Where Dreams Wear A Suit
Si Elara Renoir ay isang babaeng matagal nang nangarap ng tunay na pag-ibig. Isang lalaking mamahalin siya sa mundong puno ng panlilinlang. Syempre, hindi mawawala sa kanyang listahan ang gwapo, mabango, at mayamang lalaki.
“Aminin na natin,” aniya, “hindi ka mabubuhay sa mundong ito kung hindi ka magiging praktikal.”
Hindi siya sakim o gold digger. Gusto lang niyang matiyak na ang buhay at pamilyang bubuuin niya ay magiging maayos at maginhawa. Naranasan na niya ang hirap at ayaw na niyang bumalik doon.
Then Rhett Alaric came into the picture.
Years ago, she saw him on a magazine cover. Young CEO, perfectly tailored suit, handsome and composed. His gaze was sharp yet calm. From that moment, he became her ideal man, someone she thought she’d only admire from afar.
But fate had other plans.
One quiet afternoon in a coffee shop, she looked up and there he was. The same man from that magazine, real and breathtaking. For a moment, she could only stare, realizing the man she once dreamed of was standing right in front of her.
Ngunit sa pinakanakakahiya pang pagkakataon ito nangyari. Hindi man lang tulad ng mga teleserye moments na may slow motion at background music.
Sa pagmamadali niyang maibigay ang kape, hindi niya namalayang natapunan niya ito ng mainit na kape—at sa mamahaling suit pa talaga nito bumagsak ang lahat!
Gulat. Pagkapahiya. Kaba. At oo, may halong kilig rin.
Ngunit nang magtama ang kanilang mga mata, malamig. Matapang.
He wasn’t just a man in a suit—he was the man everyone feared to disappoint.
At sa oras na iyon, alam ni Elara na hindi lang kape ang natapon niya, kundi pati ang unang impresyon niya sa lalaking matagal na niyang pinapangarap.
Read
Chapter: Chapter 6:ELARA’S POV:Malakas ang buhos ng ulan paggising ko ngayong umaga. Ramdam ko pa ang lamig ng hangin habang nakatanaw sa bintana. Makapal ang mga ulap at halos maglaho na ang langit sa tindi ng dilim. Panigurado, pahirapan na naman sa biyahe papuntang café.Nag-text pa ang NDRRMC. May paparating daw na bagyo. Kawawa na naman ang unang dadaanan nito. Paulit-ulit na lang… baha rito, baha roon. Hindi mo alam kung likas na sakuna o gawa ng mga kurakot na opisyal. Sa huli, ang mga tao at mga hayop ang kawawa. May masisira na namang mga kabahayan, imprastraktura at kabuhayan ng ilan.“Para po!” sigaw ko sabay kaway sa jeep. Tumigil ito sa tapat ng café kaya agad akong bumaba. Tulad ng dati, kailangan ko pang tumawid dahil nasa kabilang daan ang Elite Café. Sinilip ko muna ang kaliwa’t kanan, ayokong maulit ang kamalasang muntik na akong masagasaan noon.Hawak ang payong, mabilis akong tumawid. Pero kahit may panangga ako, halos walang silbi dahil sa lakas ng hangin. Ang mga patak ng ulan, pa
Last Updated: 2025-11-11
Chapter: Chapter 5:ELARA'S POV:“Anong nangyari ba’t absent ka kahapon?” tanong ni Clarie habang nililinis ang counter. Kita sa mukha nito ang halong curiosity at concern.“Muntik na akong mabangga ng sasakyan.” mahinang sagot ni Elara, habang pinupunasan ang mesa. “Pero hindi naman ako natamaan. Dinala lang ako sa hospital.” Napabuntong-hininga siya.Biglang napatigil si Clarie. “Hala! Ano’ng sabi mo? Muntik ka nang mabangga? Kumusta ka na ngayon? May sugat ka ba?” sunod-sunod na tanong nito, bakas ang pag-aalala sa mga mata.Ngumiti si Elara, pilit na pinapakalma ang kaibigan. “Okay na ako. Wala naman akong sugat. Medyo nagulat lang talaga ako sa nangyari.”Pero sa loob-loob niya, hindi talaga siya okay. Dahil sa muli nilang pagkikita mula nang araw na ‘yon, mas lalo lang nitong ginulo ang puso at isip niya.“Mabuti naman kung gano’n,” sagot ni Clarie, sabay halukipkip. “Sino nga pala yung muntik nang makabangga sa’yo?”Doon biglang uminit ang pisngi ni Elara. Parang sabay-sabay na naglakbay ang init
Last Updated: 2025-11-04
