His Bride on Paper
A contract. A night. A mistake that turned into something more.
Naia Isadora Lastra never believed in second chances—especially not after catching her boyfriend red-handed and breaking down in the arms of a dangerously charming stranger at a bar. One night. One decision. One unforgettable mistake.
She never expected to wake up sore, breathless, and tangled in the sheets with a man who disappears before dawn… only to reappear days later in a designer suit, announcing:
"You're going to be my bride... on paper."
Ammir Alejandro Silvestri is a cold, calculating CEO, forced to fake a perfect marriage for the sake of his dying grandmother—and the woman he shared a bed with becomes his only option.
Now, all eyes are on them. The press, their families, and the ticking clock of a six-month contract. But the longer they pretend, the harder it gets to remember what's fake and what’s not.
And when secrets surface, hearts aren't the only things at risk—because falling in love was never part of the deal.
Read
Chapter: Chapter 11Naia Isadora Lastra’s POVI stared at the letter, ang mga salita’y parang lasong dahan-dahang gumagapang sa balat ko.“Your marriage is fake. You’re not Mrs. Silvestri. We have proof. And we’ll use it.”Walang lagda. Walang pangalan. Walang detalye. Pero malinaw ang mensahe—may nagmamasid.At hindi sila nananahimik.Napahawak ako sa dibdib ko, pilit pinapakalma ang sarili. Pero paano? Paano kung tama sila? Paano kung kumalat ang totoo? Hindi lang pangalan ko ang madadamay—pati si Ammir. At mas malala… baka pati puso ko.Kasi kahit anong gawin kong pigil, kahit anong tanggi ko… he's getting under my skin. One gaze. One sentence. One truth—and now this.Damn it.I grabbed my phone and texted Mira.Naia: “Call me. ASAP. Emergency.”Pagtipa ko pa lang ng reply ay agad nya iyo. sineen at may sagot na agad sya. Mira: "On my way.”Thirty Minutes has passed at nakaabut na si Mira sa condo. Wala akong imik iniabot sa kanya 'yung papel, kahit naguguluhan ay kinuha nya iyon.“Ano ‘tong binabasa
Last Updated: 2025-07-12
Chapter: Chapter 10Pagkasarado ng pinto ng elevator sa boutique, hindi pa rin ako makahinga ng maayos.My hands were cold. My heart? Sobrang lakas ng tibok. Yung tipong naririnig ko na siya sa tenga ko.“Tell your husband—he’s not the only one who knows how to bury things.”'Yung boses ng lalaking ‘yon… hindi ko makalimutan.At kung totoo nga ang sinabi niya—that night years ago, the night I’ve forced myself to forget… he was there. Not just there—he was part of it.I thought my stepfather died from a freak accident.Pero what if… hindi pala aksidente ‘yon?That night, umuwi ako sa condo. Pagpasok ko sa unit, madilim. Hindi ko alam kung andito si Ammir o nasa office pa. Ayoko na sana siyang harapin. Gusto ko lang humilata, matulog, at kalimutan ang buong araw.Pero pagkasara ko ng pinto, biglang lumitaw si Ammir mula sa hallway. Wala siyang suot na blazer, buti na lang may undershirt pa siya. His sleeves were rolled up, his jaw tense.“Where have you been?” tanong niya agad, halatang nainip.Hindi ko si
Last Updated: 2025-07-12
Chapter: Chapter 9Pagkabalik ko sa kwarto, pagkatapos kong marinig ang usapan nila Ammir at Calista sa balcony, halos di ako makahinga.Tumayo ako sa likod ng pinto, hindi ko pa naiilaw ang kwarto, pero pakiramdam ko, parang may spotlight sa dibdib ko—nakabuyangyang ang lahat ng nararamdaman ko, kahit ako lang mag-isa.“She’s not like you. She’s not playing.”“I’ll fight back.”“This isn’t about revenge. It’s about protecting what’s real this time.”Naglalaban ang utak at puso ko. Parte sa 'kin gustong paniwalaan ‘yon—na ako nga ‘yung “real” na sinasabi niya. Pero parte rin sa 'kin, takot. Kasi baka hindi ako ang tinutukoy niya. Baka guni-guni ko lang ‘yon, dulot ng kaunting lambing at ng panandaliang init ng katawan.Humiga ako, pilit pinipikit ang mga mata, pero bawat pagpikit, mukha niya ang bumabalik. Boses niya. Yung lalim ng titig niya habang sinasabi ang “You’re not just anything, Naia.”Bakit parang mas mahirap hindi maniwala?Kinabukasan, I woke up early. Tatayo na sana ako pero biglang tumuno
