Se connecterShare
บทที่ 321
Related chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 322
ฉือไห่ผิงเอื้อมมือไปปิดทีวีทันทีขณะนั้นหลี่หลันเดินเข้ามา ฉือไห่ผิงหันไปมองหลี่หลัน “เจียวเจียวหลับหรือยัง?”หลี่หลันพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “เพิ่งจะหลับไปเมื่อกี้เอง ร้องไห้จนหลับไปเลยค่ะ ที่รัก เจียวเจียวอยากแต่งงานกับประธานฮั่วมากๆ คุณจะช่วยให้เธอสมหวังไม่ได้เลยเหรอ?”แววตาของฉือไห่ผิงแปรเปลี่ยนเป็นหม่นลึก “เธอหมายความว่ายังไง?”“ที่รัก คุณคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่า เจียวเจียวไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณ!”ฉือไห่ผิงเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไร“เจียวเจียวมีชาติกำเนิดสูงส่ง ถ้าคุณเปิดเผยเรื่องชาติกำเนิดของเธอ อุปสรรคทุกอย่างจะหมดไป เจียวเจียวก็จะได้แต่งงานกับประธานฮั่ว”ฉือไห่ผิงลุกขึ้นยืน “เรื่องแบบนี้ ฉันไม่อยากได้ยินอีก และเธอก็จงเก็บมันไว้กับตัวเองตลอดไป”หลังจากกล่าวเตือนเสร็จ ฉือไห่ผิงก็เดินขึ้นชั้นบนหลี่หลันยังไม่ยอมแพ้ “ทำไมคุณถึงไม่ยอมเปิดเผยชาติกำเนิดของเจียวเจียวล่ะคะ?”ฉือไห่ผิงยืนอยู่บนบันได หลังของเขายังคงดูสุภาพและสงบนิ่ง แต่แฝงไว้ด้วยความลึกซึ้ง หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยว่า “แม่ของเจียวเจียวไม่ต้องการให้เจียวเจียวกลับไปเมืองตี้ตูอีก”ผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว!แววตาของหลี่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 323
เย่ฮวนเอ่อร์กลับมาแล้วแต่เธอกลับมาคนเดียว ฉือหว่านไม่ได้มาด้วยท่านหลินถามอย่างแปลกใจ “เสี่ยวเยา ทำไมกลับมาคนเดียวล่ะ แล้วฉือหว่านล่ะ?”เย่ฮวนเอ่อร์อธิบาย “พ่อ หวานหว่านติดธุระ วันนี้มาไม่ได้ค่ะ”ฮั่วซือหานมองเย่ฮวนเอ่อร์ แล้วเม้มริมฝีปาก “เธอมีธุระอะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้ม “พี่ซือหาน ถ้าอยากรู้ ฉันจะบอกก็ได้ หวานหว่านออกไปเที่ยวค่ะ”ฉือหว่านออกไปเที่ยว?“เธอไปไหน?”“ไปเวยไห่น่ะ ได้ข่าวว่าเวยไห่กำลังจะมีหิมะตก หวานหว่านเลยไปดูหิมะแรกของฤดูหนาวกับเพื่อนๆ ใช่แล้ว โจวจิ่นก็ไปด้วยนะ”ฮั่วซือหานนึกขึ้นได้ว่า เมื่อวานผู้อำนวยการอี้เคยพูดว่าจะพาทุกคนไปเวยไห่ดูหิมะ ตอนนั้นเขาปฏิเสธไป ไม่นึกว่าฉือหว่านจะไป แล้วโจวจิ่นก็ตามไปด้วยเย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะ “พี่ซือหาน ฉันดูแล้วล่ะว่าโจวจิ่นชอบหวานหว่านมาก เช้านี้เขาก็เป็นคนขับรถมารับหวานหว่านด้วยตัวเอง แบบนี้ก็ดีไง พี่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยแนะนำผู้ชายคนอื่นให้หวานหว่านรู้จักอีก”พูดจบ เย่ฮวนเอ่อร์ก็แกล้งถอนหายใจหนึ่งเฮือก “บางคนก็ตาบอดแท้ๆ ไข่มุกอยู่ในมือกลับไม่รู้จักรักษา ดันไปเก็บกรวดราคาถูก ทีนี้ล่ะ ไข่มุกคงถูกผู้ชายคนอื่นแย่งไปแล้ว”ฮั่วซือห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 324