Chapter: Chapter 4:ELARA’S POV:Habang abala si Elara sa pagluluto ng kalderetang baka, biglang nag-notif ang cellphone niya. Rest day niya ngayon kaya siya muna ang nagluto para makapagpahinga ang kanyang ina. Pinatay niya ang kalan at kinuha ang phone.Lennox Drevin: Hi best friend! I just want to let you know that I’m going home. Did you miss me?Napangiti siya nang mabasa iyon. “Si Lennox talaga…” bulong niya, saka halos muntik nang mabitawan ang telepono nang bigla itong tumawag ng video call.“Hello! Kumusta ang Canada? Nakabingwit ka na ba ng chix mo?” biro niya agad.“Wow, ganun agad?” drama ni Lennox habang kunwaring hinahawakan ang dibdib niya. “You didn’t even say you missed me too. I’m hurt!”“Eeew, drama mo!” inirapan niya ito. “Kailan flight mo?”“Bukas! Sama ka sa pagsundo?” ngisi nito.“Sayang, may duty ako. Kung wala lang sana…”Saglit na natigilan si Lennox, may lungkot na dumaan sa mga mata bago ngumiti uli. “It’s okay. I’m a big boy now.”“Good. Ingat sa flight mo.”“See you soon!”N
Last Updated: 2025-11-04
Chapter: Chapter 3:ELARA'S POV:Ilang araw matapos ang unang encounter nila, hindi pa rin mawala sa isip niya si Rhett Alaric. The man who’s been living rent-free in her mind and dreams for years. Hindi man maganda ang naging simula nila, she couldn’t help but admire him. There was something about his presence the way he carried himself, the quiet confidence in his eyes na hindi niya makalimutan.Imposibleng maging sila, alam niya ‘yon. Pero siya na ang naging standard niya pagdating sa ideal guy. Kaya siguro kahit ilang beses pa siyang ligawan ng iba, she always ends up comparing them to him. Wala eh, no one came close.At sa wakas, nalaman na rin niya kung sino ang lalaking matagal na niyang iniisip. Pero mapaglaro nga siguro ang tadhana, dahil kung kailan niya nalaman, saka pa siya nakagawa ng hindi magandang impresyon sa unang pagkikita nila.Narinig niyang humikab si Theo, dahilan para maputol ang paglalakbay ng isip niya. “Nakakaantok naman,” pabulong nitong reklamo.Binalingan niya ito. “Wala nam
Last Updated: 2025-11-04
Chapter: Chapter 2:RHETT’S POV:He usually lets his secretary make his coffee, but today he decided to step out and grab one himself. Maybe a quick break from work would help ease the stress piling up from deadlines and meetings.The Elite Coffee Shop seemed perfect, cozy, quiet, and not too crowded. Just what he needed to breathe a little.But maybe fate had other plans.Because just a few minutes after he entered, someone accidentally spilled hot coffee on his expensive suit.He looked down, brows furrowing at the brown stain spreading on the lower part of his suit. Then his eyes slowly lifted toward the trembling woman in front of him. He caught a glimpse of her ID, Elara Raenor.Cold eyes. Tight jaw. What a way to start his day!“S-Sorry talaga, sir! Hindi ko sinasadyang mabuhusan kayo ng kape,” the girl stammered, eyes wide and watery, panic clear in her voice.He could already feel other customers glancing their way. He hated attention. He hated wasting time even more. His patience was wearing thi
Last Updated: 2025-11-04
Chapter: Chapter 1:Elara Raenor had one simple dream, ang makapagtapos ng pag-aaral.Mula pa pagkabata, alam na niya kung gaano kahalaga ang edukasyon. Hindi madali, pero ginawa niya ang lahat para makakuha ng scholarship. Sa dami ng applications, sa countless sleepless nights, at sa mga panahong halos gusto na niyang sumuko, hindi siya tumigil.Panganay siya sa tatlong magkakapatid.At alam mo naman kapag panganay, automatic kang sandigan ng pamilya. Maraming nakaatang na responsibilidad. Minsan nakaka-pressure, pero may kakaibang saya kapag nakakatulong ka.Pero sa likod ng bawat ngiti, may mga gabing gusto niyang magpahinga. Gusto niyang maging bata ulit, kahit sandali lang.Pagkalipas ng ilang taon ng pagsusumikap, nakamit din niya ang matagal niyang pinapangarap.Finally, she graduated from a known university in Pampanga Bachelor of Science in Industrial Technology, Major in Food Service and Management. Ang saya ng pamilya nila noon. Kahit simple lang ang handa, ramdam niya ang labis na pagmamalaki
Last Updated: 2025-11-04
LOGIN
