LOGINShare
บทที่ 224
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 225
ฉือหว่านยกเท้าขึ้น กำลังจะเดินเข้าไปหาแต่ในตอนนั้น เสียงเรียกเข้ามือถือก็ดังขึ้น เป็นสายจากทนายหลี่“ฮัลโหล คุณฉือ มีปัญหาที่สถานีตำรวจนิดหน่อย รีบมาด่วนเลยครับ!”หัวใจฉือหว่านสะดุด เกิดอะไรขึ้นกับเสี่ยวฝู?เธอหมุนตัวแล้วรีบวิ่งออกไปทันที…เมื่อฉือหว่านมาถึงสถานีตำรวจ ทนายหลี่ก็รีบเดินเข้ามาหาเธอ “คุณฉือ”“เสี่ยวฝูเป็นอะไร?”คำพูดของฉือหว่านหยุดลงทันที เพราะเธอเห็นร่างหนึ่งที่คุ้นเคย โหลวซินเยว่มาแล้ววันนี้โหลวซินเยว่สวมชุดแบรนด์หรู ห้อมล้อมด้วยทีมงานราวกับซูเปอร์สตาร์ แถมวันนี้ยังมีทนายความสองคนตามมาด้วยเธอเดินเข้ามาหาฉือหว่าน ยิ้มเย็นแล้วพูดว่า “หวานหว่าน ได้ยินว่าเธอมาประกันตัวซูเสี่ยวฝูใช่ไหม? ไม่ต้องคิดแล้วล่ะ เพื่อนรักของเธอจะต้องอยู่ในนั้นตลอดชีวิต ไม่มีวันออกไปได้อีก”ทนายหลี่พูดเสียงเบาใกล้หูเธอ “คุณฉือ วันนี้โหลวซินเยว่นำทนายความมาสองคน เป็นทนายมือทองจากฮั่วซื่อกรุ๊ป ทีมกฎหมายของฮั่วซื่อกรุ๊ปถือว่าเป็นอันดับต้นๆ ของประเทศ ไม่เคยแพ้คดี พวกเขาปฏิเสธคำขอประกันตัวของเรา พอมีฮั่วซื่อหนุนหลัง คดีของคุณซูสถานการณ์ไม่ค่อยดีเลยครับ”ฉือหว่านมองอีกฝ่ายด้วยแววตาเยือกเย็น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 226
“ประธานฮั่ว ฉันอยากคุยกับคุณสักหน่อย…”“ไม่มีเวลา” เขาปฏิเสธอย่างเย็นชา “มีเรื่องอะไรไปบอกเลขาฉัน นัดคิวให้เรียบร้อย”พูดจบ เขาก็วางสายทันทีเสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ดังขึ้นจากปลายสายที่ถูกตัดไปเพื่อช่วยซูเสี่ยวฝู ฉือหว่านจึงไม่มีทางเลือก นอกจากไปหาฮั่วซือหานด้วยตัวเอง “ทนายหลี่ รอข่าวจากฉันนะคะ”…ฉือหว่านไปถึงสวนหลวง สาวใช้เปิดประตูให้ “คุณนาย”“ฮั่วซือหานอยู่ไหม ช่วยไปบอกเขาทีว่าฉันอยากเจอเขา”“ได้ค่ะคุณนาย รอสักครู่นะคะ”ฉือหว่านยืนรออยู่ด้านนอก ไม่นานสาวใช้ก็กลับมา “คุณนาย คุณผู้ชายอยู่ในห้องทำงาน แต่เขาบอกว่าไม่อยากพบคุณค่ะ”เขาไม่อยากเจอเธอฉือหว่าน “งั้นฉันจะยืนรออยู่ตรงนี้ จนกว่าเขาจะอยากเจอ”ทันใดนั้น รถตู้หรูคันหนึ่งก็มาจอดลง โหลวซินเยว่สวมรองเท้าส้นสูงคริสตัลก้าวลงจากรถเธอเห็นฉือหว่านแล้วยิ้มเยาะ “หวานหว่าน เธอมาเจอประธานฮั่วเหรอ? เขาไม่ออกมาหาเธอหรอก ประธานฮั่วไม่ได้ชอบเธอ เธอจะตามตื๊อไปก็ไม่มีประโยชน์”พูดจบ โหลวซินเยว่ก็เดินเชิดหน้าเข้าไปในบ้านอย่างภูมิใจมือทั้งสองข้างของฉือหว่านที่แนบอยู่ข้างตัวกำแน่นจนสั่นในห้องทำงาน ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน กำลังอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 227
