Novels by aofap1985

“ตกลงว่าไงครับ จะทำบุญทำทานกับเด็กยากไร้แบบพี่มั้ยครับ” ธีธัชเอ่ยออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ไม่ว่าวันนี้เธอจะห้ามเขายังไง เธอคิดว่าเขาคงจะไม่ยอมหยุดแน่ๆ“อืม” ทอไหมพยักหน้าด้วยความเขินอาย นั่นทำให้อีกฝ่ายดีใจเป็นอย่างมาก ใบหน้าสันซอกไซร้ที่ซอกคอขาวของหญิงสาว ก่อนที่มือของชายหนุ่มจะค่อยๆ รูดซิปชุดเจ้าสาวแสนสวยลงไปอย่างรวดเร็ว และจัดการถอดมันออกจากแขนทั้งสองข้างของทอไหม จนตอนนี้ชุดเจ้าสาวแสนสวยลงไปกองอยู่ที่บั้นเอวของเธอ และแน่นอนว่าธีธัชไม่ได้ใจร้อน เขาค่อยๆ เปลี่ยนไปจัดการกับราเซียไร้สายของทอไหม ซึ่งมันก็หลุดออกไปได้อย่างง่ายดาย เพราะความช่ำชองของเขาร่างสูงละใบหน้าคมสันออกจากซอกคอขาวของหญิงสาว ก่อนที่จะมาจัดการกับปราการต่างๆ ที่ปิดบังร่างงามไว้ เริ่มจากชุดเจ้าสาวแสนสวยที่ถูกกำจัดออกไปเป็นอย่างแรก ก่อนที่จะตามด้วยแพนตี้จิ๋วสีหวาน ส่งผลให้ตอนนี้ร่างบางเปลือยกายล่อนจ้อนให้เขาเชยชมความงามจากร่างของเธอและธีธัชก็ไม่พลาดที่จะเชยชมความงามจากร่างงามของทอไหม เธอสวยมากจริงๆ สวยไปหมดทั้งร่าง ทำให้เขามองด้วยความหลงใหล ส่วนร่างบางที่ตอนนี้มีสติสัมปัชชัญญะทุกอย่าง ก็ต้องตัวแดงด้วยความเ

งานแต่งงานในช่วงเย็นถูกจัดขึ้นที่สวนของรีสอร์ทเช่นเดิม มีซุ้มดอกไม้ที่ถูกจัดขึ้นใหม่ในช่วงเย็นอีกครั้ง และก็มีเวทีที่เพิ่งจะเนรมิตขึ้นหลังจากที่จบงานช่วงเช้า เค้กปอนด์ใหญ่ตั้งอยู่ที่หน้าเวที ตอนนี้เจ้าบ่าวเจ้าสาวกำลังยืนอยู่บนเวที เพื่อรับโอวาทจากท่านประธานในพิธี ซึ่งท่านก็คือผู้ว่าราชการจังหวัดนั่นเองหลังจากที่ผ่านช่วงสัมภาษณ์ความรู้สึกของบ่าวสาวเรียบร้อยแล้ว ก็มาถึงพิธีตัดเค้ก และจบลงที่การโยนช่อดอกไม้เจ้าสาว คนที่รับช่อดอกไม้ได้ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ธีรนัยนั่นเอง เล่นเอาทุกคนในงานปรบมือเสียงดังเกรียวกราวกันเลยทีเดียว“เจ้าสาวคนต่อไป มาเป็นเจ้าสาวของพี่มั้ยครับ” แมนสรวงอาสาเป็นเจ้าบ่าวทันที เมื่อสาวที่เขาพยายามเกี้ยวมาหลายปีรับช่อดอกไม้ได้“ถ้ามีแค่พี่แมนพีชยอมขึ้นคานค่ะ” ธีรนัยตอบด้วยความมั่นคง“ใจร้ายที่สุด พี่ต้องทำยังไงน้องพีชถึงจะยอมให้โอกาสพี่บ้าง” แมนสรวงเอ่ยออกมาอย่างท้อๆ“ไม่ต้องทำยังไงหรอก เพราะฉันไม่ยกน้องสาวให้คนอย่างแกหรอก น้องสาวฉันได้น้ำตาเช็ดหัวเข่าแน่ๆ ถ้าเผลอไปรักคนอย่างแก” ธีธัชเดินมาหาคนทั้งคู่ที่ยืนสนทนากันอยู่“ใจร้ายทั้งพี่ทั้งน้องเลย น้องไหมช่วยพี่ด้วยนะครับ สอ

