Novel-novel oleh MsAgaserJ

TAKE YOU AGAINPara akong binunutan ng tinik ng makita ko si Wesley. Dapat ay magalit ako sa kanya dahil isa siya sa mga dahilan kung bakit nandidito ako ngayon. Pero hindi ko magawa, may parte sa puso ko na nagpapasalamat na siya ang nandidito at hindi ibang lalaki."I'm asking you, what are you doing here?" muling tanong niya."I...I was...""Are you trying to sell yourself for real this time?" sarkisto niyang tanong.Nangunot naman ang noo ko dahil sa tanong niya―agad ko siyang tinulak at lumayo sa kanya."So what If I am? Its not your business anymore." pag susungit ko sa kanya at patagong pinunasan ang nag babadyang luha."Tss. Where the hell have you been, ha? Do you have any idea how hard it was for me to find you?" sunod-sunod niyang tanong na lalong kinakunot ng noo ko.'Bakit niya naman ako hinahanap? '"Bakit! Sino bang may sabi sayo na hanapin mo ako ha?" inis kong tanong."What?" irible niyang sagot."I-I mean, who told you to find me? Did you forget? I already quit! And

OWED AGAIN "Tatawagin na lang kita pag ikaw na ang sasalang," saad ni Ate Coli. "Wag kang mag-alala, hahanapan kita ng arabo! Malaki pa naman magbigay ng tip ang mga yon," aniya kaya dumiin ang pagkakagat ko sa ibabang labi ko. "Sige po ate..." pilit na sagot ko sa kanya. "O sige, dyan ka muna sa gilid maghintay," ika niya bago umalis sa harap ko. Napaupo na lang ako sa isang monoblocked na nasa gilid. Parang gusto kong mag-back out sa trabahong gagawin ko pero hindi ko magawa dahil tuwing naalala ko ang sitwasyon ni lola ay hindi ko magawang umatras. Hindi ito ang oras para isipin ko ang sarili ko. Ako lang ang meron si Lola ngayon kaya kailangan kong gawin ito para sa kanya. Maya maya pa ay tumunog ang telepono ko―nang tignan ko ang caller ay nakita ko ang pangalan ni Ate Sca kaya agad ko iyong sinagot. "Hello, Sep? Kamusta kayo dyan?" tanong niya sakin ng sagutin ko ang tawag. Bigla na lang naginit ang gilid ng mga mata ko ng marinig ko ang boses niya. Gusto kong

SACRIFICE Nanlalambot kong tinignan ang perang hawak ko. Dalawang araw na ang nakakalipas pero dalawangpung libo pa lang ang meron sakin. Sampong libo doon ay galing sa huling sahod ko samantalang ang kalahati ay inutang ko lang sa mga dating katrabaho ko. Habang yung perang nakukuha ko kay Wesley ay sa hospital bills lang ni lola na pupunta kaya naubos na. Nahihiya naman akong tawagan ang ate ko at manghingi ng pera sa kanya dahil sa pagkakaalam ko ay wala pa rin siyang nahahanap na trabaho hanggang ngayon. Dapat ko na lang bang tanggapin na makukulong na lang ako? Napaupo na lang ako sa gilid ng daan. Hindi ko magawang umuwi dahil sa kakaisip kung saan ako kukuha ng pera. Kung hindi ako kikilos ngayon ay panigurado akong bago matapos ang gabi bukas ay nasa kulungan na ako. "Sep?" rinig ko tawag ng isang pamilyar na boses. "Ate Coli..." "Anong ginagawa mo dito? Bakit naka upo ka dyan sa gilid daan?" tanong niya sakin. Hindi ko naman maiwang hindi masamid dahil sa

I QUIT Padabog akong humiga sa kama matapos kong maligo. Naiinis ako kay Wesley. Bakit hindi niya na lang ako deretsohin na nasa ibang kandungan siya ng babae niya! Hindi yung nagdadahilan pa siya na kesyo ay mag-uusap o magtatrabaho sila. Hindi naman sa nagiging demanding ako pero karapatan ko pa ring malaman kung may ibang babae siyang kinakalantari. Malay ko ba kung may sakit ang babaeng iyon! Baka mahawaan pa ako! Napahinto na lang ako sa pagmumuni-muni ko nang makarinig ako ng sunod-sunod na doorbell mula sa labas ng bahay. Agad akong nakaramdam ng kaba dahil panigurado akong hindi si Wesley iyon. Kung siya man ay hindi niya na kakailanganing mag doorbell pa para makapasok. Maslalong tumindi ang kaba ko nang huminto iyon saglit. Kaya naman dali-dali akong lumabas ng kwarto at bumaba sa living room. Pagkarating ko sa baba ay agad akong lumapit sa monitor screen para makita kung sino ba yon. Isang hindi pamilyar na lalaki ang nakatayo sa harap ng bahay, habang deretsong nakat