ฮั่วซือหานเหลือบตาไปมองโหลวซินเยว่ตอนนี้โหลวซินเยว่เอามือกดมือเขาไว้ เธอรู้สึกถึงโครงกระดูกนิ้วมือที่เรียวยาวแข็งแรงของเขา และยังสัมผัสได้ถึงนาฬิกาข้อมือสุดหรูบนนั้น เย็นเยียบ หรูหราราวกับตัวเขา ทั้งห่างไกล ทั้งน่าหลงใหลจนอดใจไม่อยู่ใบหน้าบริสุทธิ์ราวนางเอกสาววัยใสของโหลวซินเยว่เริ่มมีสีแดงเรื่อ “ประธานฮั่ว คืนนั้น…ฉันเต็มใจนะคะ แล้วคืนนั้นก็ยัง…ยังเป็นครั้งแรกของฉันด้วย คุณยังจำคืนนั้นของเราได้ไหม?”กู้เป่ยเฉินเห็นสถานการณ์ชักไม่ดี กำลังจะอ้าปากพูด “พี่รอง…”แต่เพื่อนนักธุรกิจหนุ่มข้างๆ กดเขาไว้ แล้วกระซิบเตือนเบาๆ “คุณชายกู้ ผมว่าเรื่องระหว่างประธานฮั่วกับสาวน้อยคนนี้มันชัดเจนแล้วล่ะ ถ้าประธานฮั่วเอ็นดูใคร คนนั้นแหละถึงจะได้เป็นพี่สะใภ้ของคุณ”แต่กู้เป่ยเฉินไม่คิดแบบนั้น สำหรับเขา คนที่คู่ควรเป็นพี่สะใภ้ มีแค่เจียวเจียวคนเดียวฮั่วซือหานมองใบหน้าหวานเขินของโหลวซินเยว่ แท้จริงแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาแทบไม่ได้คิดถึงคืนนั้นเลยเพราะความทรงจำของเขาในคืนนั้น เต็มไปด้วยภาพของเขากับฉือหว่านความฝันอันเร่าร้อนระหว่างเขากับฉือหว่านเขาจำได้แม่นถึงภาพที่ฉือหว่านเบ่งบานอยู่ใต้ร่างเข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 228
ทันทีที่เธอก้าวขึ้นเวที เสียงฮือฮาก็ดังขึ้นทั่วทั้งบาร์เสียงดนตรีเริ่มบรรเลง ร่างบนเวทีเคลื่อนไหวตามจังหวะทันทีเธอโหนตัวขึ้น เสมือนงูน้ำไหลลื่น พันร่างเข้ากับเสาเหล็ก หมุนตัว พลิกกายร่างกายอ่อนช้อยยืดหยุ่นดั่งกิ่งหลิว บิดโค้งเป็นรูปร่างต่างๆ ได้อย่างง่ายดาย ความเคลื่อนไหวเร้าใจจนเรียกเสียงกรี๊ดจากชายหนุ่มทั่วทั้งบาร์หนุ่มไฮโซในโซนวีไอพี ตื่นเต้นจนดึงแขนกู้เป่ยเฉินไว้ “คุณชายกู้! ที่นี่มีสาวเซ็กซี่แบบนี้อยู่ในบาร์ตั้งแต่เมื่อไหร่! เก็บเงียบไม่แบ่งกันเลยนะ!”กู้เป่ยเฉินมองหญิงสาวบนเวทีอย่างมึนงง สาวสวยระดับนี้ แทบจะกลายเป็นตัวหลักของบาร์ได้เลย แล้วทำไมเขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน?เธอเป็นใคร?ในตอนนั้นเอง มือใหญ่ที่ถือขวดเหล้าของฮั่วซือหานก็ชะงักกะทันหัน สายตาของเขาจับจ้องไปยังหญิงสาวบนเวทีแน่นิ่ง ไม่ละสายตาแม้แต่วินาทีเดียวฉือหว่านที่กำลังเต้นอยู่บนเวที รู้ทันทีว่าเขากำลังมองเธอเธอแย้มยิ้มเย้ายวน แล้วก็โชว์ท่าสปลิตกลางอากาศได้อย่างสบายว้าว!เสียงกรี๊ดของชายหนุ่มในบาร์ดังขึ้นราวกับพายุชายคนหนึ่งอุทาน “บ้าเอ๊ย! ร่างกายนี่อ่อนเป็นบ้า!”“สปลิตกลางอากาศได้สบายแบบนี้ คนที่ได้เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 229
