Chapter 2

Huminga ako nang malalim at pumikit. Nang imulat ko ang mata ko, nilakasan ko na ang loob ko para mag-doorbell. Pinindot ko ang pindutan na iyon na parang papasok ako sa kamatayan ko. Oo, mamamatay na ako sa kaba!

Si Isagani ang nagbukas ng pinto at halos lumuwa ang mata ko sa suot niya—wala siyang damit, tanging isang kulay abong tuwalya lang ang nakabalot sa bewang niya.

“Pasok. Titigan mo ang katawan ko sa loob, hanggang magsawa ka,” biro niya. Umiwas ako ng tingin at sinubukang balewalain ang sinabi niya. Alam kong naglalaro siya, at ginagamit niya ang nararamdaman ko. Hindi ko lang inasahan na ganito pala kalakas ang epekto niya sa akin. Literal na sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Tahimik ang silid habang inakay ako ni Isagani sa isang sofa. Ito ay isang set ng itim at malalaking upuan na may eleganteng disenyo. Ang buong lugar ay nagpapahiwatig ng karangyaan at kagandahan. Walang anuman dito na mukhang mura.

“Kumain ka na ba ng hapunan?” tanong niya. Gusto kong magsinungaling, pero kumakalam na ang sikmura ko. Wala akong gana kanina, pero ngayon gutom na gutom na ako.

“Hindi pa,” sagot ko.

“Naghanda ang kasambahay ko ng pasta at salad para sa hapunan. Halika at sumabay ka sa akin, dahil kakailanganin mo ng maraming enerhiya mamayang gabi. Baka hindi ka makalakad bukas,” nang-aasar niyang sabi. Napalunok ako sa takot.

Oo. Natatakot ako sa plano niya, pero wala akong kawala. Pumayag na ako, kaya kailangan kong maging matapang.

“Kung gano’n, gusto kong magpadala ka ng isang daang libo sa account ko. Kailangan ko ‘yun bukas ng umaga,” hiling ko. Tinaas niya ang kaliwang kilay niya, at ngayon ay mukhang nagulat siya. Pero sinalubong ko ang tingin niya, kahit na nanghihina na ang tuhod ko.

“Ipadadala ko mamaya. Sa ngayon, kumain muna tayo.” Tinalikuran niya ako at naglakad papunta sa kabilang silid. Agad akong sumunod dahil natatakot akong maligaw doon.

Umupo ako nang tahimik, at hindi ko maiwasang mapanganga sa sarap ng salad sa harap ko. Nagpasalamat ako pagkatapos niyang itulak sa harap ko ang plato na may pasta at agad akong nagsimulang kumain. Sobrang sarap talaga ng salad.

“Mukhang nagustuhan mo ang mga pagkain,” komento niya. Halos masamid ako dahil masyado akong nag-focus sa pagkain.

“Ang sarap,” pag-amin ko at sinubo ang isa pang malaking kagat.

Pagkatapos kumain, hindi ako halos makagalaw dahil sa sobrang kabusugan. Tumayo ako at akmang kukunin ang plato ko papunta sa lababo nang pigilan niya ako.

“May mga kasambahay dito, kaya hindi mo na kailangang gawin 'yan,” sabi niya, nakatitig nang matindi sa akin. Umiwas ako ng tingin dahil hindi ko kayang salubungin ang malalim niyang tingin.

Tumango ako. Naglakad siya palapit sa akin nang mabilis at hinalikan ako nang walang pasabi. Sobrang gulat ko kaya hindi ako nakagalaw. Halos dumoble ang paningin ko habang sinisikap ko siyang tignan. Nakapikit ang mga mata niya, at patuloy lang niya akong hinalikan, inaanyayahan akong sumagot sa halik niya.

Ipinikit ko ang mata ko at ipinulupot ang kamay ko sa leeg niya, hinalikan ko siya pabalik nang may pantay na init. Bahagya akong ngumiti, dahil kahit tatlong taon na ang lumipas, magaling pa rin siyang humalik. Si Isagani ang una at huling halik ko. At ngayong gabi, siya rin ang magiging una ko sa kama. Alam kong galit siya sa akin. Pero masisiyahan pa rin ako na ibigay ang lahat sa kanya.

“God! I couldn’t wait anymore. Let’s go!”

Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako palabas ng dining room. Dumiretso kami sa isang silid sa ikatlong palapag na may malaking pinto.

Binuksan niya ito, at bumungad ang isang marangyang silid-tulugan, madilim ang ilaw at puno ng simoy ng intimasiya. Sobrang bilis na naman ng tibok ng puso ko habang pumapasok kami, ang isip ko ay parang umiikot sa nagkakasalungatang emosyon.

Isinara ni Isagani ang pinto, at umalingawngaw ang tunog nito sa tahimik na silid. Lumapit siya sa akin, matindi at mapilit ang tingin.

