Novel-novel oleh Sky_1431

Pigil ang hiningang nakapikit si Russell habang patuloy na binubunot ni Kurt ang balang tumama sa kanyang hita. Si Marcelo ang personal niyang doktor at matagal ng kaibigan."How many bullets do I have to deal with, Russ?" Iritado man ang tinig ay halata namang nag-aalala ito para sa kaibigan."Ang mahalaga ay buhay pa rin," nakangising sagot ni Russell kahit na halos naliligo na siya sa sarili niyang pawis."Hindi man lang tumatalab ang anesthesia sa iyo.""Makapal na yata ang balat ko," biro niya pa kahit hindi na maipinta ang kanyang mukha."Ang sabihin mo gabi-gabi ka na lang lango sa alak. Lagi ka na ngang natatamaan ng bala, hindi ka pa conscious sa mga kinakain o iniinom mo," sermon nito sa kanya. "Kung ayaw mong maagang mawalan ng tatay si Amora, umayos ka naman."Natahimik naman si Russell. Hindi niya naman masisisi ang kaibigan dahil tama naman ito.Tatlong taon na rin ang nakalipas simula nang maging ganito siya. Gabi-gabi siyang umiinom hindi dahil sa lasenggero siya pero

Nang mahimbing na ang tulog ni Amora ay dahan-dahang bumangon si Evie mula sa pagkakayakap nito sa kanya. Napagod yata ito sa cooking at baking session nila kanina kaya kahit anong galaw ng kama ay hindi ito magising-gising.Niligpit niya muna ang mga nagkalat nitong laruan sa sahig. Pagkatapos ay muling sinulyapan ito at inayos ang pagkakakumot dito. Nang kampante na siyang nasa maayos na ang lahat ay dahan-dahan siyang lumabas ng kwarto nito.Muntik na siyang mapatakbo dahil sa pagkakagulat nang makitang may nakaabang sa kanyang paglabas. "Manang naman, eh," bubulong-bulong na reklamo niya."Kumain ka muna at pinagbalot ko na rin ng pagkain si Sunshine," nakangiti nitong saad sa kanya at kaagad na hinila ang kamay niya.Si Manang Lorna ay ang mayordoma sa mansyon ng mga Lacroix. Matagal na siyang nanilbihan dito. Bukod sa kanya ay may mga katulong pa rito. Si Amora lang at si Russell ang nakatirang Lacroix dito. Patay na ang mga magulang ni Russell at may nag-iisa siyang kapatid na

Nagpakawala ng isang malalim na buntonghininga si Evie, isang hiningang hindi niya namalayang pinipigil pala niya. Naramdaman niyang gumaan ang pakiramdam niya kahit may panibagong kaba na agad pumalit. She had just agreed to work for a man na parang embodiment ng power and control, at hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng desisyong ‘yon.“Mabuti kung ganon,” sabi niya, pilit sounding confident. “Kailan mo ako gusto magsimula?”“Ngayon mismo,” mabilis na sagot ni Russell. Katulad ng dati, firm at walang bahid ng pag-aalinlangan ang boses nito. “Amora is waiting for you.”Napakunot ang noo ni Evie. “Ngayon agad? As in?”Tumaas ang kilay ng lalaki. “Do you have a pressing engagement?”Sinamaan niya ito ng tingin, pero tila wala lang kay Russell at bahagyang ngumisi pa, obviously entertained sa inis niya.“Sige, ngayon na ako magsisimula,” mutter niya. “Pero hindi ibig sabihin non ay ikaw ang masusunod sa lahat ng bagay. Hangga’t hindi pa fully recovered ang kapatid ko kailangan ko

Gulong-gulo ang isip habang naglalakad-lakad si Evie sa hallway sa labas ng kwarto ng kanyang kapatid. Hindi mawala sa isip niya ang nangyari kanina. Hindi siya makapaniwala sa mga lalaking may dalang baril na itinutok pa talaga sa kanya.Pumasok siya sa elevator pero kaagad din siyang lumabas para umiikot at bumalik sa hallway. Hindi na lang siya pumasok sa kuwarto ni Sunshine. Ayaw niyang makita siya nito na balisa at nag-alala pa. Hindi nawawala sa isip niya ang eksena sa kanina. Iyong batang babae na parang nakita sa kanya ang sagot sa matagal na nitong hinahanap at ang ama nito na kahit nakakakaba ay may kakaibang dating.Nagulat siya nang biglang may humawak sa braso niya. Mabilis siyang humarap at handa na sanang ipagtanggol ang sarili pero isang lalaking matangkad at maskulado ang bumungad sa kanya. Matikas ang mukha nito at malamig ang mga mata. Tinawag ito ni Amora kanina na Bruce. Ito rin iyong nanutok ng baril sa batok niya kanina."Kailangan mong sumama sa akin," malamig

Nakatingin si Russell kay Evie habang nagmamadali itong maglakad papunta sa elevator. Ang buhok nitong unti-unting nakakalas mula sa pagkakatali at ang suot nitong napakapangit na palda ay humahampas sa hangin habang gumagalaw ito.Nagsara ang elevator nang makasakay ito at tuluyang naglaho ang babae. Umigting ang mga panga ni Russell. Pilit tinatago ang inis na matagal nang kumukulo sa kalooban niya."Daddy, are you sure she's not mommy?" mahina ang boses ni Amora. Para bang tanong niya iyon sa sarili kaysa sa ama niya.Tumingin siya pababa sa anak at nakita ang mga luha sa pisngi nito. Sanay na siya sa mga tanong ni Amora lalo na kapag may bago itong kinahuhumalingan. Pero ito? Ang pagiging attached niya sa isang babaeng ngayon lang niya nakita? Iba ito."She's not your mother, Amora," sagot niya pero bahagyang pinalambot ang tono para sa bata kahit ramdam niyang unti-unti na itong lumalayo sa kanya."But she looked at me like mommy would," bulong ni Amora habang mahigpit ang hawak

Five hundred thousand pesos...Saan siya kukuha ng ganon kalaking pera?Kinagat ni Evie ang kanyang ibabang labi habang nanginginig ang mga tuhod na nakalapat sa sahig. Pilit pinipigilan ang panginginig ng mga kamay. Nakatingin lang siya sa doktor. Naririnig niya itong nagsasalita pero wala siyang naiintindihan sa mga sinasabi nito. Ang laman lang ng isip niya ay kung paano siya makakakuha ng five hundred thousand pesos para sa operasyon ng kapatid niyang si Sunshine.Hindi lang iyon, may iba pa siyang hospital bills na kailangang bayaran bukod pa sa mismong surgery fee. Parang nagkakandaleche-leche na ang buhay niya at wala siyang magawa para pigilan iyon."Miss Galton?" tawag ng doktora sabay pitik ng daliri sa harap ng mukha ni Evie.Napatalon siya at kaagad na nagpakawala ng ngiting puno ng paghingi ng tawad. "D-Doc? May s-sinasabi po kayo?" tanong niya."Ayos ka lang ba?" Tanaw sa mukha ng doktora ang pag-aalala. "Pansin kong kanina ka pa wala sa sarili mo.""Ayos lang po ako," p