ฉือหว่านเหลือบสายตาไปมองโหลวซินเยว่ก่อนเป็นอันดับแรก “คุณคะ ช่วยหลบหน่อยได้ไหม คุณบังฉันกับประธานฮั่วอยู่น่ะค่ะ”ฉือหว่านเย้ยหยันอย่างชัดเจน ไล่โหลวซินเยว่ออกไปโดยตรงโหลวซินเยว่โกรธจนกำหมัดแน่น เธอไม่อยากหลบให้เลยสักนิดแต่พวกหนุ่มไฮโซรอบข้างก็พากันส่งเสียงเชียร์ “ซุปตาร์โหลว หลีกให้หน่อยสิ!”“…” โหลวซินเยว่จ้องฉือหว่านด้วยสายตาเคียดแค้น ก่อนจะจำใจขยับออกไปอย่างไม่เต็มใจฉือหว่านแค่นหัวเราะเย็นในใจ เธอมองเห็นธาตุแท้ของโหลวซินเยว่ชัดเจนแล้ว นี่แหละคือการเอาคืนของเธอ!และการเอาคืนของเธอเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น!ฉือหว่านหันไปสบตากับฮั่วซือหาน เขาจ้องเธอไม่วางตา ส่วนเธอก็ไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย ริมฝีปากอวบอิ่มแดงระเรื่อยกยิ้ม ก่อนจะก้าวขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักของเขาวู้วววเสียงเฮดังลั่นทั่วบาร์!“โห! สาวน้อยคนนี้กล้าปีนขึ้นไปนั่งบนตักประธานฮั่วเลยเว้ย แถมยังเต้นแนบชิดอีก”ใบหน้าของฉือหว่านยังคงถูกปกปิดด้วยผ้าบาง เธอซึ่งเคยดูสงบ สะอาด บริสุทธิ์ราวเทพธิดา ตอนนี้กลับกลายเป็นปีศาจสาวสุดเร่าร้อน ไม่มีใครจำเธอได้ เธอยิ้มยั่วแล้วกล่าว “จริงเหรอคะ? ประธานฮั่วออกจะฮอต ผู้หญิงไม่เคยขาด อย่างซุ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 230
เสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็กบนตัวฮั่วซือหานถูกฉือหว่านนั่งทับจนเกิดรอยยับเล็กน้อย แต่ในบาร์กลับยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่แบบไม่เป็นทางการและดุดันขึ้นไปอีกเขาไม่ได้ให้คำตอบ ไม่ได้บอกว่าชอบใครมากกว่า เขาแค่หยิบขวดเหล้าขึ้นมาดื่มจนหมดในรวดเดียวโหลวซินเยว่โมโหจนแทบบ้า ยัยปีศาจสาวนั่นไม่รู้โผล่มาจากไหน พอปรากฏตัว ทุกคนก็ลืมหล่อนไป กลายเป็นอากาศธาตุช่วงนี้หล่อนกลายเป็นดาราดังจนชินกับการถูกรุมล้อม ยัยปีศาจสาวนั่นเหมือนจะลากหล่อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นหล่อนไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยโหลวซินเยว่รีบกลับมานั่งข้างฮั่วซือหาน "ประธานฮั่ว ฉัน..."ยังไม่ทันพูดจบ ฮั่วซือหานก็วางขวดเปล่าลงบนโต๊ะน้ำชา แล้วลุกขึ้นเดินออกไปทันทีเขาไปแล้วทิ้งหล่อนไว้คนเดียวตรงนี้"ประธานฮั่วไปแล้วเหรอ? คุณชายกู้ ฉันอยากได้วีแชทของยัยปีศาจสาวคนนั้น""เลิกเถอะ เธอโดนประธานฮั่วเล็งไว้แล้ว""คุณรู้ได้ไง?""เมื่อกี้คุณไม่ได้เห็นเหรอว่ากางเกงของประธานฮั่วมันเด่นขนาดไหน ยัยปีศาจนั่นเต้นจนเขามีอารมณ์แล้ว ประธานฮั่วของเราไม่ใช่แค่รวย ใหญ่ด้วย เธอไม่ชอบเขาแล้วจะชอบนายเหรอ?"อะไรนะ?ฮั่วซือหานถึงกับมีอารมณ์เพราะยัยปีศาจสาวนั่น?
