เนื้อหาต่อจากเดิม...
คุณหมอรามิลนั่งมองหน้าเพื่อนรักอย่าง ดร.ซันนานนับหลายนาที เขารอบมองใบหน้าของชายหนุ่มไม่วางตา จนคนที่โดนมองต้องเงยหน้าขึ้นมองตอบกลับก่อนจะเอ่ยถามเสียงเข้ม
"มีอะไร?" เลิกคิ้วถาม เพราะมึงมองกูเหมือนมีอะไรจะพูด
"ที่มึงไม่เปิดใจเพราะมึงยังไม่ลืมอดีตใช่ไหม" หมอรามิลเอ่ยถาม ก่อนจะหยิบแก้วน้ำสีใสยกขึ้นมาดื่ม พรางส่งสายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าของคนตรงหน้า
"กูไม่เคยจำ" เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
"แล้วทำไมกับเด็กฝุ่นมึงถึง..." รามิลยังเอ่ยไม่ทันจบประโยค ซันก็เอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน
"กูไม่อยากให้เกิดขึ้นซ้ำรอย" ซ้ำรอยที่มันว่า คือเกิดขึ้นเหมือนอดีตที่มันมี
อดีต..ซ้ำรอย เรื่องที่ดร.ซันกลัวที่สุดคือการเกิดขึ้นซ้ำสอง นั่นเป็นสิ่งที่เข้าไม่ต้องการ อดีตที่แสนเจ็บปวด เจ็บเหี้ย ๆ เจ็บแบบสุดขั้วหัวใจ จนทำให้เขากลายเป็นคนที่ไม่สนใจในผู้หญิงไหนอีกเลย
ย้อนไปเมื่อ..สิบปีที่แล้ว
ซันอายุยี่สิบเอ็ดปีเต็ม ชีวิตกำลังไปได้ดีทุกอย่างลงตัวการเรียน เรื่องความรักเรื่องครอบครัว ทุก ๆ อย่างมันสวยงามมาก มากจนเขาไม่คิดว่ามันจะพังลง
"ไม่ไปได้มั้ยเธอ" เอ่ยถามแฟนสาวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"ซันดูแลเราก
