LOGINคำโปรย "อื้อออ" หญิงสาวที่ไม่ทันได้ตั้งรับการจู่โจมของเขาก็ส่งเสียงร้องประท้วงในลำคอ รสจูบที่เขามอบให้เธอมันรุนแรงเร้าร้อนจนเกินที่เธอจะตั้งสติได้ "หวาน" ชายหนุ่มถอนจูบออกจากคนตรงหน้า รอบมองทั้งใบหน้าของเธอด้วยความเมา "อะไรคะที่หวาน" คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยความยั่วยวน เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์จึงทำให้เธอแสดงออกไปแบบนั้น "ทำไมเธอถึงชอบยั่ว" เขาเอ่ยถาม ยกนิ้วขึ้นลูบที่ปากของคนตัวเล็กอย่างเบามือ "เรียกว่าหนูได้ไหมคะ เรียกเธอแล้วดูไม่สนิท" คนตัวเล็กยังคงแสดงท่าทางออดอ้อน โดยที่ไม่รู้เลยว่าต่อให้เธอไม่ออดอ้อนเสือก็พร้อมจะขย้ำเธออยู่แล้ว "หนูเหรอ" เลิกคิ้วสูง "หรือจะเรียกว่าฝุ่นก็ได้ค่ะ" ใช้มือสองข้างแนบเข้ากับข้างแก้มของชายหนุ่ม "ชื่อฝุ่น?" ขมวดคิ้วสงสัย "ค่ะ หนูชื่อฝุ่น คุณล่ะค่ะ" เอียงคอถามกลับ "ถ้าครั้งที่สองยังเจอกันอีก ฉันจะบอกชื่อกับเธอนะ" เขายิ้มเจ้าเล่ห์ตอบกลับเธอ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่กินซ้ำสองไม่กินของเดิม จะกินแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แค่ครั้งเดียวแล้วจบกัน ***
View MoreINTRO
เธอคือเหยื่อที่เร่าร้อน
เขาคือเสือที่เย..สเก่ง เอาโหด
***
“คุณ!…อื้อ~ นะ..หนูเจ็บ” ร่างเล็กร้องประท้วงขึ้นเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงความเจ็บ ความคับแน่นของร่องรัก
“อื้อ~” เสียงครางของชายหนุ่มดังขึ้น
“อ่า~~~”
“คุณ..จุก..หนูจุก”
“งั้นเปลี่ยนท่า” ร่างใหญ่ลุกขึ้นทันที ทำให้แก่นกายของเขาหลุดออกจากร่องรักของเธอ เขาอุ้มร่างเล็กขึ้นไปนั่งบนโต๊ะที่แข็งแรงมากพอที่จะรับแรงกระแทกได้เป็นอย่างดี
“คุณ..หนูจะตก” ร่างเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมกับกำขอบโต๊ะไว้แน่น
“ไม่ตก จะไม่ปล่อยให้ตก”
“อื้อ~~ ซี้ด~” คนตัวเล็กหลุดเสียงครางออกมา ทำให้คนตัวโตที่เป็นคนคุมเกมยกยิ้มอย่างพอใจ
“ซี๊ด~ เสียว..ฉิบหาย”
“อื้อ…หนูจะเสร็จ”
“เสร็จพร้อมกันได้ไหมครับ”
***
มหาลัยสมาย
ผู้คนมากมายชายหญิง ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องหรือจะเป็นทั้งรุ่นเดียวกัน ต่างก็พากันนั่งตามโต๊ะ ตามสถานที่ต่างหรือที่ประจำของกลุ่มแก๊งของตัวเอง หรือบางกลุ่มก็ขึ้นเรียนแล้ว อย่างเช่นกลุ่มของเธอ วันนี้เธอมีคลาสเรียนกับอาจารย์ที่ปรึกษาคนใหม่
