! เสียงปืนดังขึ้นจากภายนอก หลังจากนั้นเพียงวินาทีเดียว เสียงของสารวัตรใหญ่วิบูลย์ก็ดังผ่านโทรโข่งเข้ามา“ไอ้เสือเข้ม!!!! ยอมมอบตัวซะดีๆ ตอนนี้เราล้อมนายไว้หมดแล้ว !!!!”สุภาวดีอ้าปากหวอ ด้วยความตกใจ ขณะไอ้เข้มหน้านิ่งและมีสติจนเธอแปลกใจ“ฉันบอกนายแล้ว เห็นรึยัง รีบหนีไปสิ ทางด้านหลัง”“ไม่ ถ้าผมไป คุณต้องไปกับผมด้วย” เขาพยายามลากเธอไป แต่เธอรั้งไว้สุดแรง “คุณ...”“ฉันสัญญาว่าฉันจะไปหาคุณที่ทวาย แต่ตอนนี้คุณเอาชีวิตรอดก่อน”“ก็ได้...”เสียงของสารวัตรดังตามมาอีกระลอก “นายเข้ม เรารู้ว่านายอยู่ข้างใน ถ้านายไม่ออกมา เราจะสั่งยิงนะ”“ไอ้แก่บ้า ผัวคุณจะสั่งยิง
“เอ่อแก...เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่นะ ฉันว่าจะล้างจานซะหน่อย”“โอเค แล้วคุยกันนะ” หญิงสาวกดปิดโทรศัพท์แล้วทิ้งไปที่ปลายเตียง ขณะท่อนร่างของเธอยังถูกนายคำละเลงสวาทอยู่อย่างเมามันส์“ดูดให้หน่อยคุณนาย...” นายหมีเอาท่อนดำยาวของตัวเองมาจ่อริมฝีปากสวยของเธอ แล้วมีหรือที่เธอจะปฏิเสธเธออ้าปากงับปลายแดงป้านแล้วดูดเลียราวกับกระหาย มันร้องซี๊ดซาดออกมาแผ่วเบา แต่ใบหน้าเหยเกจนน่าเกลียดส่วนนายเขียวจับมือเธอไปลูบคลำท่อนของตัวเอง เธอรู้งานเลยรูดสาวให้อย่างไม่นึกรังเกียจ“ฟิตจริงๆคุณนาย ขนาดสองรอบแล้วนะ” นายคำชมเธอไม่ขาดปาก พร้อมอัดสะโพกกระแทกใส่ไม่มียั้ง“กูขออีกรอบ” ไอ้หมีว่า...สายตาหื่นสุดๆ“กูด้วยนะ มึงทำเร็วๆเลย”“จะกี่รอบก็รีบๆเข้า เดี๋ยวนายกลับมาจะโดนยิงตายไม่รู้ตัว” นายคำเตือนเพื่อนขณะตัวเองกระทุ้งถี่ยิบ “กูเสร็จแล้ว กูเสร็จ...อ้า โอ๊ยยยยย”ไอ้หมีเห็นดังนั้นก็ถอนลำออกจากปากหญิงสาว แล้วนำลำแข็งทื่อของตัวเองไปยัดใส่รูเดิมที่ยังชุ่มน้ำคาวขาวของเพื่อน เจ้าหล่อนแลบลิ้นเลียริมฝีปากอีกครั้งเพื่อระบายความใคร่กำหนัดสองฝ่ามือของเจ้าหล่อนก็รวบขย้ำหน้าอกของตัวเองเพื่อคลายความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในอก“เฮ้ยไ
“อ๋อ ฉันเล่นโยคะไปด้วยน่ะ” นายหมีขยับถ่อยห่างออกไป ซึ่งเธอคิดว่าจะจบลงเพียงเท่านี้ แต่เปล่าเลย เพราะอยู่ๆนายเขียวก็ปีนหน้าต่างเข้ามาอีกคน แล้วตรงมาที่สะโพกเธอทันที มันสอดใส่ต่อโดยไม่เว้นจังหวะให้เธอได้หายใจหายคอหรือเปลี่ยนท่าเลย “เป็นท่าที่...ยากๆหลายท่า”“ดีเลยแก ร่างแกจะได้สวยไง แล้วนี่แกจะกลับมากรุงเทพฯบ้างมั้ย จะได้ไปหาอะไรกินกัน”“ไม่รู้สิ...อา...ต้องดูก่อนว่าคุณสามีว่างรึเปล่า”“แหมแกจะตัวติดกับสามีตลอดเลยเหรอ” เปล่านะ...เธอไม่ได้ตัวติดกับสามีตลอด เพราะเธอตัวติดกับคนอื่นๆด้วยเหมือนกัน อย่างเช่นตอนนี้ที่ตัวของเธอติดกับตัวของนายเขียวนายเขียวพอยัดลำใส่เธอจนสุดแล้วก็เริ่มโยกทันที โดยไม่ต้องรอให้อะไรมันลื่น นั่นเพราะหนทางยังชื้นแฉะสะดวกสบายนายเขียวโยกแล้วกดคลึงบดสะโพกเธอจนหนำใจ ก่อนจะกระแทกต่ออย่างเร่าร้อนและรุนแรง เสียงเนื้อเสียดสีกระทบกันดังปักๆตลอดเวลา“คุณสามีฉันขี้งอนจะตายแกก็รู้ ฉันไม่อยากทะเลาะด้วยหรอก เห็นแก่ๆอย่างนั้น งี่เง่าอย่าบอกใครเลย”“ว่าแต่ แกถามฉัน ฉันถามแกบ้างนะ”“ได้สิ ถามมาเลย” ระหว่างรอฟังคำถาม เจ้าคนที่สามก็โผล่เข้ามาอีกคน นายคำปีนหน้าต่างเข้ามาแล้วตรงมาที่
