The Heartless CEO's Vengeful Ex-Wife

Hindi alam ni Amelia kung iiyak ba siya o magwawala sa sinabi ng doktor sa kaniya nang tanungin niya ito sa kalagayan ng kan'yang anak. "I'm sorry Mrs. Williams. Nasa terminal stage na ang sakit ng anak niyo. I don't want to give you false hope, the chances are very low. And based on findings, aggressive rin ang kan'yang cancer." Anunsyo ng doktor sa kan'ya dahilan para siya ay manglumo. "Doc, wala na po ba talagang magagawa? Kahit ano po, gawin niyo po para sa anak ko." Umiiyak na pakiusap niya sa doctor ngunit umiling lang ito. "Chemotherapy will do no good on her, and further test and oral intakes would only damage her organs so I would not recommend, hindi na kaya ng katawan niya Mrs. Williams," sabi nito at marahang tinapik ang kan'yang balikat. "I'm sorry po talaga, pero hanggang dito nalang ang magagawa namin. All we can do, is to ease her pain as much as we can and make her happy until her last moments," sabi nito bago ito nagpaalam na umalis at iniwan siya sa hallway.

“Alright, for one month ay magiging ama ako kay Monica, as long as you keep your promise. If you play tricks on me Amelia, magbabayad ka talaga sa akin. Makikita mo talaga ang galit ko at pagsisisihan mo talaga ‘yon,” may diin na wika ni Dalton sa kan’ya. Sumilay naman ang maliit na ngiti sa mga labi ni Amelia, “Oo naman, as long as magpaka-ama ka at bigyan mo ng oras si Monica, gagawin ko na ang gusto mo.” Iyon lang ang pakay niya kaya siya pumunta roon, aalis na sana siya nang may maalala siya. Muling bumaling ang tingin niya kay Dalton. “Nga pala, birthday ni Monica, make sure na may regalo ka sa kan’ya,” sabi niya at muling tinignan ang mga tao roon bago umalis na nang tuluyan. Bumalik siya sa hospital at nilakad muna ang discharge papers ng anak bago sila umuwi sa bahay. Nakayap siya sa kan’yang anak habang tinitignan ang nadadaanan nilang mga bahay at sari-sari stores. “Mommy talaga bang uuwi si daddy ngayon? Hindi na po ba siya busy sa work?” Narinig niyang tanong ng anak ni

Nakalimutan niyang i-block ang account ni Grace. Nandilim ang kan’yang mukha habang nakatingin rito.Ang diamond necklace na binigay ni Dalton kay Monica ay na kay Grace na ngayon. Ang bilis naman talagang baliwalain ni Dalton ang anak. Hindi na rin iyon nakapagtataka dahil si Grace lang naman talaga ang mahal nito.Napailing nalang si Amelia at itatabi na sana ang cellphone nang makatanggap na naman siya text message.[ I’m going back.]Ang sulat lang sa text. Unknown number iyon pero alam niya kung sino ang nag-send nun sa kan’ya. Matagal na itong nasa kan’yang contact list pero mahigit na pitong taon din silang hindi na nag-uusap.Napabugtong hininga na lamang si Amelia.4:20 na ng hapon nang matapos ang board meeting ni Dalton, kung hindi pa siya pinaaalahanan ng kan’yang secretary ay hindi pa niya maaalala na susunduin niya pala si Monica ngayon.Nagmamadali naman niyang tinungo ang paaralan ng bata. Napahilot siya sa sintido. “Bilisan mo,” malamig na sabi niya sa driver.“Opo si

“Dalton, mag-usap kayo ni Amelia. H’wag kayong gumawa ng eksena, nakatingin ang bata,” biglang salita ni Grace.Ayaw man nito na magkasama pa sila ni Amelia ngunit alam din naman niyang kailangan nga nilang mag-usap dalawa.Napatingin si Dalton kay Grace at nakita niya ang lihim na hinaing nito. Napasimangot siya ngunit tumango nalang dahil sa sinabi nito.Nagpakalayo sila ng konti. Hindi mahanap ni Amelia kung ano ang kan’yang unang sasabihin. Uti-unti namang nauubos ang pasensya ni Dalton nang dumaan ang isang minuto ay hindi pa rin nagsasalita si Amelia.“Ano bang sasabihin mo?” Na-iiritang tanong niya kay Amelia.“At dinala mo pa talaga ang bata rito. Wala ka bang ibang magawa at pati bata dinadamay mo sa mga katarantaduhan mo?” Dagdag ni Dalton.Hindi niya talaga alam kung anong gustong gawin o kung anong umiikot sa ulo nito. Basta ang alam niya lang ay ayaw niyang makasama ang babae na ga

Subalit, sa kabila ng pagsusumamo ni Amelia sa Diyos ay kinuha pa rin nito ang kan'yang anak. Halos wala pang dalawang oras ay lumabas na ang doctor at ibinalita sa kan'ya na hindi na nakayanan ni Monica ang operasyon at sumuko na ito. Hindi makagalaw si Amelia sa gulat at parang pilit niyang itinatanggi ang katotohanan. Nanatili siyang walang imik at hindi na rin makakita ng maayos dahil sa nagkukumpulang luha sa kan'yang mga mata. Nag-alala naman ang doctor at nurses na naroon at agad na tinulungan si Amelia. Mayamaya pa ay naghuhumiyaw na si Amelia at hinahanap si Monica. Hinayaan nila itong makita ang anak saglit bilang pagrespeto na rin sa ina na nagluluksa. "Baby, anak ko. I'm sorry at ako pa ang naging ina mo. Sana hindi ako nagpakatanga. Kahit hindi mo man siya nakilala, at least hindi ka nasaktan at umasa. I'm sorry at hindi kita nabigyan ng isang masaya at kompletong pamilya," Umiiyak niyag saad sa bata na nakaratay at wala ng buhay. Napakabilis talaga ng pangyayari. K