“มึงว่าคนใหม่จะหล่อไหม” ฟ้า หญิงสาวตัวเล็กผมยาวหน้าตาออกไปทางสาวหวานต่างจากนิสัย ที่ไม่ได้หวานเหมือนหน้า
“กูได้ยินเขาพูดกันว่าหล่อ รวย เก่ง” มิ้น หญิงสาวสูงขาวคิ้วเข้มผิวเข้ม เธอเป็นคนลุย ๆ ถึงไหนถึงกัน
“หมกมุ่น!” กาย เพื่อนสนิทคนเดียวที่เป็นผู้ชาย หล่อ รวย นิสัยเจ้าชู้
“เงียบ ๆ หน่อยนักศึกษา” อาจารย์ที่ปรึกษาเอ่ยขึ้นทันทีที่เริ่มมีเสียงดังขึ้นจากนักศึกษาทั้งหลายที่นั่งอยู่ในห้องเรียน
“วันนี้จะมีอาจารย์ที่ปรึกษาคนใหม่เข้ามาสอนแทนอาจารย์ แค่ชั่วคราวเท่านั้น”
“หล่อไหมคะอาจารย์” เพื่อนผู้หญิงในห้องเรียนเอ่ยถาม
“เดี๋ยวเขามาพวกเธอก็เห็นกันเอง”
เวลาผ่านไปเพียงครู่เดียวเท่านั้น ก็มีเสียงของบุคคลหนึ่งดังขึ้นที่ด้านหน้าประตูก่อนที่จะเดินเข้ามา ทำให้เป็นจุดสนใจของทุก ๆ คน
“สวัสดีครับ ขออนุญาตครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
“อ้าว..ซัน!” อาจารย์ที่ปรึกษาหันไปเอ่ยเรียกชื่อบุคคลที่มาใหม่ ก่อนที่จะหันมาเอ่ยกับนักศึกษา
“ฟังกันหน่อยนะครับ นี่คืออาจารย์ที่ปรึกษาคนใหม่ ด.ร.ซัน เรียนจบปริญญาเอกที่xxx เพิ่งย้ายกลับมาไทยได้ไม่กี่วัน”
อาจารย์ที่ปรึกษาเอ่ยขึ้น ก่อนที่บุคคลมาใหม่จะหันหน้ามาสบตากับทุก ๆ คน พร้อมกับเอ่ยทักทาย
“สวัสดีครับ” รอยยิ้มที่อ่อนหวานผุดขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่ม
“เชี้ย!” ร่างเล็กร้องอุทานออกมาเบา ๆ เพราะคนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ คือคนเดียวกันกับที่กินเขาเมื่อคืนก่อน
“อีกเรื่องนะครับ อาจารย์ซันจะมาแทนผมแค่หกเดือนเท่านั้น”
***
แจ้งก่อนเลยจ้า กันเวลามีดราม่า
ดร. เป็นเพียงชื่อเรียกที่พระเอกของเรา เขาเรียนจบ ปริญญาเอกมาเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงอย่าไปจริงจังหรือซีเรียลอะไรมาก เอาแค่ความบันเทิงพอค๊า~
สามวันผ่านไปผ่านวันเกิดดร.ซันมาได้สองสามวัน ฝุ่นไปฝากครรภ์แล้ว ตอนนี้ท้องได้ประมาณสามเดือนแล้ว โชคดีมากที่คุณแม่ไม่มีอาการแพ้ใดๆ เลย แล้ววันนี้ก็เป็นวันที่เธอตื่นเต้นที่สุดในชีวิต เพราะอีกแค่ไม่กี่นาทีเธอก็จะถึงบ้านแล้ว มหาลัยปิดได้สองวันแล้ว ตอนแรกดร.ซันจะพาเธอกลับบ้านแล้ว ทว่าพ่อของดร.