Last Updated: 2025-07-11
Chapter: Chapter 8Pagkatapos ng lahat ng nangyari, akala ko’y may hangin akong malalanghap.Pero mali pala ako.Ilang oras na ang lumipas simula nang umalis si Calista sa suite. Pero ang presensya niya—ang bawat salita niyang may lason—parang naiwan sa mga sulok ng kwarto.Hindi ko siya kilala, pero ramdam ko agad; hindi siya basta ex. Hindi siya basta babae sa past ni Ammir.She was the kind of woman who believed she still had a place in his future.At ako? Ako ang babaeng may apelyido niya—pero wala pa ring kasiguruhan kung saan ba talaga ako tumatayo.Nakatayo ako sa gilid ng kama habang siya’y tahimik na nakaupo sa may desk, hawak ang baso ng tubig na halos hindi niya ginagalaw. Parang bigla siyang nahiya magsalita. Ako man—ayoko siyang kausapin, dahil hindi ko alam kung kaya ko pang kontrolin ang tono ng boses ko.Ang dami kong gustong itanong. Pero ang tanong na gusto kong itanong higit sa lahat ay—Bakit siya may contact na “Naia Silvestri” sa phone niya, bukod sa akin?Hindi ko na natanong kani
Last Updated: 2025-07-11
Chapter: Chapter 7Hindi ako agad nakagalaw.Parang humigpit ang buong katawan ko sa sinabi niya. Fake wife. Dalawang salita lang, pero parang pinagsabihan ako sa harap ng buong mundo.Hindi ako umimik. Pero ramdam kong nanginginig ang palad ko, kaya’t kinuyom ko ito sa gilid ng dress ko. Hindi ko siya kilala, pero alam kong hindi ito unang beses na dumaan siya sa buhay ni Ammir.She looked perfect. Confident. Gorgeous. Mamahalin ang makeup, classy ang suot, at may natural na elegance kahit nakakainsulto ang ngiti niya.“Excuse me?” I said, trying to keep my voice level, kahit ramdam kong nanginginig ang boses ko sa loob.She tilted her head, eyes still on me. “You heard me, sweetheart. Don’t worry. I’m not here to steal your title. Just checking if you’ve adjusted to playing pretend.”I almost stepped forward, but Ammir’s voice came low behind me.“Calista.”Calista.So ito na nga siya.His past. His ex.At base sa mga sinabi niya, hindi lang basta-basta ex. Someone who knew the game. Someone who thoug
Last Updated: 2025-07-06
Chapter: Chapter 6Naia Isadora Lastra’s POVAng tahimik ng umaga, pero hindi tahimik ang isip ko.For the first time in years, nagising akong hindi sumisigaw si Lorraine. Walang pang-aalipusta, walang patutsada. Pero kahit wala siya dito, ang bigat pa rin sa dibdib ko.Tumayo ako at nagsuot ng robe. I peeked outside my room—wala si Ammir. The kitchen was clean, the couch untouched.Siguro may meeting.Sa isang banda, parang relief. Sa kabilang banda… bakit parang may konting lungkot?“Don’t overthink it, Naia,” bulong ko sa sarili ko.I made coffee and sat on the edge of the long couch. Isinandal ko ang likod ko at pinikit ang mata ko sandali.Maya-maya, narinig ko ang pagbukas ng pinto.Tumayo ako agad, medyo taranta. Pero inayos ko ang sarili ko—kailangan kong magmukhang composed.He walked in wearing a crisp navy suit, with the top button undone, his sleeves rolled slightly. May hawak siyang dalawang paper bag.“Breakfast,” sabi niya habang inilalapag ito sa counter. “I had to meet a board member ea
Last Updated: 2025-07-06
LOGIN
