Chapter 3

“Paanong… paanong virgin ka?” humiwalay siya sa akin, at nananakit pa rin ang buo kong katawan. Nakapikit nang mahigpit ang mga mata ko.

“Sagutin mo ako, Anne!” galit siyang sumigaw. Sumalubong ang kilay ko at tiningnan ko siya. Sa madilim na ilaw, nakita ko siyang humihingal at galit na galit na nakatingin sa akin.

“Ano ang ikinagagalit mo? Kasalanan ba kung virgen? Hindi ka ba dapat maging ipinagmamalaki dahil winasak mo ang aking kalinisan? Hindi ka dapat nagagalit ngayon. Dapat ay mas lalo kang masaya!” sarkastiko kong sagot. Hindi ba siya puwedeng maging mas marahan? Una kong beses iyon at ang laki ng ari niya ay sumira sa akin nang marahas.

“Fuck, Anne!” mas marami pang mura ang sinabi niya habang dinaganan ang labi ko. Napakawalang-hiya niya, sinasaktan ako sa bawat malalim at agresibong halik. Ano ba talaga ang problema ng lalaking ito?

“I-Isagani... dahan-dahan, pakiusap...” pakiusap ko, tumutulo na ang luha sa pisngi ko. Hindi siya sumagot, pero naging mas malambot ang halik niya.

“Halikan mo ako pabalik!” hiling niya. Natakot ako na baka saktan niya ako ulit, kaya sinunod ko na lang ang gusto niya, at hinalikan ko siya pabalik.

Ngayon, lalo pang tumitindi ang halik niya, at nagsisimula na akong ipagkanulo ng sarili kong katawan. Kusang sumasagot ito sa mga haplos niya. Ang mainit niyang palad ay humahaplos sa balat ko, sinusunog ito sa sensasyon na hindi ko kayang pangalanan.

Masarap, sobrang sarap pala!

“Anne...” ungol niya sa pangalan ko habang bumaba siya para halikan ang leeg ko, dinidilaan ang balat ko at pinapangarap akong humingi pa. Napahinga ako nang malalim nang ang matigas niyang kamay ay yumakap sa dibdib ko at nagsimulang masahiin ito, at kiskisin ang u***g ko.

“Ahhh,” ungol ko nang bumaba ang mga halik niya sa pagitan ng dibdib ko, pagkatapos ay nilamon niya ang isang u***g. Lumundag ang katawan ko at hinawakan ko nang mahigpit ang buhok niya. Nakalimutan ko na ang sakit sa gitna ko dahil ang tanging nararamdaman ko na lang ay ang basang-basa kong pagkababae.

“Susubukan kong ipasok ulit sa iyo... mag-iingat ako sa pagkakataong ito,” bulong niya sa tainga ko, pagkatapos ay dinilaan iyon. Umungol ako habang tumitindig ang balahibo ko sa batok at isa pang alon ng sensasyon ang dumaloy sa ugat ko.

“Oh... Shit!” napa-ngiwi ako sa sakit, pero hindi ko siya pinigilan. Nagpakatotoo siya sa pangako niya habang patuloy niyang ipinapasok ang ari niya sa loob ko, na nagpapalaki ulit sa masikip kong pader. Kinagat ko ang labi ko nang mahigpit at pinigilan ang ungol habang tuluyan niyang ipinapasok ang lahat.

Hindi siya gumalaw at hinalikan lang ako nang may passion. Parang sinisikap niyang pagaanin ang sakit. Hinahaplos din ng mga kamay niya ang gilid ng mga hita ko, at kailangan kong aminin na unti-unting nawawala ang sakit. Hindi ko inakala na ganito pala kalaki si Isagani. Pakiramdam ko, sobrang puno ang pagitan ng mga hita ko.

“Dahan-dahan akong gagalaw ngayon,” bulong niya. Ipinikit ko ang mata ko habang tumango ako at naghintay sa sakit. Sinimulan niya ang pagtulak nang marahan habang hinahalikan ang labi ko, pisngi, panga at maging ang leeg ko. Nagsisimula na rin akong masanay sa laki niya.

“Sa tingin ko, kaya ko na ang mas mabilis,” sabi ko sa kanya.

Tumigil siya at tumingin sa akin. “Sigurado ka?” tanong niya, mukhang nag-aalangan.

Tumango ako. “Oo.”

Sa senyas na iyon, nagsimulang bumilis ang paggalaw niya, at isang masarap na pakiramdam ang nagbigay-gulo sa sinapupunan ko.

“Damn! You are squeezing me in a tight grip. It’s so fucking good!” ungol niya at tinulak ang gitna ko nang marahas. Wala na akong hininga, nag-aabang sa kung anong sasabog sa loob ko. Hindi ito mailarawan, at ang mga kuko ko ay nakabaon na sa balat niya.

“Ohhh, Diyos ko!” sigaw ko, habang umabot ako sa kasukdulan. Ang lahat ay naging malabo, at sobrang bigat ng paghinga ko. Ramdam ko ang paghigpit ng aking laman sa loob ko at mas hinahawakan ang ari niya.