เช้าวันต่อมา คุณธีราภรณ์และคุณทอฝันก็ไปพบพระอาจารย์ดำ เพื่อขอฤกษ์แต่งงานให้กับบุตรสาวและบุตรชายของทั้งสองท่าน พระอาจารย์ดำให้ฤกษ์แต่งงานที่เร็วที่สุด นั่นก็คืออีกสามสัปดาห์ต่อจากนี้ แม้ว่าจะเร็วเป็นอย่างมาก แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองก็ต้องเอาฤกษ์นี้ เพราะไม่อย่างนั้นก็จะมีฤกษ์ดีอีกทีคือห้าเดือนข้างหน้า ซึ่งธีธัชคงไม่มีวันยอมหรอก งานนี้บุตรชายที่บ้าดีเดือดของคุณธีราภรณ์ได้ฉุดบุตรสาวของคุณทอฝันหนีตามกันไปแน่ๆทั้งสองท่านกลับมาแจ้งข่าวดีแก่บุตรสาวและบุตรชายของแต่ละฝั่ง ทอไหมนั้นรู้สึกหวิวๆ เหมือนกัน นี่เธอต้องแต่งงานจริงๆ ใช่มั้ย ส่วนธีธัชนั้นดีใจมากที่ฤกษ์แต่งงานไม่นานเกินรอแบบนี้ เขายังกังวลอยู่เลย ถ้าฤกษ์แต่งงานมันนานกว่านี้ เขาคงแทบจะทนไม่ไหวแน่ๆออร์แกไนเซอร์ที่ดีที่สุดในจังหวัดถูกเรียกเข้ามาคุยเรื่องนี้ทันทีในวันนี้ เพราะผู้สูงวัยทั้งสองคนต้องการให้งานแต่งงานที่ออกมาดีที่สุด สมฐานะคนดังประจำจังหวัด งานแต่งที่เรียกว่าเงินต่อเงินก็ได้ สมฐานะทั้งทางด้านฐานะครอบครัว และเหมาะสมทางด้านหน้าตา ราวกับกิ่งทองใบหยก สวยหล่อสมกัน แต่ก็ทำให้หลายคนประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อทราบข่าวว่าทั้งสองจะแต่งงานกัน

“ไม่มีใครเชิญพี่มาหรอก แต่พี่มาทันได้เห็นละครรักของเพื่อนพี่พอดี” แมนสรวงเอ่ยเชิงล้อๆ มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าทั้งสองคนนั้นรักกัน เพียงแต่ยังเขินอายที่จะแสดงความรักต่อกัน“เหลือเชื่อ นี่คุณน้ากับคุณแม่ทำแบบนี้ รู้มั้ยครับว่าผมจะพาไหมหนีแล้ว ถ้ายังไม่ยอมให้เราสองคนแต่งงานกัน” ธีธัชเอ่ยออกมาเสียงงอนๆ ทุกคนรุมแกล้งเขากับทอไหม ไม่ได้ดูสภาพของเขาเลยสักนิด เขาแพ้ท้องแทนเมียจนแทบจะยืนไม่ไหว ก็เล่นจัดเต็มกันแบบนี้ มันน่าจริงๆ เขาน่าจะพาทอไหมหนีไปไกลๆ จากคนใจร้ายที่ยืนล้อมหน้าล้อมหลังอยู่นี่“ตกลงรู้สึกยังไงกับน้อง ถ้ายังปากแข็งน้าก็ไม่ให้น้องแต่งงานด้วยหรอก” คุณทอฝันหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี แต่ก็อดสงสารในสภาพของธีธัชไม่ได้ ถ้าพวกท่านไม่ได้แอบได้ยินทั้งสองคนคุยกัน พวกท่านอาจเข้าใจไปว่าธีธัชป่วยร้ายแรงก็ได้“รักครับ ผมรักและเทิดทูนไหม” แม้ว่าจะมีสภาพแย่แค่ไหน แต่ธีธัชก็อดไม่ได้ ที่จะตอบแบบทะเล้น ตามที่เขาเป็น“ทั้งรักทั้งเทิดทูนขนาดนี้ น้าคงจะไม่ยกลูกสาวให้ไม่ได้แล้วล่ะ” คุณทอฝันหัวเราะกับคำตอบของว่าที่บุตรเขย แต่เอาจริงๆ ก็คงจะเป็นบุตรเขยแล้วแหล่ะ ไม่อย่างนั้นท่านก็คงไม่มีหลานแบบนี้หรอก“พ