ทุกคนแยกย้ายกันกลับห้อง ฉือหว่านวางกระเป๋าลง หยิบมือถือออกมา พอเปิดวีแชทขึ้นมา เธอก็เห็นคำขอเป็นเพื่อนจากฮั่วซือหานเขาต้องการจะเพิ่มเธอเป็นเพื่อนเขากับเธอหย่ากันแล้ว ตอนนี้ข้างกายเขามีฉือเจียวอยู่ ฉือหว่านไม่อยากกลับไปวุ่นวายด้วยอีกดังนั้นเธอจึงไม่กดยอมรับฉือหว่านเปิดประตูออกไป เจอเข้ากับโจวจิ่นที่เพิ่งออกมาจากห้องตรงข้ามพอดี โจวจิ่นยิ้มแล้วพูดว่า “น้องฉือ ฉันอยู่ห้องตรงข้ามเธอเองนะ ถ้ามีอะไรก็เรียกฉันได้เลย”ฉือหว่านยิ้มบาง “ได้ค่ะ”ฉือหว่าน โจวจิ่น และบรรดารุ่นพี่รุ่นน้องพากันออกจากโรงแรม ด้านหน้าก็คือเวยไห่อันกว้างใหญ่ไพศาลตอนนั้นเอง โจวจิ่นก็พูดขึ้นว่า “น้องฉือ หิมะตกแล้ว”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นหิมะขาวโพลนก็ร่วงลงมาจากฟ้าเป็นปุยหนา...หิมะตกจริงๆถนนหนทางไร้ผู้คน หิมะโปรยปรายทั่วท้องฟ้า กลบพื้นดินให้กลายเป็นสีขาวในพริบตาเบื้องหน้า คลื่นทะเลซัดกระหน่ำโถมเข้าฝั่งระลอกแล้วระลอกเล่า สีครามของทะเลตัดกับขาวของหิมะ ครึ่งหนึ่งเป็นทะเล อีกครึ่งเป็นหิมะ งดงามอย่างหาที่เปรียบมิได้ฉือหว่านสวมเสื้อโค้ทยาวสีขาว รัดร่างบอบบางของเธอไว้แน่น จมูกเล็กๆ กับขอบตาขาวผ่องของเธอแดง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 325
ฉือหว่านรีบชักมือเล็กๆ ที่เพิ่งเล่นหิมะกลับเข้าไปในแขนเสื้อทันที“น้องฉือ ฉัน…”ในตอนนั้นเอง โจวจิ่นก็กลับมาแล้ว ในมือเขาถือถุงมือขนนุ่มอุ่นๆ มาด้วยเมื่อครู่เขากลัวว่าฉือหว่านจะหนาวมือ เลยรีบกลับไปซื้อถุงมือจากโรงแรม แต่พอกลับมาก็เห็นฮั่วซือหานเสียแล้วฮั่วซือหานมาถึงตัวฉือหว่านก่อน ทั้งสองคนยืนอยู่ใต้ร่มสีดำด้วยกันแววตาของโจวจิ่นแฝงความผิดหวัง ถุงมือคู่นี้คงมาช้าไปก้าวหนึ่ง ใช้ไม่ได้เสียแล้วโจวจิ่นเดินเข้ามา “รุ่นพี่ฮั่ว มาที่นี่ได้ยังไงครับ?”ถึงแม้โจวจิ่นจะจบจากฮาร์วาร์ดเหมือนกัน แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าฮั่วซือหาน ผู้เป็นอัจฉริยะตัวจริง เขาก็ยังรู้สึกด้อยกว่าในตอนนั้นเอง บรรดารุ่นพี่รุ่นน้องก็เดินมาล้อมรอบ “รุ่นพี่ฮั่ว พี่ไม่มาไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆ ถึงโผล่มาได้ล่ะ?”ทุกคนต่างสงสัยว่าทำไมฮั่วซือหานถึงมาที่นี่กะทันหันฮั่วซือหานมองทุกคน พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ฉันมาทำงานแถวนี้พอดีเลยแวะมาดูหน่อย”ฉือหว่านมองเขาด้วยดวงตาใสกระจ่าง...เขามาทำงานที่เวยไห่?บังเอิญขนาดนั้นเชียว?“รุ่นพี่ฮั่ว ไหนๆ ก็มาแล้ว งั้นอยู่เล่นกับพวกเราด้วยเลยนะคะ” ทุกคนเชิญชวนฮั่วซือหานด้วยความยินดีฮั่ว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 327
