ตอนที่ 4
พอได้ยินเสียงรถยนต์เจ้าของกระท่อมก็เดินออกมาชะเง้อมอง แม้อาทิตย์กับนัยน์จะเคยติดต่อกันสองสามครั้งผ่านโทรศัพท์แต่ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน อาทิตย์รู้เพียงว่านัยน์คือหลานชายคนเดียวของชยุต เพราะเคยได้ยินชยุตพูดถึงชื่อนี้อยู่บ่อย ๆ ส่วนนัยน์ก็ได้ยินชื่อเสียงของอาทิตย์มาบ้าง รู้ว่าเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับการส่งออกสินค้า อายุอานามย่างเข้าห้าสิบห้าแล้ว อีกไม่กี่ปีก็คงจะวางแผนเกษียณตัวเองถาวร
อาทิตย์ทำสัญญากับท่าเรือทุกห้าปี ซึ่งเหลือเวลาอีกแค่สองเดือนก็จะหมดอายุสัญญาปัจจุบัน มีข่าวแว่วมาว่าจะไม่ต่อสัญญาอีก และนี่คือสาเหตุที่ทำให้นัยน์อยู่ไม่ติดจนต้องรีบบึ่งรถข้ามจังหวัดมาหาโดยด่วนเพราะอาทิตย์คือลูกค้ารายใหญ่
"สวัสดีครับ/ค่ะ"
ทั้งสองกล่าวทักทายก่อนจะแนะนำตัว พอได้ยินชื่อของนัยน์อาทิตย์ก็นึกออกทันที คิดไม่ถึงว่านัยน์จะบ้าบิ่นขับรถตามมาถึงบ้านสวนทุรกันดาร เส้นทางสัญจรยังไม่ค่อยสะดวก แต่ก็ยังดั้นด้นมาถึงนี่จนได้ หากจะบอกว่าช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขาเลี่ยงที่จะรับสายจากมีดีจ