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 231
ฮั่วซือหานลงมือทีไรโหดเหี้ยมและรุนแรงทุกครั้ง ทำให้คนอื่นหวาดกลัวบอดี้การ์ดชุดดำพวกนั้นตกใจกลัวลูกเศรษฐีสองคนก็ตะลึงไปเช่นกัน แล้วก็ตะโกนด่า “พวกแกยืนเฉยอยู่ทำไม รีบจัดการเขาสิ!”“ครับ”บอดี้การ์ดชุดดำกรูกันเข้าไปตอนที่ฉือหว่านออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เห็นการต่อสู้ที่ดุเดือดข้างหน้า ฮั่วซือหานต่อสู้กับคนสิบคนคนเดียว เตะบอดี้การ์ดชุดดำลอยไปชนเคาน์เตอร์บาร์ ขวดเหล้าแตกกระจายเต็มพื้นอ๊าทุกคนตกใจกลัว วิ่งหนีกันจ้าละหวั่น “มีคนตีกัน! มีคนตีกัน!”ฉือหว่านไม่คิดเลยว่าแค่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ฮั่วซือหานก็ลงไม้ลงมือกับคนอื่นแล้วช่วงนี้เขาดูจะชอบตีกันบ่อยนะฉือหว่านรีบวิ่งไปข้างหน้า มาหาฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว!”ฮั่วซือหานจัดการบอดี้การ์ดชุดดำไปหนึ่งคนแล้วหันมามองฉือหว่าน ฉือหว่านกะพริบตากลมโตที่ดึงดูดใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ “ประธานฮั่ว คุณก่อเรื่องอีกแล้วเหรอ?”ฮั่วซือหาน “...” ใครก่อเรื่องกันแน่ ยังไม่รู้ตัวอีก?เขายื่นมือคว้าแขนเรียวของฉือหว่านแล้วดึงเธอไปยังมุมปลอดภัยและลับตา สายตาเย็นเยียบและแฝงความกระหายเลือด เขาพูดขึ้นว่า “ยืนอยู่ตรงนี้ ห้ามขยับ!”แล้วเขาก็กลับไ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 232
ตอนนั้นเอง ฉือหว่านก็เห็นเงาร่างคุ้นตาอยู่ตรงประตู เป็นโหลวซินเยว่โหลวซินเยว่ตามมาแล้วด้านนอกเกิดเหตุวุ่นวายขนาดนั้น โหลวซินเยว่ลุกขึ้นมาออกตามหาฮั่วซือหานตั้งนานแล้ว เธอหาจนเจอห้องนี้พอเห็นฉือหว่านกับฮั่วซือหานอยู่บนเตียงด้วยกัน ดวงตาบริสุทธิ์ของเธอก็พลันกลายเป็นมืดดำอาฆาต จ้องฉือหว่านราวกับแมงป่องมีพิษฉือหว่านแค่นหัวเราะเย็น ตอนที่ฮั่วซือหานกำลังจะผละตัวออกไป เธอก็ยกมือโอบคอเขาไว้แล้วพลิกตัวขึ้น กดเขาให้นอนอยู่ใต้ร่างเธอทันทีตอนนี้ ผู้ชายอยู่ล่าง ผู้หญิงอยู่บนโหลวซินเยว่ที่อยู่หน้าประตูเบิกตากว้าง เธอไม่คาดคิดเลยว่าฉือหว่านจะกล้ากดฮั่วซือหานไว้ใต้ตัวช่างกล้านัก!ร่างหอมกรุ่นนุ่มดุจหยกนั้นขึ้นมาคร่อมบนตัวเขาอีกครั้ง ฮั่วซือหานเกร็งไปทั้งตัว เขาขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ “จะทำอะไรอีก? ลงไปซะ!”ฉือหว่านไม่ยอมลง “ประธานฮั่ว ระหว่างการเต้นแนบชิดของฉันกับของฉือเจียว คุณชอบของใครมากกว่ากัน?”คำถามนี้ บรรดาลูกเศรษฐีก็เพิ่งถามเขาไปเมื่อกี้เองฮั่วซือหานไม่พูดอะไรนิ้วเรียวขาวของฉือหว่านวางลงบนหน้าอกกำยำของเขา ลูบไล้เย้ายวน “งั้นฉันเปลี่ยนคำถาม แล้วคืนนั้น คุณกับโหลวซินเยว่ทำก
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 426
ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ "ที่นี่ตกแต่งไปไม่น้อยเลยสินะ?"ฉือหว่าน "แล้วไง?""เงินทั้งหมด เซียวอี้เป็นคนออกเหรอ?""ใช่ แฟนฉันเป็นคนจ่ายหมด ทั้งรถหรูเขาก็ซื้อให้ คอนโดหรูก็เขาซื้อให้ ฉันแค่ถือกระเป๋าเข้ามาอยู่เฉยๆ"ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบาง ขณะนั้นเองเขาเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างบนโต๊ะน้ำชา"นั่นอะไร?" ฮั่วซือหานเดินไปทางโต๊ะน้ำชาฉือหว่านเงยหน้ามอง ดวงตากลมใสเบิกกว้างทันที เพราะบนโต๊ะมีชุดตรวจครรภ์วางอยู่ฉือหว่านรีบเอื้อมมือจะไปหยิบแต่ฮั่วซือหานไวกว่า เขาหยิบมันขึ้นมาก่อนแล้วเขาดูชุดตรวจครรภ์ แล้วเงยหน้ามองเธอ "เธอซื้อที่ตรวจครรภ์มาทำไม?"ฉือหว่านมองดู โชคดีที่ชุดตรวจครรภ์นี้ยังใหม่ ยังไม่มีสองขีดแดง ไม่อย่างนั้นเรื่องที่เธอท้องคงปิดไม่อยู่แน่ในเมื่อเขาไม่ชอบเด็ก ไม่คิดจะเป็นพ่อ เธอก็ไม่คิดจะบอกเขาจริงๆ แล้วฉือหว่านเองก็ไม่แน่ใจในท่าทีของเขา ถ้าเขารู้ว่าเธอท้อง เขาจะยอมให้เธอเก็บลูกเอาไว้ไหมถ้าเขาไม่อยากให้เธอมีลูกของเขา เขาจะบังคับให้เธอไปทำแท้งหรือเปล่าเธอไม่กล้าเสี่ยง"ฉือหว่าน ทำไมไม่พูดอะไร ฉันถามว่าทำไมถึงมีที่ตรวจครรภ์"ฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาคมกริบฉือหว่า
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 425
ฉือหว่านถูกฮั่วซือหานลากออกมาจากร้านอาหาร ฮั่วซือหานก้าวขายาว ฉือหว่านเลยได้แต่สะดุดล้มลุกคลุกคลานตามหลังเขาไปฉือหว่านขมวดคิ้ว "ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!"ฮั่วซือหานเปิดประตูรถหรู ยัดเธอเข้าไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ จากนั้นตัวเขาเองก็อ้อมไปขึ้นที่เบาะคนขับรถหรูโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นฉิวอยู่บนถนน ฉือหว่านขมวดคิ้ว "ประธานฮั่ว คุณกินข้าวเสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ หรือว่าสาวสวยในชุดแดงเต้นรำยังรั้งคุณไว้ไม่ได้?"ฮั่วซือหานโผล่เข้าไปในบาร์อย่างกะทันหัน เป็นสิ่งที่ฉือหว่านไม่คาดคิดเลย เพราะเมื่อครู่เธอยังเห็นเขากำลังดูสาวสวยเต้นอยู่เลยมือใหญ่ที่สวมเรือนเวลาหรูของฮั่วซือหานกดอยู่บนพวงมาลัย แสงนีออนในเมืองฉาบบนใบหน้าหล่อเหลาคุณชายของเขา งดงามจนดูเหลือเชื่อ "เธอเห็นฉันเหรอ?"ฉือหว่านพยักหน้า "เห็นสิ ฉันเห็นประธานฮั่วมีสาวๆ มารุมรักไม่ขาดสายอีกแล้ว หัวใจสาวๆ นี่ตกใส่ประธานฮั่วเป็นแถวเลยนะ"ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "แล้วเธอล่ะ ไม่ใช่ว่าไปเที่ยวบาร์หนุ่มนายแบบเหมือนกันเหรอ สนุกดีไหม ถ้าฉันไปช้าอีกนิด เธอคงรูดบัตรฉันซื้อบริการหนุ่มๆ ไปหลายคนแล้วมั้ง?"ฉือหว่าน "......" ปากร้ายจริงๆฉือหว่านเป็น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 424