“Tumingin ka sa paligid. Maibibigay ko na sa iyo ang lahat ng gusto mo ngayon, ‘di ba?” tanong niya, parang bulong. Pagkatapos, ipinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko at muling nagsimulang halikan ako nang malalim.

Kinabahan na naman ako, dahil parang lantad at mahina ako. Sinubukan kong tignan si Isagani ulit, naghahanap ng anumang bakas ng pagmamahal sa mata niya, pero malamig at nagbibilang lang ito.

“Isagani...” tinawag ko siya para tumigil. Malabo pa rin ang mata niya. “Paano ka naging ganito?” tanong ko.

Tumigas ang ekspresyon niya. “Gano’n talaga ang buhay, nagbabago ang tao. Saka, nagpapasalamat pa nga ako sa Diyos at inilayo niya ako sa babaeng tuso na tulad mo. Pero makukuha ko na ang lahat ng gusto ko ngayon,” bawi niya.

Kinagat ko ang labi ko, nagbabanta na namang tumulo ang luha. Hindi ako makapaniwala na ang lalaking minahal ko ay naging ganito, nag-iibang tao, nasakop ng paghihiganti.

“Wala akong balak saktan ka, Isagani,” nagawa kong sabihin. Naging matigas ang panga niya, at inihila niya ako palapit sa kanya, ang boses niya ay parang ungol.

“Pero sinaktan mo ako. At ngayon, malalaman mo kung paano saktan at itapon.”

Napaurong ako sa sinabi niya, napakalalim ng sakit. Yumuko ako, hindi kayang salubungin ang tingin niya.

“Ito ba talaga ang gusto mo? Saktan ako nang ganito?” tanong ko. Nanginginig ang boses ko habang sinisikap na pigilan ang luha ko.

Hinawakan ni Isagani ang baba ko, pinilit akong tumingin sa kanya. Tinunaw ako ng tingin niya, puno ng galit at may kung ano pa na hindi ko maintindihan.

“Ang gusto ko ay maintindihan mo ang bunga ng ginawa mo. At kung ibig sabihin niyan ay maramdaman mo ang sakit na naramdaman ko, hayaan mo. Pero ngayong gabi, magiging akin ka, at susundin mo ang lahat ng gusto ko! Naiintindihan mo?” hiling niya, diniinan ang baba ko, kaya napangiwi ako sa sakit.

“Oo...” umiiyak kong sagot.

“Oo? Nakalimutan mo na ba ang itatawag mo sa akin kapag wala tayo sa trabaho?” sarkastiko niyang paalala sa akin.

“O-Opo, M-Master!” nauutal kong sagot.

Naramdaman ko ang pag-iyak na umaakyat sa lalamunan ko, pero nilunok ko iyon. Alam kong kapag umiyak ako, lalo lang siyang magiging tama sa ginagawa niya.

“Papakawalan mo ba ako balang araw? Susundin mo ang kontrata, tama?” Naglakas-loob akong magtanong.

Binitawan niya ang baba ko, umatras. Hindi na siya nagsalita at tinitigan lang ako. “Depende. Kung naniniwala akong natuto ka na, oo. Pero kung sa tingin ko, kailangan mo pa ng leksyon... tingnan na lang natin.

Ipinikit ko ang mata ko, sinisikap na huwag isipin ang nangyayari. Alam kong nagpasya na ako, pero hindi nito ginagawang madali ang pagtitiis.

Habang papalapit siya ulit, pinilit ko ang sarili kong imulat ang mata ko at salubungin ang tingin niya. Inihanda ko ang sarili ko para sa mangyayari, alam kong kailangan kong tiisin ito kung gusto kong mabuhay sa gabing ito.

Sinimulan niya akong hubaran. Kinuyom ko ang kamao ko, pinipigilan ang sarili kong umiyak. Hindi ako dapat umiyak. At sa isang iglap, hubo't hubad na ako sa harap niya. Niyakap ko ang sarili ko, pero hinawakan niya ang kamay ko at tinitigan lang ang hubo’t hubad kong katawan.

“Wala kang ideya kung ilang beses akong nag-pantasya na sambahin ang katawan na ito!” Para siyang hindi siya ang nagsasalita.

H******n niya ang labi ko. Sa pagkakataong ito, walang pigil o pag-aatubili. Hinihimas niya ang labi ko sa sobrang tindi. Sinubukan kong kalimutan ang lahat at sumagot sa kanya. Ang sensasyon ay nagpapainit sa loob ko.

“Damn it!” he growled, as he began kissing my jaw, even biting it gently. Pagkatapos, bumaba siya sa leeg at balikat ko, nagtatanim ng basang halik dito at doon, dinidilaan at kinakagat. Lahat ng ginawa niya ay nagpapadala ng kilabot sa pagitan ng mga hita ko.