ฉือหว่านรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกย่างอยู่บนกองไฟ ฮั่วซือหานกำลังทำอะไรเนี่ย? เขาอยากให้เธอเรียกเขาว่า “รุ่นพี่ฮั่ว” มากเลยหรือไง?เขาต้องกำลังแกล้งเธอแน่ๆฉือหว่านจ้องเขาเขม็งอย่างแรงฮั่วซือหานที่โดนจ้องกลับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย สีหน้าเหมือนอารมณ์ดีมากในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าของฉือหว่านโทรศัพท์สายนี้เหมือนเป็นผู้ช่วยชีวิต เธอลุกขึ้นทันที “ทุกคนทานกันก่อนนะคะ ฉันขอออกไปรับสายแป๊บนึง”…………ฉือหว่านเดินไปที่โถงบันไดเพื่อรับสาย โทรศัพท์มาจากรุ่นพี่สาม เซียวอี้“หวานหว่าน ฉันมาถึงไห่เฉิงแล้วนะ เธอไปไหนเนี่ย?”“รุ่นพี่ ฉันอยู่ที่เวยไห่ค่ะ อีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว”“โอเค ฉันจะรอ”ฉือหว่านวางสายแล้วหมุนตัว แต่จังหวะที่หันกลับมาก็ชนเข้ากับอกอุ่นๆ แข็งแรงของใครบางคนเข้าเต็มแรง“อ๊ะ!”โทรศัพท์ในมือหล่นลงพื้นทันทีมือถือ!ฉือหว่านรีบก้มลงไปจะหยิบแต่มีมือใหญ่เรียวยาวมือหนึ่งเอื้อมมาจากด้านข้าง คว้ามันไว้กลางอากาศได้ก่อนฉือหว่านเงยหน้าขึ้น แล้วใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานก็ขยายใหญ่ขึ้นตรงหน้าเธอฮั่วซือหานมาแล้ว!เขามาได้ยังไง?ฉือหว่านพ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 327
ฉือหว่านรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกย่างอยู่บนกองไฟ ฮั่วซือหานกำลังทำอะไรเนี่ย? เขาอยากให้เธอเรียกเขาว่า “รุ่นพี่ฮั่ว” มากเลยหรือไง?เขาต้องกำลังแกล้งเธอแน่ๆฉือหว่านจ้องเขาเขม็งอย่างแรงฮั่วซือหานที่โดนจ้องกลับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย สีหน้าเหมือนอารมณ์ดีมากในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าของฉือหว่านโทรศัพท์สายนี้เหมือนเป็นผู้ช่วยชีวิต เธอลุกขึ้นทันที “ทุกคนทานกันก่อนนะคะ ฉันขอออกไปรับสายแป๊บนึง”…………ฉือหว่านเดินไปที่โถงบันไดเพื่อรับสาย โทรศัพท์มาจากรุ่นพี่สาม เซียวอี้“หวานหว่าน ฉันมาถึงไห่เฉิงแล้วนะ เธอไปไหนเนี่ย?”“รุ่นพี่ ฉันอยู่ที่เวยไห่ค่ะ อีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว”“โอเค ฉันจะรอ”ฉือหว่านวางสายแล้วหมุนตัว แต่จังหวะที่หันกลับมาก็ชนเข้ากับอกอุ่นๆ แข็งแรงของใครบางคนเข้าเต็มแรง“อ๊ะ!”โทรศัพท์ในมือหล่นลงพื้นทันทีมือถือ!ฉือหว่านรีบก้มลงไปจะหยิบแต่มีมือใหญ่เรียวยาวมือหนึ่งเอื้อมมาจากด้านข้าง คว้ามันไว้กลางอากาศได้ก่อนฉือหว่านเงยหน้าขึ้น แล้วใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานก็ขยายใหญ่ขึ้นตรงหน้าเธอฮั่วซือหานมาแล้ว!เขามาได้ยังไง?ฉือหว่านพ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 328
