พระรองหนุ่มวางแก้วน้ำของตัวเองลงแล้วนั่งฝั่งตรงข้ามกับเธอ น้ำชาที่กำลังทานอาหารกลางวันอยู่กับกลุ่มนักแสดงเงยหน้าขึ้นมอง
"วันนี้น้องชา ทานข้าวกับอะไรครับ " เสียงนุ่มเอ่ยถามออกมา ใบหน้าสวยเรียบตึงกับคำถาม อาหารวางตรงหน้า แต่มาถามเพื่อ?
"วันนี้มีต้มจืดกับผัดกะเพราค่ะ ทานด้วยกันสิคะ " เธอตอบตามมารยาท แต่เค้ากลับตักกุ้งเธอไปหลายตัวในคราวเดียว
น้ำชามองกุ้งของตัวเองตาละห้อย กะเพรากุ้งของฉ้านนนน ตรัยคุณแอบยิ้มกับท่าทางของเธอ แม่คุณเอ้ย เล่นละครเก่ง แต่ชีวิตจริงไม่เนียนเลย
"อาหารก็มี ทำไมไปแย่งน้อง " ผู้จัดการพระรองบ่นออกมา แล้วทำตาดุใส่ น้ำชายิ้มให้แล้วบอกว่า
"ไม่เป็นไรค่ะ ทานเลย " แต่ในใจกลับเสียดายกุ้งในจานแทบขาดใจ คอยดูนะ เย็นนี้จะให้เฮีย ผัดให้จานใหญ่กว่าเดิม
บรรยากาศในบ้านหลังใหญ่ มีคนวุ่นวายพลุกพล่าน ดาราสาวค่อยๆ เก็บของที่ไม่ได้ใช้ แล้วเดินออกมาตรงที่จอดรถ วันนี้เลิกเย็น เธอจึงจัดการเอารถมาเอง ก่อนจะวางตะกร้าอาหารที่ทานหมดแล้ว เอาไว้ท้ายรถ แล้วเสียงประตูรถคันข้างๆ ก็เปิดออก
"ชอบมากมั้ย กะเพรากุ้ง " ตรัยคุณถามออกมา ระหว่างที่เดินมาข้างรถ
"อะไรนะคะ ชาได้ยินไม่ถนัด " เธอถามเค้า
"พี่ ถามว่า ชาชอบกินกะเพรากุ้งมากมั้ย "
น้ำชายิ้มอย่างอายๆ ที่เค้าถามเธอ
"ก็ชอบค่ะ ชอบกินกุ้งแบบไม่ต้องแกะ " หมวยเล็กของบ้านบอกยิ้มๆ อย่างเอาแต่ใจ ตรัยคุณพยักหน้า
"วันหลังจะพาไปกินกุ้ง แบบไม่ต้องแกะนะ "
พูดจบ เจ้าตัวก็เดินจากไป ทิ้งให้เธอยืนหน้าเหวออยู่ตรงนั้น แถมอยู่ดีๆ แก้มก็ร้อนผ่าวขึ้นมาด้วย เพราะแดดแรง เพราะอากาศร้อน น้ำชาบอกกับตัวเอง แม้จะรู้ดีว่า เป็นการแก้ตัว แต่เธอไม่อยากจะยอมรับว่า พระเอกหนุ่ม กำลังมีทีท่าแปลกๆ กับเธอ
ตรัยคุณเดินมาตรงที่นั่งพักผ่อน เค้าชอบมากอง เค้าชอบมาทำงานมากขึ้นกว่าเดิม น้ำชาน่ารัก น่ามอง และยิ่งได้ร่วมงานกัน เค้าก็รู้สึกว่า คนนี้แหละ ที่ทำให้เค้าหลุดและเสียอาการ
หล่อมาก ม๊าชอบ
"หมวย เมื่อวานก่อนมีพระเอกมาที่ร้านด้วย ม๊าขอเซลฟี่ไว้ด้วย " เสียงหม่าม๊าบอกกับลูกสาว ที่กำลังนั่งทานอาหารเช้าด้วย
"คนไหนคะ หม่าม๊า หนูรู้จักไหม " มือบางคว้าโทรศัพท์ของผู้เป็นแม่ขึ้นมาดู แล้วก็ต้องตกใจ
"รู้จักสิน่า ก็เค้าบอกว่า เค้ากำลังถ่ายละครกับหนูด้วย "
น้ำชามองภาพแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ตรัยคุณสวมชุดเสื้อยืดสีเข้ม กับ กางเกงยีนขายาวธรรมดา แต่ดูหล่อมากจริงๆ
"ตัวจริงหล่อมากเลยนะหมวย ตาหวาน เป็นประกายเลย " หม่าม๊าแอบชม
"พูดจาสุภาพมากด้วย หม่าม๊าลดราคาให้พิเศษก็ไม่ยอม เลยทิปเด็กไปหลายบาท เด็กในร้านขอถ่ายรูปก็ยอมให้ถ่ายทุกคน ไม่ถือตัวเลย แถมบอกว่า จะมาบ่อยๆ ด้วยนะหมวย "
น้ำชานั่งฟังหม่าม๊าชมพระเอกนานสองนานกว่าจะเปลี่ยนเรื่องคุย แล้วมองดูโทรทัศน์ของตัวเอง ที่เป็นเบอร์ติดต่องาน ก็มีไลน์เด้งขึ้นมา
@T.tri @ สวัสดีครับ พี่ตรัยครับ
เธออ่านข้อความที่เด้งขึ้นมา แล้วก็วางมือจากอาหารทันที
"หนูอิ่มแล้ว วันนี้หนูว่าง ถ้าเฮียรองกลับมาหม่าม๊าบอกหนูด้วยนะ" พูดจบก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอนของตัวเองทันที
@T.tri@ สวัสดีครับ พี่ตรัยครับ
ถ้าอ่านแล้ว ไม่ตอบ พี่โทรหานะครับ
น้ำชายังไม่ทันตอบ เบอร์แปลกก็ดังขึ้นมาทันที
"น้ำชาค่ะ " เธอพยายามปรับเสียงในโทนปกติ แล้วรับสาย
"พี่ใจร้อน เห็นชาอ่านแล้วไม่ตอบ เลยโทรดีกว่า พี่ตรัยนะครับ " เค้าบอกเป็นประโยคแรก
"ค่ะ คุณตรัย " เธอบอกเค้าแล้วก็เงียบ
"พี่แทนตัวเองว่า พี่ แต่ชาเรียกพี่ว่า คุณตรัยหรอครับ " เค้าถามออกมา
"ค่ะ คุณตรัย " เธอบอกสั้นๆ ตรัยคุณหัวเราะกับคำตอบ "พี่ โทรหาน้ำชา ตกใจไหม " เค้าถามอีกครั้ง
"แปลกใจมากกว่าค่ะ คิดว่าไม่น่าจะมีอะไรต้องติดต่อกัน " เป็นคำตอบที่คล้ายคำถาม
"พี่อยากรู้จักน้ำชาเป็นการส่วนตัว มากกว่าเพื่อนร่วมงาน อยากคุยกับน้ำชาแบบคนพิเศษ จะได้ไหมครับ " ตรัยคุณบอกตามความจริงออกไป
"น้ำชากลับไปคิดดูก่อนนะ เบอร์นี้เบอร์ส่วนตัวครับ เปิดตลอด ไม่ปิด ไม่คุยเรื่องงาน เป็นเบอร์ที่รู้ไม่กี่คน แล้วน้ำชาก็เป็นอีกคนที่รู้เบอร์นี้ครับ "