(WARNING: R-18. This chapter contains disturbing words that might trigger other readers. I suggest skipping this part if you feel uncomfortable. Thank you.) "Aw! Wesley!" daing ko nang maging marahas ang bawat galaw niya sa loob ko. Halos mahulog na ang mga gamit sa office desk niya dahil nakasampa ang kalahating katawan ko doon. "Shut your damn mouth if you don't want them to hear you," bulong niya sakin habang patuloy pa rin ang pagulos ng pagkalalaki niya sa loob ko. Nakagat ko na lang ang ibabang labi ko upang pigilan ang sarili na gumawa ng ano mang ingay. He is right. Nasa labas lang nang opisina niya ang ibang empleyado nila. Panigurado akong maririnig nila ako kung gagawa man ako ng kakaibang ingay. "Wesley...ah..." mahinang ungol ko. "What do you want, ha?" tanong niya at marahang hinampas ang puwitan ko. "I-its...its too much...I..." para akong kakapusin ng hininga dahil hindi ko man lang maituloy ang sasabihin ko. Maya maya pa ay biglang tumunog ang intercom

WES Nagising na lang ako sa isang hindi pamilyar na lugar. Ramdam ko ang pamamanhid ng buong katawan ko kaya naman tanging pagbukas lang ng mata ko ang magawa ko. "Fuck! Then find it!" rinig kong sigaw ng isang pamilyar na boses. Biglang nag-init ang gilid ng mga mata ko ng mapagtanto kong si Wesley iyon. "For Christ's sake! Just fucking leave!" muling sigaw niya, at rinig ko ang pagsara ng pinto. "W-wes..." sinubukan kong tawagin ang pangalan niya pero ramdam ko pa rin ang panghihina ng katawan ko kaya naman hindi ko man lang maibuka ng buo ang bibig ko. "Oh god!" rinig kong sabi niya at lumapit sa gawi ko. "Y-you're awake. Are you fine? Do you need anything? Does something hurt you?" sunod sunod na tanong niya sakin. "I...I'm fine..." nnghihinang sagot ko sa kanya. "W-what happened?" tanong ko. "You were found unconscious somewhere near the bathroom," saad niya at umupo sa tabi ko. "Do you remember anything before that?" tanong niya. "I...I don't..." pag sisi

CHERRYNang makauwi ako sa bahay ay naabutan ko na sila Oliver at Charlie―hinatid daw sila ng driver ni Keefer kaninang umaga.At kahit ayokong pumasok sa trabaho dahil baka makita ko lang siya—wala akong nagawa kung hindi ayusin ang sarili ko dahil tumawag si Maam Asarie at hinahanap ako—gusto niya daw akong makausap—wari ko ay magtatanong siya tungkol sa nangyari kagabi."Oh gosh, Cherry. Good thing you're here," salubong sakin ni Ma'am Asarie ng makapasok ako sa loob ng restaurant."Good morning po, ma'am. May kaylangan po ba kayo sakin?" tanong ko kahit na alam ko ang pakay niya."Yes, dear, I just want to know what happened after you left last night—I mean, until now hindi ko pa rin matawagan si Keefer. I'm just worried about him. Kasama mo ba siya kagabi?" sunod sunod na tanong niya sakin."Ah yes po, ma'am. Nakauwi naman po ng ligtas si Sir Keefer sa bahay niya. Huwag po kayong magalala," pangaalo ko sa kanya kahit ang totoo naman ay kasama ko pang natulog nag anak niya."Oh go

CHERRYTahimik lang ako habang pinapanood si Ruby na magtimpla ng kape. Yes, Ruby, Keefer's fiancée.Parang gusto kong sabunutan ang sarili ko matapos kong malaman ang tungkol sa kanya. I just slept with someone's man!"Here's your coffee," aniya, and inilagay sa harap ko ang isang ng tasang kape. Napalunok naman ako ng makita iyon. "I didn't put any poison in there if that's what you're thinking," saad niya na ikinagulat ko.Pilit na lang akong ngumiti sa kanya bago inumin ang kapeng binigay niya.Isa lang talaga ang pinagtataka ko kay Ruby—bakit sobrang kalmado niya matapos niyang makita ang isang babae katabing matulog ang nobyo niya? Totoo kayang fiance siya ni Keefer? O baka naman nakikipagbiruan lang siya?Pero kasi pamilyar ang boses niya sakin. Naalala ko siya iyong narinig kong kausap ni Keefer sa office―kaya talagang posible na fiance siya ni Keefer."You must be curious why I'm acting like this—you probably expect that I will throw a rage after I saw you sleeping with my fi