ในจังหวะนั้นเอง ปลายคางเล็กๆ ก็เจ็บขึ้นมา ฮั่วซือหานออกแรงบีบแน่นขึ้นฉือหว่านขมวดคิ้วเรียว “คุณทำฉันเจ็บนะ”ฮั่วซือหานมองเธอ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “ไม่นึกว่าเธอจะมีเสน่ห์มากขนาดนี้”เขาเห็นชายหลายคนชอบเธอมาแล้ว โจวจิ่นเองก็ถือว่าเป็นนักศึกษาที่โดดเด่นที่สุดในรุ่นหลังๆ ก็ยังตกหลุมรักเธอ ถึงขั้นไม่สนว่าเธอเคยแต่งงานมาแล้วด้วยซ้ำฉือหว่านฉวยจังหวะนั้นแย่งมือถือกลับมาได้ “ต่อให้ฉันมีเสน่ห์แค่ไหน…ก็ไม่มีวันชนะใจประธานฮั่วได้อยู่ดี ไม่ใช่เหรอ?”เธอพูดจบก็หันหลังจะเดินหนีแต่ยังไม่ทันก้าวขาออกไป เอวคอดที่พอดีมือก็ถูกแขนแกร่งรัดเข้ามา ฮั่วซือหานดึงเธอเข้ามาแนบอกทันทีความนุ่มนวลและความแข็งแกร่งแนบแน่นกันเพียงชั้นผ้าบางๆฉือหว่านรีบดิ้น “ประธานฮั่ว คุณจะทำอะไร! ถ้ายังไม่ปล่อย ฉันจะร้องขอความช่วยเหลือแล้วนะ!”“ฉือหว่าน…เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?”ฉือหว่านชะงักฮั่วซือหานหยิบรูปภาพใบนั้นออกมา...รูปที่เธอยืนอยู่ข้างตู้โชว์ พร้อมกับรูปเขาอยู่ข้างในนัยน์ตากลมโตของฉือหว่านหดลงทันที รูปนี้มาอยู่ในมือเขาได้ยังไง?ฮั่วซือหานจ้องใบหน้าเล็กของเธอแน่นอีกครั้ง ถามซ้ำ “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 329
“ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!”ฉือหว่านผลักเขาออกสุดแรงหางตาเรียวยาวของฮั่วซือหานมีแววปรารถนาเรื่อยซึม เขายังโน้มตัวจะจูบฉือหว่านอีกครั้ง“ฮั่วซือหาน เราหย่ากันแล้วนะ คุณควรนึกถึงฉือเจียวบ้าง!”ชื่อของ “ฉือเจียว” ราวกับน้ำเย็นถังใหญ่ราดลงมากลางหัวฮั่วซือหาน เขาชะงักทันทีฉือหว่านใช้แรงผลักเขาออก แล้วหันหลังวิ่งหนีไปทันทีฮั่วซือหานยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง เขาเองก็ไม่แน่ใจนักว่าตัวเองเมื่อครู่ทำอะไรลงไปบ้าง ฉือเจียวคือผู้หญิงของเขา เขารู้ว่าตัวเองต้องรับผิดชอบต่อเธอแต่เขากลับถูกฉือหว่านดึงดูดตลอดเวลา ควบคุมตัวเองไม่ได้ เหมือนต้องมนต์สะกดบางอย่าง……หลังจากกินหม้อไฟเสร็จ ทุกคนกลับมายังโรงแรมริมทะเลฮั่วซือหานเดินอยู่กับรุ่นพี่ชายอีกสองคน ข้างหน้า ฉือหว่านกับโจวจิ่นเดินคู่กันอยู่ฮั่วซือหานมองไป โจวจิ่นไม่รู้พูดอะไรออกมา ฉือหว่านหัวเราะอย่างสดใส“รุ่นพี่ฮั่ว คุณพักห้อง 621 แบบนี้โอเคไหม?”ฮั่วซือหานไม่แสดงสีหน้า “แล้วรุ่นน้องโจวพักห้องไหน?”“รุ่นน้องโจวพัก 609 ค่ะ อยู่ตรงข้ามห้องน้องฉือเลย”“รุ่นพี่ฮั่ว ฉันว่าโจวจิ่นกับน้องฉือเหมาะกันดีนะคะ เราควรช่วยเขาสองคน ให้โอกาสอยู่กันต
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 396
"เงื่อนไขอะไร?""ฉันต้องการเอาอัฐิพ่อฉันกลับมา"อัฐิของฉือเจี้ยนกั๋วยังคงอยู่ในมือของคนตระกูลฉือ ก่อนหน้านี้ฉือหว่านเคยขอแล้ว แต่พวกเธอก็ไม่เคยยอมให้ทันทีที่พูดถึงฉือเจี้ยนกั๋ว ใบหน้าของคนพวกนี้ก็เปลี่ยนสีเล็กน้อย"ทำไมล่ะ? ฉันเป็นลูกสาวแท้ๆ ของพ่อฉันนะ ฉันไม่มีสิทธิ์เอาอัฐิพ่อฉันกลับมาหรือไง? พวกคุณไม่เคยเห็นพ่อฉันเป็นครอบครัวจริงๆ แล้วทำไมถึงยังเกาะอัฐิพ่อฉันไว้แน่นไม่ปล่อยอีก? ตอนนี้มีสองทางเลือก พวกคุณจะเลือกเก็บอัฐิพ่อฉัน หรือจะเลือกผลประโยชน์ของตระกูลฉือ พวกคุณเลือกเอาเอง"คุณนายใหญ่ฉือจ้องหน้าฉือหว่านด้วยดวงตาขุ่นมัวแต่แฝงความเจ้าเล่ห์ เธอค้นพบว่า หลานสาวคนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"ได้ ฉันจะคืนอัฐิของเจี้ยนกั๋วให้เธอ" คุณนายใหญ่ฉือตอบตกลงหลี่หลันรีบคว้าแขนเสื้อคุณนายใหญ่ฉือ "แม่!"