Novels by Eleven Everleigh

“Paanong… paanong virgin ka?” humiwalay siya sa akin, at nananakit pa rin ang buo kong katawan. Nakapikit nang mahigpit ang mga mata ko.“Sagutin mo ako, Anne!” galit siyang sumigaw. Sumalubong ang kilay ko at tiningnan ko siya. Sa madilim na ilaw, nakita ko siyang humihingal at galit na galit na nakatingin sa akin.“Ano ang ikinagagalit mo? Kasalanan ba kung virgen? Hindi ka ba dapat maging ipinagmamalaki dahil winasak mo ang aking kalinisan? Hindi ka dapat nagagalit ngayon. Dapat ay mas lalo kang masaya!” sarkastiko kong sagot. Hindi ba siya puwedeng maging mas marahan? Una kong beses iyon at ang laki ng ari niya ay sumira sa akin nang marahas.“Fuck, Anne!” mas marami pang mura ang sinabi niya habang dinaganan ang labi ko. Napakawalang-hiya niya, sinasaktan ako sa bawat malalim at agresibong halik. Ano ba talaga ang problema ng lalaking ito?“I-Isagani... dahan-dahan, pakiusap...” pakiusap ko, tumutulo na ang luha sa pisngi ko. Hindi siya sumagot, pero naging mas malambot ang halik

Huminga ako nang malalim at pumikit. Nang imulat ko ang mata ko, nilakasan ko na ang loob ko para mag-doorbell. Pinindot ko ang pindutan na iyon na parang papasok ako sa kamatayan ko. Oo, mamamatay na ako sa kaba!Si Isagani ang nagbukas ng pinto at halos lumuwa ang mata ko sa suot niya—wala siyang damit, tanging isang kulay abong tuwalya lang ang nakabalot sa bewang niya.“Pasok. Titigan mo ang katawan ko sa loob, hanggang magsawa ka,” biro niya. Umiwas ako ng tingin at sinubukang balewalain ang sinabi niya. Alam kong naglalaro siya, at ginagamit niya ang nararamdaman ko. Hindi ko lang inasahan na ganito pala kalakas ang epekto niya sa akin. Literal na sobrang bilis ng tibok ng puso ko.Tahimik ang silid habang inakay ako ni Isagani sa isang sofa. Ito ay isang set ng itim at malalaking upuan na may eleganteng disenyo. Ang buong lugar ay nagpapahiwatig ng karangyaan at kagandahan. Walang anuman dito na mukhang mura.“Kumain ka na ba ng hapunan?” tanong niya. Gusto kong magsinungaling,

Gumising ako nang maaga kasi gusto kong one hour akong mas maaga sa scheduled interview. Ang M&Co Inc. ay isang global company na may remarkable achievements sa field nila. At kung makakapag-trabaho ako doon, sigurado akong higher salary ang makukuha ko.Tumayo ako sa harap ng salamin, tinitingnan ang sarili ko. Naka-pencil cut skirt ako, may white buttoned blouse sa loob na tatakpan ng black coat. Ngumiti ako at pakiramdam ko, professional na talaga akong tignan. Kailangan ko lang talaga ng mas maraming confidence.Pagkatapos ng kaunting breakfast, lumabas na ako ng bahay habang inuulit-ulit ko sa isip ko ang isang mantra. I will get the job… I will get the job.Nang dumating ako sa isa sa pinakamalaking buildings sa buong Manila, ramdam ko ang tibok ng puso ko na mas mabilis pa sa normal na tibok nito. Pero nagawa kong magbigay ng ngiti at magpakita ng confident demeanor.Akala ko ako ang pinakamaagang dumating, pero mayroon na palang tatlong applicants na naghihintay. Tiningnan nil