“หาดอะไรน๊า ฉันจำชื่อไม่ได้ แต่กะว่าจะช็อปแหลกเลย...” ลินดาคุยไปเรื่อย อย่างอารมณ์ดี เช่นเดียวกับเพื่อนสาวที่กำลังสยิวเสียวไปถึงลำไส้ นั่นเพราะปลายลิ้นสากของไอ้หมีกำลังชอนไชร่องชุ่มของเธออยู่อย่างเมามันส์ “ตอนแรกเขาว่าจะไปเที่ยวสักสองสัปดาห์เลยนะ เพราะลางานได้ แต่ไปๆมาๆเปลี่ยนแผน...ว่าจะไปเที่ยวต่างประเทศต่อ”“เหรอแก ดีจัง อืม” เธอหายใจแทบไม่ทั่วท้องแล้ว เพราะปลายลิ้นสากกำลังแหย่ลงไปในรูฉ่ำของเธอแล้วตวัดอย่างเร็ว “ดีจังเลยนะ แฟนแกเนี่ย ยอมลงทุนพาแกไปเที่ยวต่างประเทศ”“แล้วแกล่ะ ที่นั่นโอเคเหรอ แกถึงไม่บ่นเหมือนตอนแรกๆ”“อื้ม...” เธออุทานแผ่วเบาเพราะเสียว ก่อนจะตอบเพื่อนด้วยการดัดเสียงให้ปกติที่สุด “ที่นี่ดีมากแก อากาศดีม๊ากมาก ผู้คนก็...เฟรนลี่ดี”“สวยมั้ย เผื่อฉันจะชวนแฟนไปเที่ยว”“สวยสิ สวยมาก ถ้าแกได้มาเห็น...” มันสอดมือเข้าใต้แก้มก้นเธอแล้วยกเธอขึ้นมาจนน้องหนูติดปากของมัน คราวนี้มันทั้งดูดทั้งเลียจนเธอขนลุกซู่ สะท้านสยิวไปทั้งตัวเธอใช้มือซ้ายที่ไม่ได้ถือโทรศัพท์จับศีรษะของมันไว้แล้วกดเข้าหาน้องหนูของเธออย่างแรง “แกต้องชอบแน่” “แกกำลังทำอะไรอยู่เหรอ?”“ทำอะไร” สุภาวดีหัวเราะ
“คุณคงเครียดเรื่องงานมาก เดี๋ยวสุจะทำให้หายเครียดนะคะ” เธอกระซิบบอกที่หูของเขา ก่อนจะย่อตัวลงจนระดับใบหน้าตรงกับเป้ากางเกง เธอกำลังจะทำในสิ่งที่สามีเธอโหยหา“ตรงนี้เลยเหรอคุณสุ”“ตรงนี้สิคะ ทำไมเหรอ”“ผมว่าเราขึ้นข้างบนดีกว่านะ” เขายิ้มอบอุ่นให้เธอ แต่รอยยิ้มนั้นทำให้เธอเสียอารมณ์เล็กน้อย เพราะเห็นว่าในบ้านก็ไม่ใช่จะมีใคร หากจะร่วมรักกันในที่อื่นๆบ้างที่ไม่ใช่บนเตียงหรือโซฟา ก็ไม่เห็นว่ามันจะน่าอายตรงไหนแต่สามีของเธออายใช่ไหม?“ไปสิคะ” เธอลุกขึ้นแล้วควงแขนสามีพร้อมซบพิงไหล่ หากขณะกำลังเดินขึ้นบันไดนั่นเอง โทรศัพท์มือถือของสามีก็ดังขึ้นมาอีก ซึ่งเธอรู้ดีว่าสัญญาณนี้จะเรียกสามีเธอให้ออกไปทำงาน “คุณยังไม่...”“ผมขอรับโทรศัพท์นะ” เขาบอกพลางรับโทรศัพท์ทันที โดยไม่ต้องรอให้เธออนุญาต เธอแอบคิดในใจว่าจะขอกันทำไม เขาคุยโทรศัพท์กับลูกน้อง ท่าทางเคร่งเครียด คุยกันสักพักก็บอกลาด้วยคำว่า... “เดี๋ยวผมไป”สุภาวดียิ้มแทบไม่ออก เมื่อเขาบอกว่ามีงานด่วนต้องออกไปจัดการ แล้วเธอจะห้ามได้อย่างไร เขามีหน้าที่ดูแลทุกข์สุขของประชาชน“เฮ้อ...” เธอถอนใจอย่างเซ็งๆ ก่อนจะผลักประตูห้องนอนแล้วเข้าไปด้านใน เธอตรงไป