ฉือหว่านเห็นการเคลื่อนไหวและสีหน้าทุกอย่างของพวกเธอ เธอหัวเราะเย็นชา "ฉันก็แค่ขออัฐิพ่อฉันคืน พวกคุณถึงกับกระวนกระวายแบบนี้ หรือมีความลับอะไรที่ไม่อยากให้ใครรู้?""เธอพูดเหลวไหลอะไร!" หลี่หลันตะโกนดุทันที "อัฐิพ่อเธอถูกตั้งบูชาอย่างดีในศาลเจ้าตระกูลฉือ ฉันแค่ไม่อยากให้เธอมารบกวนความสงบของเขา"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 395
ฉือหว่านกำลังเตือนพวกเธอ ว่าพวกเธอมาขอร้องคนคุณนายใหญ่ฉือ ฉือเจียว ฉือถังต่างตัวแข็งค้าง สีหน้าอับอายไม่สามารถเก็บซ่อนไว้ได้ ไฟความหยิ่งผยองเมื่อครู่มลายหายไปจนสิ้นฉือหว่านทำท่าจะปิดประตูอีกครั้งแต่คุณนายใหญ่ฉือรีบพูดขึ้น “หวานหว่าน อย่าปิดๆ เรามาขอร้องเธอ ขอร้องเธอช่วยเราด้วย ได้ไหม?”คุณนายใหญ่ฉือเป็นคนแรกที่ยอมก้มหัวฉือหว่านเลิกคิ้วเรียว มองไปยังคนอื่นๆฝั่งครอบครัวสาม ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงก็รีบก้มหัวตามมา “หวานหว่าน ที่ผ่านมาเป็นเราที่ไม่ดี เห็นแก่เรายังเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ขอร้องเธอช่วยเราหน่อยเถอะ”ฉือไห่ผิงรีบตามมาเสริม “หวานหว่าน คนในครอบครัวไม่ควรทำให้เรื่องมันน่าเกลียดไปกว่านี้ ช่วยเราด้วยนะ”ฉือหว่านหันไปมองหลี่หลันหลี่หลันในใจเต็มไปด้วยการต่อต้าน เธอไม่อยากก้มหัวเลยสักนิด เพราะเส้นทางเรื่องราวตอนนี้มันผิดไปจากที่เธอเคยคาดคิดมาตลอดเธอไม่เข้าใจเลยว่าฉือหว่านที่เธอเคยทอดทิ้งไปตั้งแต่เด็ก ทำไมถึงกลายเป็นอัจฉริยะสาว ทำไมถึงมีรถหรู บ้านหรู ส่วนพวกเธอกลับต้องถูกหลอกจนสิ้นเนื้อประดาตัว ต้องมาอาศัยหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?หลี่หลันไม่อยากพูดอะไร แต่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 394
เธอเห็นภาพที่เซียวอี้ส่งมาเรียบร้อยแล้ว วันนี้คงเป็นวันที่คนตระกูลฉือตกต่ำที่สุดพวกเธอเคยเหยียบย่ำเลือดเนื้อของพ่อเธอแล้วปีนขึ้นสู่ที่สูงอย่างสง่างาม มาวันนี้กลับตกลงมาอย่างไม่เหลือศักดิ์ศรี“เห็นแล้ว”“หวานหว่าน ฉันบอกพวกเธอไปแล้วนะ ว่าตอนนี้มีแค่เธอเท่านั้นที่ช่วยพวกเธอได้ ฉันให้พวกเธอไปขอร้องเธอ เธอคิดว่าพวกเธอจะยอมไปไหม?”ฉือหว่านยิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก แล้วตอบอย่างมั่นใจ “ต้องไปแน่นอน”เธอรู้จักนิสัยคนตระกูลฉือดี เมื่อเจอเรื่องเกี่ยวกับผลประโยชน์ใหญ่โต พวกเธอจะยอมกลืนเลือดกลืนศักดิ์ศรีแน่นอน แม้มันจะทำให้พวกเธอเจ็บใจแทบตาย“หวานหว่าน ถ้าพวกเธอไปขอร้องเธอ เธอจะทำยังไง?”