“แล้วแม่ต้องพูดอะไรล่ะ ในเมื่อแกไปทำลูกสาวเขาท้องแบบนั้น แม่ไม่ได้ติดใจอะไรหรอก แม่ให้เกียรติคุณน้าทอฝันเขาตัดสินใจ” จากคนที่เคยต้องการทอไหมเป็นสะใภ้ ตอนนี้กลายเป็นคนที่เฉยชาอย่างที่สุด ท่านอยากดูความพยายามของคนทั้งคู่ ดูซิว่าจะผ่านด่านทดสอบละครของพวกท่านมั้ย ในเมื่อเล่นละครกันก่อน เจอท่านแอนด์เดอะแกงค์เล่นละครกลับ เริ่มหน้าซีดๆ ตาแดงๆ ทั้งคู่แล้ว บอกเลยท่านอยากหลุดขำมาก แต่ก็ทำไม่ได้จริงๆ เดี๋ยวแผนแตก“แม่ทำไมทำแบบนี้ล่ะ ทำไมลอยตัวแบบนี้ แม่ต้องช่วยพูดกับคุณน้าทอฝันสิครับ ผมไม่มีวันแยกจากไหมหรอกครับ เราจะดูแลลูกไปด้วยกัน” ธีธัชเอ่ยออกมาจริงจัง ก่อนจะโอบร่างบางของทอไหมไว้ทันที เพื่อจะบอกทุกคนว่า ใครอย่าพรากทอไหมไปจากเขา ไม่อย่างนั้นเขาจะขอสู้ตายอยู่ตรงนี้ล่ะ ส่วนทอไหมก็ยอมให้เขาโอบไว้โดยไม่ได้ทำท่าทางรังเกียจเหมือนเมื่อก่อน เพราะตอนนี้เธอก็เริ่มรู้สึกกลัวว่าเธอจะสูญเสียเขาไปเช่นกัน“คุณน้อง พี่ให้สิทธ์คุณน้องเต็มที่ แล้วแต่คุณน้องจะตัดสินใจเถอะ พี่ละอายในสิ่งที่ลูกชายพี่ทำ พี่ไม่กล้าพูดอะไรแล้ว” คุณธีราภรณ์แสร้งทำหน้าเศร้า ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยท่าทางสลด ปฏิเสธที่จะช่วยบุตรชายอย่างจริงจั

เพียงไม่นานทั้งสองก็ถึงอำเภอที่ทอไหมจอดรถไว้ เธอลงไปเอารถของตัวเอง ก่อนที่จะแยกกันตรงนั้น แม้ว่าจะแยกกัน แต่ธีธัชก็ไม่ยอมขับรถออกไปก่อน เขารอทอไหม และขับรถตามเธอไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเธอเลี้ยวเข้ารีสอร์ท เขาจึงเร่งความเร็วที่จะกลับไปทำงานเหมือนกันเมื่อก่อนเขากลัวการแต่งงาน กลัวการผูกมัด กลัวทุกอย่าง แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รู้สึกถึงความกลัวนี้เลย เขายินดีที่จะให้ทอไหมผูกมัด วันนี้เขาไม่เสียใจเลยสักนิด ที่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องของทอไหม เขาพร้อมที่จะบอกผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายและขอขมาพวกท่าน แต่ติดอยู่ตรงที่ทอไหมยังไม่พร้อมก็เท่านั้น ไม่เป็นไร ในเมื่อตอนนี้เรื่องมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาอดใจรออีกนิดเดียวเท่านั้น เขาก็จะได้เป็นเจ้าของทอไหมอย่างที่เขาต้องการแล้วหลังจากที่แยกย้ายกัน ช่วงระหว่างวัน ธีธัชก็ทำงานตามปกติ แต่พอเริ่มเย็นๆ เท่านั้นแหล่ะ อาการเดิมก็กลับมา นั่นก็คืออาการแพ้ท้องแทนทอไหม ก็เป็นอีกแล้ว และวันนี้มันก็เล่นงานเขาหนักกว่าทุกวัน ลุกเดินยังลำบากเลย เขาไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากใครได้ เขาก็เลยต้องโทรหาทอไหมแน่นอนว่าทอไหมก็รีบมาด้วยความเป็นห่วง เธอวางสายจากเขาแล้ว เธอก็รีบขับรถไป