A contract. A night. A mistake that turned into something more. Naia Isadora Lastra never believed in second chances—especially not after catching her boyfriend red-handed and breaking down in the arms of a dangerously charming stranger at a bar. One night. One decision. One unforgettable mistake. She never expected to wake up sore, breathless, and tangled in the sheets with a man who disappears before dawn… only to reappear days later in a designer suit, announcing: "You're going to be my bride... on paper." Ammir Alejandro Silvestri is a cold, calculating CEO, forced to fake a perfect marriage for the sake of his dying grandmother—and the woman he shared a bed with becomes his only option. Now, all eyes are on them. The press, their families, and the ticking clock of a six-month contract. But the longer they pretend, the harder it gets to remember what's fake and what’s not. And when secrets surface, hearts aren't the only things at risk—because falling in love was never part of the deal.
View MoreNaia Isadora Lastra's POV
Maingay ang bar. Sa bawat sulok, may umiikot na ilaw, tumitili ang mga tao, at tila bawat shot ng tequila ay tapon ng problema. Ganito pala ‘yung pakiramdam ng gustong makalimot—walang direksyon, puro ingay, puro amoy alak at katawan. "Naia!" sigaw ni Mira, hawak ang dalawang shot glass. “Sa lalaking nanloko! Cheers!” Hindi ako sumagot. Tumango lang ako at nilaklak ang alak. Kahapon ko lang nahuli si Celo—nakahubad, habang may kausap na babae sa FaceTime. May halakhak pa sila. Ako? Nanginginig lang habang pinapanood silang maglandian sa screen. Kaya heto ako ngayon. Lasing. Galit. Pikit. And then... I felt it. ‘Yung pakiramdam na parang may nakatingin sa ’yo. Hindi ‘yong creepy, kundi ‘yong titig na parang hubad ka kahit nakadamit ka pa. Napabukas ako ng mata, at doon ko siya nakita. Nakatayo sa may bar counter, nakasandal sa dingding. Naka-black long-sleeved polo, binuksan hanggang pangatlong butones. Sapat para makita ang defined niyang dibdib. Tan ang balat. Makinis. Matangkad. Broad shoulders. 'Yung tipong pag nilingon mo, parang slow motion ang buong paligid. Pero hindi lang basta pogi. ‘Yong presence niya, grabe. Tahimik pero malakas. Nakaayos ang buhok, pero may natural disheveled vibe. Clean-shaven. Matangos ang ilong. At ‘yong mga mata—hazel brown. Mapanganib. Nakakatunaw. Pucha. Kamukha niya si Brad Pitt sa Troy, pero darker, more intense. Tapos ‘yong amoy niya? Kahit ilang steps palayo pa, naaamoy ko na. Mamahaling pabango. Masculine. Parang kasalanan. At eto pa: hindi siya ngumingiti. Pero ang lakas ng dating. Lumapit siya. Deretso. Matatag. “First heartbreak?” tanong niya, mababa ang boses. Baritone. May diin sa bawat salita. Napatingin ako sa kanya, hindi agad nakasagot. Pati ‘yung galit ko, parang nawalan ng lakas. “I—uh…” napalunok ako. “How did you know?” Tumango siya, seryoso. “You look like someone who needs to forget... for one night.” Hindi ko alam kung dahil sa alak, o sa titig niyang parang pinapasok ako hanggang kaluluwa, pero hindi ako umatras. “Okay,” sabi ko. Dahan-dahan niyang inabot ang kamay ko. “Come with me.” At hinawakan niya ako. Mainit ang palad niya. Matatag. Hindi nanginginig, unlike mine. At habang ginagabayan niya ako paakyat sa hagdan ng VIP room, wala akong ibang marinig kundi ang tibok ng puso ko. Pagsara ng pinto, tumahimik ang mundo. Tumayo siya sa harap ko, tinitigan ako. Ako naman, parang ‘di makagalaw. “Do you want this?” tanong niya. “Gusto kong makalimot,” bulong ko. Mabagal siyang lumapit. Nilagay niya ang mga daliri niya sa pisngi ko, hinaplos ‘yon, then inilapit ang labi niya. And then, he kissed me. Soft sa simula. Curious. Tinikman niya ang labi ko parang wine. Tapos naging deeper. Stronger. His hands slid down to my waist, pulling me closer. “F*ck, ang lambot mo…” bulong niya habang sinasapo ang balakang ko. Tinanggal niya ang suot kong