“Isagani...” bulong ko sa pangalan niya nang maramdaman ko ang mga kamay niya sa dibdib ko, minamasahe niya ito at pinaglalaruan ang mga u***g ko. Kinagat ko ang labi ko dahil lumalakas ang sensasyon, nababaliw na ako sa pagnanasa.

Binuhat niya ako papunta sa kama at inutusan akong panoorin siyang hubarin ang lahat ng damit niya. Napalunok ako habang tinitingnan ang matigas at maskuladong balikat niya, pababa sa dibdib niya, sa kanyang kahanga-hangang abs, at... oh Diyos ko. Umiwas ako ng tingin, kinakabahan, pero may bahid ng kasabikan sa parehong oras.

“Tumingin ka sa akin. Look at my little warrior which you need to satisfy tonight,” pag-udyok niya sa akin. Dahan-dahan akong lumingon para tingnan ito, at napahinga nang malalim.

Oh, Diyos ko, sobrang laki!

“Hindi magkakasya sa akin ‘yan,” bulong ko nang hindi sinasadya.

Ngumisi siya sa akin habang hinawakan ang ari niya at marahan itong hinimas. Lalo itong tumigas, at nanlaki ang mga mata ko.

Gumapang siya sa kama hanggang sa nasa ibabaw ko na siya. “Ahh...” ungol ko nang idiniin niya ang tigas niya sa basa at maalab kong balat.

“Naramdaman mo? Sinabi ko sa iyo na ang nakaraang karanasan mo ay walang panama sa mararamdaman mo sa akin,” bulong niya, nang-aasar.

“Ohh... ahhh!” malakas na ungol ko ulit nang bumaba siya at kinuha ang u***g ko sa bibig niya. Halos sumigaw ako sa sarap nang sinimulan niya itong s******n, kaya tumigas din ang kabilang u***g ko. Nagpatuloy siyang masahiin ang dibdib ko habang sinisipsop ang mga u***g ko na parang kendi, salit-salitan. Ngayon, basa na basa na ako sa ibaba. Ginawa niya iyon nang matagal at masakit na ang u***g ko.

“Akin ka. Akin ka lang!” bulong niya, mapang-angkin ang tono, pero pakiramdam ko ay isang babala iyon.

Hinalikan niya ang tiyan ko, at hindi sinasadyang hinawakan ko ang buhok niya dahil kinikiliti niya ako. Pero iminulat ko ang mata ko nang tumigil siya sa paghalik. Nang sinubukan kong malaman kung bakit, bigla akong namula.

Ipinikit ko ang mga hita ko, sinisikap na itago ito sa paningin niya. Ngunit mabilis siyang kumilos at binuksan ang mga ito, at labis akong nagulat nang pumunta siya roon at hinalikan ito nang buong gana. Umikot ang mga mata ko sa sobrang init na dumapo sa gitna ko. Literal niya akong kinakain ngayon.

“This is the sweetness I wanted for so long! Ang matikman ang tamis mo noon pa!" narinig kong sabi niya, ngunit ang isip ko ay malabo na. Maging ang mga daliri ko sa paa ay nakabaluktot dahil sa init na sinusunog ang buong buo kong pagkatao.

“Isagani! Ahhh! Oh, Diyos ko!” Sumigaw na ako nang dinilaan niya ang clit ko. Hinawakan ko ang kumot at iginalaw ang ulo ko. Hindi ko alam kung paano haharapin ang pakiramdam na ito. Ito ang unang beses na naramdaman ko ang init na ito, parang kukurutin ako anumang oras.

“Come on, Anne, come to my mouth” pag-udyok niya sa akin sa napaka-sensual na paraan. Parang gusto ko nang umiyak, hindi dahil sa sakit. Kundi dahil sa sarap na binibigay niya.

“Oh! Ahhh!” nanginginig ang buong katawan ko nang may mainit na sumabog sa loob ko.

Ito ba ang tinatawag nilang orgasm?

Narinig ko siyang tumawa habang patuloy niyang tinutukso ang gitna ko gamit ang dila niya. Ramdam ko talaga ang mainit na likido na lumalabas sa akin at doon ko na nawala ang sarili ko sa mundo ng pagnanasa.

Hinihingal ako pagkatapos niya akong dilaan nang malinis. Hindi pa rin ako makapaniwala na ginawa niya akong mawalan ng ulirat sa loob ng ilang segundo.

Ibinuka niya nang malawak ang mga hita ko at ipinasok ang malaki niyang ari sa loob ko nang walang babala. At sumigaw ako nang malakas dahil sa sakit na umatake sa akin. Sinabihan na ako na masakit ang unang sex, pero hindi ko inakala na ganito kasama.

“What the fuck? You're a virgin?” bulong niya, gulat na nakatingin sa akin. Pero hindi ako makatingin pabalik sa kanya dahil naghihirap ako sa sobrang sakit.