“Ayokong labasan pa. Gusto ko pang tamasahin ang masikip, mainit at madulas na pagkababae mo...” bulong niya at lalo pang tinulak nang mas malalim. Halos mawala na ako sa sarili ko sa kanyang walang habas na pagtulak. Napakalupit, pero wala akong nararamdamang sakit.

Napakasarap talaga.

Sa paglipas ng oras, ang mga tulak niya ay naging mailap, at umaangat ang likod ko para sa isa pang kasukdulan. Iyon na ang pang-apat ko para ngayong gabi at nanginginig ang buong katawan ko sa tuwing pinaparamdam niya iyon sa akin.

Ang gabi ay lumipas nang malabo, isang halo ng sarap at sakit, pag-ibig at galit. Sa oras na sumikat ang unang liwanag ng umaga at sumilip sa bintana, pakiramdam ko, ibang tao na ako.

“Gising ka na. Siguro, napagod ka talaga at napakahimbing ng tulog mo.”

Tiningnan ko kung saan nanggagaling ang boses niya. Nakaupo siya sa upuan. Sa harap niya ay tambak ng maraming dokumento. Mukhang sinusuri niya ang mga ito.

“Ahh...” ungol ko habang ramdam ko ang sakit sa pagkababae ko. Pati ang ulo ko, sobrang sakit. Ang buong katawan ko ay sumisigaw sa sakit.

Pakiramdam ko, malagkit ang katawan ko kaya kailangan kong maghugas. Bumaba ako sa kama at umungol ulit sa sakit. Ang mga hita ko ay nanghihina at nanginginig Pakiramdam ko, napakasarap noong ginagamit niya ako kagabi, pero ngayon, gusto ko na lang mamatay.

Binuhat niya ako. Pumasok kami sa banyo, at naghanda siya ng mainit na paliguan para sa akin sa pamamagitan ng pagpuno sa tub. Pagkatapos ay naglagay siya ng formula doon, at ang mabangong amoy ng lavender oil at peppermint ay pumuno sa hangin.

Akmang bubuhatin niya ako ulit, pero pinigilan ko siya. “Kaya ko na. Puwede ka nang bumalik sa trabaho mo.”

Kinakabahan ako, at hindi ko alam kung bakit galit na galit siya sa akin gayong nagiging mabait siya nang ganito. Nagsisimula na akong matakot.

“Bumili ang driver ko ng ilang damit para sa iyo. Pumili ka na lang mamaya,” pagpapaalam niya sa akin, pagkatapos ay umalis na sa banyo.

Agad na gumaling ang katawan ko nang lumubog ako sa tub. Gumugol ako ng halos isang oras sa paliligo, at bagama’t masakit pa rin ang buong katawan ko, pakiramdam ko, mas maayos na ako ngayon.

Tiningnan ako ni Isagani habang nagdadamit, hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Mukha siyang masaya, pero may bahid ng iba pa sa kanyang mga mata, isang bagay na nagpa-isip sa akin kung nagsisisi ba siya sa ginawa niya.

Habang naghahanda akong umalis, lumapit siya sa akin at inabot ang isang sobre, isang makapal na may lamang pera. “Para sa iyo ito. Isaalang-alang mo itong unang bayad. At ipadala mo sa akin ang account number mo at ipapadala ko sa iyo ang isang milyong dolyar na hiningi mo kanina. Napasaya mo ako, kaya ibibigay ko ‘yan sa iyo bilang reward," sabi niya, may makahulugang ngiti sa mukha.

Nagngalit ang ngipin ko sa sakit habang kinukuha ang sobre mula sa kanya, nanginginig ang kamay ko. Ngayon, isa na akong prostitute. Ikinakalat ko lang ang mga hita ko, at bibigyan niya ako ng pera. Ngumiti ako nang mapait habang tumingala ako kay Isagani, hinahanap ang mukha niya para sa anumang tanda ng lalaking minahal ko noon. Hindi! Mahal ko pa rin siya, alam ko iyon.

“Ito ba talaga ang gusto mo sa buhay mo? Ang balutin ng paghihiganti? Masaya ka na ba ngayon?” tanong ko, pakiramdam ko, sinaksak ang puso ko nang milyong beses.

Umiwas ng tingin si Isagani. Nakakuyom ang panga niya. “Naghihintay ang driver ko sa parking lot. Ihahatid ka niya sa bahay,” sagot niya nang walang emosyon. Ang atensyon niya ay bumalik na sa mga dokumento na tinitingnan niya kanina.

Hindi ako agad gumalaw at tiningnan ko lang siya. Pagkatapos, tumingin din ako sa magulong kama. Huminga ako nang malalim at pinilit ang sarili kong tumalikod at umalis sa lugar. Ang luha ko ay tumutulo na nang walang kontrol, sobrang sakit ng puso ko.

“Akala ko, didiretso ka sa trabaho ngayon?” tanong ni Mama, medyo nagulat. Iyon ang palusot na binigay ko sa kanya kahapon nang kailangan kong manatili kay Isagani.