ซันบอกให้รอก่อน เดี๋ยวจะไปด้วย เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่เรื่องสำคัญ ต้องมีผู้ใหญ่ไปด้วย รถเจ็ดที่นั่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ ใจกลางหมู่บ้าน รอบๆ ตัวบ้านมีต้นส้ม ต้นมะม่วง ต้นลำไย เต็มไปหมด อากาศก็ดี บรรยากาศก็ดี คิดไปคิดมาบรรยากาศแบบนี้ก็เหมาะกับการเลี้ยงลูกที่สุดเลย "ตื่นเต้นเหรอ" ดร.ซันเอ่ยถามเธอเสียงแผ่ว เพราะมือที่จับกุมกันอยู่ มันสั่นแถมยังมีเม็ดเหงื่ออีกตั้งหาก "นิดหน่อยค่ะ" หันไปคลี่ยิ้มแห้งๆ ตอบเขา"ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะอยู่ข้างๆ" ยกมือขึ้นลูบเรือนผมเธอเป็นการปลอบใจ ให้เธอรู้สึกดีขึ้น รู้สึกประหม่าน้อยลง คนขับลงเปิดประตูลงจากรถ เดินอ้อมไปเปิดประตูให้ท่านกิตติชัย ชายวัยสูงอายุลงจากรถก่อนเป็นคนแรก ตามด้วยดร.ซัน ฝุ่น แล้วก็ปิดท้ายด้วยทินกรที่อยู่ด้านหลังสุด ลงเป็นคนสุดท้าย "มาหาใครคะ" เ
สองชั่วโมงผ่านไปดร.ซันส่งฝุ่นไว้ที่เอโซน ฝากฝุ่นไว้กับเทลคู่นี้เขาสนิทกันมาก ตอนแรกฝุ่นก็จะตามออกมาด้วย ทว่าเขาไม่อยากให้เธอรับรู้เรื่องราวไม่ดีของเขา เลยบอกเธอว่ามาด้วยไม่ได้ เขาต้องไปจัดการธุระสำคัญ คนตัวเล็กเลยยอมฟัง ไม่ดื้อ ไม่ตามติด "กูกำลังเข้าโกดัง" เอ่ยพูดกับคนในสาย (อืม เดี๋ยวเอาเข้าไปส่งให้) แสดงว่าเธออยู่กับมันแล้ว "มึงยังแดกอยู่เหรอ?" เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย โดนรุมสิบขนาดนั้น มึงยังแดกลงอีกเหรอ?(คำถามสิ้นคิดไอ้สัด!) เอ่ยด่าเสร็จกดตัดสายเลย กูก็แค่ถามมั้ย ก็คนมันสงสัย กูผิดอะไร?ไม่สามสิบนาทีดร.ซันก็ถึงโกดังสร้างใหม่ของตัวเอง โกดังสร้างเสร็จเรียบร้อย มีห้องกระจกใหญ่เอาไว้สำหรับนั่งคุยเรื่องงาน แล้วก็มีห้องนอนหนึ่งห้องสำหรับดร.ซัน เวลาที่เขาเหนื่อยไม่อยากขับรถ ก็สามารถนอนที่โกดังได้เลย แต่ดูท่าแล้วตอนนี้ต่อให้เหนื่อยแค่ไหนก็คงต้องกลับ เพราะลูกเมียรออยู่บ้าน รถหรูของชายหนุ่มแล่นเข้ามาจอดที่หน้าโกดัง มีรถของธิเบศร์จอดอยู่ก่อนหน้านี้ด้วย ไม่รู้ว่ามาที่นี่ทำไม หรือไอ้โรมโทรไปบอกให้มา "มึงมาทำไม" เอ่ยถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้องกระจก"มาดูอะไรสนุกๆ" หันหน้ามองเพื่อน ก่อนท