เฉินจิ้นยกผ้าห่มขึ้นมาบังหน้าหล่อๆ ของตัวเอง ไม่รู้จะพูดอะไรดี แล้วก็ไม่อยากพูดด้วยทำเรื่องไม่ดีครั้งแรกก็โดนเธอจับได้ แบบนี้มันซวยเกินไปแล้วเย่ฮวนเอ่อร์เอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่ปิดหน้าของเขาออก "เฉินจิ้น พูดสิ นายดูวิดีโอแบบนั้นทำไม"ตอนนี้เฉินจิ้นนอนราบอยู่บนเตียงอย่างหมดอาลัย หนึ่งขาเหยียดออกไปครึ่งหนึ่ง ทั้งคนดูขี้เกียจแต่ก็แฝงไปด้วยความดิบเถื่อนอย่างไม่เกรงใจใครเย่ฮวนเอ่อร์กดเขาไว้ ร่างกายอ่อนนุ่มของเด็กสาวกดทับลงมาบนตัวเขาเฉินจิ้นทำใจแล้ว "ก็ฉันดู แล้วไง""นาย!" เย่ฮวนเอ่อร์ถึงกับพูดไม่ออกกับความด้านหน้าด้านหลังของเขาเฉินจิ้นมองใบหน้าเล็กๆ รูปไข่ของเธอ "เธอออกไปได้แล้ว""ไม่ออก""งั้นเธอจะทำอะไร""ฉันก็จะดูด้วย!"เฉินจิ้นหรี่ตาลง แล้วเอื้อมมือไปแย่งมือถือคืน ไม่ยอมให้เธอดูแต่เย่ฮวนเอ่อร์กดเปิดไปแล้ว เธอเองก็ไม่เคยดูมาก่อนเหมือนกัน เลยอยากรู้อยากเห็น"เย่ฮวนเอ่อร์!"เฉินจิ้นแย่งมือถือ เย่ฮวนเอ่อร์หลบ ทั้งสองคนกลิ้งไปมาบนเตียง เฉินจิ้นโอบเธอจากด้านหลังเหมือนกอดเธอไว้ทั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์กะพริบตายาวสวยสดใส "เฉินจิ้น ดูด้วยกันนะ"เฉินจิ้นมองเธอแต่ไม่พูดอะไรเย่ฮวน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 423
นี่คือวิดีโอที่ไม่ปกติ มีเนื้อหาล่อแหลมเมื่อเสียงไม่ปกติดังขึ้นมา เฉินจิ้นก็ตอบสนองได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขารีบปิดวิดีโอในทันทีเฉินจิ้นส่งข้อความไปหาเสี่ยวอู่สองคำว่า "หาเรื่อง"เสี่ยวอู่หัวเราะ "พี่จิ้น ตอนนี้พี่มีแฟนแล้วนะ ก็ควรจะเรียนรู้ประสบการณ์หน่อย อายุแบบนี้มันเป็นช่วงวัยคิดเรื่องแบบนี้พอดี"เฉินจิ้น "ไสหัวไป"เสี่ยวอู่ไม่กล้าส่งอะไรมาอีกเฉินจิ้นกลับไปตั้งใจศึกษาข้อมูลของท่านปู่ผีอีกครั้ง ไม่รู้ตัวว่าผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว เขานอนลงบนเตียง เอาแขนหนุนหัวไว้มองเพดาน สมองยุ่งเหยิงไปหมด ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่เมื่อก่อนหัวใจของเขาสงบนิ่งมากแต่พอเจอเย่ฮวนเอ่อร์ หัวใจก็เริ่มวุ่นวายขึ้นเฉินจิ้นไม่รู้ตัวว่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดเปิดวิดีโอเมื่อกี้อีกครั้งที่ห้องข้างๆ เย่ฮวนเอ่อร์กับเฉินเหมียวเหมี่ยวก็นอนหลับไปแล้ว แต่สองคนยังคุยกันอยู่เย่ฮวนเอ่อร์ "เหมียวเหมี่ยว ช่วงนี้แม่สบายดีไหม"เฉินเหมียวเหมี่ยวพยักหน้า "สบายดีมาก ตั้งแต่ครั้งที่แล้วไปเอายามาจากโรงพยาบาลกลับมา แม่ก็ดีขึ้นเยอะเลย ทั้งสบายตัวแล้วก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นด้วย"เย่ฮวนเอ่อร์ก็รู้สึกเบาใจ ยานั้นเป็นยา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 422
แถมเธอยังถอดเสื้อนอกไปแล้วด้วยเย่ฮวนเอ่อร์ "อ๊า...อื้อ!"เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะร้องอีกครั้ง แต่เฉินจิ้นยกมือขึ้นปิดปากเธอไว้ ไม่ยอมให้เธอร้องออกมา"อย่าร้องเสียงดังไปนะ เดี๋ยวแม่กับน้องฉันได้ยินเข้า เธออยากให้พวกเขามามุงดูกันหรือไง"เย่ฮวนเอ่อร์กะพริบตากลมโตด้วยความตกใจมองเขา แล้วค่อยๆ เอามือเขาออก "ฉันไม่ร้องแล้ว นายวางฉันลงก่อน"เฉินจิ้นปล่อยมือ เย่ฮวนเอ่อร์ก็ปีนลงจากตัวเขาแต่เย่ฮวนเอ่อร์ดันไปโดนอะไรบางอย่างเข้า และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอสัมผัสมัน เธอเอื้อมมือไปด้วยความสงสัย "ตรงนี้ของนายคืออะไรน่ะ""เย่ฮวนเอ่อร์ อย่าลู่นอกทาง!" เฉินจิ้นพยายามจะจับมือเล็กๆ ของเธอเอาไว้แต่เย่ฮวนเอ่อร์ไวกว่ามาก เขาแทบไม่มีโอกาสห้ามเฉินจิ้นตัวเกร็งขึ้นมาทันที มุมหางตาเริ่มแผดเผาไปด้วยไอร้อนของราคะเย่ฮวนเอ่อร์ก็เพิ่งจะรู้ตัว "โครม" สมองของเธอเหมือนระเบิด เธอก้าวถอยหลังไปหลายก้าว ดวงตากลมโตเบิกกว้างมองเขา "นายนาย นาย..."