ฉือหว่านเสียบดอกกุหลาบสีแดงในมือเข้าลงแจกันอย่างใจเย็น “ฉันก็กำลังรอให้พวกเธอมาหาฉันเองนี่แหละ”…………หนึ่งชั่วโมงต่อมา คนตระกูลฉือก็มาถึง ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์คุณนายใหญ่ฉือมองตึกสูงหรูหราตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ “ตอนนี้ฉือหว่านอยู่ที่นี่เหรอ?”ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันต่างไม่ได้บอกเรื่องที่ฉือหว่านมีรถหรูและคฤหาสน์ให้คุณนายใหญ่ฉือรู้ เพราะในใจพวกเธอเองก็ไม่อยากมายืนขอร้องฉือหว่านเลย แต่สถานการณ์จนต
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 393
สองดอกไม้ของตระกูลฉืออย่างฉือเจียวกับฉือถัง “……”พวกเธอไม่กล้าตอบโต้แม้แต่นิดเดียวทันใดนั้นเอง เสียง "เอี๊ยด" ดังขึ้น ประตูหน้าบ้านเปิดออก เซียวอี้ในชุดสุภาพหล่อเหลาปรากฏตัวขึ้นที่ประตูคุณนายใหญ่ฉือดีใจมาก “คุณชายสามเซียว สวัสดีค่ะ ในที่สุดเราก็ได้เจอคุณแล้ว”เซียวอี้ยืนอยู่ตรงประตู มองพวกเธอ “คุณนายใหญ่ฉือ พวกคุณเป็นอะไรไป?”ฉือเจียวสังเกตว่าคุณชายสามเซียวอารมณ์ดี แถมยังจงใจให้พวกเธอยืนรอท่ามกลางลมหนาวฝนพรำตั้งครึ่งชั่วโมง เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาคงยืนมองพวกเธออยู่ในบ้านและหัวเราะเยาะแน่ๆคุณนายใหญ่ฉือรีบพูด “คุณชายสามเซียว เรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ พวกเราถูกเทพ C ตัวปลอมหลอกจนหมดตัว ตอนนี้จนตรอกแล้ว เลยต้องมาขอความช่วยเหลือจากคุณชายสามเซียว”ฉือถังเสริมทันที “คุณชายสามเซียว คราวก่อนคุณบอกว่าคุณสนิทกับเทพ C จริงไหมคะ?”เซียวอี้ยิ้มมุมปากบาง “ครั้งนั้นฉันก็บอกแล้ว ว่าพวกคุณเจอโจร เทพ C เป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย แล้วใช่ ฉันสนิทกับเทพ C มาก”ดวงตาของฉือเจียวสว่างวาบ “คุณชายสามเซียว งั้นคุณช่วยเราหน่อยได้ไหมคะ ช่วยเราตามจับเทพ C ตัวปลอม เอาเงินของพวกเราคืนมา”เซียวอี้มองคนตระกูลฉือที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 392
ฉือถังอ้อนวอน “ท่านหลิน ได้โปรดช่วยพวกเราคิดหาทางหน่อยเถอะ”ท่านหลินส่ายหน้า “ฉันช่วยไม่ได้ พวกคุณหาผิดคนแล้ว พวกคุณควรไปหาคนคนหนึ่ง”“ใครกัน?”ท่านหลินเอ่ยชื่อออกมา “ฉือหว่าน”อะไรนะ?คนตระกูลฉือต่างตกตะลึง “ท่านหลิน ทำไมถึงให้เราไปหาฉือหว่าน? เด็กอย่างฉือหว่านจะช่วยอะไรเราได้?”“ใช่! หรือเธอจะช่วยเราจับตัวเทพ C ตัวปลอมได้ หรือพาตระกูลฉือของเรากลับมารุ่งเรืองได้ หรือจะช่วยชีวิตพวกเราได้?”ใบหน้าของฉือเจียวกับฉือถังเต็มไปด้วยความดูถูก พวกเธอไม่เชื่อเลยว่าฉือหว่านจะมีความสามารถขนาดนั้นท่านหลินพูดสองคำสั้นๆ “เธอทำได้”อะไรนะ?คนตระกูลฉือยิ่งตกใจท่านหลินกล่าวต่อ “ฉันบอกได้แค่นี้ ชี้ทางให้พวกคุณแล้ว จะทำยังไงต่อก็แล้วแต่พวกคุณ”พูดจบ ท่านหลินก็เดินกลับเข้าไปในบ้านคุณนายใหญ่ฉืองงงวย “ทำไมท่านหลินถึงให้เราไปหาฉือหว่านกัน?”หลี่หลันพูดอย่างดูถูก “เด็กอย่างฉือหว่านก็แค่แม่บ้านคนหนึ่ง ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะมีปัญญาทำอะไรได้”“พวกเราก็ไม่เชื่อเหมือนกัน”“ไม่รู้ว่าท่านหลินหมายถึงอะไร ตอนนี้ดูเหมือนเราคงต้องไปหาเซียวอี้แทนแล้ว”เมื่อที่นี่หมดหวัง พวกเธอก็จำต้องไปขอความช่วยเหลือจากค
