His Bride on Paper

Naia Isadora Lastra's POV

Maingay ang bar. Sa bawat sulok, may umiikot na ilaw, tumitili ang mga tao, at tila bawat shot ng tequila ay tapon ng problema. Ganito pala ‘yung pakiramdam ng gustong makalimot—walang direksyon, puro ingay, puro amoy alak at katawan.

"Naia!" sigaw ni Mira, hawak ang dalawang shot glass. “Sa lalaking nanloko! Cheers!”

Hindi ako sumagot. Tumango lang ako at nilaklak ang alak.

Kahapon ko lang nahuli si Celo—nakahubad, habang may kausap na babae sa FaceTime. May halakhak pa sila. Ako? Nanginginig lang habang pinapanood silang maglandian sa screen.

Kaya heto ako ngayon. Lasing. Galit. Pikit.

And then... I felt it.

‘Yung pakiramdam na parang may nakatingin sa ’yo. Hindi ‘yong creepy, kundi ‘yong titig na parang hubad ka kahit nakadamit ka pa. Napabukas ako ng mata, at doon ko siya nakita.

Nakatayo sa may bar counter, nakasandal sa dingding. Naka-black long-sleeved polo, binuksan hanggang pangatlong butones. Sapat para makita ang defined niyang dibdib. Tan ang balat. Makinis. Matangkad. Broad shoulders. 'Yung tipong pag nilingon mo, parang slow motion ang buong paligid.

Pero hindi lang basta pogi. ‘Yong presence niya, grabe. Tahimik pero malakas. Nakaayos ang buhok, pero may natural disheveled vibe. Clean-shaven. Matangos ang ilong. At ‘yong mga mata—hazel brown. Mapanganib. Nakakatunaw.

Pucha. Kamukha niya si Brad Pitt sa Troy, pero darker, more intense. Tapos ‘yong amoy niya? Kahit ilang steps palayo pa, naaamoy ko na. Mamahaling pabango. Masculine. Parang kasalanan.

At eto pa: hindi siya ngumingiti. Pero ang lakas ng dating.

Lumapit siya. Deretso. Matatag.

“First heartbreak?” tanong niya, mababa ang boses. Baritone. May diin sa bawat salita.

Napatingin ako sa kanya, hindi agad nakasagot. Pati ‘yung galit ko, parang nawalan ng lakas.

“I—uh…” napalunok ako. “How did you know?”

Tumango siya, seryoso. “You look like someone who needs to forget... for one night.”

Hindi ko alam kung dahil sa alak, o sa titig niyang parang pinapasok ako hanggang kaluluwa, pero hindi ako umatras.

“Okay,” sabi ko.

Dahan-dahan niyang inabot ang kamay ko.

“Come with me.”

At hinawakan niya ako.

Mainit ang palad niya. Matatag. Hindi nanginginig, unlike mine. At habang ginagabayan niya ako paakyat sa hagdan ng VIP room, wala akong ibang marinig kundi ang tibok ng puso ko.

Pagsara ng pinto, tumahimik ang mundo.

Tumayo siya sa harap ko, tinitigan ako. Ako naman, parang ‘di makagalaw.

“Do you want this?” tanong niya.

“Gusto kong makalimot,” bulong ko.

Mabagal siyang lumapit. Nilagay niya ang mga daliri niya sa pisngi ko, hinaplos ‘yon, then inilapit ang labi niya.

And then, he kissed me.

Soft sa simula. Curious. Tinikman niya ang labi ko parang wine. Tapos naging deeper. Stronger. His hands slid down to my waist, pulling me closer.

“F*ck, ang lambot mo…” bulong niya habang sinasapo ang balakang ko.

Tinanggal niya ang suot kong dress, mabagal. Halos nanginginig ang mga daliri ko habang hinuhubad ko rin ang polo niya. Nang makita ko ang katawan niya—abs, firm chest, defined arms—napalunok ako.

“Wag kang tumingin ng ganyan,” sabi niya, halos pabulong. “Baka di kita mapigilan.”

“Baka gusto ko,” sagot ko.

Hinalikan niya ulit ako, mas mapusok. Pinatalikod niya ako habang hinahalikan ang batok ko. Ang kamay niya gumapang sa harap ng katawan ko, nilalaro ang dibdib ko sa ibabaw ng bra.

“Ahh…” napasinghap ako, sabay kagat sa labi.

Hinubad niya ang bra ko, at agad niyang isinubo ang isa kong u***g habang nilalaro ang isa pa gamit ang daliri. Basa na ako. Ramdam kong tumutulo na sa hita ko.

“Mmmh…”

“Say it again,” utos niya habang pinipisil ang balakang ko.

"Please…”

Hinubad niya ang panty ko, sabay himas sa pagitan ng hita ko.

“Sh*t, you're so wet,” bulong niya.

Pinasok niya ang daliri niya. Isa. Then dalawa. Mabagal sa simula, tapos biglang bumilis.

“A-ahhh—yes—!”

Binuka ko ang hita ko, sinabayan ang galaw niya. Napahawak ako sa kama, napaliyad.

And then, he lifted me. Binuhat ako papunta sa kama, pinahiga, pumatong.

“Are you ready?”

Tumango ako.

Pagpasok niya sa ’kin, sabay kaming napadaing.

“hngf… f*ck,” sabi niya. “You feel so good…”

Kinagat ko ang labi ko habang dahan-dahan siyang gumalaw. Mabagal sa una, sinusulit ang bawat segundo.

“Faster,” bulong ko.

And he did. Faster. Rougher. The bed was creaking. The air was filled with skin, heat, and moans.

“A… ahh—don’t stop…!”

“Sh*t…”

Hinalikan niya ako sa labi, sa leeg, sa dibdib, habang patuloy ang pag-ulos niya. Hindi kami nagsasalita, kundi puro ungol, puro daing.

At sa gabing ‘yon, wala akong pakialam sa sakit ng nakaraan. Dahil sa sandaling ‘to, ako si Naia—hubad, totoo, at sinasamba ng isang lalaking hindi ko pa lubos na kilala.