เฉินจิ้นเห็นเธอยังดูไร้เดียงสารีบหันหลังเดินออกไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ "......"โอ้พระเจ้า เมื่อกี้เธอทำอะไรลงไปเย่ฮวนเอ่อร์รีบยกมือปิดหน้าที่แดงก่ำของตัวเอง เธอรู้สึกว่าไม่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 421
เย่ฮวนเอ่อร์มองดูฝนที่ตกกระหน่ำอยู่ข้างนอก แบบนี้เธอจะกลับไปโรงเรียนยังไงดีล่ะเฉินเหมียวเหมี่ยวพูด "พี่ฮวนเอ่อร์ ฝนตกหนักขนาดนี้กลับไปไม่ปลอดภัย คืนนี้พี่ค้างที่นี่เถอะนะ"แม่เฉินว่า "ใช่แล้ว ฮวนเอ่อร์ ค้างที่นี่เถอะ นอนห้องเดียวกับเหมียวเหมี่ยว"แม่เฉินชอบเย่ฮวนเอ่อร์มาก แต่ในฐานะผู้ใหญ่ก็รู้จักกาลเทศะดี ไม่มีทางให้เย่ฮวนเอ่อร์กับเฉินจิ้นนอนด้วยกันแน่เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า "น้องเหมียวเหมี่ยว คืนนี้ขอรบกวนแล้วนะ"เฉินเหมียวเหมี่ยวดีใจมาก จูงแขนเย่ฮวนเอ่อร์ไว้ "พี่ฮวนเอ่อร์ หนูจะพาไปห้องเอง"เย่ฮวนเอ่อร์เข้าห้องของเฉินเหมียวเหมี่ยว เฉินเหมียวเหมี่ยวหยิบชุดนอนของตัวเองออกมา "พี่ฮวนเอ่อร์ ชุดนี้เป็นชุดใหม่ ให้พี่ใส่นะ"เย่ฮวนเอ่อร์รับไว้ในมือ "ขอบใจนะเหมียวเหมี่ยว""พี่ฮวนเอ่อร์ ไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ"ในบ้านนี้มีสามห้องนอน แต่ละห้องก็ไม่ใหญ่ ห้องหนึ่งของแม่เฉิน ห้องหนึ่งของเฉินจิ้น อีกห้องหนึ่งของเฉินเหมียวเหมี่ยว ห้องน้ำและที่อาบน้ำใช้ร่วมกันเย่ฮวนเอ่อร์กอดชุดนอนออกจากห้อง "ได้ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ"เย่ฮวนเอ่อร์ออกจากห้องพอดีเจอเฉินจิ้น เธอเรียกเขา "เฉินจิ้น ฝนข้างนอกตกหนัก คื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 420
เสี่ยวอู่ตั้งใจมาหาเฉินจิ้น แต่ไม่คิดว่าจะเห็นเฉินจิ้นอยู่กับเย่ฮวนเอ่อร์ พอเห็นเย่ฮวนเอ่อร์เข้า เสี่ยวอู่ก็ถึงกับตะลึงตาค้างเย่ฮวนเอ่อร์รีบปล่อยเฉินจิ้น แล้วส่งยิ้มเขินๆ ให้เสี่ยวอู่ “สวัสดี ฉันชื่อเย่ฮวนเอ่อร์”เสี่ยวอู่รีบตอบ “สวัสดีครับๆ ผมชื่อเสี่ยวอู่ พี่จิ้น นี่พี่มีแฟนแล้วเหรอ?”เฉินจิ้นปฏิเสธ “ไม่ใช่”เย่ฮวนเอ่อร์พูดทันที “ใช่ ฉันเป็นแฟนเขา!”เฉินจิ้น “……”เสี่ยวอู่หัวเราะ “พี่จิ้น ผมนึกว่าพี่จะขึ้นคานไปตลอดชีวิตซะแล้ว ปกติพี่ไม่สนใจผู้หญิงเลย ตอนนี้รู้แล้ว พี่ไม่ได้ไม่สนใจ แต่แค่เลือกเยอะเอง ต้องเจอสเป๊กจริงๆ แบบฮวนเอ่อร์ พี่ถึงยอม ฮวนเอ่อร์สวยกว่าพวกที่ตามจีบพี่ตั้งสิบกว่าช่วงตัวเลย”เฉินจิ้นวางตะหลิวลง มองเสี่ยวอู่ “ไปคุยกันข้างนอก”เฉินจิ้นกับเสี่ยวอู่ออกไปนอกบ้าน เฉินจิ้น “ว่ามา มีเรื่องอะไร”เสี่ยวอู่รีบบอก “พี่จิ้น คนที่พี่ตามหาอยู่นานนายท่านกุ่ยมีความเคลื่อนไหวแล้ว เขามาที่นี่”นายท่านกุ่ย ก็คือพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ที่เคยทำให้พ่อของเฉินจิ้นต้องปลอมตัวเป็นสายลับ แล้วสุดท้ายถูกฆ่าโดยคนของนายท่านกุ่ยตลอดหลายปีที่ผ่านมา เฉินจิ้นไม่เคยเลิกล้มการตามหาตัวมัน และต