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 391
ฮั่วซือหานตอบเสียงเรียบ “แน่นอนว่าต้องไปหาคนที่รู้จักเทพ C ไงล่ะ ฉือถังไม่ใช่ศิษย์เอกของท่านหลินเหรอ? ลองให้ฉือถังไปหาท่านหลินดู หรือไม่ก็…”ฉือเจียวถามอย่างร้อนรน “หรือไม่ก็ใคร?”“ครั้งก่อนเซียวอี้บอกว่าเขาสนิทกับเทพ C ยังบอกอีกว่าเทพ C เป็นผู้หญิง พวกเธอลองไปหาข้อมูลจากเขาดูสิ”ฮั่วซือหานพูดจบก็ตัดสายไป ฉือถังรีบก้าวมาข้างหน้า เมื่อกี้พวกเขาตกใจจนไร้สติ ไม่ทันคิดอะไรเลย ตอนนี้ฮั่วซือหานชี้ทางให้แล้ว พวกเขาก็รู้แล้วว่าควรไปหาท่านหลินหรือไม่ก็เซียวอี้ ฉือถังรีบพูด “พวกเราไปหาท่านหลินตอนนี้เลย!”“ดี!”…………คนของตระกูลฉือพากันมาที่บ้านตระกูลหลิน แต่แม่บ้านหลินที่จำฉือเจียวได้ชัดเจนก็ไม่ต้อนรับเลยแม้แต่น้อย“ขอโทษนะคะ ท่านหลินไม่อยู่บ้าน ฉันไม่สามารถให้พวกคุณเข้าไปได้”ฉือเจียวหน้าเสีย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงหันหลังกลับไปแล้ว แต่ตอนนี้พวกเขาตกอับ ต้องก้มหน้าขอความช่วยเหลือ เธอเลยพูดเสียงอ่อน “เรามีเรื่องด่วนมากจริงๆ ขอร้องให้ช่วยไปแจ้งท่านหลินหน่อยได้ไหมคะ?”แม่บ้านหลินแค่นเสียงเย็นชา “ทุกคนก็อ้างว่ามีเรื่องด่วน ฉันจะให้ทุกคนเข้าไปได้ยังไง เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?”คราวก่อนที่ฉือเจี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 390
ฉือไห่ผิงตะโกนด้วยความร้อนใจ “ฉือถัง รีบคิดหาทางหน่อยสิ!”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงก็แทบจะร้องไห้ “เงินพวกเราก็โดนโกงไปหมด แกคิดว่าพวกเราจะไม่ร้อนใจเหรอ? พวกเราก็ถูกหลอกเหมือนกัน!”คุณนายใหญ่ฉือโกรธจนอกแทบระเบิด ตบขาตัวเองไม่หยุด “จบแล้ว! คราวนี้พวกเราจบสิ้นกันหมดแล้ว! พวกเราจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย!”เจ้าหน้าที่ศาลพูดอย่างเย็นชา “กรุณาออกไปจากที่นี่ อย่าขัดขวางการปฏิบัติงานของเรา”คุณนายใหญ่ฉือคิดจะเล่นบทอาละวาด “ฉันไม่ไป! นี่คือบ้านของฉัน ฉันอยู่ที่นี่มาตั้งหลายสิบปี นี่คือบ้านเก่าของตระกูลฉือ ฉันอยากเห็นนักว่าพวกคุณกล้าแตะต้องฉันไหม!”หนึ่งนาทีต่อมา คุณนายใหญ่ฉือก็ถูกเจ้าหน้าที่สองคนหิ้วโยนออกมาจากคฤหาสน์ คนของครอบครัวรองและครอบครัวสามก็โดนไล่ออกมาด้วยฉือเจียวโกรธตะโกน “อย่าแตะต้องฉัน! ฉันเดินเองได้ ปล่อยสิ!”เธอสะบัดตัวแรงจนหลุดจากมือเจ้าหน้าที่ แต่แรงส่งทำให้เธอล้มกระแทกพื้นก้นแทบแตกทุกคน “……”คุณนายใหญ่ฉือนั่งกรีดร้องอยู่บนพื้น “จะทำยังไงดีล่ะ! พวกเราทำกรรมอะไรไว้ ถึงต้องเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้!”คนของครอบครัวรองกับครอบครัวสามไม่มีใครกล้าพูดอะไร เมื่อวานพวกเธอยังเฉลิมฉลองชัยชนะอย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 389
