Novel-novel oleh marimonyika

“Dalton, mag-usap kayo ni Amelia. H’wag kayong gumawa ng eksena, nakatingin ang bata,” biglang salita ni Grace.Ayaw man nito na magkasama pa sila ni Amelia ngunit alam din naman niyang kailangan nga nilang mag-usap dalawa.Napatingin si Dalton kay Grace at nakita niya ang lihim na hinaing nito. Napasimangot siya ngunit tumango nalang dahil sa sinabi nito.Nagpakalayo sila ng konti. Hindi mahanap ni Amelia kung ano ang kan’yang unang sasabihin. Uti-unti namang nauubos ang pasensya ni Dalton nang dumaan ang isang minuto ay hindi pa rin nagsasalita si Amelia.“Ano bang sasabihin mo?” Na-iiritang tanong niya kay Amelia.“At dinala mo pa talaga ang bata rito. Wala ka bang ibang magawa at pati bata dinadamay mo sa mga katarantaduhan mo?” Dagdag ni Dalton.Hindi niya talaga alam kung anong gustong gawin o kung anong umiikot sa ulo nito. Basta ang alam niya lang ay ayaw niyang makasama ang babae na ga

Natigilan lamang sa pag-iyak si Amelia nang marinig niya ang pag-ubo ni Monica.Sunod-sunod itong umubo hanggang nanghina na ito at sumandal sa ina. Agad namang niyakap ni Amelia ang anak at nag-aalalang tumingin dito. Nanlaki ang kan’yang mga mata nang makita ang dugong lumabas sa bibig nito.“Diyos ko po, anak! Baby don’t worry dadalhin ka ni mommy sa hospital,” hindi magkaka-ugagang sabi niya at agad na binuhat ito.Nanginginig pa siya habang karga-karga ang anak, hinawakan naman siya sa mukha nito at hirap na hirap na nagsalita, “Mommy, I’m okay po.”“No baby, mommy will take you to the hospital, okay?” Kita ni Amelia ang pamumutla nito, wala na ring kulay ang mga labi ng anak kaya dali-dali niyang sinugod ito sa hospital. Natatakot siya para sa anak ngunit wala siyang ibang magawa kundi magpakatatag dahil sa kan’ya lang nakasalalay si Monica.Nang makarating sila sa hospital ay agad namang kinuhanan ng dugo si Monica at ngayon ay nasa hallway

Nakalimutan niyang i-block ang account ni Grace. Nandilim ang kan’yang mukha habang nakatingin rito.Ang diamond necklace na binigay ni Dalton kay Monica ay na kay Grace na ngayon. Ang bilis naman talagang baliwalain ni Dalton ang anak. Hindi na rin iyon nakapagtataka dahil si Grace lang naman talaga ang mahal nito.Napailing nalang si Amelia at itatabi na sana ang cellphone nang makatanggap na naman siya text message.[ I’m going back.]Ang sulat lang sa text. Unknown number iyon pero alam niya kung sino ang nag-send nun sa kan’ya. Matagal na itong nasa kan’yang contact list pero mahigit na pitong taon din silang hindi na nag-uusap.Napabugtong hininga na lamang si Amelia.4:20 na ng hapon nang matapos ang board meeting ni Dalton, kung hindi pa siya pinaaalahanan ng kan’yang secretary ay hindi pa niya maaalala na susunduin niya pala si Monica ngayon.Nagmamadali naman niyang tinungo ang paaralan ng bata. Napahilot siya sa sintido. “Bilisan mo,” malamig na sabi niya sa driver.“Opo si

“Why?” Tanong ni Dalton kay Monica.Marahan na tumingin si Monica sa kan’ya. “Kasi po mahal ka ni mommy. Mommy loves you a lot daddy, pwede po bang bati na po kayo ni mommy? I hope you’ll be a lot nicer to her po,” masigla ang tono nitong kinausap siya.Sa sinabing iyon ng bata ay nakaramdaman ng dissapoinment si Dalton. Dumilim din ang mukha niya. Sabi na nga ba, may plano ang babaeng iyon na gamitin ang bata para magpasikat sa kan’ya.“Iyan ba itinuro ni Amelia sa’yo para sabihin sa akin?” Tanong niya at napa-ismid. Nawala naman ang ngiti ni Monica nang makita ang eskpresyon ng kan’yang ama. Sa isip- isip niya ay baka hindi ito naging masaya sa sinabi.“No daddy, it’s true po.” Pagdedepensa ng bata, iniisip na baka hindi naniniwala sa kan’ya ang daddy niya.Bumangon ito at tumayo, naglakad sa papunta sa kan’yang mini-bookshelf at may kinuha roon. Makalipas ang ilang segundo ay bumalik ulit siya sa kama at ibinigay ang isang maliit na notebook kay Dalton. Makikitang luma na iyon dahi

“Alright, for one month ay magiging ama ako kay Monica, as long as you keep your promise. If you play tricks on me Amelia, magbabayad ka talaga sa akin. Makikita mo talaga ang galit ko at pagsisisihan mo talaga ‘yon,” may diin na wika ni Dalton sa kan’ya.Sumilay naman ang maliit na ngiti sa mga labi ni Amelia, “Oo naman, as long as magpaka-ama ka at bigyan mo ng oras si Monica, gagawin ko na ang gusto mo.”Iyon lang ang pakay niya kaya siya pumunta roon, aalis na sana siya nang may maalala siya. Muling bumaling ang tingin niya kay Dalton. “Nga pala, birthday ni Monica, make sure na may regalo ka sa kan’ya,” sabi niya at muling tinignan ang mga tao roon bago umalis na nang tuluyan.Bumalik siya sa hospital at nilakad muna ang discharge papers ng anak bago sila umuwi sa bahay. Nakayap siya sa kan’yang anak habang tinitignan ang nadadaanan nilang mga bahay at sari-sari stores.“Mommy talaga bang uuwi si daddy ngayon? Hindi na po ba siya busy sa work?” Narinig niyang tanong ng anak niya

Naiyukom ni Amelia ang kan’yang palad. Matagal na niyang tanggap na hindi talaga siya nito kayang mahalin ngunit ibang usapan na kapag anak na niya ang damay.Masasakit na salita kaya niyang tanggapin pero ang kamuhian ang anak niya at ituring na bastarda ito, iyon ang hindi niya matatanggap.Pinatatag niya ang kan’yang sarili at walang sabi-sabing sumulpot sa harapan ng mga ito. Nagbago naman ang mukha ni Dalton nang makita siya, malamig ang mga matang tumingin ito sa kan’ya.Nakaupo ito sa isang sofa katabi ang isang maganda at sopistikadang babae. Si Grace, ang dating kasintahan ni Daton. Kay sobrang ganda naman talaga nito. Morena at may balingkinitan na katawan, nakalugay ang mataas at tingkad nitong buhok at may maliit na nunal ito sa may ibabang labi na nagpapadagdag sa alindog nitong taglay.Nang makita siya nito ay agad na nanlaki ang mga mata nitong napabaling kay Dalton.“Bakit nandito ang asawa mo, Dalton? Birthday ng anak ko ngayon at pinapunta mo pa talaga itong babaeng