“นี่ท่านจะไม่เตรียมพร้อมเกินไปหน่อยหรือ ก่อนหน้านี้ยังมีท่าทีประหม่าไม่มั่นใจอยู่เลยแล้วทำไมพูดได้ไหลลื่นนักเล่า ไหนจะของแทนใจเครื่องหมายแทนการหมั้นหมายนั่นอีก แต่ข้ายังไม่ได้เตรียมอะไรไว้มอบให้ท่านนะ” ลู่เสียนไม่คิดมาก่อนว่าฮ่านหงซวนจะเตรียมตัวมาพร้อมถึงเพียงนี้ลู่ชิงผู้รู้ทุกเหตุการณ์รีบบอกกับพี่
“ท่านอาทั้งสองก่อนหน้าข้าแซ่หลี่เป็นแซ่ของบิดา แต่เพราะในจวนตระกูลหลี่มารดาถูกปองร้ายจนตาย เพราะฝีมือของคนที่เป็นบิดาข้าจึงเปลี่ยนมาใช้แซ่ของมารดาแทน เดิมทีข้าเองก็ถูกคนชั่ววางยาพิษหวังให้ตายตามมารดา แต่โชคดีที่บุตรชายของพวกท่านช่วยไว้ได้ทัน จึงมีชีวิตรอดมาได้จนถึงตอนนี้ขอรับ”“ตระกูลใหญ่ที่มีภรรยาห
ขบวนเดินทางของเซียวหนิงหลงในครั้งนี้ หยุดอยู่ที่จวนตระกูลสวีนอกเมืองหลวง ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวกเขา ที่ไม่ต้องบังคับเกวียนวัวซึ่งขนหีบสมบัติมากมาย ผ่านเข้าไปด้านในให้คนในเมืองหลวงอยากรู้ว่า ผู้ใดกันที่เป็นเจ้าของหีบสมบัติเหล่านี้ จนอยากส่งบุตรสาวไปเกี่ยวดองเพื่ออยากได้สมบัติที่ไม่ใช่ของตนประ
“ฮ้า ในที่สุดก็ได้เวลาเดินทางกลับบ้านเสียทะ…”“เสียนเอ๋อร์รอประเดี๋ยวได้หรือไม่ อินจื่อบอกว่าเกวียนที่หามาไม่พอขนสมบัติที่มี ต้องไปหาเกวียนมาเพิ่มอีกสักหน่อย”“ถะ ถะ ที่เห็นอยู่นี่ก็ปาเข้าไปยี่สิบเล่มเกวียนแล้วนะขอรับ ยังไม่หมดอีกงั้นหรือ ท่านจะขนไปไม่ทิ้งไว้ที่นี่สักนิดเชียวรึพี่ชายฮ่าน”“เสียนเอ๋อ
“เถ้าแก่ท่านเปิดทางให้พวกเราเข้าไปนั่งเถิด ตอนนี้ในท้องของพวกข้ามันเรียกร้องหาอาหาร ที่ส่งกลิ่นหอมมาจากด้านหลังร้านของเถ้าแก่แล้วล่ะ”“ใช่ ๆ ๆ เรื่องคำติชมพวกเราย่อมไม่ลืมแน่ หากอาหารของร้านเถ้าแก่อร่อยจริงข้าจะมากินที่นี่ทุกวัน”“ขอบคุณทุกท่านมากขอรับ เช่นนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาแห่งความอร่อย
เมื่อฮ่านหงซวนพากลุ่มเซียวหนิงหลงออกจากจวนหลี่ได้ไม่นาน อ้านรุ่ยที่ไปยืนยันร่างของหลี่จือหลิน ก็กลับเข้ามาพร้อมโลงศพทั้งสามโลง เรื่องพิธีศพฮ่านหงซวนไม่ขอยุ่งเกี่ยว และไม่คิดจะมาเคารพศพด้วยเช่นกัน ปล่อยให้เป็นเรื่องตระกูลหลี่ที่เหลืออยู่จัดการกันเองก็เพียงพอแล้ว นอกจากนี้ยังสั่งให้อินจื่อกับจิ้นปิงเต