ฉือหว่านกับเย่ฮวนเอ่อร์ขึ้นรถออกไปแล้ว ฮั่วซือหานกับท่านหลินยืนอยู่ข้างนอก ฮั่วซือหานมองท่านหลินด้วยสายตาเคลือบแคลง “ลุงครับ ลุงเป็นอะไรไปกันแน่?”รอจนรถของฉือหว่านกับเย่ฮวนเอ่อร์ลับตาไปแล้ว ท่านหลินถึงได้ละสายตากลับมา เขาหันไปมองฮั่วซือหาน “อะไรที่ว่าฉันเป็นอะไร ฉันดีจะตายไป สดชื่นกระปรี้กระเปร่าเลยล่ะ”ฮั่วซือหาน “……ลุงอยากเห็นตัวเองตอนก้มหัวประจบฉือหว่านเมื่อกี้ไหม?”เขาไม่เคยเห็นลุงตัวเองเป็นแบบนี้มาก่อนท่านหลินหน้าไม่พอใจ “อะไรก้มหัวประจบ ฉันเรียกว่าคารวะผู้มีความรู้ต่างหาก นายไม่เข้าใจหรอก”เคารพผู้มีความรู้?เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับฉือหว่าน?ฮั่วซือหานรู้สึกว่าลุงตัวเองใช้คำผิดไปหมด“เมื่อกี้ผมจะคุยกับฉือหว่าน ลุงทำไมถึงขัดจังหวะผม ผมจะถามเรื่องที่เธอกับเซียวอี้คบกันจริงหรือเปล่า?”พูดถึงเรื่องนี้ ท่านหลินพยักหน้า “ฉันว่าจริง”ฮั่วซือหาน “ทำไมล่ะ?”ท่านหลินมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เพราะนายไม่คู่ควรกับฉือหว่าน ฉือหว่านควรได้สิ่งที่ดีกว่านี้”พูดจบท่านหลินก็เดินเข้าบ้านไปฮั่วซือหาน “……”โลกนี้มันบ้าไปแล้วแน่ๆ!ลุงคนที่เคยคิดว่าฉือหว่า
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 388
ยังพูดไม่ทันจบ ขาทั้งสองข้างของท่านหลินก็อ่อนแรงจนเกือบทรุดลงไปอีกครั้ง“คุณท่าน!” พ่อบ้านรีบพยุงท่านหลินไว้ฉือหว่านลุกขึ้น เดินมายืนตรงหน้าท่านหลิน แล้วยื่นมือพยุงเขาเบาๆ “หลินจื้อหยวน ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นหรอก”ท่านหลินมองฉือหว่านอย่างไม่อยากเชื่อสายตา เขาไม่เคยคิดเลยแม้แต่ในฝันว่า เทพแพทย์ C ในตำนานจะเป็นเด็กสาวที่ยังเยาว์วัยแบบนี้ แถมยังเป็นสะใภ้นอกสายเลือดของเขาอีก มันเหมือนฝันไปชัดๆท่านหลินจ้องมองฉือหว่าน แล้วถามอีกครั้ง “คุณคืออาจารย์ของผมจริงๆ เหรอ?”ฉือหว่านพยักหน้า “ใช่ ฉันเอง นายทำท่าแปลกๆ แบบนี้ หรือว่าฉันทักผิดวิธี? ฉันไม่ควรเรียกนายว่าหลินจื้อหยวน แต่ต้องเรียก...เสี่ยวหลินแทนเหรอ?”ท่านหลิน “……”ตอนนี้เขาแน่ใจเต็มร้อยแล้วว่า ฉือหว่านคือเทพ C และเป็นอาจารย์ของเขาจริงๆ“อาจารย์...ผมไม่คิดเลยว่าอาจารย์จะเป็น...ไม่สิ จะเป็นคุณ...”ท่านหลินรู้สึกว่าระดับความสัมพันธ์มันสับสนไปหมดแล้ว เขาไม่รู้ว่าควรเรียกฉือหว่านว่าอะไรดีฉือหว่านยิ้มบางๆ “ไม่ต้องสุภาพนัก เราเป็นสหายทางวิชาการ นายเรียกฉันว่าฉือหว่านก็ได้”ท่านหลินรู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อเหลือเกิน “อาจารย์ ตำหนิบน