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 419
เฉินจิ้นไม่มีปฏิกิริยาอะไร ไม่พูดอะไรออกมาเย่ฮวนเอ่อร์มองเขา เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมสั้นเปียกชื้นเล็กน้อย ใส่เสื้อยืดสีดำกับกางเกงขายาวสีดำ เพิ่มความหล่อเหลาแบบเด็กหนุ่มขึ้นอีกหลายส่วนเขาทำอาหารเก่งด้วย ฝีมือที่ฝึกมาตั้งแต่เด็ก ผู้ชายที่ทำอาหารเก่ง แบบนี้มันหล่อเกินไปแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ยิ่งมองยิ่งชอบ “เฉินจิ้น นายทำไมไม่สนใจฉัน ถ้าไม่สนใจอีก ฉันจะจั๊กจี้แล้วนะ”พูดจบ เย่ฮวนเอ่อร์ก็ยื่นมือเล็กๆ นุ่มนิ่มไปจั๊กจี้เอวเขามืออ่อนนุ่มตกลงบนเอวแน่นๆ ของเขา ทำเอารู้สึกชาเฉียบ เฉินจิ้นคว้าข้อมือสองข้างของเธอไว้แน่น แล้วผลักเธอไปติดกำแพง “ทำอะไร อยู่เฉยๆ หน่อย”เย่ฮวนเอ่อร์พยายามดิ้น ขยับข้อมือออก “ทำไมนายต้องดุด้วยล่ะ”เฉินจิ้นไม่ยอมปล่อยเย่ฮวนเอ่อร์เขย่งปลายเท้า กดริมฝีปากแดงนุ่มไปที่ริมฝีปากเขาอย่างรวดเร็วเฉินจิ้นตกใจเล็กน้อยเห็นเขาไม่ขัดขืน เย่ฮวนเอ่อร์เลยได้ใจ โน้มตัวไปจูบเขาอีกครั้งกลิ่นกายหอมหวานแบบเด็กสาวห่อหุ้มเฉินจิ้นทั่วทั้งตัว แตกต่างจากกลิ่นสบู่เย็นๆ ที่เขาใช้เอง กลิ่นกายของเธอเป็นกลิ่นน้ำหอมชั้นสูง หวานจนละลายใจเฉินจิ้นคลายมือ ปล่อยข้อมือเธอเย่ฮวนเอ่อร์โอบเอวเขาไว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 418
เย่ฮวนเอ่อร์เอ่ยทัก “สวัสดีค่ะคุณน้า เหมียวเหมี่ยว”แม่เฉินยิ้มแย้มอย่างดีใจ “อาจิ้น ฮวนเอ่อร์มาถึงทั้งที ทำไมไม่บอกก่อน จะได้เตรียมกับข้าวเพิ่มอีกสักหน่อย”เฉินจิ้นอยากจะบอกว่าเย่ฮวนเอ่อร์ไม่ได้ตั้งใจมากินข้าวที่นี่ แต่เย่ฮวนเอ่อร์รีบพูดเองก่อน “คุณน้า ฉันไม่เรื่องมากค่ะ แค่ได้กินอิ่มก็พอแล้ว”แม่เฉินหัวเราะ “รับรองว่ากินอิ่มแน่นอน”ทุกคนหัวเราะกันอย่างมีความสุขเฉินจิ้นพูด “ฉันขอไปอาบน้ำก่อน”เขากลับเข้าไปในห้อง เปิดฝักบัว ใช้น้ำเย็นสาดล้างตัวเองยาที่พี่หลี่วางไว้แรงมาก เฉินจิ้นที่เคยใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกมาก่อน เคยเห็นกลอุบายแบบนี้มาแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังเป็นผู้ชาย ยานี้รุนแรงจนไม่อาจข่มได้ในทันทีสายน้ำเย็นเฉียบกระแทกลงบนกล้ามเนื้อแน่นตึงแล้วกระเซ็นกระจายไปทั่ว เขาหลับตาลงอย่างอดกลั้นตอนนั้นเอง ประตูห้องน้ำก็ถูกผลักเปิดออก เสียงนุ่มนวลของเย่ฮวนเอ่อร์ดังขึ้น “เฉินจิ้น”เฉินจิ้นไม่เงยหน้า “หืม?”เย่ฮวนเอ่อร์ว่า “คุณน้าให้ฉันเอาเสื้อผ้ามาให้”เฉินจิ้น “วางไว้ข้างในได้เลย”เย่ฮวนเอ่อร์เดินเข้ามา มีประตูแก้วฝ้าอยู่กั้น เธอไม่ได้มองเข้าไป “เสื้อผ้าวางไว้ตรงไหนคะ”เฉิน