“Masama po ang pakiramdam ko, Ma, kaya humingi ako ng day off sa boss ko,” sagot ko, iniiwasan ang mata niya.

“Ngayon ang unang araw mo sa trabaho at a-absent ka na? Talagang napaka-unawain naman ng boss mo,” sabi niya, nagdududa sa mga sinabi ko.

“Ma, pakiusap. Hindi ako handang makipagtalo sa iyo. Tanggapin mo na lang ito at bumili ka na ng mga stock para sa isang buwan,” inabot ko sa kanya ang sobre na ibinigay sa akin ni Isagani. Kinuha niya ito nang may naguguluhang tingin.

“Saan mo nakuha ito?” tanong niya, naghihinala. Umirap lang ako.

“Humiram ako. Sabi mo, naubusan na tayo ng lahat sa bahay, kaya humiram ako ng pera. At, nga pala, binigyan ako ng kumpanya namin ng isang milyong na loan. Ipadala mo na sa mga utangero na iyon, para tumigil na sila sa paninira sa atin!” pagpapaalam ko sa kanya. Mas lalo siyang nagulat ngayon.

“Nagsimula ka pa lang, at ngayon, wala ka na sa unang araw mo. Pero, binigyan ka ng kumpanya mo ng loan na ganoon kalaking halaga. Gumagawa ka ba ng ilegal na negosasyon ngayon, Anne?” inakusahan niya ako.

Tiningnan ko siya, nasasaktan at frustrated. Bigla siyang nagsisi. “Hindi ako si Papa, Ma! Hinding-hindi ako gagawa ng gano’n. Tanggapin mo na lang ang pera at magtatrabaho ako nang husto para kumita ng pera at bayaran ang lahat ng punyetang utang na ‘yan!”

Umalis ako at dumiretso sa kwarto ko. Tumutulo na naman ang luha sa pisngi ko habang ipinikit ko ang mata ko. Iniwan kami ng tatay namin na may dalawampung milyong utang, bukod pa sa iba pa niyang utang, at ginugulo kami ng mga taong iyon. May isang beses pa nga na muntik na akong ma-kidnap nang sinubukan nila akong ibenta sa prostitusyon.

Apat na magkakaibang trabaho ang ginawa ko para lang matapos ang kolehiyo at dahan-dahang bayaran ang mga utang na iniwan ng tatay ko. Kaya naman, sobrang saya ko nang natanggap ako sa M&Co Inc. Pero hindi ko inasahan na isa pang impyerno ang darating sa akin sa muling pagkikita namin ni Isagani.

Kinabukasan, maaga akong nagpunta sa opisina. Inihanda ko na ang sarili ko sa sermon ni Madel dahil sa pag-absent ko sa unang araw ko. Pero hindi iyon nangyari. Sa halip, ipinakita niya sa akin ang isang maluwag na opisina na katabi ng kay Isagani.

“Ito ang magiging workspace mo. Kung may kailangan ka, sabihin mo lang sa akin,” sabi niya. Ngumiti ako sa kanya.

“A-Anong... oras darating ang boss namin? Sa karaniwan bang oras?” nagawa kong sabihin at itanong, umiikot pa rin ang isip ko.

“Darating siya sa pagitan ng 8:00 hanggang 9:00. Kadalasan, nasa biyahe siya para sa negosyo. Kaya, hindi siya nagtatagal sa opisina niya nang higit sa isang linggo. Kailangan mong maging handa para doon dahil isasama ka niya kahit saan,” paliwanag niya. Napatanga ako, pero nabawi ko rin ang sarili ko.

“Naiintindihan ko. Kakailanganin ko pa ang tulong mo para matutunan ang lahat dito, kaya pakiusap, pagtiyagaan mo ako,” hiling ko.

Ngumiti siya habang nakasandal sa mesa ko. “Ako ang chief secretary at may dalawa pa sa labas. Kami ang bahala sa lahat tungkol sa kumpanya, habang ikaw naman ang bahala sa CEO namin. Mas tungkol sa personal niyang pangangailangan. Kaya, hindi mo na kailangang mag-alala nang sobra. Maging magaling ka lang sa pag-assist sa kanya dahil ayaw niya ng mga pagkaantala at kalat,” sabi niya. Nagulat na naman ako nang kaunti.

“Salamat, Madel,” sagot ko nang may awkward na ngiti. Tumango siya at nagpaalam sa akin.

Nang umalis si Madel, umupo ako sa upuan sa likod ng mesa ko, sinisikap na iproseso ang lahat. Naalala ko nang napakalinaw ang gabing tinanggihan ko si Isagani. Iyon ay isang masakit na desisyon, dahil sa takot at kawalang-katiyakan ko.

Akala ko, ginagawa ko ang tamang pagpipilian para sa kinabukasan ko. Pero ngayon, hindi ko maiwasang isipin kung ano sana ang nangyari kung nakita ko pa ang kalooban niya.