CHERRY Ramdam ko ang pag-init ng buong katawan ko nang nanatiling nakadikit ang labi niya sa akin. Wala sa sariling napakapit ako sa buhok niya upang mas lalong palalimin ang halik niya sa akin. Siguro ay malakas na rin ang tama ng alak sa katawan ko kaya hindi na ang sisink in sa utak ko kung anong ginagawa naming dalawa. Halos habulin na namin ang paghinga ng maghiwalay ang mga labi namin. Akala ko ay doon na mahihinto iyon hanggang sa muli niyang abutin ang labi ko at marahan akong hinalikan. "Wait!" tapik ko sa kanya para pigilan siya. "Someone...might see us here," saad ko at inilibot ang paningin ko sa paligid. Kaming dalawa lang naman ang nandidito pero hindi pa rin ako mapakali na baka may ibang makakita sa amin. Kahit medyo may tama na ako ay hindi pa rin maalis sa isip ko iyon. "Then do you mind coming with me?" tanong niya at inabot ang kamay sakin. Napatitig naman ako doon bago iyon kunin. Sabay kaming lumabas ng rooftop at pumuntang parking lot―pinagbuksan ni

CHERRY Tahimik kong pinahiran ng ointment ang nagdudugong kamay ni Keefer, habang siya ay malayo lang ang tingin sa akin. Nandito kami ngayon sa taas ng rooftop―nag papahangin at nag babakasakali na baka lumamig ang ulo niya. Buti na lang ay napakiusapan ni Maam Asarie ang mga media na huwag nang maglabas ng anumang pahayag ukol sa nangyari kanina. But knowing paparazzi, panigurado akong ilalabas at ilalabas nila ang balita patungkol dito. "Are you good?" biglang tanong niya sakin. "Tss. Sarili mo dapat ang tinatanong mo, hindi ako," inis kong sagot sa kanya. "Ano bang pumasok sa kokote mo at sinapak mo yung reporter? Hindi mo ba naisip yung pwede mangyari pag ginawa mo yon? Lalo na sa mommy mo?" "Ngayon ko lang naisip niyan. Earlier, all I could think about was how I could get you away from those reporters. I could barely think about what's going to happen after I punch that asshole," ika niya na nagpahinto sakin. Why would he feel something like that towards me? Nagiwas na

CHERRY Tahimik lang ako sa isang sulok habang pinapanood ang iba na magsaya. Umalis kasi si Keefer dahil may isang businessman gustong kumausap sa kanya. Sila Ma'am Asarie naman ay busy sa pag-entertain sa mga guest. At dahil wala naman akong ka-close na kilala dito ay nagtatago na lang ako sa isang sulok. May mga media pa rin kasi sa loob ng venue. Mahirap na at baka may makakita sa akin. "Drinks maam." saad ng isang waiter at inabutan ako ng isang baso ng alak. Hindi ko sana iyon tatanggapin dahil nakatatlong baso na ako, pero wala akong nagawa nang maabot niya na iyon sa akin. Napabuga na lang ako sa hangin bago inumin iyon. Medyo masakit na sa tyan dahil hindi na ako sanay uminom, pero buti na lang ay hindi pa nanlalabo ang paningin ko. Ibig sabihin ay wala pa akong tama. 'Goods pako-' Parang huminto ang buong paligid ko ng maramdaman kong sumabit ang heels ko sa damit ko. Akala ko ay tuluyan na akong matutumba mula sa pagkakatayo nang biglang may matigas na braso ang suma

CHERRY Nang makarating kami sa venue ay halos lumuwa ang mga mata ko kung gaano kaenggrande ang ayos ng labas. Oo, labas ng venue, pano nalang sa loob? Alam ko naman na bongga ang magiging selebrasyon pero hindi ko naman inakala na ganito ka bongga, walang wala kaysa sa naiisip ko. Ganito siguro pag mahal ng lalaki ang babae, gagawin lahat para maipakita ang pagmamahal sa asawa. "You good? We have to go inside," agaw ni Sir―Keefer sa atensyon ko. Tumango naman ako sa kanya bago niya ako alalayan papasok sa loob. Halos huminto ang paghinga ko nang maramdaman ko ang pagpulupot ng kamay niya sa bewang ko. At tuluyan na ngang lumuwa ang mata ko ng makarating kami sa loob. This is a one-day event! Pero hindi mo maiisip yun dahil sa sobrang engrande ng ayos. Nagulat naman ako ng biglang may mag-flash mula sa paligid. Media? Bakit may media? "You have to walk on a red carpet," rinig kong kausap ng lalaki kay Keefer. Bigla naman akong nakaramdam ng kaba nang makita ko kung gaano karami