dress, mabagal. Halos nanginginig ang mga daliri ko habang hinuhubad ko rin ang polo niya. Nang makita ko ang katawan niya—abs, firm chest, defined arms—napalunok ako. “Wag kang tumingin ng ganyan,” sabi niya, halos pabulong. “Baka di kita mapigilan.” “Baka gusto ko,” sagot ko. Hinalikan niya ulit ako, mas mapusok. Pinatalikod niya ako habang hinahalikan ang batok ko. Ang kamay niya gumapang sa harap ng katawan ko, nilalaro ang dibdib ko sa ibabaw ng bra. “Ahh…” napasinghap ako, sabay kagat sa labi. Hinubad niya ang bra ko, at agad niyang isinubo ang isa kong u***g habang nilalaro ang isa pa gamit ang daliri. Basa na ako. Ramdam kong tumutulo na sa hita ko. “Mmmh…” “Say it again,” utos niya habang pinipisil ang balakang ko. "Please…” Hinubad niya ang panty ko, sabay himas sa pagitan ng hita ko. “Sh*t, you're so wet,” bulong niya. Pinasok niya ang daliri niya. Isa. Then dalawa. Mabagal sa simula, tapos biglang bumilis. “A-ahhh—yes—!” Binuka ko ang hita ko, sinabayan ang galaw niya. Napahawak ako sa kama, napaliyad. And then, he lifted me. Binuhat ako papunta sa kama, pinahiga, pumatong. “Are you ready?” Tumango ako. Pagpasok niya sa ’kin, sabay kaming napadaing. “hngf… f*ck,” sabi niya. “You feel so good…” Kinagat ko ang labi ko habang dahan-dahan siyang gumalaw. Mabagal sa una, sinusulit ang bawat segundo. “Faster,” bulong ko. And he did. Faster. Rougher. The bed was creaking. The air was filled with skin, heat, and moans. “A… ahh—don’t stop…!” “Sh*t…” Hinalikan niya ako sa labi, sa leeg, sa dibdib, habang patuloy ang pag-ulos niya. Hindi kami nagsasalita, kundi puro ungol, puro daing. At sa gabing ‘yon, wala akong pakialam sa sakit ng nakaraan. Dahil sa sandaling ‘to, ako si Naia—hubad, totoo, at sinasamba ng isang lalaking hindi ko pa lubos na kilala.Hindi ako agad nakagalaw.Parang humigpit ang buong katawan ko sa sinabi niya. Fake wife. Dalawang salita lang, pero parang pinagsabihan ako sa harap ng buong mundo.Hindi ako umimik. Pero ramdam kong nanginginig ang palad ko, kaya’t kinuyom ko ito sa gilid ng dress ko. Hindi ko siya kilala, pero alam kong hindi ito unang beses na dumaan siya sa buhay ni Ammir.She looked perfect. Confident. Gorgeous. Mamahalin ang makeup, classy ang suot, at may natural na elegance kahit nakakainsulto ang ngiti niya.“Excuse me?” I said, trying to keep my voice level, kahit ramdam kong nanginginig ang boses ko sa loob.She tilted her head, eyes still on me. “You heard me, sweetheart. Don’t worry. I’m not here to steal your title. Just checking if you’ve adjusted to playing pretend.”I almost stepped forward, but Ammir’s voice came low behind me.“Calista.”Calista.So ito na nga siya.His past. His ex.At base sa mga sinabi niya, hindi lang basta-basta ex. Someone who knew the game. Someone who thoug
Naia Isadora Lastra’s POVAng tahimik ng umaga, pero hindi tahimik ang isip ko.For the first time in years, nagising akong hindi sumisigaw si Lorraine. Walang pang-aalipusta, walang patutsada. Pero kahit wala siya dito, ang bigat pa rin sa dibdib ko.Tumayo ako at nagsuot ng robe. I peeked outside my room—wala si Ammir. The kitchen was clean, the couch untouched.Siguro may meeting.Sa isang banda, parang relief. Sa kabilang banda… bakit parang may konting lungkot?“Don’t overthink it, Naia,” bulong ko sa sarili ko.I made coffee and sat on the edge of the long couch. Isinandal ko ang likod ko at pinikit ang mata ko sandali.Maya-maya, narinig ko ang pagbukas ng pinto.Tumayo ako agad, medyo taranta. Pero inayos ko ang sarili ko—kailangan kong magmukhang composed.He walked in wearing a crisp navy suit, with the top button undone, his sleeves rolled slightly. May hawak siyang dalawang paper bag.“Breakfast,” sabi niya habang inilalapag ito sa counter. “I had to meet a board member ea