คนตัวโตกว่าเลื่อนลงต่ำ หยุดที่เนินกุหลาบสวย กลีบกุหลาบมีน้ำแฉะเต็มไปหมด ดร.ซันก้มลงไปแตะปลายลิ้นที่กลีบกุหลาบ ดูดชิมน้ำหวานจากดอกกุหลาบจนหมด ใช้ปลายลิ้นดันแทรกเข้าไปในช่องทางรัก หยอกล้อเล่นกับช่องรักจนสนุกปาก น้ำแฉะเยอะกว่าเดิม "อื้ออ~~ นะ..หนูเสียว" ปากก็เอ่ยพูดว่าเสียว ทว่ามือเล็กกลับจับกดหัวขอดร.ซันไว้ที่ตรงนั้น"อื้อ~ พี่ซัน~ อ่า~" "สะ...เสียว" จิกเล็บลงที่หัวไหล่ของเขา"ซี๊ด~~ อื้ออ~" ดร.ซันชิมน้ำหวานจากช่องรักจนพอใจแล้ว จึงเงยหน้าขึ้นมองเธอ สบตาเธอ ก่อนที่จะจับขาเล็กให้แยกออกจากกัน เห็นช่องรักเห็นกลีบกุหลาบชัดเจน ขยับตัวเข้ามาหาเธอนิดหน่อย ยกมือขึ้นข้างหนึ่งไปจับที่แก่นกายตัวเองรูดขึ้นรูดลง ส่วนมืออีกข้างก็แตะลงไปเม็ดเสียวบดคลึงความเสียวให้เธอ จนเธอดิ้นส่ายไปมาเล็กน้อย "อื้อ~ พอก่อน" ร่างเล็กพยายามขยับหนี แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเขาจับขาเธอไว้ "ไม่แกล้งแล้ว" ดร.ซันขยับแก่นกายแท่งโตเข้ามาใกล้ๆ ช่องรักของเธอก่อนที่จะค่อยๆ ดันมันเข้าไปช้าๆ ช่องเธอมันคับแคบแน่น รัดแก่นกายเขาจนปวดหนึบ "แน่น หนูอย่าเกร็ง" เอ่ยบอกเธอ"ไม่ได้เกร็ง" สองมือขย้ำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น "ซี๊ด~ แน่นฉิบหายเล
เนื้อหาต่อจากเดิม...หยิบสร้อยออกมาจากถุง ก่อนที่จะสวมใส่ให้เธอ คนตัวเล็กทำตามที่เขาบอกอย่างดี ไม่มีการแอบลืมตาขึ้นมามองเลยสักครั้ง "ลืมตาได้" ทันทีที่เขาเอ่ย เธอก็ลืมตาขึ้น แขนเล็กยกขึ้นมาจับที่ต้นคอลูบไล้ลงมาถึงระหว่างกลางอก ก่อนที่จะก้มมองด้วยดวงตาลุกวาว"...." น้ำตาเอ่อคลอ ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาสักคำ นอกจากน้ำสีใสที่ไหลอาบแก้มเป็นคำพูดแทน"อันนี้คือดีใจใช่ปะ" ดร.ซันเอ่ยถาม ทำเอาคนร้องไห้หลุดยิ้มทั้งน้ำตา "ฮ่าๆ หนูกำลังจะซึ้งแล้วเชียว" หัวเราะทั้งน้ำตา "ก็เห็นร้องไห้หนัก ใจเสียหมด" ชายหนุ่มแกล้งยกมือขึ้นมาทาบอก ฝุ่นเห็นท่าทางของเขายิ่งทำให้เธอหลุดยิ้มจนดวงตาแทบจะปิด "ฮ่าๆ" หัวเราะเบาๆ "ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆ แต่สิ่งของนอกกายมันไม่จำเป็นกับหนูเลยนะ" "ไม่เป็นไร แต่พี่เต็มใจให้ครับ""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" คลี่ยิ้มให้ดร.ซัน ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข "อยากลงไปข้างล่างมั้ยครับ" บรรยากาศข้างล่างตอนนี้คือดี แดดสีส้มอ่อนๆ ลมพัดเย็นๆ ทว่าเธอส่ายหน้าเป็นคำตอบ คนตัวเล็กอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันแค่สองคนมากกว่า อยู่บนห้องก็ได้ เปิดหนังฟังเพลงอยู่ด้วยกันก็ได้ ไม่จำเป็นต้องลงไปข้างล่างเลย "ห