ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาวจัด เดินออกมาที่ลานจอดรถ ของร้านอาหารชื่อดัง ก่อนจะมองคนที่กำลังเปิดประตูรถออกมา
"หิวไหม กินอะไรหรือยังหมวย "
น้ำชากัดฟันตัวเอง แล้วตะโกนเสียงดัง
"เฮีย บอกให้เรียกน้ำชา หมวยเอาไว้เรียกที่บ้าน " เฮียหัวเราะขำ แล้วรับน้องสาวคนเล็กลงมาจากรถ
"เหนื่อยป่าววันนี้ หิวไหม " เฮียใหญ่ถามออกมา
"เหนื่อย หิว ร้อนด้วยแหละ ขอกระเพาะปลาสักหม้อได้ไหมคะป๋าขา "
น้องสาวเดินเกาะแขนพี่ชายเข้ามาในร้านอาหาร แล้วก็เลาะไปทางด้านหลังเพื่อเข้าบ้าน
เฮียใหญ่สั่งการออกไปที่ครัว " กระเพาะปลาถ้วยนึง ก๋วยเตี๋ยวหลอดเข่งนึง กับ น้ำเก็กฮวย เอาไปให้คุณน้ำชาด้วย "
ลูกน้องรับคำสั่งแข็งขัน เฮียใหญ่มองตามน้องสาวคนเดียวทีี่เดินเข้าไปแล้ว สายตาเอ็นดูน้องสาวคนเล็กของบ้าน แก้วตาดวงใจของเฮียทั้งสอง
"หมวยจะไปถ่ายแบบ ม๊า กับ ป๊า อนุญาตนะคะ "
เสียงน้องสาวคร่ำครวญออกมา น้ำชาในวัยเกือบ20ปี เรียนมหาวิทยาลัยยังไม่จบด้วยซ้ำ แต่ก็มีคนเข้ามาชวน
"ไม่ได้ มันอันตราย " ป๊า ทำเสียงดุ แล้ว ม๊า ก็ยังเออออตามไปด้วย
หมวยของทุกคนในบ้าน นั่งน้ำตาตก มองทางเฮียทั้ง2อย่างเว้าวอน "เฮียใหญ่ ไม่สงสารหมวยหรอ " เสียงพี่ชายคนรอง ถามออกมา
พี่ชายคนรอง เพิ่งจะจบจากการเรียนโรงเรียนนายร้อยตำรวจ ติดดาวมาหมาดๆ สะกิดพี่ชายคนโต
"เอาน่าป๊า ถ้าหมวยอยากไป เดี๋ยวผมไปด้วย " เฮียรองไกล่เกลี่ยเพราะสงสารน้องสาว
"ให้หมวยมันไปเถอะป๊า สองไปด้วยทั้งคน ไม่มีอะไรหรอก "
หมวยของคนในบ้านแอบยิ้มออกมา การเจรจาครั้งนี้จะได้ผลยังไงไม่สำคัญอีกแล้ว เพราะหมวยมีเฮียทั้งสองคน เข้าข้างอยู่แล้ว
"พาน้องไปดีๆ แล้วกัน อย่าให้เสียการเรียนด้วยนะ "
ป๊าตัดบทแล้วลุกขึ้น หมวยของบ้านลุกขึ้นมากอดพี่ชายคนละที "ถ้าหมวยไม่มีเฮีย หมวยจะทำยังไง "
นายตำรวจหนุ่มมองหมวยของตัวเองแล้วยิ้มออกมา "จะไม่มีได้ไงเล่า หมวยจะมี2เฮีย อยู่ข้างหมวยเสมอนั่นแหละ "
เฮียใหญ่ส่ายหน้า "อย่ามาดราม่า แยกย้ายได้แล้ว "
หมวยเดินไปหาเฮียใหญ่ แล้วกระซิบเสียงเบา "เฮียจ๋า หมวยขอตังค์ซื้อรองเท้าใหม่ได้มั้ย
ขอเบอร์หน่อยครับ
การฟิตติ้งและการบวงสรวงละคร เสร็จสิ้นไปแล้ว ตอนนี้ละครเรื่องใหม่เปิดกล้องแล้ว น้ำชาวางคิวละครเรื่องนี้2วัน เพราะเธอยังมีละครอีกเรื่องใกล้จะปิดกล้องแล้วเช่นกัน
การถ่ายทำนอกสถานที่แบบนี้ น้ำชาจะเตรียมทุกอย่างของตัวเองมาอย่างดีที่สุด เพื่อไม่ให้ต้องเป็นภาระใคร อาหารหลายอย่างถูกเตรียมไว้เต็มตระกร้า ไม่ว่าจะออกกองกี่โมง เฮียใหญ่ของเธอจะเตรียมพร้อมเสมอ
"กระดูกหมูผัดพริก กับ ผัดวุ้นเส้น แอปเปิ้ลในกล่อง แล้วก็มีเค้กอีกชิ้น แค่ชิ้นเดียวพอ กินมากอ้วน "
เสียงเฮียบอกออกมา ว่าจะอ้วน แต่น้ำชาก็มีเค้กกินทุกวัน เธอกอดแขนเฮียแล้วจูบเบาๆ ที่แขนเสื้อ ชุดนอนของพี่ชาย
"วันหยุดจะพาไปดูหนังนะคะ ป๋าขา " น้องสาวทำเสียงอ้อนพี่ชาย
"เออ จะรอ "
ตรัยคุณมองดูอาหารกลางวันของเธอ แล้วก็มองอาหารคนอื่นๆ ด้วยสายตาแปลกๆ กองสวัสดิการเลยยิ้มออกมา
"พอดี น้องชา เค้าเตรียมมาเองค่ะ ไม่ใช่อาหารกอง " ชายหนุ่มพยักหน้า เข้าใจแล้วว่าที่หอบมาพะรุงพะรังคือเสบียงนี่เอง
มือบางเลื่อนกล่องอาหารตัวเองไปตรงหน้าทันที "คุณตรัย ทานด้วยกันค่ะ น้ำชาเอามาจากที่บ้าน " ดาราคนอื่นมองอาหารตรงหน้า
"กับข้าวบ้านน้องชา อร่อยมาก วันก่อนพี่พาที่บ้านไปกิน เฮียจำได้ ยังมีเมนูพิเศษมาให้ชิม "
ตรัยคุณเก็บข้อมูล "ที่บ้านทำร้านอาหารหรอ " เขาถามออกไป
"ค่ะ ทำร้านอาหารไทยจีน ถ้าคุณตรัยสนใจ เชิญนะคะ " น้ำชาบอกเสียงหวาน
"ขอเบอร์หน่อยสิ เผื่อไปไม่ถูก " คนร่วมโต๊ะได้ยินทุกคน แต่ไม่ได้สังเกตอะไร เพราะพระเอกอย่างตรัยคุณอาจจะต้องการไปทานแบบเป็นส่วนตัว ชายหนุ่มส่งมือถือของตัวเองให้คนที่นั่งตรงข้าม ให้เธอ
"ขอเบอร์น้ำชานะ ไม่ใช่เบอร์ที่ร้าน " เค้าบอกย้ำอีกที หญิงสาวจึงกดเบอร์ที่ใช้ในงานให้เขาไป
"ถ้าจะจองโต๊ะ หรือ ติดต่อถามทางโทรได้เลยค่ะ ถ้าชาไม่รับจะโทรกลับเอง "
เธอบอกเค้าตามมารยาท แต่หัวใจของเธอกับเต้นแรง ผู้ชายคนนี้มีผลต่อเธอมาก แค่คำพูดธรรมดาของเค้า ทำเอาเธอใจสั่น