Pagdilat ng mata ko, hindi agad ako kumilos.Tinitigan ko lang ‘yung ceiling habang tahimik ang paligid—walang tahol ng aso, walang yabag ng yaya, at higit sa lahat, walang ingay ng babaeng ubod ng arte sa umaga. Sa wakas, wala si Lorraine.Ngunit kahit gaano katahimik at kalinis ang kuwartong ‘to, hindi ko pa rin ramdam na akin ‘to.Bumangon ako, hinila ang kumot, saka napalingon sa paligid.Gray.White.Black.Ganito ang theme ng buong condo ni Ammir—halatang walang palamuti o kahit anong emosyon. Lahat may structure, may ayos. Parang masyadong planado ang bawat sulok ng unit na ‘to, gaya ng planado rin ang “kasal” naming dalawa.Lumapit ako sa bintana at tinignan ang cityscape. Ang ganda, oo. Pero bakit parang ang lungkot?Tumigil ako sa pag-iisip at pinilit na bumaba. Hindi puwedeng matulog lang ako buong araw. Ayoko ring magmukhang tamad sa paningin ni Ammir. Although, let’s be honest, wala naman akong dapat patunayan sa kanya. This is a contract, not a romance.Pero kahit ‘yun a
Ammir Alejandro Silvestri’s POVMinsan, ang katahimikan mas malakas pa sa kahit anong sigawan.Tahimik ang buong Lastra mansion nang dumating ako para dalhin ang kontrata. Isang linggo na ang nakalipas mula nung gabi na ginugol namin ni Naia sa ilalim ng kumot. Ngunit ngayon, wala ni kaunting emosyon sa mukha niya nang binuksan niya ang pinto ng opisina ng ama niya kung saan kami mag-uusap.Nasa tabi niya si Lorraine, nakataas ang kilay, tila hindi pa rin matanggap ang presensya ko sa bahay nila. Pero wala akong pakialam sa tingin niya. Ang mahalaga lang, si Naia ang kaharap ko ngayon.Tahimik kong inilatag ang folder ng papeles sa lamesa. “Nandiyan ang lahat. Clear terms. No romantic obligation, just six months of acting married in public. You'll get paid fairly. You'll have your space.”“‘Acting married,’” ulit ni Naia habang pinipihit-pihit ang pen sa daliri niya. “Paano kung hindi ako marunong umarte?”“Then don’t act,” sagot ko. “Just stay beside me and be quiet. That’s enough.”
Naia Isadora Lastra’s POV"You're going to be my bride... on paper."Parang may pumitik na string sa dibdib ko. Tumingin ako kay Ammir, naghihintay na mag-joke siya. Na tatawa siya at sasabihing, “Relax, Naia. Prank lang ‘to.”Pero hindi. Steady lang ang tingin niya. Seryoso. Walang bakas ng lalaking nakasama ko kagabi sa ilalim ng kumot.“Excuse me?” nasambit ko sa wakas.“Naia,” muling sabi niya, calm pero firm. “I’m proposing a contract marriage.”Tumingin ako sa paligid. Kay Lorraine na halatang hindi makapaniwala. Kay yaya Minda sa gilid, nanonood na parang may teleserye sa harapan niya. At kay Ammir ulit—na para bang walang ibang tao sa paligid kundi ako lang.“Hindi ako engaged,” sabi ko, sabay tawa. "Hindi rin ako baliw. So bakit—"“It's business,” putol niya. “Not love.”Napatawa ako, pero ‘yung tawang para na akong mababaliw."Business?!""You'll understand everything once we talk in private," aniya.Ilang hakbang lang ang pagitan namin pero parang may buong mundo sa pagitan
Naia Isadora Lastra's POVMabigat ang ulo ko. Nanlalambot ang katawan. Pumikit ako ng mahigpit habang pilit inaalala ang nangyari kagabi.Alak. Sayaw. Halik.Kamay niya sa beywang ko.Kama.Ungol.Dila niya sa pagitan ng hita ko.Pucha. Hindi panaginip 'yon.Pagdilat ko, naramdaman ko agad ang sikip ng dibdib ko—literal. Naka-kumot ako pero walang kahit anong saplot sa ilalim. At sa tabi ko, naroon siya.Nakahubad pa rin. Mahimbing ang tulog. Ang buhok niya, magulo sa isang sexy na paraan. May liwanag mula sa bintana na tumatama sa defined niyang jawline at dibdib.Andun pa rin ang amoy niya sa bedsheet. Kahit anong pilit kong pigilan ang sarili ko, naalala ko pa rin ang bawat ulos kagabi. 'Yung paraan ng paghawak niya, 'yung titig, ‘yung boses niyang pa-ungol habang sinasabi ang pangalan ko.“Sh*t, Naia… you feel fcking perfect.”Napalunok ako. Bakit ba parang ako pa 'yung may kasalanan? One-night stand lang 'to. No strings attached. I’m a grown woman. Pwede kong gawin ‘to.Right?Ri
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments